Σε πολύ κρύα μέρη, είναι σύνηθες φαινόμενο οι λίμνες να αποκτούν ένα στρώμα παγωμένου νερού στην επιφάνειά τους το χειμώνα, με αποτέλεσμα το φως και το οξυγόνο τους να περιορίζονται. Αλλά έχετε σταματήσει ποτέ να σκεφτείτε πώς τα ψάρια και άλλα ζώα επιβιώνουν από αυτό το φαινόμενο;
Ενώ οι λίμνες είναι παγωμένες, τα ψάρια επιβραδύνουν τον μεταβολισμό τους ή μπαίνουν σε κατάσταση παρόμοια με τη χειμερία νάρκη.
Τα έντομα μπορεί να έχουν αντιψυκτικούς υδατάνθρακες στο αίμα τους ή πρωτεΐνες που ελέγχουν τη διαδικασία κατάψυξης, ώστε να μην υποστούν ζημιά.
Αν και μπορεί να φαίνεται κακό για τα ζώα, η κατάψυξη είναι μέρος μιας σημαντικής διαδικασίας οξυγόνωσης στις λίμνες.
Ψάρια και έντομα
Ευτυχώς, οι οργανισμοί που ζουν σε λίμνες και κοντινά περιβάλλοντα έχουν καταφέρει να αναπτύξουν ενδιαφέροντες τρόπους επιβίωσης σε χαμηλές θερμοκρασίες. Τα ψάρια, για παράδειγμα, είναι ψυχρόαιμα, δηλαδή η θερμοκρασία του σώματός τους ποικίλλει ανάλογα με το περιβάλλον. Έτσι, τον χειμώνα καταλήγουν να επιβραδύνουν τον μεταβολισμό.
Επιπλέον, το παγωμένο στρώμα καταλήγει επίσης να σχηματίζει έναν μονωτή όπου το σχετικά θερμότερο και πυκνότερο νερό βυθίζεται και ο πάγος εμποδίζει την ανταλλαγή θερμότητας μεταξύ αυτού και του κρύου αέρα. Με αυτόν τον τρόπο, η βαθύτερη περιοχή της λίμνης γίνεται ιδανικό μέρος για να καταφύγουν τα ψάρια το χειμώνα.
Υπάρχουν επίσης είδη, όπως τα koi και τα gobies, που έχουν την ικανότητα να μπαίνουν σε κατάσταση λήθαργου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εγκαθίστανται σε μαλακά ιζήματα, μειώνουν τους καρδιακούς παλμούς τους και δεν κινούνται πολύ, δηλαδή δεν χρειάζονται τόση τροφή και οξυγόνο.
Όσο για τα έντομα που ζουν κοντά, κάποια από αυτά έχουν αντιπηκτικά στο αίμα τους. Σύμφωνα με το IFLScience, αυτές οι ουσίες σχηματίζονται από υδατάνθρακες που μειώνουν το σημείο πήξης των σωματικών υγρών, με αυτόν τον τρόπο αποτρέπεται ο σχηματισμός κρυστάλλων πάγου και κατά συνέπεια αποφεύγεται η έκρηξη των κυττάρων των εντόμων, λόγω του ότι το νερό καταλαμβάνει περισσότερο όγκο. όταν είναι παγωμένο.
Είδη όπως οι προνύμφες της λιβελλούλης έχουν προσαρμοστεί ώστε να αφήνουν τους κρυστάλλους πάγου να δρουν. Παράγουν πρωτεΐνες που ελέγχουν τη διαδικασία κατάψυξης, αποτρέποντας τους κρυστάλλους πάγου να βλάψουν τα κύτταρα σας.
Οι λίμνες πρέπει να παγώσουν
Η κατάψυξη των λιμνών είναι μέρος μιας σημαντικής διαδικασίας οξυγόνωσης σε αυτά τα περιβάλλοντα. Μεταξύ χειμώνων και καλοκαιριών, το νερό του γυρίζει κυριολεκτικά από πάνω προς τα κάτω, με το επιφανειακό στρώμα πιο ζεστό το καλοκαίρι και πιο κρύο το χειμώνα.
Αυτή η ανταλλαγή προκαλεί τη διανομή οξυγόνου σε όλη τη λίμνη, διασφαλίζοντας την επιβίωση των οργανισμών. Εξαιτίας αυτού, είναι επίσης σημαντικό οι λίμνες να λιώνουν και να ανανεώνουν τον κύκλο. Αν και υπάρχουν φωτοσυνθετικά φυτοπλαγκτόν που παράγουν οξυγόνο κάτω από την παγωμένη επιφάνεια, χρειάζονται φως για να πραγματοποιήσουν αυτή τη διαδικασία, η οποία είναι επίσης σπάνια αυτή την περίοδο.
Με την κλιματική αλλαγή, πολλές λίμνες δεν παγώνουν ή λιώνουν νωρίτερα, κάτι που μπορεί να φαίνεται καλό. Ωστόσο, η διατάραξη της ισορροπίας μπορεί να βλάψει ολόκληρη τη διαδικασία ανανέωσης του οξυγόνου και να καταλήξει να σκοτώσει τους οργανισμούς που ζουν εκεί.
