Ήταν τέλη Ιανουαρίου 2017. Ο Nubby ήρθε στον κόσμο στο Τέξας (Ηνωμένες Πολιτείες), αλλά για αυτόν τον σκύλο η ζωή ξεκίνησε ανηφορικά:. Η φύση τον έκανε να γεννηθεί χωρίς τα μπροστινά του πόδια, ένα μειονέκτημα που δεν του επέτρεψε να ξεπεράσει άλλα κουτάβια στη διατροφή της μητέρας του. Για τους κτηνίατρους υπήρχε μόνο ένα πράγμα να κάνουν: είχε γεννηθεί πριν από τέσσερις ώρες, αλλά έπρεπε ήδη να τον κάνουν ευθανασία. Αυτό το μικρό και αγωνιζόμενο ον θα είχε πολύ περίπλοκη τη μοίρα. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που δεν τα παράτησαν, που αποφάσισαν να γράψουν μια άλλη ιστορία: ο Lou Robinson, ένας μακροχρόνιος ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ζώων, αποφάσισε να τον πάρει σπίτι. Αυτή και ο σύζυγός της Μαρκ αποφάσισαν να κάνουν τα πάντα για να τον σώσουν.
Δεν ήταν εύκολο: από την αρχή κατάλαβαν ότι ακόμη και όταν τον ταΐζαν τεχνητά, έπρεπε να προσέχουν να τον κρατήσουν σε μια συγκεκριμένη θέση λόγω της πνευμονίας από την οποία έπασχε: «Ήρθε όταν ήταν τριών ημερών. Μετά πέρασε την έβδομη ημέρα. Μετά την δέκατη. Μετά την δέκατη έκτη. Και όσο περνούσε ο καιρός ο Νάμπι μεγάλωνε και γινόταν καλύτερος. Άρχισε να ανοίγει τα μάτια του, αναπτύχθηκαν τα αυτιά του. Σιγά σιγά έμαθε να καταλαβαίνει ήχους, μυρωδιές και φωνές” το ζευγάρι είπε πριν από επτά χρόνια.
Αλλά όταν τα χειρότερα φαινόταν ότι είχαν τελειώσει, ο Nubby είχε μια υποτροπή: μετά από τρεις εβδομάδες ο σκύλος άρχισε να αφήνει φυσαλίδες γάλακτος να βγαίνουν από τη μύτη του. Μετά από επίσκεψη διαπιστώθηκε ότι όχι μόνο είχε πνευμονία, αλλά και «οισοφαγική ανωμαλία». Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα, στον Nubby χορηγήθηκαν αντιβιοτικά και τοποθετήθηκε σε θάλαμο οξυγόνου. Μετά από πέντε εβδομάδες ο σκύλος επέστρεψε σπίτι με τον κύριο και την κυρία Robinson. Από εκεί η θεραπεία συνεχίστηκε: «Δεν βελτιωνόταν, αλλά πάλευε. Και όσο έχει την ευκαιρία να βελτιωθεί, θα παλεύουμε να του δώσουμε αυτή την ευκαιρία.
Ήταν μια από τις τελευταίες φράσεις που έγραψε το pet-sitting.gr όταν έλεγε τα νέα. Σήμερα, επτά χρόνια και μια χούφτα μέρες μετά, στη θάλασσα των ειδήσεων και των social media που ακολουθούμε, εμφανίζεται μια φωτογραφία που φέρνει στο μυαλό μας και τα συναισθήματα αυτής της ιστορίας βρίσκονται στο επίκεντρο: Ο Λου και ο Μαρκ κράτησαν την υπόσχεσή τους και σήμερα ο Νάμπι είναι ένας γιγάντιος σκύλος που εκμεταλλεύεται στο έπακρο αυτή την τεράστια ευκαιρία ζωής που του δόθηκε.
Το πριν και το μετά του σκύλου που έπρεπε να κάνουν ευθανασία πριν από επτά χρόνια
Σε αυτά τα επτά πολλά χρόνια, ο Nubby έχει κερδίσει πολλά ωραία παρατσούκλια: “Nonono”, “Stop”, “Get down and don’t do it” που καθιστούν σαφές πόσο δραστήριος είναι και πώς έχει κάνει όλα τα είδη των πραγμάτων. Ο Nubby έτρεξε, με και χωρίς προπονητικές ρόδες, στο σπίτι, στο γρασίδι, στην παραλία και στα βουνά. Έπαιζε, τσιμπολογούσε, πάλευε και κουνούσε την ουρά του με τα πολλά σκυλιά που συναντούσε στις μέρες του. Έλαβε πολλή αγάπη και έδωσε πολλή, ίσως και περισσότερη (όπως μπορούν να κάνουν οι σκύλοι απέναντι στους ανθρώπους).
Είδε το μωρό του σπιτιού να γεννιέται, μύρισε και έγλειψε τα απαλά μωρουδιακά της πόδια, έγινε ο σύντροφός της στην περιπέτεια και τώρα που είναι κοριτσάκι το λατρεύει τρελά. Κάτι ακόμα: ναι, έχει μόνο δύο πίσω πόδια. Αλλά αυτό δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για εκείνον, ποτέ δεν ήταν πρόβλημα για εκείνους που πάντα τον λάτρευαν, και δεν θα έπρεπε να είναι πρόβλημα για κανέναν και όλους όσους συναντούν μια μέρα στη ζωή τους ένα σκύλο με σωματική αναπηρία, αλλά με εξαιρετικές ιδιότητες της Αγάπης.
