Πρέπει να είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ότι μια ασθένεια καταστρέφει σταδιακά τη ζωτικότητά μας, ειδικά για όσους αγαπάμε γύρω μας. Γνωρίζοντας ότι υποφέρουν και ότι μάλλον δεν θα μπορέσουμε να τους δούμε αργότερα, να μοιραζόμαστε μαζί όπως παλιά, να γελάμε και άλλα ωραία.
Αλλά είναι ακριβώς εκείνες οι αναμνήσεις που κυριαρχούν, οι θετικές, αυτές που μας γεμίζουν δύναμη σε περιόδους δυσκολίας.
Λοιπόν, αυτή είναι η ιστορία ενός ηλικιωμένου από την Κορέα που βρισκόταν στο νοσοκομείο με καρκίνο στο τελικό στάδιο, δεν είχε πολλά να κάνει και το πιο δύσκολο είναι ότι η ασθένεια τον δυσκόλεψε στην κίνηση. Αν και αυτό το άτομο δεν σκεφτόταν μόνο τον εαυτό του, ενώ ήταν στο νοσοκομείο νοιαζόταν για τα σκυλιά του, τον Arong και τον Asoon.
Και είναι ότι αυτός ο παππούς τα είχε από κουτάβια και πέρασε όλα του τα βαθιά γεράματα μαζί τους, ακόμα και στις πρώτες στιγμές του με καρκίνο έκανε ό,τι μπορούσε για να τα φροντίσει παρά το πόσο δύσκολο ήταν να ζήσει τη ζωή λόγω της ασθένειας.
Αυτός ο άντρας έφτασε στο νοσοκομείο λόγω κατάρρευσης, που προκλήθηκε από εγκεφαλικό, και τότε ήταν που οι γιατροί του είπαν ότι δεν είχε πολύ χρόνο σε αυτόν τον κόσμο.
Στο σπίτι, ο Arong και ο Asoon ήταν λυπημένοι και έκλαιγαν βλέποντας ότι δεν ήταν στο σπίτι, ένας γείτονας τους φρόντιζε, αλλά ήθελαν μόνο τον κηδεμόνα τους.
Η αλήθεια είναι ότι ο παππούς πήρε την τελική απόφαση και ήθελε να φροντίσει τα σκυλιά του όταν θα μετακομίσει σε άλλο κόσμο. Θα τα παρέδιδε λοιπόν σε μια φιλοζωική ομάδα, για να προσπαθήσει να εξασφαλίσει μια ευημερούσα ζωή μετά τον θάνατό του.
Όχι βέβαια πριν τους αποχαιρετήσει, οπότε τους περίμενε έξω από το νοσοκομείο και μπόρεσε να μοιραστεί μια υπέροχη στιγμή όπου φυσικά δεν έλειψαν τα δάκρυα.
Είχε ανάμεικτα συναισθήματα, έκλαιγε γιατί δεν θα τους ξανάβλεπε και τους φώναξε πολύ ενθουσιασμένος και τα σκυλιά τον αναγνώρισαν ως τον κηδεμόνα τους. Η αλήθεια είναι ότι ήταν ένας αποχαιρετισμός με αγάπη και αυτός ο πατέρας με όλο του τον πόνο έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να τους κρατήσει ευτυχισμένους στο μέλλον.
Είναι απίστευτο ότι στις τελευταίες του στιγμές σκεφτόταν μόνο την ευημερία των σκύλων του, δείγμα του πόσο ευγενικός και αγαπητός είναι αυτός ο άνθρωπος. Ας ελπίσουμε ότι μπορεί να αναπαυθεί εν ειρήνη, θα είναι για πάντα στο μυαλό των σκύλων του.
