«Σήμερα είχαμε ξανά απόδειξη ότι τα χειρότερα δεν τελειώνουν ποτέ». Η ανάρτηση που δημοσίευσε ο Σύλλογος Una – Δημοτικό Κυνοκομείο Monte Contessa της Γένοβας ξεκινά με έναν τόνο που είναι ένα μείγμα παραίτησης και θυμού.
«Σήμερα το πρωί βρήκαμε αυτή τη σκηνή μπροστά στα μάτια μας – γράφουν οι εθελοντές -. Κατά τη διάρκεια της νύχτας εγκατέλειψαν ένα σκυλί από τη δευτερεύουσα πύλη του κυνοκομείου, ένα άρρωστο σκυλί, με προφανή πρόπτωση του ορθού που υπήρχε για πόσο καιρό και την οποία στέλνουμε επειγόντως στην κλινική». Και οι εικόνες αντιπροσωπεύουν πραγματικά το σύμβολο της θλίψης ενός ζώου και της έλλειψης σεβασμού για τον άνθρωπο: ακόμα κι αν όποιος τον άφησε σε αυτές τις συνθήκες δεν μπορούσε να τον θεραπεύσει, αυτό σίγουρα δεν είναι λόγος να τον εγκαταλείψουμε δένοντάς τον έξω από το ρείθρο. : «Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς είναι δυνατόν να απαλλαγούμε από τον σύντροφο της ζωής μας, που είναι επίσης άρρωστος, με αυτόν τον τρόπο».
Στη συνέχεια ο σύλλογος καταλήγει: «Όπως ξέρετε, καταρρέουμε, αλλά ήδη τον φροντίζουμε και ελπίζουμε να επιστρέψει σύντομα στην υγεία του και να βρει μια οικογένεια αντάξια του ονόματος. Προφανώς είναι χωρίς μικροτσίπ, είναι στειρωμένο αρσενικό θα ενημερώσουμε για την κατάστασή του μόλις έχουμε νέα, μάλλον θα χρειαστούμε τη βοήθειά σας».
Υπήρχαν πολλά σχόλια θυμού και περιφρόνησης για την εγκατάλειψη: “Όταν αποκτάς ένα σκυλί δεν παίρνεις μόνο “το σκύλο”, αλλά και όλα τα ενδεχόμενα που είναι εγγενή σε αυτό. Είναι απόλυτη ευθύνη. Δεν μπορείς να περιμένεις μόνο το καλό. Πρέπει να είστε έτοιμοι για οτιδήποτε και να είστε ενήμεροι και ικανοί να αντιμετωπίσετε κάθε έκτακτη ανάγκη. Σας ευχαριστούμε για τη φροντίδα σας» γράφει η Μικέλα.
Το σχόλιο της Στεφανίας είναι στην ίδια γραμμή: “Αλλά αρκεί να δικαιολογήσεις ορισμένες ενέργειες! Αλλά τι απελπισμένη χειρονομία! Αν ήταν όντως έτσι, ξέρω ότι θα πήγαιναν στο κυνοκομείο και θα εξηγούσαν την κατάσταση, ίσως και να άφηναν όλα όσα ανήκαν στον σκύλο (ρείθρο, παιχνίδια, τροφή, αν ήταν απελπισμένοι, θα ρωτούσαν τον κτηνίατρο πώς να τον αφήσουν σε καλά χέρια απελπισία ανεμελιά και κακία». Και πάλι η Ρομπέρτα: “Ναι, 1 κατοικίδιο είναι 1 μέλος της οικογένειας, πώς το ξεφορτώνεσαι; Ευχαριστούμε που θέλησες να το συνδυάσεις ξανά. Τα ζώα είναι πολύτιμα και είναι τυχερό να έχουμε έστω και ένα μαζί μας.”
