Ο μοναδικός πληθυσμός του Ευρασιατικού γύπα της Κύπρου βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο από δηλητηριασμένο δόλωμα. Ευτυχώς, η αστυνομία έχει σχηματίσει μια ομάδα σκύλων και χειριστών που έχουν εκπαιδευτεί για να βρίσκουν αυτές τις θανατηφόρες μπουκιές και να τις εξαφανίζουν.
Οι φυσιοδίφες και οι παρατηρητές πουλιών στην Κύπρο γνωρίζουν καλά πόσο σπάνιο είναι να εντοπίσεις έναν ευρασιατικό γύπα ( Gyps fulvus ) στο νησί. Ο αριθμός τους μειώνεται δραματικά και φταίει το δηλητηριασμένο δόλωμα, μια μάστιγα που έχει αποδεκατίσει τον πληθυσμό αυτών των υπέροχων ζώων. Για να εντοπίσει και να εξαλείψει αυτές τις θανατηφόρες μπουκιές, η αστυνομία έχει εκπαιδεύσει εξειδικευμένους σκύλους και χειριστές.
Μετά από μια μεγάλη βόλτα στη φύση της Κύπρου, σταματώντας κάτω από τα κυπαρίσσια, γεννήθηκε το φυτό από το οποίο θεωρείται το όνομα του νησιού, κοιτάζοντας ψηλά μπορείς να παρατηρήσεις ένα μοναδικό ορνιθοπανικό θέαμα : από τις κοινές πάπιες και τις χήνες μέχρι τους σπάνιους ψαραετούς και δρυοκολάπτες κτιστάδες. Δυστυχώς, όμως, τα πτηνά της Κύπρου κινδύνευαν πάντα καθώς το νησί υπήρξε εδώ και πολλά χρόνια κυνήγι λαθροκυνηγών που, αψηφώντας τους τοπικούς νόμους, συνεχίζουν παράνομα το κυνήγι. Επιπλέον, πρόσφατα προέκυψε ένα ακόμη πρόβλημα: δηλητηριασμένο δόλωμα που αποδεκατίζει τον ήδη μικρό πληθυσμό των γύπων .
Οι ευρασιατικοί γύπες και ο οικολογικός τους ρόλος
Αυτό το αρπακτικό πουλί αγαπά τις δυσπρόσιτες περιοχές και ζει σε αποικίες σε απρόσιτες όψεις βράχου. Η φωλιά του είναι χτισμένη σε βράχους ή μεγάλα δέντρα, αλλά για να βρει τροφή μπορεί επίσης να κινηθεί προς βοσκοτόπια ή λιβάδια . Ένας σημαντικός παράγοντας στο περιβάλλον του είναι τα ανοδικά ρεύματα, τα οποία του επιτρέπουν να κινείται εύκολα και να διανύει μεγάλες αποστάσεις μερικές φορές απαραίτητες για την απόκτηση τροφής.
Δυστυχώς, ολόκληρο το οικοσύστημα υποφέρει από την έλλειψη αυτού του ζώου. Ο γύπας, μάλιστα, ονομάζεται « ο σαρωτής των ουρανών » αφού τρέφεται αποκλειστικά με σφάγια . Πραγματοποιεί μεγάλες περιπολίες κατά τις οποίες μπορεί να αναγνωρίσει την παρουσία ζώων με βάση το ύψος πτήσης: εάν ο αριθμός είναι μικρός, πετά σε μεγάλα ύψη για να παρακολουθεί μεγαλύτερη επιφάνεια, ενώ, όταν ο αριθμός είναι πιο άφθονος, μπορεί να πετάξει. σε μεγαλύτερα υψόμετρα. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιπολιών, τα άτομα σε πτήση επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω του βλέμματός τους, και αυτό καταδεικνύει τη σημασία της εξαιρετικής όρασης που έχουν.
Μόλις βρεθεί το σφάγιο, μαζί με άλλα νεκροφάγα ζώα, αρχίζουν να τρέφονται, διασφαλίζοντας τη σωστή ανακύκλωση των θρεπτικών συστατικών. Η αποπολτοποιητική δράση των γύπων, στην πραγματικότητα, καθιστά προσβάσιμα μέρη του θηράματος, όπως τα οστά και τα σπλάχνα, που διαφορετικά θα ήταν απρόσιτα, διασφαλίζοντας ένα ασφαλές γεύμα και για άλλα ζώα. Επομένως, χωρίς τη συμβολή τους , η ζωική κοινότητα θα έχανε τη δυνατότητα πρόσβασης σε βασικούς πόρους τροφίμων. Επιπλέον, η γρήγορη εξάλειψη των σφαγίων καθιστά το περιβάλλον πιο υγιές και αποτρέπει την εξάπλωση πολλών ασθενειών.
Το πρόβλημα του δηλητηριασμένου δολώματος στην Κύπρο
Ο Σύνδεσμος BirdLife Cyprus, ο οποίος συντονίζει τα ευρωπαϊκά κονδύλια για έργα επαναπληθυσμού του γρύπα στο νησί, λέει ότι μέχρι πρόσφατα υπήρχαν μόνο οκτώ γύπες στην Κύπρο. Μόνο τις τελευταίες εβδομάδες ο πληθυσμός διπλασιάστηκε χάρη στην εισαγωγή άλλων 8 ζώων που εισάγονται από την Ισπανία. Μετά από αιώνες ακμάζουσας αποικίας γύπων σε όλο το νησί, μόνο ένας τελευταίος μικρός προμαχώνας 16 δειγμάτων βρίσκεται τώρα στους ψηλούς βράχους της Επισκοπής.
Δυστυχώς, μεταξύ των αγροτών στην Κύπρο υπάρχει η συνήθεια να χρησιμοποιούν δηλητήρια, συχνά παράνομα, για την εξάλειψη των παρασίτων στα φυτά τους. Εκείνοι που πληρώνουν το τίμημα για αυτήν την αλόγιστη χρήση δηλητηρίων είναι άγρια ζώα όπως οι αλεπούδες, που τρέφονται συχνά με τοξικά φρούτα, άθελά τους γίνονται πραγματικό « δηλητηριασμένο δόλωμα» για τους γύπες.
Για την καταπολέμηση των αιτιών που απειλούν την επιβίωση των υπόλοιπων γύπων, οι αρχές επιβολής του νόμου έχουν ήδη λάβει μέτρα δημιουργώντας σταθμούς σίτισης για αυτά τα πουλιά, μέρη όπου οι γύπες μπορούν να τρώνε τα γεύματά τους μακριά από τις «δηλητηριασμένες φυτείες». Επιπλέον, νωρίτερα φέτος, σχηματίστηκαν ειδικές μονάδες με σκύλους και χειριστές εκπαιδευμένους στην αναζήτηση δηλητηριασμένου δολώματος.
Αν και υπάρχουν πολλά προβλήματα, επομένως, υπάρχει ακόμα ελπίδα και καλά νέα έρχονται από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία, περιοχές όπου ο τοπικός πληθυσμός ήταν επικίνδυνα χαμηλός και χάρη σε αρκετές επανεισαγωγές σταδιακά έχουν ανακάμψει. Αν επιτύχουν στο έργο τους, επομένως, οι σκύλοι και οι άνθρωποι θα μπορούσαν να σημαίνουν τη σωτηρία των πουλιών τόσο σημαντικών για τα οικοσυστήματα.
