Οι διαφωνίες μεταξύ γειτόνων που προκαλούνται από το γάβγισμα των σκύλων είναι συχνές, πολύ λιγότερο αυτές που προκαλούνται από το νιαούρισμα των γατών. Δεν λείπουν όμως και αυτά. Αλλά αν η γάτα του γείτονα νιαουρίζει συνέχεια (ακόμα και τη νύχτα) μπορεί να αναφερθεί; Η απάντηση είναι ναι.
Οι διαφωνίες μεταξύ γειτόνων που προκαλούνται από το αδιάκοπο γάβγισμα των σκύλων είναι πολύ συχνές, ενώ αυτές που προκαλούνται από το νιαούρισμα των γατών είναι πολύ λιγότερο συχνές. Ωστόσο, και αυτά δεν λείπουν και στον ιστό μπορείτε ακόμη και να συναντήσετε άρθρα που αναφέρουν απειλές θανάτου για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Αλλά αν η γάτα του γείτονα νιαουρίζει συνέχεια (ακόμα και τη νύχτα) μπορεί να αναφερθεί; Η απάντηση είναι καταφατική και μάλιστα, όπως θα δούμε παρακάτω, ακόμη και το «ενοχλητικό» νιαούρισμα μιας γάτας μπορεί να συνιστά τόσο έγκλημα διατάραξης της ησυχίας όσο και αστικό αδίκημα που δίνει στον ζημιωθέντα το δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση για τη ζημιά.
Γάτα που νιαουρίζει συνέχεια: τι λέει ο νόμος;
Το νιαούρισμα είναι μια φυσική ανάγκη για κάθε γάτα, είναι ο τρόπος με τον οποίο οι αιλουροειδείς φίλοι μας επικοινωνούν μεταξύ τους και μαζί μας. Ο νόμος σίγουρα δεν μπορεί να συμπιέσει αυτή την ανάγκη απαγορεύοντάς του να παράγει δικούς του στίχους, και στην πραγματικότητα δεν το κάνει. Ωστόσο, ζητά από τους ανθρώπους που φροντίζουν να κάνουν μια προσπάθεια, δηλαδή να διασφαλίσουν ότι οι γάτες τους (και τα ζώα γενικότερα) δεν ενοχλούν τρίτους με τους θορύβους τους . Ο υπερβολικός και συνεχής θόρυβος, μάλιστα, όπως προαναφέρθηκε, μπορεί να συνιστά έγκλημα και να προκαλέσει αποζημιώσιμη ζημία.
Ο Ποινικός Κώδικας , ορίζει ότι «όποιος μη εμποδίζοντας τον θόρυβο των ζώων ενοχλεί τα επαγγέλματα ή την ανάπαυση ανθρώπων τιμωρείται με σύλληψη μέχρι τρεις μήνες ή με «πρόστιμο».
Σύμφωνα με την παραδοσιακή ερμηνεία που προσφέρουν οι δικαστές: «για τους σκοπούς της διάπραξης του εγκλήματος ηχητικές εκπομπές που αναφέρονται στη συμπεριφορά ενός υποκειμένου, αναγνωρίσιμες και σε θορύβους ζώων, οι οποίοι υπερβαίνουν το κανονικό όριο ανεκτικότητα συγκεκριμένα αισθητή σε σχέση με το περιβάλλον και τον χρόνο, αντιληπτή από έναν απροσδιόριστο αριθμό ανθρώπων» . Επομένως, για να μετατραπεί σε έγκλημα, το νιαούρισμα μιας ή περισσότερων γατών πρέπει να είναι συνεχές και να αποτελεί πιθανή ενόχληση (ιδιαίτερα κατά τις ώρες ανάπαυσης) για περισσότερους από έναν γείτονες. Το γεγονός, λοιπόν, ότι οι άνθρωποι πραγματικά και συγκεκριμένα ενοχλούνται δεν είναι σχετικό με κανέναν τρόπο. είναι «έγκλημα κινδύνου» και για την υλοποίησή του δεν απαιτείται να συμβεί πραγματικά το γεγονός.
Οι υπερβολικοί ήχοι των ζώων (όπως πολλοί άλλοι θόρυβοι) μπορεί επίσης να έχουν, όπως αναφέρθηκε, μια πολιτική σημασία. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, δεν επιτρέπονται όλοι οι θόρυβοι που υπερβαίνουν το όριο της κανονικής ανοχής. Κατά συνέπεια, ακόμη και το νιαούρισμα μιας ή περισσότερων γατών, αν ξεπερνά το όριο μιας μέσης ανοχής, αποτελεί προσβολή. Σε περίπτωση που προκαλέσει ζημιά, αποδεδειγμένη από τον γείτονα ή τους γείτονες, τους παρέχει το δικαίωμα να προβούν σε ενέργειες για να λάβουν την αντίστοιχη αποζημίωση.
Τι να κάνετε αν η γάτα του γείτονα νιαουρίζει συνεχώς;
Εάν η γάτα ενός γείτονα νιαουρίζει συνεχώς, τα θύματα αυτής της καταγγελίας μπορούν πρώτα να επικοινωνήσουν με τις αρχές για λόγους επαλήθευσης (επίσης προς το συμφέρον του ίδιου του ζώου, επειδή μπορεί να μην είναι καλά). Ενδέχεται να είναι σκόπιμο να διενεργηθεί έλεγχος από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου και τις κατά τόπους αρμόδιες κτηνιατρικές υπηρεσίες για να κατανοηθούν, πρώτα απ’ όλα, οι λόγοι μιας τόσο συνεχούς καταγγελίας.
Εάν αυτή η πρώτη παρέμβαση δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα και τα άτομα που θίγονται από το πιθανό έγκλημα θέλουν να κινηθεί ποινική διαδικασία, πρέπει να υποβάλουν επίσημη καταγγελία . Μπορούν να το κάνουν είτε με τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου ( Τοπική Αστυνομία) είτε απευθείας καταθέτοντας το έγγραφο στην Εισαγγελία.
Το εν λόγω έγκλημα, στην πραγματικότητα, δυνάμει της πολύ πρόσφατης μεταρρύθμισης , υπόκειται σε δίωξη. Η δίωξη εξακολουθεί να ασκείται αυτεπάγγελτα όταν ο θιγόμενος είναι ανίκανος λόγω ηλικίας ή αναπηρίας. Εάν αισθάνονται επίσης ότι έχουν υποστεί ζημιά από την εν λόγω διαταραχή, μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση για τη ζημιά από το σύντροφο. Μπορούν να το πράξουν εξωδικαστικά και, εάν δεν επιτευχθεί φιλική λύση, ενώπιον της δικαστικής αρχής (είτε με το να γίνουν πολιτικοί διάδικοι στην ποινική δίκη είτε με τη δημιουργία χωριστής πολιτικής διαδικασίας).
