Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε την ακριβή ηλικία του σκύλου, αλλά ορισμένες ενδείξεις δείχνουν πόσο χρονών είναι.
Μάθετε πώς να μάθετε την ηλικία του σκύλου σας. Όποιος υιοθετεί έναν ενήλικο σκύλο έχει πάντα αμφιβολίες για την ηλικία του νέου κατοικίδιου. Ειδικά όταν ο γούνινος φίλος βρίσκεται σε ένα καταφύγιο, δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε την ακριβή ηλικία, αλλά είναι πιθανό να βρούμε κάποιες ενδείξεις για αυτό το θέμα.
Σε κάθε περίπτωση, το σώμα του σκύλου «μιλάει». Ένας κτηνίατρος μπορεί να προσδιορίσει την κατά προσέγγιση ηλικία του γούνινου φίλου κατά τη διάρκεια μιας κλινικής εξέτασης και οι νέοι ιδιοκτήτες μπορούν επίσης να αναζητήσουν μερικές συμβουλές για να μάθουν πόσο χρονών είναι.
Για να μάθετε την ακριβή ηλικία του σκύλου, πρέπει να βρείτε αρχεία γέννησης ή το ιστορικό του σκύλου σε μια κτηνιατρική κλινική, μέσω διαβουλεύσεων, εργαστηριακών και απεικονιστικών εξετάσεων κ.λπ.
Αλλά, όταν πρόκειται για μούτσο – είτε πρόκειται για σκύλο μεικτής φυλής (SRD) είτε για νόμιμο εκπρόσωπο μιας ράτσας σκύλου: η κατάσταση ενός σκύλου χαρακτηρίζεται από εγκατάλειψη – δεν είναι ποτέ δυνατό να γνωρίζουμε πόσο χρονών είναι πραγματικά είναι. , αλλά είναι δυνατός ο υπολογισμός της κατά προσέγγιση ηλικίας.
Με αυτό, οι νέοι ιδιοκτήτες μπορούν να δημιουργήσουν την ιδανική διατροφή για τον γούνινο φίλο τους, να δημιουργήσουν μια ρουτίνα προπόνησης και σωματικής άσκησης σύμφωνα με την ηλικιακή τους ομάδα. Προσφέροντας το καλύτερο για το νέο μέλος της οικογένειας, δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ότι θα είναι πιστός σύντροφος για πολλά χρόνια, αλλά οι άνθρωποι εγγυώνται ευημερία και ποιότητα ζωής.
Από την ηλικία των έξι ή επτά ετών, για παράδειγμα, οι σκύλοι δεν πρέπει να υποβάλλονται σε πολύ έντονη ρουτίνα, ούτε να λαμβάνουν υψηλές ποσότητες φωσφόρου στη διατροφή τους. Προσδιορίζοντας την κατά προσέγγιση ηλικία, είναι δυνατό να καθοριστεί η ιδανική δίαιτα και η ρουτίνα των ασκήσεων, των παιχνιδιών και των περιπάτων για να προσφέρει καλές στιγμές τόσο για τους κηδεμόνες όσο και για τους «μεγαλύτερους συντρόφους».
Συμβουλές για να μάθετε την ηλικία τους
Για να μάθετε την κατά προσέγγιση ηλικία του σκύλου, λαμβάνετε πάντα υπόψη τα γενικά χαρακτηριστικά του γούνινου, ακόμη και μεταξύ των διασταυρώσεων και των αδέσποτων σκύλων(σκύλοι αναμειγνύονται σε πολλές γενιές).
Ελέγξτε αν είναι κοντόχοντρος (σαν ροτβάιλερ) ή λεπτός (σαν Δαλματίας), μακρυπόδαρος (σαν ακίτα), «τετράγωνος» (σαν Σνάουζερ) ή «κοντός» (σαν ντάξχουντ) κ.λπ. Ακόμη και μεταξύ των αδέσποτων σκύλων, αυτά τα χαρακτηριστικά χρησιμεύουν ως παράμετροι για τον προσδιορισμό του πόσο χρονών είναι ο σκύλος.
1) Εκτιμήστε το μέγεθος του ζώου
Τα μικρά σκυλιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να φτάσουν σε μέγεθος ενήλικα. Σε γενικές γραμμές, οι ράτσες (lhasa apsos, shih tzus, chihuahuas, miniature pinschers, κ.λπ.) φτάνουν στο αναμενόμενο ύψος και βάρος για τη φυλή μεταξύ 18 και 24 μηνών.
Τα μεγάλα, από την άλλη, μεγαλώνουν πολύ γρήγορα. Γύρω στους δέκα μήνες, μεγαλόσωμοι σκύλοι (όπως ο Γερμανικός Ποιμενικός ή Ντόμπερμαν), οι γιγάντιοι σκύλοι (ο Μεγάλος Δανός ή ο Βαϊμαράνερ) και οι μολοσσοειδής σκύλοι (ο Άγιος Βερνάρδος ή το Bloodhound) φτάνουν ήδη το αναμενόμενο ύψος για έναν ενήλικα.
Αυτός είναι ο λόγος που τα μικρά σκυλιά ζουν περισσότερο. Κατά τη διάρκεια της φυσικής ανάπτυξης, οι μεγαλόσωμοι σκύλοι παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες ελεύθερων ριζών (ουσίες που δημιουργούνται σε βασικές οργανικές λειτουργίες, όπως η αναπνοή, η πέψη και η απέκκριση). Αυτές οι ουσίες είναι επίσης καθοριστικοί παράγοντες της πρόωρης κυτταρικής γήρανσης.
2) Σεξουαλική συμπεριφορά
Από την άλλη πλευρά, τα μικρά σκυλιά φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα νωρίτερα, περίπου στην ηλικία του ενός έτους. Εάν δεν είναι στειρωμένα, ένα χαρακτηριστικό είναι να προσπαθήσετε να τοποθετήσετε (σε άλλα σκυλιά, μαξιλαράκια ακόμα και σε ανθρώπινα πόδια).
Όσο μεγαλύτερο είναι το ζώο, τόσο αργότερα γίνεται σεξουαλικά ενεργό. Ένας Άγιος Βερνάρδος, για παράδειγμα, μπορεί να πάρει έως και δύο χρόνια για να είναι έτοιμος να ζευγαρώσει. Αντίθετα, οι σκύλοι με μεγάλη ανάμειξη φτάνουν γρήγορα σε αυτήν την ωριμότητα: ένας νόμιμος μιγκτήρας μπορεί να είναι έτοιμος να ζευγαρώσει μεταξύ έξι και οκτώ μηνών.
Η σεξουαλική συμπεριφορά είναι ένα από τα λίγα ψυχικά χαρακτηριστικά που διατηρείται μεταξύ των εγκαταλελειμμένων σκύλων. Δεν μπορείτε να αξιολογήσετε έναν σκύλο που μεταφέρεται σε ένα καταφύγιο με βάση τη ντροπαλότητα ή την επιθετικότητά του, επειδή αυτές οι εκδηλώσεις συνδέονται άμεσα με κακομεταχείριση, παραμέληση, πείνα, φόβο και θυμό.
Σε κάθε περίπτωση, ο ιδιοκτήτης που αποφασίζει να υιοθετήσει σκύλο καταφύγιο πρέπει να φροντίσει για τη στείρωση – γενικά, οι γούνινοι σκύλοι διατίθενται για υιοθεσία από καταφύγια μόνο αφού στειρωθούν.
Ο ευνουχισμός αποτρέπει μια σειρά προβλημάτων: από καυγάδες, αποδράσεις και ατυχήματα (πτώσεις και τρύπημα) κατά την αναζήτηση σεξουαλικών συντρόφων μέχρι την ανάπτυξη σοβαρών ασθενειών, όπως ο καρκίνος των όρχεων και του πέους (στους άνδρες) και ο καρκίνος της πυομήτρας, των ωοθηκών και του μαστού . μήτρα (στα θηλυκά).
3) Ελέγξτε την οδοντοστοιχία
Τα δόντια προσφέρουν πολλές ενδείξεις για την ηλικία ενός σκύλου. Ειδικά μεταξύ των σκύλων που εγκαταλείπονται στους δρόμους, οι τσακωμοί, τα ατυχήματα και η κακομεταχείριση καταλήγουν να προκαλούν το κάταγμα ή/και την απώλεια ορισμένων δοντιών.
Μια άλλη σημαντική συμβουλή είναι η παρουσία βακτηριακής πλάκας, η οποία, χωρίς συχνή φροντίδα, αρχίζει να σχηματίζεται μετά από 18 μήνες (κατά μέσο όρο). Τα σκυλιά που αναζητούν υπολείμματα τροφής στους κάδους απορριμμάτων για να επιβιώσουν τείνουν να συσσωρεύουν πέτρα πολύ γρήγορα.
Αν τα δόντια είναι λευκά, ομοιόμορφα χρωματισμένα και άθικτα, ο σκύλος μάλλον δεν έχει συμπληρώσει ακόμα έξι μηνών και, αν ακόμα αλλάζει δόντια, είναι σίγουρο ότι είναι ακόμα κουτάβι.
Σε ηλικία ενός έτους, τα μόνιμα δόντια έχουν ήδη αντικαταστήσει τα δόντια του μωρού: είναι σφιχτά και λίγο πιο φαρδιά. Το κιτρίνισμα, που σχετίζεται με τη φθορά, μπορεί να εμφανιστεί μεταξύ τριών και πέντε ετών. Μεταξύ πέντε και επτά ετών, τα περισσότερα δόντια είναι φθαρμένα.
Μερικοί μικρόσωμοι σκύλοι μπορεί να έχουν διπλά δόντια: τα μόνιμα δόντια αναδύονται, αλλά τα νεογιλά δόντια δεν πέφτουν και ενσωματώνονται στο στόμα (σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να αφαιρεθούν για να εξασφαλιστεί η μάσηση και ακόμη και η αναπνοή).
Τα παραμελημένα ζώα που έχουν διπλά δόντια έχουν σίγουρα ήδη ξεπεράσει τον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Αυτή η πάθηση, που σχετίζεται με την παρουσία πέτρας, δείχνει εάν είναι ήδη ενήλικας. Στα ηλικιωμένα γούνινα σκυλιά, η βακτηριακή πλάκα είναι πολύ έντονη: σκουρόχρωμες ρίζες, λεκέδες στο σμάλτο, ρωγμές και κενά στα δόντια δείχνουν ότι πρόκειται για βετεράνο.
Η βακτηριακή πλάκα αναπτύσσεται σταδιακά. Τα δόντια αρχίζουν να κιτρινίζουν από τις ρίζες, μέχρι να χάσουν τελείως το χαρακτηριστικό ιβουάρ χρώμα τους. Όσο πιο προχωρημένη είναι η κατάσταση, τόσο μεγαλύτερος είναι ο σκύλος. Οι σκούρες ρίζες εμφανίζονται συνήθως μετά την ηλικία των πέντε ή έξι ετών.
Όλες αυτές οι καταστάσεις: ραγισμένα δόντια, βακτηριακή πλάκα, διπλή οδοντοφυΐα κ.λπ. προκαλούν κακοσμία του στόματος . Η πάθηση μπορεί επίσης να προκληθεί από γαστρεντερικές διαταραχές, αλλά η «αναπνοή τζάγκουαρ» είναι πιο συχνή από την ηλικία των τριών ετών, λόγω κατάχρησης.
4) Ελέγξτε την απόχρωση της γούνας στο ρύγχος
Όταν φτάσουν σε μεγάλη ηλικία (περίπου έξι ετών για μεγάλους σκύλους, επτά ή οκτώ ετών για μικρόσωμους και δέκα ετών για μεγαλύτερους σκύλους, όπως τα τσιουάουα και τα ντάξχουντ), το τρίχωμα των σκύλων αρχίζει να χάνει μελανίνη.
Οι τριχωτές δεν έχουν «άσπρα μαλλιά», όπως εμείς. Ακόμα κι έτσι, οι τρίχες στο σαγόνι και γύρω από τη μύτη (η περιοχή γύρω από τα ρουθούνια) αρχίζουν να χάνουν τον αρχικό τους τόνο.
Οι πολύ ηλικιωμένοι σκύλοι (12 ετών και άνω) μπορεί επίσης να έχουν λευκές τρίχες στην περιοχή των φρυδιών, οι οποίες μπορεί να φωτίσουν ολόκληρο το πρόσωπο και το μπροστινό μέρος του λαιμού. Καθώς η ηλικία προχωρά, το τρίχωμα τείνει να χάνει τη λάμψη και την απαλότητά του – αυτή η αξιολόγηση πρέπει να λαμβάνει υπόψη ότι ορισμένα σκυλιά έχουν φυσικά σγουρά και τραχιά μαλλιά, όπως τα συρμάτινα κανίς και τα Σνάουζερ.
5) Ελέγξτε την κατάσταση του δέρματός τους
Γενικά, η εγκατάλειψη προκαλεί βλάβες στο δέρμα. Η συνεχής έκθεση στον ήλιο, τη βροχή και το κρύο προκαλεί περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές βλάβες. Μέχρι την ηλικία των πέντε ετών, αυτή η κατάσταση μπορεί να αντιστραφεί. Πολλά σκυλιά ανακτούν την ελαστικότητα και την ομοιογένεια του δέρματός τους κατά την περίοδο που παραμένουν σε καταφύγια.
Όταν υιοθετούνται, τα τακτικά λουτρά (με συγκεκριμένα προϊόντα), εκτός από άλλα μέτρα υγιεινής, όπως το βούρτσισμα του τριχώματος, η εξάλειψη των παρασίτων (ψύλλοι και τσιμπούρια), ο καθαρισμός των αυτιών (κυρίως για σκύλους με μεγάλα αυτιά και πτώσεις) και η επαρκής διατροφή βοηθούν στην διορθώσει τραυματισμούς και δερματίτιδα.
Στην ηλικία των επτά ή οκτώ ετών, όμως, όλοι οι σκύλοι, ακόμα και αυτοί που ζουν στις καλύτερες δυνατές συνθήκες, αρχίζουν να χάνουν την ελαστικότητα του δέρματός τους, κάτι που φαίνεται με το σχηματισμό αυλακώσεων και πτυχών.
Ένα ελαφρύ τσίμπημα βοηθά στην αποκάλυψη της ηλικίας: αν η περιοχή επανέλθει σε κανονικές συνθήκες μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, λεία και χωρίς ερυθρότητα, ο σκύλος είναι το πολύ πέντε ετών. Αν όμως μείνουν οι πιέτες, είναι μεγαλύτερος. Η έλλειψη ελαστικότητας κατά τις κινήσεις δείχνει ότι πρόκειται για ηλικιωμένο κατοικίδιο (επτά ετών και άνω).
6) Προσέξτε τα μάτια
Οι οφθαλμολογικές ασθένειες είναι σχετικά συχνές μεταξύ των σκύλων. Οι πιο συχνές είναι: προοδευτική ατροφία αμφιβληστροειδούς, κερατοεπιπεφυκίτιδα , γλαύκωμα και καταρράκτης. Επηρεάζουν μεγαλύτερα σκυλιά, από πέντε ή έξι ετών.
Μερικά κουτάβια και νεαρά ζώα μπορεί να έχουν υποτροπιάζουσα επιπεφυκίτιδα, αλλά αυτές προκαλούνται από ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις και είναι καλοήθεις: τα σημάδια (ερεθισμός των ματιών, δακρύρροια, εκκρίσεις που σχηματίζουν ραβδώσεις κ.λπ.) εξαφανίζονται μέσα σε λίγες ημέρες.
Οι οφθαλμικές παθήσεις που σχετίζονται με την ηλικία εκδηλώνονται συχνά με ορισμένα συγκεκριμένα σημάδια. Τα μάτια των ηλικιωμένων σκύλων χάνουν τη φωτεινότητα και τη ζωντάνια τους και, καθώς η νόσος εξελίσσεται, γίνονται θολά, υπόλευκα ή έχουν μπλε φωτοστέφανο (γνωστή ως τομεακή ετεροχρωμία, στην οποία το κέντρο της ίριδας γίνεται σκοτεινό και η γύρω περιοχή σταδιακά φωτίζεται).
Συμπέρασμα για την ηλικία του σκύλου
Φυσικά, η ηλικία του σκύλου μπορεί επίσης να υπολογιστεί κατά την αξιολόγηση της «δεξιότητας» του γούνινου. Τα κουτάβια και οι έφηβοι είναι πιο περίεργα και αδέξια, αντιμετωπίζοντας προβλήματα πιο συχνά. Οι υγιείς ενήλικες είναι συνήθως ευκίνητοι και πολύ προσεκτικοί. Οι ηλικιωμένοι, από την ηλικία των επτά ή οκτώ ετών, είναι πιο ήρεμοι και λιγότερο συνηθισμένοι σε έντονα παιχνίδια.
Όλα αυτά, όμως, μπορούν να καθοριστούν από τη ράτσα του σκύλου (στην περίπτωση των διασταυρώσεων, από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά). Τα Κόκερ Σπάνιελ, τα Λαμπραντόρ ριτρίβερ και τα λαγωνικά είναι ενεργητικά και παιχνιδιάρικα. Οι βοσκοί και τα πρωτόγονα σκυλιά (όπως το Pomeranian), καλοί σκύλοι φύλακες, είναι προσεκτικοί σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους.
Τα μπουλντόγκ, από την άλλη πλευρά, είναι πιο ήρεμα και καλοσυνάτα, προτιμούν να περνούν τη μέρα ανάμεσα στους υπνάκους: η ταραχή τους σχεδόν πάντα εξαφανίζεται πριν συμπληρώσουν το ένα έτος. Αλλά αυτά τα χαρακτηριστικά διαφέρουν από ζώο σε ζώο.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι νέοι ιδιοκτήτες δεν χρειάζεται να λυπούνται που δεν μπορούν να γιορτάσουν τα γενέθλια του σκύλου τους στη σωστή ημερομηνία. Τα γουνοφόρα ζώα δεν έχουν ακόμη υιοθετήσει το ημερολόγιο – το πολύ, κάνουν διαφοροποίηση μεταξύ ημέρας και νύχτας, καλοκαιριού και χειμώνα και, έτσι, υπολογίζουν το πέρασμα του χρόνου.
Απλώς επιλέξτε μια ξεχωριστή μέρα, γεμάτη νόημα: το πρώτο σας ραντεβού ή την άφιξη στο νέο σας σπίτι και κάντε ένα πάρτι για να γιορτάσετε, μόνο με την οικογένειά σας ή με όλα τα σκυλιά και τους φίλους της γειτονιάς.
