Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, φαίνεται έτσι: αυτοί που αγαπούν τα σκυλιά είναι διαφορετικοί από εκείνους που προτιμούν τις γάτες. Στην πραγματικότητα, διάφορες έρευνες προσπάθησαν να συσχετίσουν τα προσωπικά γνωρίσματα και τις προτιμήσεις για το ένα ή το άλλο και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η διάκριση μεταξύ γάτας και σκύλου θα μπορούσε πραγματικά να υπάρχει.
Συχνά η αναφορά στη διάκριση μεταξύ « γάτας-άνθρωπος» και « σκύλος-άνθρωπος » παραπέμπει, ίσως με κάπως απλοϊκό τρόπο, στο στερεότυπο αφενός του κλειστού, εσωστρεφούς και μοναχικού ατόμου που ζει περιτριγυρισμένο από γάτες ή, αντίθετα, από αυτούς που είναι κοινωνικοί, εξωστρεφείς αναφέρονται σε αυτούς που αγαπούν τα σκυλιά. Αυτό είναι ένα κλισέ που, ωστόσο, μπορεί να μην είναι τόσο λάθος τελικά. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, θα φαινόταν έτσι: αυτοί που αγαπούν τα σκυλιά είναι διαφορετικοί από εκείνους που προτιμούν τις γάτες.
Οι περισσότερες μελέτες σχετικά με τη σχέση μεταξύ σκύλου/γάτας-ατόμου από τη μια πλευρά και ψυχολογικών χαρακτηριστικών από την άλλη αναφέρονται στο «Big Five» , μια από τις πιο σημαντικές θεωρίες για την προσωπικότητα στον ψυχολογικό τομέα. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, υπάρχουν πέντε κύριοι παράγοντες προσωπικότητας μέσω των οποίων είναι δυνατόν να εξηγηθούν οι περισσότερες ατομικές διαφορές: εξωστρέφεια, ευσυνειδησία, νευρωτισμός, φιλικότητα και ανοιχτό μυαλό.
Συγκεκριμένα, προέκυψε ότι η τάση για σκύλους είναι ενδεικτική των υψηλότερων επιπέδων ευσυνειδησίας και φιλικότητας και χαμηλότερων επιπέδων ανοίγματος στην εμπειρία. Επιπλέον, φαίνεται ότι οι άνθρωποι που αγαπούν τα σκυλιά είναι πιο εξωστρεφείς και λιγότερο νευρωτικοί από εκείνους που προτιμούν τις γάτες. Προς υποστήριξη αυτής της υπόθεσης, σύμφωνα με μια μελέτη (Bauer, Woodward, 2007) οι άνθρωποι που αναγνωρίζουν τις γάτες ως τον ιδανικό σύντροφο ζωής τους παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα εχθρότητας (ένα χαρακτηριστικό που συνδέεται συνήθως με τον νευρωτισμό) σε σύγκριση με τους ανθρώπους που προτιμούν τους σκύλους.
Μια άλλη μελέτη (Guastello et al., 2017) περιέγραψε την προσωπικότητα των «ανθρώπων γάτας» ως ντροπαλή, μοναχική, απρόσωπη, σοβαρή και μη κομφορμιστική αλλά και δημιουργική, συναισθηματική, ανεξάρτητη και αυτάρκη. Αντίθετα, οι «σκύλοι» θα χαρακτηρίζονταν από άτομα με μεγαλύτερη ικανότητα παραμονής στη γη, πραγματισμό και αίσθηση καθήκοντος καθώς και πιο ζεστά, φιλικά, κοινωνικά, εκφραστικά και ομαδικά προσανατολισμένα.
Συντροφιά και διαπροσωπική κυριαρχία
Με διαφορετικό τρόπο, άλλοι συγγραφείς έχουν επικεντρωθεί στη σχέση μεταξύ της αγάπης για τα σκυλιά και της κλίσης προς τη «διαπροσωπική κυριαρχία» (Alba, Haslam, 2015). Προέκυψε ότι τα άτομα που έχουν υψηλά επίπεδα κυριαρχίας προτιμούν πιο υποτακτικά ζώα όπως τα σκυλιά, των οποίων η ιδιοσυγκρασία φαίνεται να είναι συμπληρωματική με αυτή των συντρόφων τους . Ο Προσανατολισμός Κοινωνικής Κυριαρχίας (Pratto et al. 1994) είναι μια προτίμηση για ιεραρχικές σχέσεις εντός των ομάδων και φαίνεται να είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων που ζουν με σκύλους.
Σε αντίθεση με εκείνους που υποστηρίζουν ότι το ζώο αντανακλά τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου αναφοράς, στην πραγματικότητα, ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι προτιμούν ζώα που συμπεριφέρονται με τρόπο συμπληρωματικό της προσωπικότητάς τους. Αυτός είναι ο λόγος που όσοι έχουν το χαρακτηριστικό της κυριαρχίας θα επέλεγαν συχνότερα τους σκύλους ως συντρόφους της ζωής.
Τα ζώα συνεισφέρουν στην εικόνα που θέλουμε να δώσουμε για τον εαυτό μας, ειδικά αν επιλέξουμε να δείχνουμε παρέα στα κοινωνικά δίκτυα . Ορισμένοι ερευνητές αναρωτήθηκαν ποια είναι η γνώμη των γυναικών για τους άνδρες που επιλέγουν μια εικόνα με τον σκύλο ή τη γάτα τους ως φωτογραφία προφίλ τους. Σε γενικές γραμμές, φαίνεται ότι οι γυναίκες βρίσκουν τους συντρόφους κατοικίδιων πιο ελκυστικούς από εκείνες που δεν έχουν κατοικίδια. Ωστόσο, μια πρόσφατη μελέτη των Kogan και Volsche (2020) διαπίστωσε ότι οι άνδρες που εμφανίζονται σε εφαρμογές γνωριμιών κρατώντας τη γάτα τους θεωρούνται λιγότερο επιθυμητοί από τις γυναίκες.
Φαίνεται, μάλιστα, ότι οι άντρες που προτιμούν οι γυναίκες είναι εκείνοι που μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως «σκύλο-πρόσωπα» και ότι οι γατόφιλοι θεωρούνται λιγότερο εξωστρεφείς, πιο νευρωτικοί, πιο ανοιχτοί στην εμπειρία και φιλικοί αλλά κυρίως λιγότερο αρρενωποί. Στην πράξη, οι γυναίκες τείνουν να τοποθετούν αυτούς τους τύπους ανδρών σε αυτό που ονομάζεται «ζώνη φίλου» και να τους θεωρούν πιο κατάλληλους ως έμπιστους παρά ως συντρόφους.
