Παρά το ότι είχε λίγα, δεν δίστασε να βοηθήσει όσους το χρειάζονταν ποιο πολύ.
Χωρίς αμφιβολία, το ζήτημα των προσφύγων υπήρξε ένα από τα θέματα που έχει παραμείνει στη διεθνή σκηνή για προφανείς λόγους. Υπάρχει τεράστιος αριθμός ατόμων που αναγκάστηκαν σιωπηρά να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να αφήσουν πίσω τη ζωή τους. Η αυξανόμενη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, εκτός από το ότι έχει πάρει τη ζωή εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων, έχει προκαλέσει σε εκατομμύρια περισσότερους να αναλάβουν τους κινδύνους αναζητώντας ένα μέρος όπου μπορούν να ξεκινήσουν ξανά.
Αυτό το ποσοστό μειοψηφίας των ανθρώπων που κατάφεραν να επιβιώσουν και που σήμερα εργάζονται ακούραστα για να προσφέρουν ένα νέο και πιο ελπιδοφόρο μέλλον στα παιδιά τους, γνωρίζουν συμπόνια και ευγνωμοσύνη.
Έχοντας βιώσει και επιζήσει από τις σκληρές ταλαιπωρίες και τους κινδύνους που προέκυψαν στην πορεία, αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν πως είναι να βοηθούνε εκείνους που κανείς δεν τους βοηθά.
Αυτό το 8χρονο αγόρι, ο Χούσεϊν Ελ-Χασάν που ζει στην Τουρκία, είδε κάποιον που ζητούσε βοήθεια χωρίς να έχει φωνή, κάτι που αποδεικνύει μια από τις πιο ειλικρινείς πράξεις που έχουμε δει .
Στη νεαρή του ηλικία, δεν δίστασε να βοηθήσει έναν σκύλο που ήταν ξαπλωμένος στο έδαφος, αφού τραυματίστηκε σοβαρά μετά από ένα ατύχημα που είχε .
Παρά το δύσκολο παρελθόν του, η αίσθηση συμπόνιας αυτού του αγοριού είναι απερίγραπτη. Χωρίς να του ζητηθεί, πήγε στο σπίτι και πήρε μια από τις κουβέρτες που χρησιμοποιεί για να κοιμηθεί και σκέπασε το σκυλάκι που σπάραζε στον πόνο, λόγω του βάθους των τραυματισμών που προκλήθηκαν από την πρόσκρουση στο όχημα.
Σε αντίθεση με τους περισσότερους που λυπούνται μόνο όταν βλέπουν ένα τραυματισμένο ζώο, ο Χούσεϊν συνόδευσε το σκυλί μέχρι που το προσωπικό καλής μεταχείρισης των ζώων ήρθε να τον σώσει. Και παρόλο που δεν μπορούσε να κάνει πολλά, ούτε είχε τα χρήματα για να τον πάει στον κτηνίατρο, ήξερε σαφώς ότι δεν μπορούσε να τον αφήσει μόνο του στη στιγμή του πόνου του.
Μετά από λίγα λεπτά και αφού δεκάδες άνθρωποι τον είδαν να βρίσκεται δίπλα στο σκυλί, αποφάσισαν να ζητήσουν βοήθεια. Υπομονετικός και πάντα με το ένα χέρι στο κεφάλι του, ο Χούσεϊν ήταν μαζί του όλη την ώρα περιμένοντας να φτάσει η διάσωση. Το προσωπικό καλής μεταχείρισης των ζώων έφτασε στο σημείο και πήγε το σκυλάκι σε έναν κτηνίατρο, όπου πέθανε δυστυχώς μετά από μερικές ώρες αγωνίας.
Μετά τα άσχημα νέα, το αξιοθαύμαστο αγόρι έλαβε τα συγχαρητήρια του δήμαρχου της πόλης, Cuma Özdemir, που επισκέφτηκε το αγόρι και του έδωσε μια κουβέρτα, εκτιμώντας την ευγενή χειρονομία που έκανε για το φτωχό σκυλί.
Η καλοσύνη και η συμπόνια για τα ζώα είναι ένα από τα πιο ανθρώπινα μαθήματα που μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά. Επειδή παρόλο που ο Χούσεϊν δεν άλλαξε τον κόσμο, άλλαξε όμως τη ζωή αυτού του ζώου για λίγο, το οποίο βίωσε την αγνότερη αγάπη στις τελευταίες ώρες της ζωής του.
