Για αιώνες οι άνθρωποι εξημερώνουν γάτες και σκύλους. Η ζημιά που προκαλεί αυτή η εξημέρωση είναι προφανής: εγκατάλειψη και κακομεταχείριση που προκύπτουν από την έλλειψη ελέγχου του πληθυσμού, μεταξύ άλλων ζημιών στα ζώα. Ανεξάρτητα από το ποιος τις προκάλεσε, είναι ανθρώπινο καθήκον να επιδιώξει να εξαλείψει τα βάσανα ευάλωτων όντων όπως τα ζώα.
Οι άνθρωποι εξακολουθούν να αντιστέκονται στον ευνουχισμό, επισημαίνοντας την υποτιθέμενη ταλαιπωρία αυτών των ζώων στη διαδικασία στείρωσης και μάλιστα ορίζοντας την ως «σκληρότητα». Αγνοούν ότι δεν υπάρχει πόνος στο χειρουργείο, το οποίο γίνεται με γενική αναισθησία, και είναι ελάχιστος στη μετεγχειρητική περίοδο, καθώς ελέγχεται εύκολα με αναλγητικά. Τα οφέλη της στείρωσης υπερτερούν κατά πολύ κάθε πιθανής ενόχλησης για το ζώο και αποφεύγεται η ζημιά σε μεγάλο αριθμό ζώων που θα μπορούσαν θανάσιμα να γίνουν θύματα των ίδιων παθήσεων.
Υπάρχουν εκείνοι που, με σπισιστικό τρόπο, υποστηρίζουν την παρέμβαση σε «φυσικές» ή «θεϊκές» διαδικασίες, λες και η καταπολέμηση του πόνου και η αποκατάσταση της βλάβης που προκαλεί η εξημέρωση δεν ήταν ανθρώπινη ηθική υποχρέωση. Και επίσης σαν, για να συντηρηθούν, οι άνθρωποι δεν κατέφευγαν στην ανατροπή των λεγόμενων «φυσικών» ή «θεϊκών» διεργασιών σε καθημερινή βάση (με τη χρήση φαρμάκων, για παράδειγμα). Δύο σταθμά, δύο μέτρα;
Μεγάλο μέρος της ευθύνης για την κατάσταση ανήκει στις δημόσιες αρχές, ειδικά στα δημαρχεία. Αναζητώντας μια γρήγορη λύση για την αποφυγή βλάβης στην ανθρώπινη δημόσια υγεία, οι αρχές εξακολουθούν να καταφεύγουν σε μια τεχνικά λανθασμένη, παράνομη και ηθικά αδικαιολόγητη λύση: την ΕΞΟΝΤΩΣΗ των ζώων που μαζεύονται από τους δρόμους, που υποκριτικά ονομάζεται «ευθανασία». Μερικές φορές, αυτά τα ζώα είναι απολύτως υγιή και θανατώνονται λόγω έλλειψης επίγνωσης ότι υπάρχουν ηθικά και αποτελεσματικά μέσα πρόληψης. Και ακόμη και όσοι είναι άρρωστοι πρέπει να λαμβάνουν θεραπεία και όχι θανατική ποινή. Όμως, η αυταρέσκεια και η έλλειψη κατάλληλης τεχνικής κατάρτισης μεταξύ των επαγγελματιών που εργάζονται στην περιοχή είναι επίσης κοινά. Η αρχαϊκή πρακτική της εξόντωσης στα κέντρα ελέγχου ζωονόσων στις πόλεις αγνοεί τα στατιστικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η πρακτική αυτή δεν λύνει το πρόβλημα του υπερβολικού πληθυσμού, που αντικαθίσταται γρήγορα.
Η παράλειψη και η παθητικότητα σε σχέση με την ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή σκύλων και γατών είναι τόσο επιβλαβής όσο και η δράση όσων τους κακομεταχειρίζονται ενεργά.
Το γεγονός ότι υπάρχει υπερπληθυσμός κατοικίδιων ζώων που περιφέρονται στους δρόμους είναι αδιαμφισβήτητο. Όπου κι αν περπατάμε, η παρουσία άστεγων, απρόσεκτων σκύλων και γατών είναι διαβόητη.
Οι αιλουροειδείς αναπαράγονται κάθε 3 μήνες και οι σκύλοι κάθε 6 μήνες.
Σε έξι χρόνια, ένα θηλυκό σκυλί και οι απόγονοί του μπορούν να παράγουν περίπου 60.000 κουτάβια – μια εκτίμηση που αυξάνεται πολύ όταν πρόκειται για γάτες.
Οι σκύλοι και οι γάτες που ζουν στους δρόμους προσβάλλονται από σοβαρές και θανατηφόρες ασθένειες του είδους τους (οι οποίες θα προλαμβάνονταν με επαρκή εμβολιασμό), υποφέρουν από πείνα και κρύο, δηλητηριάζονται, υποφέρουν από τραγικό θάνατο και υπόκεινται σε άλλες μορφές βία.
ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ – Πολλοί κηδεμόνες χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά στο ζώο τους, πιστεύοντας ότι είναι μια φθηνότερη και λιγότερο επώδυνη μέθοδος. Ωστόσο, ελάχιστα γνωρίζουν τον κίνδυνο που τους φέρνουν. Τα αντισυλληπτικά φέρνουν πολύ έντονες παρενέργειες, και είναι οι κύριες αιτίες εμφάνισης όγκων και ασθενειών όπως ο διαβήτης και η μόλυνση της μήτρας.
Η έλλειψη ευαισθητοποίησης σχετικά με την υπεύθυνη κηδεμονία, ιδίως για τα οφέλη της χειρουργικής επέμβασης, διατηρεί προκαταλήψεις σχετικά με τον ευνουχισμό, ένα θεμελιώδες μέρος της οριστικής λύσης στο ζήτημα του υπερπληθυσμού σκύλων και γατιών.
ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΣΤΕΙΡΩΣΗΣ ΣΕ ΣΚΥΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΑΤΕΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ / ΟΦΕΛΗ / ΘΥΛΗΚΆ
Αφαίρεση ωοθηκών, σαλπίγγων και μήτρας
Αποφεύγει τη μόλυνση της μήτρας (πυομήτρα – μια ασθένεια που επηρεάζει το 60% των θηλυκών).
Εάν πραγματοποιηθεί πριν από τον πρώτο οίστρο, μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης όγκου του μαστού έως και 95%.
Αποφεύγει τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, τη φυγή από το σπίτι και άλλες ενοχλήσεις με τον οίστρο (όπως το «νευρικό νιαούρισμα» των θηλυκών γατών)
Αποτρέπει την εγκατάλειψη των απογόνων. ολόκληρο, όταν είναι ανεπιθύμητο.
ΑΡΣΕΝΙΚΟΣ
Αφαίρεση των όρχεων
Αποφυγή μάχες για εδαφικές διαφορές·
Αποφεύγει/μειώνει τα σημάδια των ούρων παντού στο σπίτι.
Μειώνει σημαντικά την έντονη μυρωδιά των ούρων της γάτας.
Προλαμβάνει τους όγκους του προστάτη και κατά συνέπεια τις περινεϊκές κήλες.
Τα εμποδίζει να φύγουν από το σπίτι μετά από θηλυκά σε οίστρο.
ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ
Αποφεύγει τη «συνέχεια» κληρονομικών ασθενειών (όπως κήλες γενικά, εξάρθρημα επιγονατίδας, δυσπλασία ισχίου…).
Σκυλιά που βγαίνουν έξω: με τη μη διέλευση, αποφεύγει τις πιθανότητες να αποκτήσει TVT (μεταδιδόμενος αφροδίσιος όγκος).
Αυξάνει το προσδόκιμο ζωής και μειώνει τον κίνδυνο ασθένειας.
Όσο πιο γρήγορα στειρωθεί το ζώο, τόσο μεγαλύτερη είναι η εγγύηση για όλα τα οφέλη που αναφέρονται στον πίνακα. Η επέμβαση ευνουχισμού μπορεί και πρέπει να γίνει πριν από την ενηλικίωση (πριν ωριμάσουν οι σεξουαλικές ορμόνες) – από την ηλικία των τριών μηνών.
Όλα τα ζώα λαμβάνουν αναισθησία πριν από την επέμβαση, επομένως δεν αισθάνονται κανένα είδος πόνου. Η προεγχειρητική φροντίδα απαιτεί μόνο λίγες ώρες νηστείας. Η μετεγχειρητική φροντίδα είναι απαραίτητη για την επιτυχία της επέμβασης: πρέπει να χορηγείται η φαρμακευτική αγωγή που συνταγογραφεί ο κτηνίατρος, εκτός από την τήρηση όλων των βημάτων που υποδεικνύεται από αυτόν.
Τα οφέλη του ευνουχισμού είναι πολλά, ωστόσο εξακολουθεί να αποτελεί ταμπού στην κοινωνία μας. Είναι επείγον να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να δημοσιοποιήσουμε αυτά τα οφέλη και να προσπαθήσουμε να ενημερώσουμε τις αρχές ότι η ζωή δεν είναι μιας χρήσης και ότι υπάρχουν αποτελεσματικοί και ηθικοί τρόποι για να τη διατηρήσουμε.
Μύθοι για τον ευνουχισμό *
Ο ευνουχισμός παχαίνει το ζώο
Λάθος . Ο ευνουχισμός μπορεί να προκαλέσει αύξηση της όρεξης, αλλά εάν η πρόσληψη τροφής είναι ελεγχόμενη και ο κηδεμόνας δεν ενδώσει στις επιθυμίες του ζώου, το βάρος μπορεί να διατηρηθεί. Παρατηρείται ότι τα ζώα που ευνουχίστηκαν σε νεαρή ηλικία, πριν συμπληρώσουν 1 χρόνο ζωής, παρουσιάζουν λιγότερα σημάδια αυξημένης όρεξης και λιγότερη τάση να γίνουν παχύσαρκα. Η παχυσαρκία μετά τον ευνουχισμό προκαλείται συχνότερα από τον ιδιοκτήτη και όχι από το χειρουργείο.
Ο ευνουχισμός κάνει το ζώο ανόητο
Λάθος . Το ζώο θα γίνει ληθαργικό μετά τον ευνουχισμό μόνο εάν έχει πάρει πολύ βάρος. Χοντρός, θα κουράζεται εύκολα και δεν θα έχει την ίδια διάθεση. Ο λήθαργος είναι συνέπεια της παχυσαρκίας και όχι του ίδιου του ευνουχισμού. Τα ζώα στην ενήλικη φάση θα μειώσουν σταδιακά τη δραστηριότητα. Πολλοί συνδέουν εσφαλμένα αυτό το γεγονός με τον ευνουχισμό.
Ο ευνουχισμός ακρωτηριάζει το ζώο, είναι σκληρή επέμβαση!
Λάθος . Η επέμβαση ευνουχισμού είναι απλή και γρήγορη και η μετεγχειρητική περίοδος είναι αρκετά ήρεμη, ειδικά σε νεαρά ζώα. Χρησιμοποιείται γενική αναισθησία και το ζώο θα είναι ενεργό 24 ώρες μετά την επέμβαση. Δεν υπάρχουν βλαβερές συνέπειες για το ζώο που θα συνεχίσει να ζει μια φυσιολογική ζωή.
Ο ευνουχισμός προλαμβάνει τον καρκίνο στα θηλυκά
Αλήθεια . Τα θηλυκά που στειρώνονται πριν από το 1 έτος έχουν πολύ μειωμένες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού στην ενήλικη ζωή, σε σύγκριση με τις μη στειρωμένες γυναίκες. Η πιθανότητα καρκίνου του μαστού είναι πρακτικά μηδενική όταν η στείρωση γίνεται πριν από τον πρώτο οίστρο. Η αφαίρεση της μήτρας εξαλείφει την πιθανότητα εμφάνισης προβλημάτων της μήτρας που είναι αρκετά συχνά στα θηλυκά σκυλιά μετά την ηλικία των 6 ετών, των οποίων η θεραπεία είναι χειρουργική, με αφαίρεση του οργάνου.
Στειρώνοντας τα αρσενικά σταματούν να κατουρούν στο σπίτι
Αλήθεια . Χαρακτηριστικό των αρσενικών είναι να οριοθετούν την περιοχή με τα ούρα. Εάν το αρσενικό, σκύλος ή γάτα, ευνουχιστεί πριν από την ηλικία του ενός έτους, δεν θα οριοθετήσει την περιοχή στην ενήλικη φάση. Ο ευνουχισμός ενδείκνυται επίσης για ενήλικα ζώα που οριοθετούν την περιοχή ουρώντας γύρω από το σπίτι. Στην τελευταία περίπτωση, μπορεί να συμβεί τα ζώα να συνεχίσουν να οριοθετούν την περιοχή ακόμη και μετά τον ευνουχισμό, καθώς έχουν ήδη αποκτήσει τη συνήθεια να ουρούν παντού.
Το θηλυκό πρέπει να ευνουχιστεί αφού γεννήσει
Λάθος . Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν ορισμένοι, η σκυλίτσα δεν είναι «απογοητευμένη» ούτε «λυπημένη» που δεν είχε κουτάβια. Αυτό είναι ένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό που δεν ισχύει για τα ζώα. Αν σκεφτούμε την πρόληψη του καρκίνου στους μαστικούς αδένες, θα είναι 100% αποτελεσματική, σύμφωνα με μελέτες, αν γίνει πριν από τον πρώτο οίστρο. Το ιδανικό είναι να ευνουχιστεί το συντομότερο δυνατό.
