Μετά το πένθος για τον σκύλο της μετά από 12 χρόνια παρέας, η Γουέντι έχασε τη δουλειά της μετά από δύο εβδομάδες χωρίς να παρακολουθήσει τις υποχρεώσεις της. Από την πλευρά της, ζητά περισσότερη κατανόηση για την απώλεια ενός κατοικίδιου.
Για εμάς που έχουμε κατοικίδια ζώα, γνωρίζουμε ότι η απώλεια ενός κατοικίδιου είναι οδυνηρή, καθώς μας φέρνουν γνήσια χαρά και αγάπη άνευ όρων. Για το λόγο αυτό, πολλοί από εμάς χρειάζονται μέρες ή μήνες για να ξεπεράσουν τη θλίψη, ωστόσο, μια γυναίκα χρειαζόταν ακόμη και να χάσει τη δουλειά της.
Η Wendy O’Grady, είναι επόπτης ενός καταστήματος λιανικής στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία μετά το θάνατο του αγαπημένου της σκύλου, δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη θλίψη της και αποφάσισε να χάσει δύο εβδομάδες από τη δουλειά της για να αναρρώσει. Κάτι που από την εργασία της δεν κατάλαβαν και την απέλυσαν.
Η ιστορία μεταξύ Wendy και Zac – ενός Λαμπραντόρ σε χρώμα σοκολάτας – ξεκίνησε το 2009, αφού εκείνη και ο σύζυγός της είχαν 10 αποβολές σε 15 χρόνια. Το τότε κουτάβι, ήρθε να καλύψει ένα κενό και να ευθυμήσει τις καρδιές εκείνου του σπιτιού.
Ωστόσο, μετά από 12 χρόνια πλήρους ευτυχίας με τον Ζακ, τον Ιούλιο του 2021 διαγνώστηκε με καρκίνο στη σπονδυλική στήλη και το επόμενο πράγμα, ήταν όλα στη σειρά. Θεραπείες, νοσηλείες και πολύς πόνος, οδήγησαν τη Wendy και τον Mike, τον σύζυγό της, να πάρουν την απόφαση να τον ευθανατώσουν.
«Δεν μπορώ καν να εξηγήσω τον πόνο. Ήμασταν απαρηγόρητοι. Μετά από 12 χρόνια, το να μην τον βλέπω να φτάνει στην πόρτα όταν έφτανα στο σπίτι ήταν σπαρακτικό », ήταν οι πρώτες του εντυπώσεις σύμφωνα με τη Wendy. Κάτι που ένιωσε τόσο βαθιά που θυμίζει την «απώλεια ενός γιου».
Αφού ονόμασε εκείνη τη στιγμή ως πολύ δύσκολη γι ‘αυτούς, η Wendy δεν είχε τη δύναμη να σηκωθεί να πάει στη δουλειά για αρκετές ημέρες: “Απλώς δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή”. Απόφαση που την οδήγησε να έχει αρνητικές συνέπειες με τη δουλειά της.
Αφού έχασε τη δουλειά της, το μήνυμα της Wendy είναι να ζητήσει από τους εργοδότες και τα αφεντικά της να έχουν μεγαλύτερη κατανόηση για την απώλεια ενός κατοικίδιου: «Νομίζω ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι πιο ανοιχτοί και να μιλούν για αυτό. Χάσαμε ένα μέλος της οικογένειάς μας και πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί ».
Ο καθένας λύνει τα προβλήματά του όσο καλύτερα μπορεί.
