Το δικαστήριο αναστέλλει την ευθανασία σκύλου με λεϊσμανίαση
Το Ομοσπονδιακό Περιφερειακό Δικαστήριο απέτρεψε την ευθανασία ενός σκύλου που είχε διαγνωστεί με λεϊσμανίαση.
Με απόφαση που βασίζεται στο δικαίωμα στη ζωή, που προβλέπεται στο σημείο 47 του άρθρου 5 του Συντάγματος της Βραζιλίας, το Δικαστήριο Περιβάλλοντος, Αστικής Ανάπτυξης και Γης της Ομοσπονδιακής Περιφέρειας ανέστειλε την ευθανασία ενός σκύλου που είχε διαγνωστεί με λεϊσμανίαση.
Ο σκύλος, ένα τρίχρονο γαλλικό μπουλντόγκ, είχε παραδοθεί στο Centro de Controle de Zoonoses do Distrito Federal, το οποίο ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν σε θέση να αντέξει τα έξοδα για τη θεραπεία του ζώου.
Η πρόταση
Η δράση για την υπεράσπιση του γαλλικού μπουλντόγκ προτάθηκε από το Sao Francisco Adoption Project, μια οντότητα που καλωσόρισε τον σκύλο, και από την κτηνίατρο Márcia Maria Lodi Venturolli, ιδιοκτήτρια της κλινικής στην οποία σύχναζε το κουτάβι.
Ήταν η Márcia Maria που εντόπισε τα πρώτα συμπτώματα της λεϊσμανίασης και, όταν έκανε εξετάσεις αίματος, επιβεβαίωσε τη νόσο. Ο κηδεμόνας ισχυρίστηκε ότι δεν είχε τους πόρους για θεραπεία και, ως εκ τούτου, ο σκύλος παραδόθηκε για ευθανασία.
Ο κτηνίατρος επικοινώνησε με το κέντρο ζωονόσων, προσφέροντάς του να υιοθετήσει το γαλλικό μπουλντόγκ και να του παράσχει την απαραίτητη φροντίδα. Υποστήριξε ότι, ως θεραπεύσιμη ασθένεια, η λεϊσμανίαση δεν δικαιολογεί την ευθανασία, σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Ο Δρ. Ο Márcia ισχυρίστηκε επίσης ότι ο κώδικας δεοντολογίας της Κτηνιατρικής δεν θα επέτρεπε την ευθανασία του σκύλου και ότι, εάν επιβεβαιωνόταν ο θάνατος, ο υπεύθυνος γιατρός θα μπορούσε να ανταποκριθεί στον αστικό και ποινικό τομέα. Το επιχείρημα αγνοήθηκε.
Στη συνέχεια η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Περιβαλλοντικό Δικαστήριο. Στην τελευταία πρόταση, ο αρμόδιος δικαστής τόνισε ότι η πανίδα προστατεύεται ιδιαίτερα στο άρθρο 225 του Ομοσπονδιακού Συντάγματος. Το κείμενο του νόμου αναφέρει ότι:
«Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα οικολογικά ισορροπημένο περιβάλλον, αγαθό για κοινή χρήση από τους ανθρώπους και απαραίτητο για μια υγιή ποιότητα ζωής, επιβάλλοντας στη Δημόσια Εξουσία και στην κοινότητα το καθήκον να το υπερασπιστούν και να το διαφυλάξουν για τις σημερινές και τις μελλοντικές γενιές».
Ο ανώτατος νόμος της χώρας, λοιπόν, προστατεύει τη ζωή και την ακεραιότητα των μη ανθρώπινων ζώων. Ο δικαστής κατέγραψε επίσης ότι ο κτηνίατρος ήταν πρόθυμος να υποδεχθεί τον σκύλο, κάτι που περιλαμβάνει τις διαδικασίες που σχετίζονται με θεραπείες και πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου.
“Ως εκ τούτου, υπάρχει νομική αληθοφάνεια στην αξίωση που αφαιρείται” – αυτή είναι η τελική απόφαση της Δικαιοσύνης της Ομοσπονδιακής Περιφέρειας. Βάσει αυτής της αντίληψης, ο δικαστής έδωσε εντολή για αναστολή της ευθανασίας και παράδοση του σκύλου στη φροντίδα του Δρ. Μάρσια.
Ο δικαστής έκρινε ότι ο φροντιστής πρέπει να φροντίσει όχι μόνο να αναλάβει τις ενέργειες που σχετίζονται με τη θεραπεία του σκύλου, αλλά κυρίως για εκείνες που σχετίζονται με την πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου.
Η δικαστική απόφαση δημοσιεύτηκε στις αρχές Μαΐου 2022 και το Κέντρο Ελέγχου Ζωονόσων της Ομοσπονδιακής Περιφέρειας μπορεί ακόμα να προσφύγει σε ανώτερα δικαστήρια. Προς το παρόν, το γαλλικό μπουλντόγκ είναι απαλλαγμένο από ευθανασία και θα βρίσκεται υπό τη φροντίδα του Δρ. Márcia, με την επίβλεψη του São Francisco Adoption Project.
Λεϊσμανίαση
Στην πραγματικότητα είναι ένα σύνολο ασθενειών που προκαλούνται από πρωτόζωα του γένους Leishmania. Οι φορείς της λεϊσμανίασης είναι οι μύγες της αμμουδιάς – το πιο κοινό είδος στη Βραζιλία είναι η αμμόμυγα.
Αυτά τα έντομα είναι πολύ μικρά – το σώμα τους έχει μήκος μόνο 2 mm ή 3 mm – και, ως εκ τούτου, μπορούν να εισέλθουν ακόμη και σε παράθυρα που προστατεύονται από σίτες. Η λεϊσμανίαση είναι ζωονόσος: μπορεί να μεταδοθεί σε πολλά είδη θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.
Τα πρώτα σημάδια της νόσου είναι οι διογκωμένοι λεμφαδένες. Οι σκύλοι μπορεί επίσης να εμφανίσουν επιταχυνόμενη ανάπτυξη των νυχιών, απώλεια μαλλιών, έλκη και ξεφλούδισμα του δέρματος, απώλεια βάρους και μυϊκή ατροφία.
Χωρίς θεραπεία, τα ζώα (η λεϊσμανίαση μπορεί να μεταδοθεί και στις γάτες, εκτός από τα άγρια είδη) μπορεί να παρουσιάσουν ρινορραγίες, αναιμία και δυσλειτουργίες των νεφρών και του ήπατος. Η προσβολή των αρθρώσεων είναι παρούσα σχεδόν στις μισές περιπτώσεις, αλλά ένας άγνωστος αριθμός μολυσμένων ατόμων είναι ασυμπτωματικοί.
Η λεϊσμανίαση μπορεί να προληφθεί με το εμβόλιο, το οποίο πρέπει να εφαρμόζεται από την ηλικία των τεσσάρων μηνών. Οι ενέργειες για την πρόληψη του πολλαπλασιασμού της αμμόμυγας, φορέα της νόσου, είναι εξίσου σημαντικές.
Η ασθένεια δεν έχει θεραπεία: εάν ένας σκύλος ή μια γάτα μολυνθεί, θα χρειαστεί ιατρική περίθαλψη για το υπόλοιπο της ζωής του. Επιπλέον, εάν ένα ζώο με λεϊσμανίαση τσιμπηθεί από μύγα, η ασθένεια μπορεί να εξαπλωθεί όταν το κουνούπι επιτεθεί σε άλλα θηλαστικά.
Σε αστικά περιβάλλοντα, οι υγειονομικές αρχές τείνουν να θεωρούν τους σκύλους ως τους κύριους φορείς της λεϊσμανίασης, αλλά υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με την ευθανασία. Για τους περισσότερους μελετητές, σε περιπτώσεις υψηλής ενδημικότητας (μεγάλος αριθμός μολυσμένων ατόμων σε μια δεδομένη περιοχή), η σφαγή έχει μικρό αντίκτυπο στον έλεγχο της νόσου.
Δείτε τον Μπόρις μετά τη διάσωση:
