Πολλοί ιδιοκτήτες χρησιμοποιούν φωνές μωρών για να φροντίσουν τα σκυλιά τους. Ελέγξτε εάν αυτό λειτουργεί πραγματικά.
Είναι πολύ συνηθισμένο οι άνθρωποι να μιλάνε στα σκυλιά τους. Η δραστηριότητα ενισχύει τους δεσμούς μεταξύ του ζευγαριού και είναι ανταποδοτική και για τους δύο συντρόφους. Λιγότερο συνηθισμένο είναι να μιλάς με βρεφική φωνή. Όσο παράξενο κι αν φαίνεται σε πολλούς, η στρατηγική λειτουργεί πολύ καλά, συμπεριλαμβανομένης της μάθησης.
Μια ομάδα Ούγγρων ερευνητών δημοσίευσε πρόσφατα τα αποτελέσματα που προέκυψαν σε έρευνα που αφορούσε τη χρήση διαλόγων ως στρατηγική για τη βελτίωση της επικοινωνίας μεταξύ ιδιοκτητών και σκύλων. Οι ιδιοκτήτες που χρησιμοποιούν τη φωνή του μωρού κατά τη διάρκεια των συνομιλιών μπορούν να τραβήξουν την προσοχή των σκύλων τους πιο εύκολα.
Η μελέτη
Δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 2023, στο επιστημονικό περιοδικό Communications Biology, η μελέτη συντονίστηκε από την Anna Gergely, ηθολόγο (ειδική στη συμπεριφορά των ζώων), από το Ουγγρικό Ερευνητικό Κέντρο Φυσικών Επιστημών, με έδρα τη Βουδαπέστη.
Το περιοδικό αποτελεί μέρος των εκδόσεων Nature, του κύρους δικτύου εκδόσεων για τις φυσικές επιστήμες. Με έδρα την Αγγλία, το Nature εκδίδεται κατά διαστήματα από το 1869 και αποτελεί σημείο αναφοράς για την κατασκευή της ακαδημαϊκής γνώσης και, κατά συνέπεια, των τεχνολογικών εφαρμογών των ανακαλύψεων και των εφευρέσεων.
Η μελέτη βρήκε ομοιότητες μεταξύ του τρόπου με τον οποίο τα σκυλιά και τα μωρά παρατηρούν την ανθρώπινη ομιλία και ανταποκρίνονται σε αυτήν. Ο τονισμός που χρησιμοποιείται κατά την ομιλία βοηθά τα παιδιά και τους γούνινους φίλους να αναπτύξουν κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και να μάθουν να επικοινωνούν.
Μιλώντας με βρεφική φωνή
Όπως είναι φυσικό, στα επόμενα στάδια της γνωστικής ανάπτυξης, τα παιδιά αναπτύσσουν τη δική τους γλώσσα και διευρύνουν το λεξιλόγιό τους όλο και περισσότερο, παραλείποντας τη χρήση της λεγόμενης υπερβολικής προσωδίας (σε αυτή την περίπτωση, μιλώντας σαν μωρό).
Τα σκυλιά, από την άλλη, δεν έχουν αρθρωμένη γλώσσα. Έχουν ένα περιορισμένο ρεπερτόριο από γαβγίσματα, γκρίνιες και ουρλιαχτά, εκτός από το ότι δεν χρησιμοποιούν συγκεκριμένες λέξεις για να προσδιορίσουν αντικείμενα, ενέργειες και περιβάλλοντα.
Κάποιες έρευνες έχουν βρει σκύλους με λεξιλόγιο περίπου χιλίων λέξεων. Αυτό σημαίνει ότι αυτές οι κυνοειδείς ιδιοφυΐες προσδίδουν συγκεκριμένο νόημα σε αυτό το σύνολο λέξεων, που αποτελείται συγκεκριμένα από ουσιαστικά.
Το λεξιλόγιο των περισσότερων γούνινων όμως δεν ξεπερνά τις εκατό λέξεις, με τη συντριπτική πλειοψηφία των ουσιαστικών. Κάποιοι μπορούν να καταλάβουν συγκεκριμένα επίθετα. Για παράδειγμα, μπορούν να κατανοήσουν τη «μπλε μπάλα» και την «κόκκινη μπάλα», διαφοροποιώντας τα δύο αντικείμενα.
Αυτό, ωστόσο, δεν επεκτείνεται σε άλλα αντικείμενα και καταστάσεις. Ένας σκύλος μπορεί να γνωρίζει τη μπλε μπάλα (με την οποία έχει δημιουργήσει μια συγκεκριμένη σχέση), αλλά δεν καταλαβαίνει το επίθετο: δεν καταλαβαίνει, για παράδειγμα, εκφράσεις όπως «μπλε ουρανός» ή «μπλε μπλούζα».
Μιλώντας με φωνή μωρού, οι ιδιοκτήτες μπορούν να τραβήξουν την προσοχή των σκύλων. Η αντίδραση αναγνωρίστηκε χρησιμοποιώντας συσκευές υπολογιστικής τομογραφίας. Όταν οι δάσκαλοι ακούν τη φωνή του παιδιού, ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται αμέσως.
Η φωνή του μωρού ενεργοποιεί συγκεκριμένα τον Sylvian gyri του ινιακού λοβού. Οι γύροι είναι οι αυλακώσεις του εγκεφάλου, οι οποίες αυξάνουν την επιφάνεια του οργάνου, επεκτείνοντας κατά συνέπεια την περιοχή όπου εμφανίζονται οι συνάψεις (συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων).
Η λειτουργία του ινιακού λοβού είναι σχεδόν αποκλειστικά οπτική. Η περιοχή του εγκεφάλου συνδέεται με χρώματα, σχήματα και κινήσεις. Ένα μικρό μέρος συνδέεται με τον κροταφικό λοβό, που είναι η έδρα της μνήμης και της γνώσης, δείχνοντας τη σημασία των κοινωνικών πληροφοριών για την οργάνωση της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ του περιβάλλοντος και του «επεξεργαστή» του εγκεφάλου.
Επομένως, μιλώντας με τη φωνή του μωρού, ο δάσκαλος διεγείρει περιοχές που συνδέονται με την ερμηνεία της όρασης. Τα σκυλιά «βλέπουν» πιο εύκολα όταν ο ιδιοκτήτης χρησιμοποιεί υπερβολική προσωδία για να προκαλέσει μια ενέργεια (περπάτημα, τρέξιμο, άλμα κ.λπ.) ή ένα αντικείμενο (μπάλα, κρεβάτι, φαγητό κ.λπ.).
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο σκύλος μπορεί να επεξεργαστεί πληροφορίες. Μπορεί επίσης να καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα χωρίς τη χρήση της φωνής του παιδιού, αλλά για να το κάνει, θα χρειαστεί άλλες νευρικές συνδέσεις για να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα.
Ορισμένες προηγούμενες μελέτες είχαν ήδη επιβεβαιώσει τη μεγαλύτερη ευαισθησία των μωρών και των σκύλων στην παιδική φωνή, αλλά η ουγγρική έρευνα είναι η πρώτη στην οποία οι εγκεφαλικές αλλαγές χαρτογραφήθηκαν κατά τη διάρκεια των αλληλεπιδράσεων.
Η έρευνα για το πώς τα σκυλιά επεξεργάζονται την ομιλία που τους απευθύνεται (και στη συνέχεια αποφασίζουν τι να κάνουν) βοηθά να κατανοήσουμε πώς η υπερβολική προσωδία συμβάλλει στην αποτελεσματική επεξεργασία των ηχητικών ερεθισμάτων σε ένα μη λεκτικό είδος.
Τα σκυλιά ήταν σε θέση να κατανοούν τις εντολές, τις εντολές και τις επιθυμίες των ανθρώπων εδώ και πολύ καιρό, χρησιμοποιώντας μια γλώσσα που δεν είναι μέρος της καθημερινής ζωής του είδους. Με αυτό άρχισαν επίσης να εντοπίζουν, στην ομιλία τους, τους λόγους εγρήγορσης και ανακούφισης, προσοχής και χαλάρωσης.
Αυτό υποδηλώνει ότι, σε όλη την περίοδο της εξημέρωσης, οι σκύλοι υποβλήθηκαν σε νευρικές προσαρμογές, ακριβώς για να κάνουν τη σχέση πιο αποτελεσματική και για τους δύο εμπλεκόμενους συντρόφους. Αυτό είναι περαιτέρω απόδειξη που ενισχύει τη θεωρία της εξέλιξης μέσω της προσαρμογής των ειδών.
Ο καλύτερος φίλος της γυναίκας
Ένα παλιό ρητό λέει ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. αλλά ίσως η φράση πρέπει να υποστεί κάποιες προσαρμογές. Πράγματι, οι γούνινοι σκύλοι είναι πιστοί, θαρραλέοι και επίμονοι, ξεχωρίζουν γιατί θέλουν πάντα να ευχαριστούν, να διασκεδάζουν και να υπερασπίζονται τους ιδιοκτήτες τους.
Η ουγγρική μελέτη, ωστόσο, εγείρει ορισμένες ιδιαιτερότητες. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, παρατηρήθηκε ότι ο αριθμός των γυναικών που χρησιμοποιούν τις φωνές των μωρών τους για να μιλήσουν με τα σκυλιά τους είναι σημαντικά υψηλότερος από τον αριθμό των ανδρών.
Η έρευνα κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι η επικοινωνία είναι πιο αποτελεσματική στις σχέσεις με τους δασκάλους. Για αιώνες (ίσως χιλιετίες), οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν τις φωνές των μωρών τους για να φροντίσουν τα μωρά τους. Η υιοθεσία σκύλων αποκλειστικά για συντροφιά δεν είναι τόσο παλιά, αλλά έχει χαθεί στο σκοτάδι του χρόνου.
Η μελέτη χρησιμοποίησε 12 άνδρες και 12 γυναίκες ως εθελοντές, οι οποίοι μίλησαν σε ενήλικες, παιδιά και σκύλους, με διαφορετικούς τόνους. Χάρη στους φορητούς και ελάχιστα επεμβατικούς τομογράφους, οι ερευνητές μπόρεσαν να παρατηρήσουν φυσικές αντιδράσεις.
Ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας είναι ότι τα σκυλιά ήταν πολύ πιο ευαίσθητα στις γυναικείες φωνές, ειδικά εκείνες που είχαν αλλοιωθεί σκόπιμα για να μοιάζουν με τους τόνους των παιδιών.
Μεταξύ των γυναικών, η χρήση υπερβολικής προσωδίας είναι πιο συχνή και τείνει να ακούγεται πιο φυσική. Είναι πιθανό τα σκυλιά να έχουν συνηθίσει να «μιλούν» με τους ιδιοκτήτες τους και να ανταποκρίνονται στις οδηγίες ακούγοντας τη φωνή του παιδιού, η οποία συνδέεται επίσης με ευχάριστες καταστάσεις (παίζοντας, αγκαλιές κ.λπ.).
Το να μιλάς σε έναν σκύλο, είτε χρησιμοποιεί φωνή μωρού είτε όχι, δεν σημαίνει ότι οι γούνινοι καταλαβαίνουν την ομιλία που εκφέρουν οι ιδιοκτήτες τους. Στην πραγματικότητα, μετά βίας καταλαβαίνουν τι λέγεται, με εξαίρεση μεμονωμένες λέξεις.
Καταλαβαίνουν όμως τον τονισμό και, όπως απέδειξε η μελέτη, η μορφή της ομιλίας επηρεάζει άμεσα ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την κατανόηση της όρασης και της μάθησης. Επιπλέον, η συζήτηση με γούνινους φίλους είναι πολύ καλή για την υγεία και την ευημερία των ιδιοκτητών τους. Τα θετικά αποτελέσματα έχουν ήδη εντοπιστεί σε άλλες έρευνες.
