Ο σκύλος υιοθετήθηκε μετά από 7 χρόνια.
Όταν η Τζένιφερ Χόιτ εμφανίστηκε στο καταφύγιο Oahu SPCA για να συναντήσει ένα σκυλί με το όνομα Pirata , όλοι άρχισαν να συμπεριφέρονται περίεργα. Ο λόγος? Κανείς δεν είχε ζητήσει ποτέ να γνωρίσει αυτό το τρυφερό σκυλί. Αφού την εγκατέλειψαν αρκετές φορές όταν ήταν απλά κουτάβι, κατέληξε στο ρείθρο από όπου δεν έφυγε ποτέ.
Οι εθελοντές ήταν κυριολεκτικά ενθουσιασμένοι που η Τζένιφερ και η Pirata συναντήθηκαν για πρώτη φορά, με την ελπίδα ότι η γυναίκα θα την ερωτευόταν.
Η Τζένιφερ είπε ότι έπεσε τυχαία σε μια ανάρτηση που την αφορούσε ενώ περιηγούνταν στο σπίτι στο facebook με τον φίλο της. Σε εκείνη τη φωτογραφία της Pirata, είχε ένα πολύ λυπημένο πρόσωπο και φορούσε μια κίτρινη γιρλάντα στο λαιμό της που έκανε την εμφάνισή της ακόμα πιο αστεία. Και έτσι αποφάσισε να επισκεφτεί το καταφύγιο ζητώντας ρητά να την συναντήσει. Δεν ήξερε ότι η Pirata περίμενε αυτή τη στιγμή για πάνω από 7 χρόνια!
Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που η πρώτη τους συνάντηση δεν πήγε πολύ καλά: «Την έδεσα με λουρί και την έβγαλα έξω για βόλτα. Ούτε με κοίταξε. Νοιαζόταν μόνο για το ζιζάνιο », είπε η Τζένιφερ που ένιωσε μια συγκεκριμένη συναισθηματική απόσπαση στον σκύλο. «Αυτό παραλίγο να μου ραγίσει την καρδιά»
Οι εθελοντές ομολόγησαν επίσης ότι η Pirata είχε προβλήματα στο ισχίο, δεν της άρεσε να την αγγίζουν και ότι δεν ήταν καθόλου καλή με τα παιδιά ή με άλλα σκυλιά. Με λίγα λόγια, όλα αυτά δεν έκαναν πολλά υπέρ της.
Η Pirata υιοθετείται μετά από αρκετές εγκαταλείψεις και 7 χρόνια παραμονής στο καταφύγιο.
«Δεν ήταν καθόλου όμορφος σκύλος», θυμάται η Τζένιφερ. «Μου είπαν ότι ήταν σαν να άφηνε τον εαυτό της να πεθάνει».
Η γυναίκα, όμως, αποφάσισε να μην τα παρατήσει και έτσι επέστρεψε την επόμενη μέρα, αυτή τη φορά όμως, φέρνοντας της ως δώρο ένα νέο κρεβάτι και ένα παιχνίδι.
Η Τζένιφερ ήταν πολύ καλή στο να κερδίσει την εμπιστοσύνη της: «Περπάτησε και με κοίταξε και μου επέτρεψε να την χαϊδέψω σαν να μου είπε ευχαριστώ».
Το κορίτσι στη συνέχεια άρχισε να την επισκέπτεται κάθε μέρα, πηγαίνοντάς την κατά καιρούς στο πάρκο ή στην παραλία. Στην πραγματικότητα, η Pirata δεν ήταν ακόμη έτοιμη να υιοθετηθεί και χρειάστηκε λίγο χρόνο για να συνηθίσει την ιδέα.
Τότε, επιτέλους, έφτασε η μεγάλη μέρα: η Τζένιφερ πήρε την Pirata στο σπίτι και υπέγραψε επίσημα τα χαρτιά υιοθεσίας. Αν και οι δυο τους είχαν γίνει πλέον φίλοι, ο σκύλος δεν αντέδρασε πολύ καλά στη νέα της κατάσταση. Ζήλευε πολύ τον φίλο της φίλης της και δεν ένιωθε πάντα άνετα στην παρουσία της.
«Υπήρχε τόση ένταση μεταξύ τους», είπε ο Χόιτ. «Ήταν σαν να αναρωτιόταν ποιος ήταν αυτός ο ξένος. Στη συνέχεια, μετά από περίπου ένα μήνα, ο φίλος μου άρχισε να δένεται μαζί της “.
Η Pirata έχει αστεία και ιδιόρρυθμη προσωπικότητα: μερικές φορές ροχαλίζει και είναι γκρινιάρα, άλλες φορές αρχίζει να παίζει σαν να ήταν κουτάβι. Ωστόσο, όταν πρόκειται για μια βόλτα, η Pirata επιστρέφει στο να είναι “ηλικιωμένη”.
Οι κηδεμόνες της αναγκάζονται να της φέρουν το αγαπημένο της παιχνίδι για να το ακολουθήσει. Παρά αυτά τα μικρά προβλήματα, η Τζένιφερ είπε ότι δεν θα την επέστρεφε ποτέ: «Όταν γυρίζουμε σπίτι, αρχίζει να χαμογελά κατάφωρα. Το να την βλέπεις τόσο χαρούμενη που μας είδε είναι το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο »
