Μετακόμισαν βιαστικά και «απλώς» την άφησαν εκεί, στον κήπο, δεμένη σε ένα κουτί, χωρίς νερό, φαγητό ή οποιοδήποτε είδος προστασίας. Και παρέμεινε εκεί, όλο και πιο απογοητευμένη, περιμένοντας την επιστροφή τους. Μετά από λίγες μέρες οι γείτονες ανέφεραν την κατάσταση και επενέβη η προστασία των ζώων.
Όταν η Dawn έφτασε στο καταφύγιο στην κομητεία Rockdale της Φλόριντα, ήταν εξαντλημένη από το τραύμα που μόλις είχε επιζήσει. Αλλά αυτό το Πιτ Μπουλ δεν είχε χρόνο να βολευτεί. Το καταφύγιο ήταν γεμάτο, πράγμα που σήμαινε ότι η Αυγή μπορούσε να μείνει μόνο για μερικές εβδομάδες. Ωστόσο, ερωτεύτηκε παράφορα τους νέους της φροντιστές που της έδωσαν φροντίδα και προσοχή που δεν είχε λάβει εδώ και καιρό. Και μια μέρα, καθώς το προσωπικό αποφάσισε τη μοίρα της, η Dawn έδειξε στους φροντιστές της πόσο πολύ τους αγαπούσε. «Καθώς την πήγαιναν στο πίσω μέρος, σταμάτησε και αγκάλιασε έναν από τους υπαλλήλους του κυνοκομείου», λέει η Rosa Fond, ιδρύτρια της Humans and Animals United.
Καθώς περνούσαν οι μέρες, η πίεση να μετακινηθεί η Αυγή αυξανόταν. Και κάθε φορά που κάποιος περνούσε από το στασίδι της, σηκωνόταν στα πίσω πόδια της και πίεζε το πρόσωπό της στη σχάρα. Μια απελπισμένη παράκληση να την προσέξει κάποιος. “Ζητούσε για τη ζωή της. Αλλά κανείς δεν εμφανίστηκε, και υποθέτω ότι ήταν λόγω της εμφάνισής της. Ίσως οι άνθρωποι πίστευαν ότι θα ήταν επιθετική”.
Η Αυγή είχε στραγγιστεί σωματικά και συναισθηματικά από όλα όσα είχε υπομείνει. Αλλά ευτυχώς ένας από τους εθελοντές αποφάσισε να την πάρει σπίτι και να αρχίσει να περπατά μαζί της τον μακρύ δρόμο για την ανάρρωσή της. “Όταν τη σώσαμε για πρώτη φορά ήταν θαμπή, φοβισμένη αλλά γλυκιά. Ήταν σε πολύ κακή κατάσταση, αλλά χρειάστηκαν μόνο λίγες μέρες στο νέο σπίτι για να αρχίσει να ανθίζει ξανά.”
Ο υιοθετημένος σκύλος πηγαίνει για πρώτη φορά στο κατάστημα παιχνιδιών
Αυτό το Πιτ Μπουλ, που ζούσε ως σκύλος φύλακας, δεν γνώρισε ποτέ την αγάπη που επιφυλάσσεται σε ένα αληθινό μέλος μιας οικογένειας. Και η αντίδρασή του ήταν απείρως τρυφερή όταν έλαβε δώρο τα πρώτα του παιχνίδια. Όταν ο υιοθέτης της την πήγε για πρώτη φορά σε ένα κατάστημα με είδη κατοικίδιων ζώων, η Dawn έψαξε το διάδρομο των παιχνιδιών με αχαλίνωτη απόλαυση, μυρίζοντας κάθε τελευταίο αντικείμενο που εκτίθεται. Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό της καθώς επέλεγε τι να πάρει στο σπίτι.
“Ήταν μια συγκινητική στιγμή που μας έφερε δάκρυα στα μάτια. Ο λόγος που αποταμιεύουμε είναι όλος τυλιγμένος στην ευτυχία της εκείνη την ημέρα.”
