Το σκυλάκι Roo επρόκειτο να υποβληθεί σε ευθανασία όταν ο Steve τον πήρε σπίτι αφού είχε συνδεθεί βαθιά μαζί του. Τώρα ζουν τις περιπέτειες τους στους τροχούς κάθε μέρα.
Το κουτάβι 6 μηνών είχε περάσει όλη του τη ζωή σε ένα καταφύγιο ζώων και παρόλο που ήταν φιλικό, υπάκουο και αξιολάτρευτο, δεν μπόρεσε να βρει μια οικογένεια. Όλα επειδή δεν έχει τα δύο μπροστινά πόδια του.
Το γενετικό ελάττωμά του δεν του επέτρεψε να βρει οικογένεια, οπότε η ζωή του συνοψίσθηκε σε ένα μικρό κλουβί στο καταφύγιο.
Μέχρι τη στιγμή που το καταφύγιο αποφάσισε ότι δεν μπορούσε πλέον να τον κρατήσει λόγω της ιδιαίτερης φροντίδας που χρειαζόταν. Επομένως, η μόνη επιλογή που απομένει ήταν να του κάνουν ευθανασία.
Ο Ρου θα πεθάνει χωρίς να ξέρει τι ήταν η αγάπη της οικογένειας και το κουτάβι φάνηκε να ξέρει τι θα συνέβαινε: ήταν καταθλιπτικός και νικημένος από όλες τις δυσκολίες που του παρουσίασε η ζωή.
Αλλά ενώ όλα δείχνουν ότι θα πεθάνει μόνος, λυπημένος και εγκαταλελειμμένος, η μοίρα του είχε μια ευχάριστη έκπληξη.
Ο Steve Jewel, 28 ετών, αντιμετώπισε παρόμοια κατάσταση. Μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα που τον άφησε σε αναπηρική καρέκλα για το υπόλοιπο της ζωής του, ο άντρας ήξερε ακριβώς πώς ήταν να βλέπεις διαφορετικά και να νιώθει λιγότερος από τους συνανθρώπους του επειδή δεν μπορούσε να περπατήσει.
Παρά τη μεγάλη υποστήριξη της οικογένειας και μια πάντα θετική στάση («τουλάχιστον δεν πέθανα»), ο Steve εξακολουθούσε να αισθάνεται μόνος του σε έναν κόσμο που δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τι συνέβαινε. Ήταν έτσι, μέχρι που έμαθε για την υπόθεση του Ρου.
Μόλις έμαθε ότι το κουτάβι θα υποβληθεί σε ευθανασία, πήγε στο καταφύγιο των ζώων και υιοθέτησε το κουτάβι. Όταν το είδε, ένιωσε την καρδιά του να γεμίζει με αγάπη και τρυφερότητα. Ο σκύλος ήταν ίδιος με αυτόν, είχε δύο πόδια λιγότερα και κανείς δεν τον καταλάβαινε.
“Αυτό ήταν ένα σημάδι, ότι έπρεπε να τον υιοθετήσω.”
«Είναι χαριτωμένος και διασκεδάζει πολύ ως κανονικός σκύλος. Δεν αισθάνεται διαφορετικά και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τον αγαπούν γύρω του », εξήγησε ο Steve Jewel στο ABC6 στο Σικάγο.
«Ο Roo με βοηθά να δω ότι όλα είναι καλά. Μου δίνει την αγάπη που χρειάζομαι όλη την ημέρα και μου δίνει έναν λόγο να χαμογελάω και να προχωράω », πρόσθεσε.
Από τότε, ο Roo και ο Steve έγιναν αχώριστοι. Ο μπαμπάς του Steve δημιούργησε μια ειδική αναπηρική καρέκλα για τον Roo και τώρα κυλούν παντού. Κάθε μέρα είναι μια νέα περιπέτεια για αυτούς!
Οι γείτονες, οι φίλοι και η οικογένειά του είχε ήδη προσαρμόσει το σπίτι τους έτσι ώστε να μπορεί να ζει κανονικά σε αναπηρική καρέκλα. Έτσι, το σπίτι ήταν ήδη έτοιμο να δεχτεί το κουτάβι Roo.
Και οι δύο χάθηκαν και ένιωσαν μόνοι. Όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά, συνειδητοποίησαν ότι η ζωή ήταν κάτι περισσότερο από αυτό, ότι υπάρχουν άνθρωποι και ζώα που περνούν την ίδια κατάσταση και ότι αξίζουν τον ίδιο σεβασμό και αγάπη με όλους τους άλλους.
Χωρίς αμφιβολία, φτιάχτηκαν ο ένας για τον άλλον!
