Αν και ο κηδεμόνας του κατηγορήθηκε για αμέλεια, κανείς δεν μπορούσε να του επιστρέψει όλα αυτά τα χρόνια εγκλεισμού. Ήταν σχεδόν για μια ολόκληρη ζωή μέσα σε τέσσερις τοίχους.
Είναι απίστευτο αυτό που μερικοί άνθρωποι μπορούν να κάνουν στα σκυλιά, όμορφα όντα με τη διάθεση να δώσουν χαρά σε όσους τη χρειάζονται. Ανεξάρτητα από το αν είναι ζωντανό ον, τα έχουν στα σπίτια τους χωρίς να τα φροντίζουν και ακόμη χειρότερα, είναι κλειδωμένα.
Αυτή είναι η ιστορία του Ντικ, ενός Βρετανικού σπάνιελ που διασώθηκε από μια φυλακή στην οποία ήταν εγκλωβισμένος από αυτόν που θα έπρεπε να είναι ο κηδεμόνας του.
Για 9 συνεχόμενα χρόνια, αυτός ο σκύλος ήταν κλειδωμένος σε ένα γκαράζ στο Maizicourt της Γαλλίας, όπως αναφέρει το Fondation 30 Millions d’Amis . Όταν υποβλήθηκε καταγγελία, πήγαν αμέσως και μπορούσαν να δουν ότι αυτό το σκυλάκι κοιμόταν μέσα στα περιττώματα του και βασικά ζούσε με περισσεύματα.
Ενώ αυτή η διάσωση πραγματοποιήθηκε πριν από 4 χρόνια, είναι δύσκολο να ξεχάσουμε τι σήμαινε για τη ζωή του Ντικ όταν κάποιος τον έβγαλε από αυτό το βάσανο του.
Αυτό το σκυλάκι Breton spaniel με την πολύ θλιβερή εμφάνιση ονομάζεται Dick. Είναι τώρα 9 ετών και έχει ζήσει μια απολύτως άθλια ζωή. Γεννημένος σε γκαράζ στο Maizicourt, στο Somme, αυτός ο σκύλος δεν έχει δει ποτέ το φυσικό φως. Δεν έχει περπατήσει ποτέ στο γρασίδι και δεν ξέρει καν πώς είναι ο έξω κόσμος.
Ήταν το Ίδρυμα 30 Millions d’Amis που έσωσε το φτωχό ζώο στις 26 Μαΐου. Ένας εθελοντής παρών εκείνη τη μέρα, ο Φλόρε, θυμάται τις αξιοθρήνητες συνθήκες διαβίωσης του Ντικ. ” Ήταν αφόρητα ζεστό σε αυτό το γκαράζ και η μυρωδιά ήταν αφόρητη .” Το φτωχό σκυλάκι δεν τολμούσε καν να πιει το νερό που του πρόσφεραν οι εθελοντές, φοβόταν τόσο πολύ… Τα περιττώματα ήταν παντού στο γκαράζ. Ήταν πραγματικά φρικτό.
«Ήταν τόσο φοβισμένος που έτρεξε και ξάπλωσε στο πίσω μέρος της κρυψώνας του και δεν ήθελε κανένας να τον αγγίξει.
Τα μέλη του συλλόγου ήταν εξαιρετικά υπομονετικά και εργάστηκαν για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του και σταδιακά μπόρεσαν και τον έβγαλαν στον έξω κόσμο. Προσπαθήσαμε να του βάλουμε λουρί, αλλά αρνήθηκε. Τον πήγαμε στο αυτοκίνητο όπου κάθισε στο κάθισμα. Δεν μπορούσα καν να μας κοιτάξει και έτρεμε. ”
Φυσικά εκείνο το πρόσωπο που έπρεπε να τη φροντίσει τιμωρήθηκε, η δικαιοσύνη τον κατηγόρησε για αμέλεια.
Εν τω μεταξύ, ο Ντικ πήγε σε καταφύγιο. Σε αυτό το μέρος, οι φροντιστές του μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είχε πολλές δεξιότητες που ήταν κοινές σε άλλα σκυλιά. Δεν μπορούσε να περπατήσει ή να σταθεί, γιατί δεν είχε ποτέ το χώρο να το κάνει.
Αλλά η ομάδα που τον φροντίζει είναι υπομονετική, δεν μπορούν καν να φανταστούν τη ζωή που είχε περάσει.
Γι ‘αυτό προσπαθούν να κάνουν το μέλλον του πολύ καλύτερο τώρα.
Ελπίζουμε να έχει γεμίσει με χαρά και ηρεμία, μπορώντας να απολαύσει ένα σπίτι και όλη την αγάπη που του αξίζει.
