Ένα άρρωστο και λυπημένο σκυλάκι είχε καταφύγει κάτω από ένα αυτοκίνητο για να θρηνήσει τον πόνο του, μέχρι που έφτασαν κάποιοι ήρωες για να του δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία και να του αλλάξουν τη ζωή.
Είναι προφανείς οι ανάγκες των διαφόρων πλασμάτων και πώς θα έμοιαζε η κοινωνία μας αν κανείς δεν ενδιαφερόταν να βοηθήσει αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη; Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα παραμείνει μια αναπάντητη ερώτηση όσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αποφασίζουν να βγουν από τη ζώνη άνεσής τους για να βοηθήσουν άλλους.
Όπως συνέβη και στην περίπτωση αυτού του σκύλου που εντυπωσίασε έναν από τους διασώστες που ήρθαν να του δώσουν τις πρώτες βοήθειες.
Η Karla Solís έσωσε ένα σκυλάκι από τους δρόμους της Τιχουάνα του Μεξικού, πιο συγκεκριμένα κάτω από ένα αυτοκίνητο όπου έτρεμε από το κρύο και τον φόβο, σε μια πραγματικά αξιολύπητη κατάσταση. Εκτός από τον υποσιτισμό, ο σκύλος είχε σοβαρά δερματικά προβλήματα.
Τα μάτια του, παραιτημένα από τόση πίκρα και βάσανα, άγγιξαν πραγματικά τη νεαρή γυναίκα που τον πήρε αμέσως στην αγκαλιά της για να τον βοηθήσει να ηρεμήσει.
Τα καταβεβλημένα μάτια του αποκάλυψαν μια ζωή γεμάτη απογοητεύσεις.
Το μικρό ζώο, που αποφάσισε να ονομάσει Έλιοτ, χρειάστηκε να περάσει μερικούς μήνες για να συνέλθει. Όχι μόνο υπέστη σοβαρή ζημιά το δέρμα της, αλλά και η καρδιά της και γι’ αυτόν τον λόγο η Κάρλα έπρεπε να ξεκινήσει τη μακρά διαδικασία θεραπείας κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της.
Αν και ο σκύλος δεν ήταν επιθετικός, φαινόταν να μην ενδιαφέρεται να ζήσει.
Το θλιμμένο πρόσωπο του τετράποδου ήταν αποκαρδιωτικό, αλλά η Κάρλα ήξερε πώς να του φτιάξει τη διάθεση. Εκτός από την αποκατάστασή του, η νεαρή γυναίκα δημιούργησε έναν ισχυρό δεσμό με τον Έλιοτ, ο οποίος έγινε ο πιο πιστός της σύντροφος.
Η Κάρλα άρχισε να επουλώνει τις πληγές της και να της δίνει τη συνταγογραφούμενη φαρμακευτική αγωγή, αφού ο κτηνίατρος διαπίστωσε ότι είχε ερλιχίωση, μια λοίμωξη που μεταδίδεται από κρότωνες.
Ο Έλιοτ χρειαζόταν χρόνο για να προχωρήσει προς την ανάκαμψη.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάρρωσής του, η Karla ήταν πάντα δίπλα του, αλλά όταν ήρθε η ώρα, ήξερε ότι έπρεπε να βρει την οικογένεια που εκείνη δεν μπορούσε να προσφέρει.
Ως αποτέλεσμα, ήρθε σε επαφή με την Becky Moder, μια μεγάλη φιλόζωη που ασχολείται με τις υιοθεσίες. Αυτή η καλή Σαμαρείτιδα όχι μόνο βοήθησε την Κάρλα με τα έγγραφα, αλλά επένδυσε και τα δικά της χρήματα για να ανακτήσει το σκυλάκι.
Όλοι ήταν πεπεισμένοι ότι τελικά θα έβρισκαν την ιδανική του οικογένεια.
Η γούνα του Έλιοτ είχε αρχίσει να αναγεννιέται, αρχικά με τη μορφή χνουδιού, μετά παχιά και κοκκινωπή. Όταν ο Έλιοτ ήταν αρκετά υγιής ώστε να δοθεί για υιοθεσία, η Μπέκι τους πρόσφερε ένα δωρεάν ταξίδι από το Μεξικό στο Σαν Ντιέγκο, το οποίο η Κάρλα δέχτηκε χωρίς δισταγμό. Στο τέλος, ήταν η ευκαιρία του σκύλου να βρει την πολυπόθητη οικογένειά του.
Ο Έλιοτ ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον υποδέχτηκαν εθελοντές από το The Barking Lot Rescue (TBLR), έναν οργανισμό που εδρεύει στο El Cajon της Φλόριντα.
Στο καταφύγιο TBLR, ο Kim Forest και η κοπέλα του συνάντησαν τον Elliot και αυτό το ζευγάρι αποφάσισε να τον καλωσορίσει με ανοιχτές αγκάλες στην οικογένειά του.
Εκείνη την ώρα, ο σκύλος δεν έφερε τίποτα από αυτό που ήταν όταν κρυβόταν κάτω από το αυτοκίνητο.
Η Karla δεν θα μπορούσε να είναι πιο χαρούμενη με την αλλαγή που είχε υποστεί ο Elliot, την οποία η νέα της οικογένεια μετονόμασε σε Asher.
Αν και η Κάρλα ή η Μπέκυ θα ήθελαν ο Έλιοτ να μείνει μαζί τους, με πόνο στην καρδιά ήξεραν ότι έπρεπε να ενδώσουν για να βοηθήσουν το ζώο μέχρι το τέλος.
Αυτό σκέφτηκαν οι δύο διασώστες όταν παρέδωσαν το σκυλάκι.
Η εμπειρία με αυτό το σκυλάκι που έσωσε η Κάρλα από τους δρόμους καθόρισε τη νεαρή γυναίκα να εμπλακεί ακόμα περισσότερο στον αγώνα για τη διάσωση των ζώων. Η Karla δυσκολεύεται να καταλάβει πώς μερικοί άνθρωποι μπορούν να γυρίσουν την πλάτη σε αυτήν την πραγματικότητα, αλλά τώρα ξέρει ότι μπορεί πάντα να κάνει κάτι περισσότερο για να βοηθήσει και είναι αποφασισμένη να συνεχίσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Όσο για τον Άσερ, ανάρρωσε πλήρως, δείχνοντας σε όλους την παιχνιδιάρικη αλλά ήρεμη πλευρά της προσωπικότητάς του.
«Διαπίστωσα ότι του άρεσαν πολύ τα λούτρινα ζωάκια μου. Άρχισε να παίζει με αρκουδάκια και τώρα του αρέσει να τρέχει πίσω από κάθε παιχνίδι που κάνει θόρυβο ή όχι. Αυτή είναι η αγαπημένη του δραστηριότητα».
Κάθε φορά που ο Άσερ φεύγει από το σπίτι, η επιβλητική του εμφάνιση, αλλά κυρίως η κόκκινη και αφράτη γούνα μαγνητίζει όλα τα βλέμματα.
«Όπου κι αν πάμε κάποιος θέλει να μας ρωτήσει για αυτόν. Είναι τόσο διασκεδαστικό που καταφέρνει να τραβήξει τόση προσοχή γιατί το αξίζει», είπε ο Φόρεστ. «Πέρασε πολλές δύσκολες στιγμές στα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής του, οπότε είμαστε πολύ χαρούμενοι για αυτόν. Η παρουσία του γεμίζει τις καρδιές μας με χαρά».
«Ειλικρινά, από εδώ και πέρα δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν», κατέληξε ο Φόρεστ.
Ο καθένας μας μπορεί να είναι άγγελος στη ζωή ενός ζώου.
