Ένα διαχρονικό ερώτημα φαίνεται να είναι αυτό που ωθεί τους ανθρώπους να αναρωτιούνται πώς τα σκυλιά επιλέγουν το αγαπημένο πρόσωπο της οικογένειας και πώς γίνεται το αντικείμενο της ιδιαίτερης προσοχής τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα σκυλιά έχουν τις προτιμήσεις τους, και αυτό είναι συχνά εμφανές ακόμη και σε άπειρο μάτι. Είναι περίεργο να αναλογιστούμε πώς αυτό μας κάνει να νιώθουμε, σε συναισθηματικό επίπεδο, ειδικά όταν πιστεύουμε ότι δεν είμαστε στο βάθρο των προτιμήσεων.
Πώς επιλέγουν τα σκυλιά το αγαπημένο τους πρόσωπο; Αυτή η ερώτηση φαίνεται να ενδιαφέρει πολλούς. Πρώτα απ ‘όλα, αναλογιζόμενοι το για να δώσουμε απαντήσεις, αναρωτηθήκαμε εάν οι συναισθηματικοί δεσμοί μεταξύ των ατόμων μπορούν να «ζυγιστούν», να «μετρηθούν» και επομένως να συγκριθούν για να κάνουμε ένα είδος κατάταξης. Υπάρχει όμως μέθοδος απόκτησης αντικειμενικών δεδομένων; Ήδη πριν από πολλά χρόνια έτυχε να δούμε “δοκιμές” για να επαληθεύσουμε ποιο ήταν το άτομο με το οποίο ο σκύλος ήταν περισσότερο κολλημένος.
Ας πούμε ευθύς αμέσως ότι αυτά τα πράγματα δεν έχουν κανένα νόημα κατά τη γνώμη μας , αλλά η προαναφερθείσα δοκιμασία έγινε λίγο πολύ με αυτόν τον τρόπο: τα δύο μέλη της οικογένειας απομακρύνθηκαν προς αντίθετες κατευθύνσεις από τον σκύλο τους που συγκατοικούσε. βοηθός. Μόλις φτάσει σε απόσταση τουλάχιστον δέκα μέτρων, στην πρώτη έκδοση της δοκιμής, ο σκύλος αφέθηκε ελεύθερος για να δει προς ποιον έτρεχε . Σε ένα άλλο , ο σκύλος , πριν απελευθερωθεί, κλήθηκε δυνατά από τους δύο συντρόφους του. Σε μια άλλη εκδοχή, ας πούμε πιο «προχωρημένη», οι δύο άνθρωποι απομακρύνθηκαν και χάθηκαν από τα μάτια του σκύλου πίσω από δύο οθόνες.
Όλα αυτά, σύμφωνα με τους παρατηρητές, έδωσαν μια ένδειξη για το ποιος ήταν ο «πραγματικός ιδιοκτήτης» του σκύλου. Αυτός στον οποίο ο σκύλος ήταν πιο τρυφερός, αφοσιωμένος, υποχωρητικός κ.λπ. Ίσως κάποιος θυμηθεί, σε αυτό το σημείο, ένα παρόμοιο κατάσταση στην οποία μπορεί να βρεθεί σε νεαρή ηλικία. “Ποιον αγαπάς περισσότερο, τη μητέρα σου ή τον πατέρα σου;”: αυτή ήταν η παράλογη ερώτηση που τέθηκε σε ένα παιδί , ποιος ξέρει για ποιο σκοπό, που έθεσαν οι συγγενείς κατά τη διάρκεια οικογενειακών συγκεντρώσεων, γύρω από το τραπέζι σε κάθε δεδομένη γιορτή.
Η αμφιβολία που ανακύπτει, σε αυτές τις καταστάσεις, είναι ότι η αναπαράσταση του συναισθηματικού δεσμού είναι ένα είδος αξίας, μιας ροζέτας που πρέπει να κερδηθεί, που δίνεται από το παιδί στον καλύτερο γονέα ή από τον σκύλο στον «πιο ικανό» άνθρωπο. Και κρίμα αντ ‘αυτού αν διαπιστώσετε ότι είστε ο λιγότερος σε εκτίμηση.
Υπήρχε μια ακόμη πιο σκληρή εκδοχή στην οποία το παιδί έπρεπε να διαλέξει ποιον θα έσωζε αν ο ένας από τους δύο γονείς προοριζόταν για βέβαιο θάνατο. Σίγουρα δεν χρειάζεται καν να σχολιάσουμε αυτήν την τελευταία έκδοση, ας προσπαθήσουμε να δούμε ποια μπορεί να είναι τα στοιχεία μιας συναισθηματικής σχέσης μεταξύ των ανθρώπων και του σκύλου με τον οποίο ζουν.
Τα στοιχεία μιας καλής σχέσης: εμπιστοσύνη
Είναι αναπόφευκτο ότι ένας σκύλος αναζητά έναν κοινωνικό κριτή με τον οποίο μπορεί να δημιουργήσει μια βαθιά συναισθηματική σχέση: είναι στη φύση του, όπως και στη δική μας. Ποια είναι όμως τα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την παρατήρηση μιας καλής σχέσης μεταξύ δύο ατόμων; Υπάρχουν πραγματικά πολλά από αυτά, εδώ θα εξετάσουμε μερικά από τα πιο προφανή. Όταν αυτά είναι παρόντα και σταθερά, τότε ο σκύλος θα επιλέξει όσο το δυνατόν περισσότερο να είναι με εκείνο το άτομο της οικογένειας που τα ενσαρκώνει καλύτερα.
Το πρώτο και, ίσως, το πιο σημαντικό είναι η εμπιστοσύνη . Το να εμπιστεύεσαι τον άλλον χωρίς επιφυλάξεις είναι κάτι θεμελιώδες μέσα σε μια σχέση και είναι μια διαδικασία, δηλαδή η εμπιστοσύνη χτίζεται μέρα με τη μέρα στη συνύπαρξη. Το να εμπιστεύεσαι κάποιον άλλο σημαίνει επίσης να τον γνωρίζεις, να ξέρεις ποιες είναι οι απόψεις τους για τα σημαντικά πράγματα στη ζωή, ακόμα και όταν ίσως δεν τα μοιράζεσαι πλήρως. Ένα από τα πρώτα πράγματα λοιπόν είναι να αναρωτηθούμε αν ο σκύλος μας μας εμπιστεύεται, αλλά και -με δεδομένο ότι η σχέση είναι ένας προς έναν- αν τον εμπιστευόμαστε. Από αυτό προκύπτει ότι μια καλή σχέση βασίζεται επίσης στον κοινό χρόνο, όχι απαραίτητα στο να κάνουμε κάτι: εδώ εννοούμε τον χρόνο που περάσαμε μαζί, ακόμα και όταν βαριόμαστε μερικές φορές.
Κατανοώντας ο ένας τον άλλον
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η ικανότητα των ατόμων που συμμετέχουν στη σχέση να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον . Καθώς η σχέση βαθαίνει, παρατηρούμε ότι τα σήματα επικοινωνίας μεταξύ των δύο ατόμων τείνουν να μειώνονται επειδή το επίπεδο αμοιβαίας κατανόησης αυξάνεται, μόνο μια μικρή ανταλλαγή ματιών αρκεί για να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον, οπότε δεν χρειάζονται πια πολλές λέξεις. Εδώ, μια ελάχιστη κίνηση, ένας υπαινιγμός, γίνονται ξεκάθαρα μηνύματα σε τέτοιο βαθμό που παρατηρώντας αυτά τα δύο άτομα, κατά καιρούς, σκέφτεται κανείς ότι υπάρχει μια τηλεπαθητική επικοινωνία , αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα: υπάρχει κατανόηση. Ο σκύλος σε καταλαβαίνει και εσύ τον καταλαβαίνεις. Αυτή η κατάσταση είναι πολύ δημοφιλής με τα σκυλιά και ως εκ τούτου θα προσπαθήσουν να είναι με άτομα που το τηρούν καλύτερα.
Η ηδονική αρχή
Πάνω από αυτά τα στοιχεία, υπάρχει μια συνθήκη που τα περιέχει όλα, και που δημιουργείται από όλα αυτά, δηλαδή: η ευχαρίστηση να είμαστε μαζί . Εκτός από την ικανοποίηση των πρωταρχικών αναγκών, ο σκύλος θα προτιμήσει να είναι δίπλα σε ένα άτομο περισσότερο από ένα άλλο ανάλογα με την κατάσταση, το ενδεχόμενο και τη συγγένεια του χαρακτήρα, κάτι που είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί. Γεγονός είναι ότι μέσα σε μια οικογενειακή μονάδα ο καθένας έχει τον δικό του χαρακτήρα, τις δικές του προσδοκίες, ορισμένα πράγματα που τους αρέσει να κάνει και καταστάσεις στις οποίες προτιμά να βάζει τον εαυτό του. Ο σκύλος δεν αποκλείεται από αυτό, οπότε ανάλογα με την κατάσταση θα προτιμήσει να συνοδεύσει το ένα ή το άλλο μέλος της οικογένειας, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με το συναισθηματικό δέσιμο.
Για παράδειγμα, ένας σκύλος θα είναι όλο το βλέμμα στο άτομο που το ταΐζει συνήθως την ώρα του φαγητού, θα παρατηρεί προσεκτικά το άλλο άτομο όταν πλησιάζει η ώρα της βόλτας και ούτω καθεξής. Σίγουρα θα δώσει περισσότερη προσοχή στο άτομο που περνάει περισσότερο χρόνο μαζί του, που το φροντίζει πιο συχνά, ακόμα κι αν η ένταση του συναισθηματικού δεσμού με την ομάδα της οικογένειας θα είναι αντίστοιχη.
Εκλογικές συγγένειες
Ωστόσο, πρέπει να αναλογιστούμε ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες: ιδιαίτερες συγγένειες μεταξύ ατόμων, ελκυστές, ας πούμε, που δεν μπορούν να εξηγηθούν με την ανάλυση των γεγονότων. Τελικά εδώ μιλάμε για τη συναισθηματική διάσταση , ένα από εκείνα τα πράγματα που ίσως θα μείνουν για πάντα μυστήριο, η κατανόηση του οποίου θα περιοριστεί στην επιφάνεια. Το να ξέρεις γιατί αγαπάς ένα άτομο παρά ένα άλλο δεν είναι κάτι που ούτε η επιστήμη -ίσως- θα μπορέσει ποτέ να απαντήσει, και ειλικρινά πιστεύουμε ότι ίσως είναι καλύτερα έτσι.
