Αυτό το πίτμπουλ υιοθετήθηκε και έτυχε της καλύτερης δυνατής υποδοχής μόλις έφτασε στο νέο του σπίτι.
Ο Opal είναι ένας γλυκός και πολύ συντροφικός σκύλος, ακριβώς το αντίθετο από το στερεότυπο του πίτμπουλ, πάντα θεωρούμενος επιθετικός και πολεμοχαρής. Έχει ιστορικό κυνομαχιών και ατυχημάτων, αλλά κατάφερε να κερδίσει την ευκαιρία του σε ένα νέο σπίτι.
Αλλά παρόλο που είναι ένα πολύ αγαπητό σκυλί, που πάντα αναζητά παρέα και στοργή, η Brianna – η κηδεμόνας του Opal – δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα μπορούσε να δεθεί τόσο γρήγορα. Αλλά αυτό ακριβώς ήταν όταν οι δυο τους γύρισαν σπίτι.
Η ιστορία του Πιτ Μπουλ
Ο Opal έχει μια θλιβερή ιστορία. Πριν από λίγους μήνες, διασώθηκε από τον Wags and Walks , έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που εδρεύει στο Νάσβιλ, την πρωτεύουσα του Τενεσί (ΗΠΑ), αφιερωμένη στην παροχή βοήθειας σε αδέσποτα και στη μείωση του αριθμού των σκύλων και των γατών που υποβάλλονται σε ευθανασία ετησίως.
Το πίτμπουλ θεωρείται επιθετικός, πολεμοχαρής και ακόμη και ύπουλος σκύλος. Παρά το γεγονός ότι αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ, η φυλή έχει λάβει έντονη απόρριψη από ανθρώπους στη χώρα του. Αυτά τα χαρακτηριστικά, μαζί με το γεγονός ότι ο Opal ήταν ήδη ένα ενήλικο ζώο, έκαναν τις προβλέψεις υιοθεσίας αρκετά ζοφερές.
Ο Opal είχε ένα ακόμη πρόβλημα: είναι ημίαιμος σκύλος. Παρά το γεγονός ότι το pitbull περιφρονείται από πολλούς ιδιοκτήτες, οι περισσότεροι υποψήφιοι για υιοθεσία θέλουν «καθαρόαιμα σκυλιά» και περιφρονούν τα ημίαιμα. Οι προβλέψεις για τον σκύλο δεν ήταν ενθαρρυντικές.
Μια μέρα η Brianna αποφάσισε να επισκεφτεί το καταφύγιο Wags and Walks. Η γυναίκα μαγεύτηκε από κάποια ζώα, αλλά όταν συνάντησε τον Opal, ένιωσε ότι είχε βρει έναν σύντροφο ζωής.
Όταν ο Opal απομακρύνθηκε από τους δρόμους, είχε μια πολύ σοβαρή πληγή στο κεφάλι του, κοντά στο σαγόνι του. Επί πέντε μήνες, ακόμη και μετά την ιατρική περίθαλψη, η σκυλίτσα δυσκολευόταν να κλείσει τελείως το στόμα της και έπρεπε να φορέσει ρύγχος για να μην αφαιρέσει τους επιδέσμους.
Εκτός από το τραύμα της γνάθου, ο σκύλος ήταν σοβαρά υποσιτισμένος, είχε εσωτερικά και εξωτερικά παράσιτα και αρκετά τραύματα στο δέρμα. Δεν είναι γνωστό πώς έζησε ο Opal μέχρι να μεταφερθεί στο καταφύγιο, αλλά οι συνθήκες ήταν σίγουρα κάθε άλλο παρά ιδανικές.
Αλλά ακόμα και με μια ασύμμετρη εμφάνιση, ο σκύλος κέρδισε την καρδιά της Brianna. Η αντίσταση του ίδιου του Opal, που την έκανε να ξεπεράσει μια ιστορία εγκατάλειψης και κακομεταχείρισης, έδειξε στον υποψήφιο για κηδεμόνα ότι αυτός ήταν ο τέλειος σκύλος.
Φτάνοντας στο σπίτι
Η Brianna δεν ήταν σίγουρη αν θα υιοθετούσε ένα νέο σκυλί όταν έφευγε από το σπίτι το πρωί. Είχε αποφασίσει να επισκεφτεί το καταφύγιο, να δώσει κάποιες δωρεές, να παίξει με τις γάτες και τα σκυλιά και να επιστρέψει στη ρουτίνα της.
Μετά γνώρισε τον Opal και όλα άλλαξαν. Η γυναίκα ήξερε ότι έπρεπε να υιοθετήσει αυτό το σκυλί. Πίσω από τα τραύματα και την κατεστραμμένη εμφάνιση της κακοποίησης, υπήρχε ένα γλυκό, απαλό και πολύ όμορφο σκυλί.
Μόλις πάρθηκε η απόφαση, δεν υπήρχε γυρισμός. Όμως η Μπριάνα ανησυχούσε για την αντίδραση του Ντιούκ, του πιστού φίλου της εδώ και μερικά χρόνια. Ο Ντιουκ είναι επίσης πίτμπουλ, κάπως κυρίαρχο και εδαφικό. Κατά γενικό κανόνα, δεν του αρέσουν οι ξένοι.
Κάτι έμελλε να αλλάξει εκείνη τη μέρα. Όταν έδειξε τον Opal στον Duke, το γούνινο τον ερωτεύτηκε αμέσως. Ήθελε να παίξει με το νέο του αδερφό και συμπεριφερόταν σαν κουτάβι στο σύντομο χρονικό διάστημα που μπόρεσε να αλληλοεπιδράσει με το νέο μέλος της οικογένειας.
Η Brianna, ωστόσο, αποφάσισε να λάβει κάποιες προφυλάξεις. Απέκλεισε μια μικρή περιοχή για τον Opal, με πύλες ασφαλείας. Ο σκύλος μπορούσε να δει τον αδερφό του, αλλά ήταν ασφαλής από μια επίθεση (απίθανη κατάσταση) ή μια σκληρή φάρσα (πολύ πιθανό).
Η διάταξη δεν άρεσε καθόλου στον Ντιουκ. Έκανε ό,τι μπορούσε για να αφαιρέσει τον φράχτη και να αποκτήσει πρόσβαση στον νέο του φίλο. Απογοητευμένος που δεν είχε πρόσβαση, κλαψούρισε και έκλαψε, προσπαθώντας να τραβήξει την προσοχή του κηδεμόνα του.
Τα μάτια του Ντιουκ έδειχναν στοργή και συμπάθεια: του άρεσε πολύ ο μικρός του αδερφός – που είχε το μισό μέγεθος του σκύλου. Η Brianna τελικά υποχώρησε και επανενώθηκε με τους δυο τους, νομίζοντας ότι θα έπρεπε να επιβλέπει τα παιχνίδια και τις αλληλεπιδράσεις για αρκετό καιρό.
Αλλά δεν έγινε αυτό. Ο Ντιούκ αποδείχθηκε τέλειος κύριος. Πάντα πολύ ευγενικός με τον Opal, απέφευγε τα χοντρά αστεία που θα μπορούσαν να τον πληγώσουν. Το σκυλάκι προφανώς απολάμβανε τη συντροφιά της νέας του «καλύτερης παιδικής της φίλης».
Το τελευταίο τεστ θα ήταν ο νυχτερινός ύπνος. Η Brianna ετοίμασε ένα κρεβάτι για τον Opal στο δωμάτιό της, όπου θα έμενε τις πρώτες μέρες, μέχρι να προσαρμοστεί στη νέα ρουτίνα. Όμως, προς έκπληξη του κηδεμόνα, οι δυο τους αποφάσισαν να ξαπλώσουν στο ίδιο κρεβάτι. Ο Ντιουκ έβαλε ακόμη και το χέρι του πάνω από τον αδερφό του, σε μια στάση φρουράς και προστασίας.
Οι δυο τους συνεχίζουν να κάνουν τα πάντα μαζί. Ο Ντιούκ έδειξε στον αδερφό του όλες τις γωνιές του σπιτιού, τα μέρη για εξερεύνηση, τα μαξιλάρια για να μασήσει. Φαίνεται να έχει άπειρη υπομονή με τον Opal, που σίγουρα έχει αιχμαλωτιστεί από το πίτμπουλ.
Οι δυο τους ήταν πολύ ενθουσιασμένοι. Καθώς περνούσε η ώρα, ο Opal κατάφερε τελικά να αφαιρέσει το ρύγχος της. Είναι ακόμα μικρότερος από τον αδερφό του, αλλά ο Ντιουκ είναι πάντα σε επιφυλακή για ό,τι έρχεται και φεύγει. Η Brianna πίστευε ότι έκανε μια καλή πράξη υιοθετώντας τον κακοποιημένο σκύλο, αλλά ήταν αυτή που πήρε την καλύτερη ανταμοιβή: ένα ζευγάρι σκυλιά σε τέλεια αρμονία.
Δείτε το βίντεο:
