Τα ποντίκια συνυπάρχουν με το είδος μας για χιλιάδες χρόνια, αλλά αν και η παράδοση προσπάθησε συχνά να περιγράψει τη σχέση μας με φρικτούς τόνους, οι λόγοι που ωθούν αυτά τα ζώα να έρθουν πιο κοντά στα σπίτια μας είναι πάντα οι ίδιοι και συνδέονται με τις φυσικές ανάγκες τους: τροφή , προστασία και ζεστασιά.
Τα ποντίκια είναι από τα ζώα που καταφέρνουν πιο συχνά να μπουν κρυφά στα σπίτια μας, όσο κι αν προσπαθούμε να τους απαγορεύσουμε την είσοδο. Αυτά τα τρωκτικά, ωστόσο, είναι πολύ έξυπνα και προσαρμόσιμα και τις περισσότερες φορές καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να εισέλθουν στο περιβάλλον του σπιτιού μας . Αυτά τα ζώα έχουν προσαρμοστεί να ζουν δίπλα μας για χιλιάδες χρόνια, πολύ πριν εφεύρουμε τη γεωργία, και θεωρούνται από τους επιστήμονες ως οικόσιτα ζώα, δεδομένου ότι τα έχουμε επιλέξει έμμεσα για να γίνουν απίστευτοι οδοκαθαριστές των κοινωνιών μας.
Αν και πολλές λαογραφικές παραδόσεις αποδίδουν αρνητικά και ενοχλητικά νοήματα στο ποντίκι, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα «περίεργο» όταν βρίσκουμε ένα ή μια ολόκληρη αποικία από αυτά τα ζώα μέσα στο σπίτι. Στην πραγματικότητα, τα ποντίκια δεν είναι αγγελιοφόροι ασθενειών και κακοτυχιών ούτε ζώα που έλκονται από τον θάνατο, όπως περιγράφεται από τα μεσαιωνικά έργα που δημιουργήθηκαν στις αρχές του 1300 και επομένως συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των μεγάλων πανδημιών πανώλης που έπληξαν την Ευρώπη ή την Ασία πολλαπλά.
Τα ποντίκια και άλλα τρωκτικά σίγουρα βοήθησαν τον φορέα της μετάδοσης αυτής της ασθένειας ως φορείς ορισμένων τύπων παρασιτικών ψύλλων που με τη σειρά τους περιείχαν τον αιτιολογικό παράγοντα της πανώλης, δηλαδή το βακτήριο Yersinia pestis. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι προφανώς αγνοούσαν την ασθένεια και ότι όταν ο πληθυσμός άρχισε να πεθαίνει στην ύπαιθρο ήταν οι πρώτοι που υπέφεραν, καθώς οι προμήθειες τροφίμων μειώθηκαν στο μισό και οι καλλιέργειες εγκαταλείφθηκαν.
Επομένως, όταν βρίσκουμε ένα ποντίκι που σκοπεύει να τρέχει μέσα στο σπίτι μας, αντί να ανησυχείτε για ασθένειες ή το κρυφό νόημα αυτής της συνάντησης, πρέπει να σκεφτούμε πώς εισήλθε και τι μπορεί να γίνει για να το αποτρέψει.
Σε αυτό το άρθρο, ωστόσο, θα εξηγήσουμε πρώτα ποιοι μπορεί να είναι οι λόγοι που παρακινούν αυτά τα ζώα να πλησιάσουν τα σπίτια μας.
Θερμότητα
Όπως αναφέρθηκε, τα ποντίκια έχουν προσαρμοστεί τέλεια στο είδος μας και έχουν επίσης εξελιχθεί έμμεσα, προσπαθώντας πάντα να εκμεταλλευτούν όσο το δυνατόν περισσότερο τις ευκαιρίες που τους παρέχουμε.
Έχοντας συνηθίσει στα αστικά μας περιβάλλοντα, ορισμένα είδη προτιμούν να ζουν σε αφύσικα και ανθρωποποιημένα περιβάλλοντα που έχουν ελεγχόμενη θερμοκρασία και υγρασία, παρόμοια με εκείνα των σπιτιών μας. Επομένως, όταν το κλίμα είναι αρκετά κρύο για αυτούς, είναι πιθανό να πάνε να αναζητήσουν καταφύγιο και να το βρουν όχι μόνο μέσα στους τοίχους του σπιτιού μας, αλλά και σε υπονόμους, σοφίτες και κελάρια.
Ακόμα και το καλοκαίρι συμβαίνει το ίδιο: όταν ο ήλιος θερμαίνει υπερβολικά τον αέρα, είναι πιθανό τα ποντίκια να μετακινούνται μέσα στα σπίτια αναζητώντας σκιά και δροσιά, εξοικονομώντας έτσι και ενέργεια για κυνηγετικά ταξίδια. Στην πραγματικότητα, οι κατασκευές που χτίσαμε επιτρέπουν σε αυτά τα ζώα να υποφέρουν λιγότερο από τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας ή την έκθεση στον ήλιο που μπορεί να τους προκαλέσει σοκ.
Προφανώς δεν υποφέρουν όλα τα είδη τόσο τρομερά από τις αλλαγές της θερμοκρασίας. Μερικά ποντίκια που μπαίνουν στα σπίτια μας είναι στην πραγματικότητα πιο ανθεκτικά και έχουν μεγαλύτερο εύρος ανοχής στη ζέστη ή το κρύο, όπως τα ποντίκια αγρού (Apodemus sylvaticus) που είναι αρκετά συχνά ακόμη και στις περιφερειακές γειτονιές των μητροπόλεων ή σε υποβαθμισμένα αστικά περιβάλλοντα.
Τροφή
Ένας άλλος λόγος που ωθεί τα ποντίκια να επισκέπτονται τα κελάρια και τις κουζίνες μας συνδέεται με τη μεγάλη παρουσία πόρων που μπορούν να βρουν. Στην πραγματικότητα, σε σύγκριση με τα οικιακά κτίρια, το εξωτερικό περιβάλλον θεωρείται από αυτά τα ζώα ως ένα είδος ερήμου, ειδικά σε ορισμένες εποχές του χρόνου όταν είναι πολύ δύσκολο να εφοδιαστούν με τροφή ή πόσιμο νερό.
Από την αρχή της γεωργίας, στην πραγματικότητα, το είδος μας προσπαθούσε πάντα να μεταφέρει μεγάλους πόρους τροφής, νερού και σπόρων μέσα σε κλειστές αλλά αεριζόμενες κατασκευές, δημιουργώντας έτσι ακούσια ένα είδος «παράδεισου» για ποντίκια, για αρουραίους και για πολλά άλλα τρωκτικά. που από τη φύση τους ήδη προσπαθούν να κρύψουν τις προμήθειες τους σε τρύπες και κρυφά μέρη (σκεφτείτε τους σκίουρους ή τους κοιτώνες).
Ωστόσο, αυτό που έκανε τα ποντίκια τους κύριους θαμώνες των σπιτιών μας ήταν η μεγάλη τους ικανότητα να τρώνε διάφορα είδη τροφών . Στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τους συγγενείς τους, τα ποντίκια μπορούν να φάνε λίγο από τα πάντα χωρίς να υποφέρουν ή να εμφανίσουν διάρροια και δυσπεψία. Μια πολύ σημαντική προσαρμογή, για να συνυπάρξουμε με ένα παμφάγο και παγκοσμίως κατανεμημένο είδος σαν το δικό μας.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Όταν τα ποντίκια ζουν στη φύση ή έξω από τα σπίτια, είναι πολύ ευάλωτα στα αρπακτικά. Για να προσπαθήσουν λοιπόν να μειώσουν τον αντίκτυπο της θηρευτής, η εξέλιξη τους οδήγησε να κρύβονται όποτε αισθάνονται ότι απειλούνται, ρίχνοντας τους εαυτούς τους με τα κεφάλια σε κάθε χαράδρα ή μέσα στο λαγούμι τους για να ξεφύγουν από τον κίνδυνο.
Επομένως, εάν ένα σπίτι τους φαίνεται ως ένα ασφαλές καταφύγιο, μακριά από την προσοχή των αρπακτικών που μπορεί να τα βλέπουν ως πιθανή λεία, τα ποντίκια θα επιλέγουν πάντα να ζουν μέσα σε ένα σπίτι, ακριβώς για να έχουν μεγαλύτερη ασφάλεια έναντι των αρπακτικών που περιπολούν το εξωτερικό.
Στη συνέχεια, πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι σε ορισμένες φάσεις της ζωής αυτών των τρωκτικών, όπως τη στιγμή της γέννησης και της σύλληψης , προτιμούν πολύ να βρουν ένα καλό κρησφύγετο, να αποκτήσουν μεγαλύτερη ιδιωτικότητα και άνεση.
Αυτό εξηγεί επίσης γιατί μερικές φορές κάποια εγκαταλελειμμένα σπίτια γίνονται πραγματικές αποικίες, δεδομένου ότι πολλές οικογένειες τρωκτικών που αναζητούν ασφάλεια εγκαθίστανται εκεί.
Πώς να κρατήσουμε τα ποντίκια μακριά από τα σπίτια μας;
Υπάρχουν πολλές μέθοδοι για να κρατήσετε τα ποντίκια μακριά από τα σπίτια, δεν είναι όλες τόσο σκληρές όσο θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί. Πρώτα απ ‘όλα, είναι δυνατό να ζεις με γάτες που διώχνουν όλους τους εισβολείς μέσα σε ένα σπίτι. Αντίθετα, χρησιμοποιούνται συχνά ηχητικά αποτρεπτικά ή συγκεκριμένες παγίδες, αλλά να θυμάστε ότι αυτά τα συστήματα μπορούν συχνά να σκοτώσουν ποντίκια εξαιρετικά αργά ή να προκαλέσουν ενοχλήσεις σε άλλα κατοικίδια.
Είναι χρήσιμο να αναζητάτε προσβάσεις από τις οποίες τα ποντίκια μπορούν να εισέλθουν στο σπίτι, κλείνοντας τρύπες στους τοίχους ή μονώνοντας καλύτερα πόρτες και παράθυρα. Θυμηθείτε επίσης να κλείσετε και να μονώσετε καλά τα κελάρια και τις σοφίτες, ώστε να μην μπορούν να γίνουν τόπος συνάντησης τρωκτικών.
Οι υπόνομοι μπορούν επίσης να είναι μια άλλη οδός πρόσβασης για αυτά τα ζώα, οπότε αν έχετε λάκκους imhoff ή πρόσβαση στο αποχετευτικό σύστημα κοντά στο σπίτι σας, βεβαιωθείτε ότι δεν είναι γεμάτα με υλικό και ότι οι δομές τους είναι ακόμα άθικτες.
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε φυτά για να βεβαιωθείτε ότι αυτά τα ζώα δεν σας ενοχλούν. Στην πραγματικότητα είναι αποδεδειγμένο ότι ορισμένες μυρωδιές που παράγονται από φυτά όπως το χαμομήλι και η μέντα βοηθούν να κρατήσουν τα ποντίκια μακριά. Το νέφτι μπορεί να έχει το ίδιο αποτέλεσμα , αν και σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν εκτιμούν όλοι τη μυρωδιά του.
