Μια νέα μελέτη έδειξε ότι εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να καταλάβουμε αν τα κοτόπουλα είναι χαρούμενα επειδή πρόκειται να λάβουν μια ανταμοιβή ή όχι, απλά ακούγοντας τις κλήσεις τους.
Το The Chicken Whisperer δεν είναι ένα νέο παράξενο ριμέικ της πολύ διάσημης ταινίας του 1998 σε σκηνοθεσία και πρωταγωνιστή τον Robert Redford , αλλά ένα πραγματικό γεγονός: τα ανθρώπινα όντα μπορούν να καταλάβουν αν τα κοτόπουλα και οι κότες είναι κατά κάποιο τρόπο χαρούμενα ή δυσαρεστημένα , απλά ακούγοντας τους στίχους τους . Αυτό ανακαλύφθηκε από μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ, οι οποίοι είναι επίσης σίγουροι ότι το να ακούνε περισσότερο τη «φωνή» των κοτόπουλων θα βοηθήσει τους κτηνοτρόφους να βελτιώσουν την ευημερία των ζώων τους . Τα αποτελέσματα αυτής της περίεργης μελέτης δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο Royal Society Open Science .
Για να το ανακαλύψουν, οι ερευνητές με επικεφαλής τον Joerg Henning , καθηγητή κτηνιατρικής επιδημιολογίας και ανώτερο συγγραφέα της μελέτης, έβαλαν σχεδόν 200 εθελοντές να ακούσουν ηχογραφημένους ήχους και κλήσεις από κοτόπουλο. Και το 69% των συμμετεχόντων μπόρεσαν να καταλάβουν αν αυτές οι φωνές προέρχονταν από χαρούμενα πουλιά επειδή επρόκειτο να λάβουν ανταμοιβή τροφής ή από άτομα που ήταν δυσαρεστημένα και ενοχλημένα από το γεγονός ότι μια τέτοια ανταμοιβή δεν ήταν επικείμενη. Στην πραγματικότητα, τα πουλιά είχαν εκπαιδευτεί να συσχετίζουν διαφορετικές φωνές και κροτίδες με το περιεχόμενο ενός μπολ που ήταν κρυμμένο πίσω από μια πόρτα.
Οι ανταμοιβές κυμαίνονταν από χυμώδεις προνύμφες αλευροφόρων και κανονική τροφή κοτόπουλου, έως ένα εντελώς άδειο και κατανοητά μάλλον απογοητευτικό μπολ για τα πουλιά. Όταν τα κοτόπουλα κατάλαβαν ότι υπήρχε μια ανταμοιβή πίσω από την περιστρεφόμενη πόρτα, στη συνέχεια έβγαλαν μια αναταραχή από γρήγορους, υψηλότερους θορύβους, που ονομάζονται επίσης κλήσεις για φαγητό . Ωστόσο, όταν δεν υπήρχε τίποτα για να ζητωκραυγάσουν πίσω από την πόρτα, απάντησαν με φωνές περισσότερο σαν μακροχρόνιες, διστακτικές κραυγές και μουγκρητά, που ονομάζονταν κλήσεις gakel .
Στη συνέχεια, κάθε εθελοντής άκουσε 16 διαφορετικές ηχογραφήσεις, όλες του ίδιου μήκους. Τα μισά προέρχονταν από κοτόπουλα που επρόκειτο να λάβουν την ανταμοιβή (και επομένως ήταν χαρούμενα/ενθουσιασμένα ) ενώ τα άλλα μισά προέρχονταν από πουλιά που δεν ήξεραν αν θα έφτανε το φαγητό ή όχι (και επομένως ήταν δυστυχισμένα/απογοητευμένα ). Και αν σχεδόν το 70% των συμμετεχόντων, που στρατολογήθηκαν από τους επιστήμονες χάρη σε διαδικτυακές διαφημίσεις που δημοσιεύτηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε αγροτικά περιοδικά, κατάφεραν να συσχετίσουν σωστά τις φωνές, οι μεγαλύτεροι εμφάνισαν μεγαλύτερες δυσκολίες , πιθανώς λόγω προβλημάτων ακοής.
Αλλά παραμερίζοντας τις περίεργες πτυχές αυτής της ασυνήθιστης έρευνας, αυτά τα αποτελέσματα προσφέρουν στην πραγματικότητα αρκετές ενδιαφέρουσες ιδέες, τόσο από καθαρά επιστημονική άποψη όσο και από εκείνες που συνδέονται με την αναπαραγωγή και την καλή διαβίωση των ζώων . Σύμφωνα με τον Henning και τους συνεργάτες του, στην πραγματικότητα, οι κτηνοτρόφοι μπορούν πλέον να κατανοήσουν τη συναισθηματική κατάσταση των πουλιών που φροντίζουν, ακόμα κι αν δεν έχουν μεγάλη εμπειρία. Και εάν αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιωθούν από περαιτέρω μελέτες, η ακρόαση και η παρακολούθηση της φωνής των κοτόπουλων θα μπορούσε επίσης να συμπεριληφθεί στα κριτήρια για την αξιολόγηση της ευημερίας των εκτρεφόμενων ζώων .
Η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε ακόμη και να χρησιμοποιηθεί για να παρακολουθεί τη διάθεση μέσα σε ένα κοτέτσι και έτσι να ειδοποιεί τους αγρότες όταν τα κοτόπουλα δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένα ή χαρούμενα. Από καθαρά επιστημονική άποψη, ωστόσο, αυτά τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν έναν φαινομενικά κοινό εξελικτικό χαρακτήρα που μοιράζονται πολλά ζώα στον τρόπο που εκφράζουν τα συναισθήματά τους μέσω στίχων και ήχων, μια υπόθεση που είχε ήδη προωθηθεί ακόμη και από τον μεγάλο Άγγλο φυσιοδίφη Κάρολο Δαρβίνο .
Σε βιβλία όπως το The Descent of Man (1871) και το The Expression of the Emotions in Man and Animals (1872), ο Δαρβίνος υπέθεσε ήδη ότι οι άνθρωποι και τα άλλα ζώα μοιράζονταν κοινά βιολογικά χαρακτηριστικά στην έκφραση των συναισθημάτων και των καταστάσεων του νου. animo , προτείνοντας ότι Αυτά τα σήματα, κατά μια ορισμένη έννοια καθολικά, θα μπορούσαν επίσης να «διαβαστούν» και να ερμηνευθούν . Επιπλέον, πιο πρόσφατες μελέτες, όπως αυτή που δημοσιεύθηκε το 2017 , υποδηλώνουν ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε σε θέση να ερμηνεύουμε συναισθηματικές καταστάσεις μέσω των φωνητικών φωνημάτων μεγάλου αριθμού σπονδυλωτών , από πτηνά έως αλιγάτορες, συμπεριλαμβανομένων αμφίβιων και άλλων θηλαστικών.
Όλο και περισσότερα στοιχεία, όπως αυτή η περίεργη μελέτη με κοτόπουλα, υποδηλώνουν επομένως ότι τα χερσαία σπονδυλωτά (συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων) μοιράζονται ένα κοινό σύστημα φωνητικής συναισθηματικής σηματοδότησης , σύμφωνα με τη σκέψη του Δαρβίνου. Και αυτό σημαίνει ότι εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να αντιληφθούμε και να ερμηνεύσουμε με μια ορισμένη έννοια με έναν έμφυτο τρόπο τα συναισθήματα πολλών άλλων ζώων, από οικόσιτα που αποτελούν μέρος των οικογενειών μας για χιλιετίες, μέχρι εκτρεφόμενα ή άγρια.
