Ο σκύλος είναι ένα κοινωνικό ζώο και είναι περίεργος να γνωρίσει άτομα του είδους του. Αλλά ένα άκρο του ιερού δικαιώματος του σκύλου που ζει μαζί μας στην πόλη για να συναντά τους συνομηλίκους του δεν σημαίνει υπερβολική έκθεσή του σε ανεπιθύμητες επαφές. Μια ισορροπία υπάρχει πάντα, πρέπει να γνωρίζετε τον σύντροφό σας και την ηθολογία του είδους του.
Ο καλύτερος τρόπος για να έχετε έναν κοινωνικό σκύλο είναι να τον συνηθίσετε, από κουτάβι , στις σχέσεις με άλλα σκυλιά. Για το λόγο αυτό, οι εκπαιδευτές σκύλων προτείνουν μαθήματα κοινωνικοποίησης σε πολλαπλά επίπεδα: μαθήματα για κουτάβια, δηλαδή μαθήματα κοινωνικοποίησης για κουτάβια, μαθήματα εφήβων για εφήβους σκύλους και μαθήματα κοινωνικοποίησης όπου συναντώνται ενήλικοι σκύλοι. Οι δημοτικές διοικήσεις, από την πλευρά τους, συχνά καυχιούνται για την παρουσία στην επικράτειά τους περιφραγμένων χώρων, που προορίζονται για την κοινωνικοποίηση των σκύλων της οικογένειας: τις περίφημες «περιοχές για σκύλους».
Το δόγμα της ενδοειδικής κοινωνικοποίησης προκύπτει από τη σωστή αντίδραση στην κουλτούρα εκπαίδευσης που θεωρούσε την κοινωνικότητα κάτι που διεγείρεται μόνο τους πρώτους μήνες της ζωής του σκύλου και αναστέλλεται, ωστόσο, σε όλη την ενήλικη ζωή, επειδή θεωρούνταν περιττή δραστηριότητα για ικανοποίηση. του σκύλου αλλά πάνω από όλα μια ριψοκίνδυνη διάσταση. Λες και τα ενήλικα σκυλιά γίνονται ξαφνικά επιθετικά προς τους άλλους. Για να προωθήσουμε όμως μια διαφορετική πρακτική, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το θέμα αυστηρά, χωρίς να πέσουμε στον πειρασμό να δώσουμε φόρμουλες.
Ο σκύλος είναι πολύ περίεργος για νέα θέματα του είδους του σε αντίθεση με τον λύκο
Ο σκύλος είναι ένα κοινωνικό ζώο που στηρίζει την οργάνωσή του προσαρμόζοντας τους διαθέσιμους πόρους, το φυσικό και αστικό περιβάλλον και τον ανθρώπινο ιστό που τον περιβάλλει. Σε αντίθεση με τον λύκο, δεν έχει έναν μόνο τρόπο να οργανωθεί. Ο πρόγονος του σκύλου, ακόμη και σήμερα, ζει σε οικογενειακές ομάδες που δεν είναι πολύ μεγάλες και είναι κατά βάση ξενοφοβικός, δηλαδή δεν δέχεται την είσοδο στην αγέλη των εξωτερικών λύκων, που εκλαμβάνεται ως απειλή. Ο σκύλος αντίθετα, από τη φύση του, είναι ένα πολύ περίεργο ζώο και ακόμη και όταν ζει στο δρόμο τείνει να αναζητά αλληλεπίδραση με ξένους σκύλους, αποδεχόμενος ακόμη και την είσοδό τους στην ομάδα του. Βρήκα νέα πακέτα με φίλους που συναντήθηκαν στην πορεία και αντιμετώπισε νέες εμπειρίες ζωής μαζί τους. Ο σκύλος της οικογένειας κληρονομεί πλήρως αυτό το συμπεριφορικό χαρακτηριστικό της κοινωνικής περιέργειας και της τάσης να κάνει νέες συναντήσεις. Όλοι οι άνθρωποι που έχουν την τύχη να ζήσουν με έναν σκύλο, όποιος κι αν είναι, δεν μπορούν παρά να παρατηρήσουν το ισχυρό κίνητρο που τον οδηγεί όχι μόνο να μυρίζει με εμμονή τις μυρωδιές των σημαδιών αλλά και να αναζητά επαφή με τα σκυλιά που συναντά διαδρομή εξόδου.
Το δικαίωμα του σκύλου να συναντά τους συνομηλίκους του δεν πρέπει να λαμβάνεται στα άκρα
Καθοδηγούμενοι από μια σύγχρονη κουλτούρα για τα δικαιώματα των ζώων, η οποία αναγνωρίζει το ιερό δικαίωμα των σκύλων να συναντιούνται και να αλληλεπιδρούν, τείνουμε πάντα να τον αφήνουμε να πλησιάζει τους άλλους, ακόμα και όταν είναι δεμένο στο πεζοδρόμιο. Νομίζοντας ότι κάνουμε το σωστό, αν μένουμε στην πόλη , τον πηγαίνουμε καθημερινά στο πάρκο σκύλων όπου θα συναντήσει πολλούς συνομηλίκους του, διαφορετικών ηλικιών, μεγεθών και φυλών. Πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τον κάνουμε έναν « καλό πολίτη » που να είναι κοινωνικός με όλους, ακριβώς επειδή κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του ενθαρρύνθηκε να έχει πολλές σχέσεις με διαφορετικά σκυλιά. Έχοντας πολλές κοινωνικές εμπειρίες θα το συνηθίσει και θα αναπτύξει επικοινωνιακές δεξιότητες.
Ωστόσο, μπροστά σε αυτό, ένα μεγάλο ποσοστό σκύλων που έχουν υποβληθεί σε αυτές τις ρουτίνες γίνονται επιθετικά προς άλλα σκυλιά. Όταν τα βλέπουν, για παράδειγμα, ταράσσονται και δείχνουν επιθετική συμπεριφορά, προκαλώντας τσακωμούς εντός των σκυλιών ακόμα και με αυτούς που μέχρι την προηγούμενη μέρα έμοιαζαν να παίζουν χαρούμενοι. Γιατί; Μήπως υπάρχει κάτι λάθος με την τρέχουσα κουλτούρα εκτροφής σκύλων που προωθεί τις συχνές συναντήσεις μεταξύ «άγνωστων» σκύλων; Από ηθολογική άποψη , ο σκύλος είναι πράγματι ένα περίεργο ζώο και έτοιμο να συναντηθεί, αλλά όταν έχει μια σταθερή κοινωνική ομάδα πίσω του. Η συνάντηση, σε αυτή την περίπτωση, θα είναι μια απόδραση από μια ισορροπημένη ρουτίνα που βιώνει με τα άλλα μέλη της ομάδας, με τα οποία θα έχει την ευκαιρία να επικοινωνήσει και να συσχετιστεί, σύμφωνα με τις σωστές συντεταγμένες ρόλου, κατάταξης και υπαγωγής. Τα κατοικίδια, από την άλλη πλευρά, συχνά «μοναχικά παιδιά», αν και αγαπημένα και ενσωματωμένα στην ανθρώπινη οικογένεια, είναι ορφανά σταθερών και διαρκών σχέσεων με τους συνομηλίκους τους που απολαμβάνουν τα σκυλιά του δρόμου. Η καθημερινότητά μας τα οδηγεί να βιώνουν μεγάλη κοινωνική απογοήτευση και για αυτό όταν βγαίνουν έξω θα ήθελαν να καλύψουν το βιωματικό έλλειμμα με μια πτώση. Η ευφορική κατάσταση με την οποία βιώνουν περιστασιακές και διακεκομμένες συναντήσεις με άλλους, στο πάρκο ή στο πάρκο σκύλων, δεν συμβάλλει στην καθίζηση των δεξιοτήτων, αντίθετα, μακροπρόθεσμα, δημιουργεί μικρές και μεγάλες παρεξηγήσεις που μεταμορφώνουν συναισθηματικά ενεργοποίηση σε άγχος και δυσφορία.
Η σύγκρουση μεταξύ ιδιοκτησίας σκύλου και κοινωνικής υπερέκθεσης
Η ενδοειδική σύγκρουση πολλών ιδιόκτητων σκύλων δεν οφείλεται τόσο στην έλλειψη κοινωνικοποίησης αλλά μάλλον στην κοινωνική υπερέκθεση. Οι καθημερινές συναντήσεις σε ακατάλληλα μέρη και χώρους θα τείνουν να βιώνουν ένα αίσθημα επισφάλειας, θα γίνουν ευαίσθητοι στις μικρές αψιμαχίες και στις παρεξηγήσεις που βιώνουν και σταδιακά θα γίνονται ευερέθιστοι και αντιδραστικοί. Η επιθετικότητα λοιπόν αναπτύσσεται ως μια μορφή άμυνας απέναντι σε μια κοινωνική εμπειρία που τον θέτει πάντα σε κίνδυνο και συχνά σε δυσκολία.
Τι να κάνετε τότε, να απομονώσετε τον σκύλο για να μην τον κάνετε να αγχωθεί; Σίγουρα όχι. Ακόμη και ως κουτάβι, ο σκύλος πρέπει να συναντήσει τους συνομηλίκους του και να δημιουργήσει φιλίες μαζί τους. Τι σημαίνει να κάνεις φίλους για έναν σκύλο; Απλό, συχνάζει σε άλλα άτομα καθημερινά, για αρκετές ώρες την ημέρα, κατά προτίμηση σε πάρκο, ελεύθερο να περπατήσει όπου επιτρέπεται.
Σε αντίθεση με τα ανθρώπινα όντα, η φιλία για τα σκυλιά δεν είναι η συχνότητα στην ομάδα συνομηλίκων, αλλά η σχέση με άτομα διαφορετικών ηλικιών και προσωπικοτήτων. Η ομάδα των φίλων πρέπει ουσιαστικά να μοιάζει με οικογένεια όπου υπάρχει διαφοροποίηση ηλικίας, ρόλων και επιπέδων εξουσίας. Μόνο έτσι το αναπτυσσόμενο υποκείμενο θα νιώσει προστατευμένο, ευπρόσδεκτο, δυνατό στην ταυτότητά του και θα μπορέσει να αναπτύξει την κοινωνική περιέργεια που είναι τυπική του είδους του. Η γνωστική δράση, σαν να προκύπτει από μια σταθερή ομάδα φίλων, θα γίνει ήρεμα και γαλήνια και όχι με τον ενθουσιασμό ή την ανησυχία κάποιου που θέλει να πάει να αντιμετωπίσει αυτό που δεν ξέρει, αυτό που επιθυμεί αλλά ταυτόχρονα φοβάται.
