Νέα μελέτη θέτει υπό αμφισβήτηση τη σημασία της κατανάλωσης κρέατος στη διαμόρφωση της εξέλιξής μας.
Οι χορτοφαγικές, βίγκαν και ωμές δίαιτες μπορεί να είναι υγιεινές – πιθανότατα πολύ πιο υγιεινές από την τυπική αμερικανική δίαιτα. Αλλά το να συνεχίσουμε να αποκαλούμε αυτές τις δίαιτες «φυσικές» για τον άνθρωπο, από την άποψη της εξέλιξης, είναι λίγο δύσκολο, σύμφωνα με δύο πρόσφατες, ανεξάρτητες μελέτες.
Η κατανάλωση κρέατος και το μαγείρεμα φαγητού μας έκανε ανθρώπους, προτείνουν οι μελέτες, επιτρέποντας στους εγκεφάλους των προανθρώπινων προγόνων μας να αναπτυχθούν δραματικά σε μια περίοδο μερικών εκατομμυρίων ετών.
Αν και δεν είναι ο πρώτος τέτοιος ισχυρισμός από αρχαιολόγους και εξελικτικούς βιολόγους, οι νέες μελέτες δείχνουν, αντίστοιχα, ότι θα ήταν βιολογικά απίθανο για τους ανθρώπους να αναπτύξουν έναν τόσο μεγάλο εγκέφαλο με ωμή, vegan διατροφή και ότι η κατανάλωση κρέατος ήταν κρίσιμο στοιχείο της ανθρώπινης εξέλιξης τουλάχιστον 1 εκατομμύριο χρόνια πριν από την αυγή της ανθρωπότητας.
Η επιστήμη δεν δίνει σημασία για την πολιτική σας. Πιστεύετε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι φάρσα ή ότι τα εμβόλια είναι επικίνδυνα; Δεν πειράζει, κάνεις λάθος.
Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τον βιγκανισμό. Οι βίγκαν έχουν απόλυτο δίκιο όταν λένε ότι μια διατροφή με βάση τα φυτά μπορεί να είναι υγιεινή, ποικίλη και εξαιρετικά ικανοποιητική και ότι -όχι για τίποτα- γλιτώνει τα ζώα από τα σειριακά μαρτύρια του να είναι μέρος της ανθρώπινης τροφικής αλυσίδας. Όλα καλά μέχρι εδώ.
Αλλά υπάρχει ο βιγκανισμός και το κύριο, ο ιδεολογικός βιγκανισμός, το είδος που ξεπερνά τη διατροφή και τη σοφία του τρόπου ζωής σε ένα είδος αντιπραγματικής σταυροφορίας. Για αυτό το πλήθος, έχει γίνει ένα άρθρο πίστης ότι όχι μόνο η κρεατοφαγία είναι κακή για τους ανθρώπους, αλλά ότι ήταν πάντα κακή για τους ανθρώπους – ότι ποτέ δεν έπρεπε να τρώμε καθόλου ζωικά προϊόντα και ότι τα δόντια, η δομή του προσώπου μας και το πεπτικό σύστημα είναι απόδειξη αυτού.
Το βλέπετε στους εννέα λόγους για τους οποίους οι κυνοδοντές σας δεν σας κάνουν κρεατοφάγους .
Αλλά συγγνώμη, απλά δεν είναι έτσι. Όπως διευκρινίζει μια νέα μελέτη στο Nature , όχι μόνο η επεξεργασία και η κατανάλωση κρέατος ήρθε φυσικά στους ανθρώπους, είναι απολύτως πιθανό ότι χωρίς μια πρώιμη δίαιτα που περιελάμβανε γενναιόδωρες ποσότητες ζωικής πρωτεΐνης, δεν θα είχαμε γίνει καν άνθρωποι – τουλάχιστον όχι σύγχρονοι, λεκτικοί, έξυπνοι άνθρωποι που είμαστε.
Ήταν περίπου 2,6 εκατομμύρια χρόνια πριν που το κρέας έγινε για πρώτη φορά σημαντικό μέρος της προανθρώπινης διατροφής και αν ο Αυστραλοπίθηκος είχε μάγουλο για να χαστουκίσει σίγουρα θα το έκανε. Το να είσαι φυτοφάγος ήταν εύκολο—εξάλλου τα φρούτα και τα λαχανικά δεν ξεφεύγουν. Αλλά δεν είναι επίσης τρομερά πλούσια σε θερμίδες. Μια καλύτερη εναλλακτική λύση ήταν τα λεγόμενα υπόγεια όργανα αποθήκευσης , τροφές με ρίζες όπως τα παντζάρια και τα γιαμ και οι πατάτες. Συσκευάζουν ένα μεγαλύτερο διατροφικό κάλυμμα, αλλά δεν είναι τρομερά νόστιμα -τουλάχιστον όχι ωμά- και είναι πολύ δύσκολο να μασηθούν. Σύμφωνα με τους εξελικτικούς βιολόγους του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Katherine Zink και Daniel Lieberman, τους συγγραφείς του εγγράφου Nature , οι πρωτοάνθρωποι που τρώνε αρκετή τροφή ρίζας για να παραμείνουν ζωντανοί θα έπρεπε να περάσουν έως και 15 εκατομμύρια «κύκλους μάσησης» το χρόνο.
Εδώ μπήκε το κρέας – και ήρθε – για να σώσει τη μέρα. Το θήραμα που έχει σκοτωθεί και στη συνέχεια παρασκευαστεί είτε κόβοντας σε φέτες, χτυπώντας ή γδέρνοντας, παρέχει ένα πολύ πιο πλούσιο σε θερμίδες γεύμα με πολύ λιγότερη μάσηση από τις τροφές με ρίζες, ενισχύοντας συνολικά τα επίπεδα θρεπτικών συστατικών. (Η μαγειρική, που θα έκανε τα πράγματα ακόμα πιο εύκολα, δεν μπήκε στη μόδα πριν από 500.000 χρόνια.)
Προκειμένου να προσδιορίσουν πόση προσπάθεια εξοικονόμησαν οι πρωτόγονοι άνθρωποι τρώγοντας μια διατροφή που περιελάμβανε επεξεργασμένη ζωική πρωτεΐνη, οι Zink και Lieberman στρατολόγησαν 24 σύγχρονους ανθρώπους και τους τάισαν δείγματα τριών ειδών OSU ( γιαμ, καρότα και παντζάρια) και ένα είδος κρέατος (κατσίκι, ακατέργαστο, αλλά ελεγμένο για να εξασφαλιστεί η απουσία παθογόνων μικροοργανισμών). Χρησιμοποιώντας αισθητήρες ηλεκτρομυογραφίας, στη συνέχεια μέτρησαν πόση ενέργεια έπρεπε να ασκήσουν οι μύες του κεφαλιού και της γνάθου για να μασήσουν και να καταπιούν τα δείγματα είτε ολόκληρα είτε τα ετοίμαζαν με έναν από τους τρεις αρχαίους τρόπους.
Κατά μέσο όρο, ανακάλυψαν ότι απαιτούνταν από 39% έως 46% λιγότερη δύναμη για το μάσημα και την κατάποση επεξεργασμένου κρέατος από τις επεξεργασμένες ρίζες. Ο τεμαχισμός λειτούργησε καλύτερα για το κρέας, όχι μόνο το έκανε ιδιαίτερα εύκολο στη μάσηση, αλλά και μειώνοντας το μέγεθος των μεμονωμένων σωματιδίων σε οποιοδήποτε, καθιστώντας τα πιο εύπεπτα. Για τους OSU, το σφυροκόπημα ήταν το καλύτερο – ένα απολαυστικό γεγονός ότι μια μέρα θα οδηγούσε στον πουρέ πατάτας. Συνολικά, οι Zink και Lieberman κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι μια δίαιτα που ήταν το ένα τρίτο ζωικής πρωτεΐνης και τα δύο τρίτα OSU θα είχε σώσει τους πρώτους ανθρώπους περίπου δύο εκατομμύρια μασήματα ετησίως – μείωση 13% – που σημαίνει ανάλογη εξοικονόμηση χρόνου και προσπάθεια καύσης θερμίδων για να κάψει το δείπνο.
Αυτό είχε σημασία για λόγους που ξεπερνούσαν απλώς το να δίνουμε στους αρχαίους προγόνους μας μερικές επιπλέον δωρεάν ώρες στις μέρες τους. Ο εγκέφαλος είναι ένα πολύ διατροφικά απαιτητικό όργανο, και αν θέλετε να μεγαλώσετε, τρώγοντας τουλάχιστον λίγο κρέας θα έχετε πολύ περισσότερες θερμίδες με πολύ λιγότερη προσπάθεια από ένα μενού χωρίς κρέας. Επιπλέον, ενώ οι μυς των ζώων που τρώγονται κατευθείαν απαιτούν πολύ μάσημα – κάτι που απαιτεί μεγάλα, αιχμηρά δόντια και δυνατό δάγκωμα – μόλις μάθαμε να επεξεργαζόμαστε το κρέας μας, θα μπορούσαμε να καταργήσουμε μερικά από αυτά, αναπτύσσοντας μικρότερα δόντια και ένα λιγότερο έντονο και μυώδες σαγόνι. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να οδήγησε σε άλλες αλλαγές στο κρανίο και το λαιμό, ευνοώντας έναν μεγαλύτερο εγκέφαλο, καλύτερη θερμορύθμιση και πιο προηγμένα όργανα ομιλίας.
«Οποιεσδήποτε πιέσεις επιλογής ευνόησαν αυτές τις αλλαγές», έγραψαν οι ερευνητές, «δεν θα ήταν δυνατές χωρίς την αυξημένη κατανάλωση κρέατος σε συνδυασμό με την τεχνολογία επεξεργασίας τροφίμων».
Τίποτα από αυτά, φυσικά, δεν σημαίνει ότι η αυξημένη κατανάλωση κρέατος -ή οποιαδήποτε κατανάλωση κρέατος- είναι απαραίτητη για τους απογόνους των πρωτοανθρώπων του 21ου αιώνα. Οι σύγχρονες απολαύσεις μιας ψητής μπριζόλας ή ενός BLT μπορεί κάλλιστα να υπερισχύουν των πλεονεκτημάτων για την υγεία και το περιβάλλον του να είσαι vegan – και αν τα ζώα λάμβαναν ψήφο, σίγουρα θα συμφωνούσαν. Αλλά το να λέτε όχι στο κρέας σήμερα δεν σημαίνει ότι τα γονίδιά σας και η ιστορία σας δεν συνεχίζουν να δίνουν ένα ηχηρό και διεγερτικό ναι.
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το pet-sitting.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
