Πιστεύεις ότι ο σκύλος σου σε καταλαβαίνει όταν του μιλάς; Αν νομίζετε ότι ναι, ποιος νομίζετε ότι καταλαβαίνει καλύτερα τον άλλον; Μια μελέτη μας το εξηγεί.
Τι εννοεί ο σκύλος σας όταν γαβγίζει; Αντίθετα, η διαδικασία επικοινωνίας είναι πιο αποτελεσματική: ο σκύλος σας σας καταλαβαίνει όταν του μιλάτε. Πολλοί ερευνητές έχουν εμβαθύνει σε αυτό το ζήτημα, καθώς υπάρχουν στοιχεία κατανόησης μεταξύ κυνοειδών και ανθρώπων εδώ και αιώνες.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που λένε ότι σώθηκαν από τον σκύλο τους. Ο δεσμός που δημιουργείται με ένα από αυτά τα ζώα, προικισμένος με μεγάλη ενσυναίσθηση , μπορεί να διαρκέσει μια ζωή.
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις που ακούγονται από αυτούς τους ανθρώπους για τον σκύλο τους είναι «απλώς χρειάζεται να μιλήσει». Ωστόσο, πώς είναι δυνατόν ένας σκύλος να μπορεί να καταλάβει τι λέει ένας άνθρωπος; Είναι απλώς θέμα συνειρμού και ενίσχυσης ή υπάρχει κάτι βαθύτερο; Εδώ θα λάβετε απαντήσεις, οπότε μην χάσετε λεπτομέρειες.
Κατανόηση λέξεων σε σκύλους
Πριν μιλήσουμε για το πώς ένας σκύλος κατανοεί την ανθρώπινη γλώσσα, καλό είναι να αναλύσουμε μια πιο βασική διαδικασία: τη λεξιλογική επεξεργασία ή, με άλλα λόγια, την ικανότητα διάκρισης των λέξεων από αυτές που δεν είναι. Σε αυτό πρέπει να προστεθούν και άλλοι παράγοντες, όπως η προσωδία, που προσδίδουν στο λεκτικό μήνυμα συναισθηματικότητα και σκοπιμότητα.
Έτσι εκτεθειμένο, μπορεί να φαίνεται ότι η κατανόηση μιας λέξης μπορεί να είναι πέρα από τη γνωστική εμβέλεια ενός σκύλου, αλλά τίποτα δεν είναι πιο μακριά. Ως κοινωνικά ζώα που έχουν εξημερωθεί, αυτά τα ζώα έχουν την ικανότητα να επεξεργάζονται ένα ευρύ φάσμα μηνυμάτων που μεταδίδονται μέσω χειρονομιών, σημάτων και εκφράσεων του προσώπου.
Μια μελέτη του 2016, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science, εξέτασε τη λεξιλογική επεξεργασία σε σκύλους μέσω fMRI. Τα αποτελέσματα ήταν θετικά: τα σκυλιά μπόρεσαν να διακρίνουν λέξεις που είχαν νόημα για αυτούς, χωρίς διαφορές με ποικίλο τονισμό.
Όταν δεν υπήρχε τονισμός, ενεργοποιούνταν οι ακουστικές περιοχές του εγκεφάλου του σκύλου, αλλά όταν η λέξη συνοδευόταν από προσωδία, η δραστηριότητα καταγραφόταν και στις περιοχές ανταμοιβής.
Αποτελέσματα Μελέτης
Δεδομένου ότι τα σκυλιά είναι ικανά να διακρίνουν μια λέξη από τους υπόλοιπους ανθρώπινους φωνητικούς θορύβους , το επόμενο βήμα ήταν να μάθουμε αν ήταν σε θέση να δώσουν νόημα σε αυτές τις λέξεις. Κάτι δηλαδή που μοιάζει με ανθρώπινη ομιλία, αλλά δεν είναι, θα τους μπερδέψει;
Για να το ανακαλύψουν, μια ομάδα επιστημόνων σχεδίασε ένα πείραμα με δώδεκα σκυλιά. Το άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Neuroscience, λέει πώς τα σκυλιά εκπαιδεύτηκαν να μαζεύουν 2 παιχνίδια από ένα σωρό, που διαφοροποιούνται από την υφή τους, δίνοντάς τους ένα όνομα.
Κάθε φορά που ο σκύλος έπαιρνε το σωστό παιχνίδι, ανταμείβονταν με συγχαρητήρια και κεράσματα. Αυτή η δυναμική συνεχίστηκε έως ότου η απόδοση του ζώου ήταν τέλεια. . Το επόμενο βήμα ήταν να τους κάνουν μια σάρωση fMRI και να τους υποβάλουν σε ένα τεστ ακουστικής διάκρισης.
Συγκρίνοντας τη νευρική απόκριση στις εκπαιδευμένες λέξεις με ψευδολέξεις που οι σκύλοι δεν είχαν ακούσει ποτέ, διαπίστωσαν ότι οι πρώτες ενεργοποιούσαν συγκεκριμένες περιοχές του αριστερού κροταφικού φλοιού και της αμυγδαλής, του αριστερού κερκοφόρου πυρήνα και του θάλαμου ή είχαν ακούσει πριν.
Αντίθετα, οι ψευδολέξεις ενεργοποίησαν τον βρεγματικό κροταφικό φλοιό σε μεγαλύτερο βαθμό και στα δύο ημισφαίρια, υποδεικνύοντας ότι προσπαθούσαν να επεξεργαστούν κάτι που έμοιαζε με λέξη, αλλά κατανοούσε μόνο τον τονισμό. Αυτό είναι απόδειξη ότι η ανίχνευση λέξεων σε σκύλους είναι πραγματικότητα, αφού σε επίπεδο εγκεφάλου έχουν συγκεκριμένες περιοχές για αυτό.
Ο σκύλος σας σας καταλαβαίνει όταν του μιλάτε – τουλάχιστον φαίνεται ότι το κάνει εν μέρει. Αυτό το φαινόμενο είναι δυνατό χάρη στην εγκεφαλική διαμόρφωση του εγκεφάλου του σκύλου. Για παράδειγμα, το αριστερό τους ημισφαίριο αναλύει τη φωνή, το συναισθηματικό περιεχόμενο του μηνύματος, τις γλώσσες, τους ήχους και το φωνητικό περιεχόμενο που γνωρίζουν. Επιπλέον, οι σκύλοι χρησιμοποιούν το δεξί ημισφαίριο για να επεξεργάζονται ρυθμούς, γλώσσες και ήχους που δεν τους είναι εξοικειωμένοι.
Αυτή η λειτουργία έχει κάποιες ομοιότητες με τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Επομένως, αυτή η γνώση δεν είναι μόνο χρήσιμη για την εμβάθυνση στη σχέση ανθρώπου-σκύλου, αλλά έχει και εφαρμογές στη συγκριτική ψυχολογία . Ακριβώς από αυτά αντλούμε χρήσιμες πληροφορίες για τη διερεύνηση των βάσεων της γλωσσικής κατάκτησης στους ανθρώπους.
