Μετά από μισό αιώνα αιχμαλωσίας, η Lolita, η φάλαινα δολοφόνος που για χρόνια διασκεδάζει μικρούς και μεγάλους, θα είναι ξανά ελεύθερη, παρά τη στενή δεξαμενή του Miami Seaquarium. Είχε αιχμαλωτιστεί στα νερά της Ουάσιγκτον, τη δεκαετία του ’70, όταν ήταν μόλις 4 ετών και πουλήθηκε αμέσως στη Φλόριντα: για δεκαετίες, επομένως, αναγκαζόταν να εκθέτει μπροστά στους θεατές του ενυδρείου που ήταν στην πραγματικότητα λίγο παρηκμασμένος.
Τώρα -αφού δεν έχει εμφανιστεί για μήνες γιατί αρρώστησε- με μια ιστορική συμφωνία, την οποία κυνηγούσαν για χρόνια περιβαλλοντολόγοι όπως ο σύλλογος Peta, θα είναι επιτέλους ελεύθερη. Όταν η «φάλαινα δολοφόνος» έφτασε τη δεκαετία του 1970, που ονομάζεται έτσι επειδή ήταν επιδέξιος και έξυπνος θηρευτής, έζησε για δέκα χρόνια μαζί με μια άλλη όρκα Orcinus, ονόματι Hugo, που πέθανε το 1980. Τώρα μόνο ένα δελφίνι έμεινε με λευκές ρίγες, που ονομάζεται Lii.
Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Friends of Lolita, που ιδρύθηκε από τον οικολόγο Pritam Singhe, και μια «γενναιόδωρη συνεισφορά» από τον φιλάνθρωπο, CEO των Indianapolis Colts (NFL), Jim Irsay, κατάφεραν να πείσουν τους ιδιοκτήτες του ενυδρείου. Η δήμαρχος του Μαϊάμι Νταντ, Daniella Levine Cava, χαρακτήρισε τη συμφωνία «ιστορική». Σίγουρα η υποψία είναι ότι αφέθηκε ελεύθερη γιατί γέρασε και δεν μπορούσε πλέον να διασκεδάσει. Αλλά είναι γνωστό ότι σε ορισμένες περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι σημαντικό και η ιδέα ότι μπορεί να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής της στην ελευθερία παίρνει τον χαρακτήρα ενός συμβόλου των μαχών ενάντια στην αιχμαλωσία των ζώων.
Το μόνο μειονέκτημα είναι το γεγονός ότι η μεταγραφή δεν θα γίνει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα διαρκέσει μεταξύ 18 και 24 μηνών. Εξάλλου, πρέπει ακόμα να καταλάβουνε πώς και πότε θα μπορέσουνε να μεταφέρουνε την όρκα που ζυγίζει όχι λιγότερο από 2,2 τόνους και η οποία θα επιστρέψει στα νερά της δυτικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών: θα πρέπει να επιλέξουνε προσεκτικά το νερό στο οποίο θα την μεταφέρουν, ένα αρκετά μεγάλη για να μεταφέρουν με ασφάλεια και τον απαραίτητο εξοπλισμό για να μπει και να βγει η φάλαινα από το αεροπλάνο. Με λίγα λόγια, η Lolita πρέπει ακόμα να περιμένει για να επιστρέψει στα νερά της.
Η κληρονομιά των περισυλλογών φαλαινών της δεκαετίας του 1960 και του 1970 συνεχίζει να στοιχειώνει μια ξεχωριστή ομάδα απειλούμενων, σολομοφάγων όρκες που είναι γνωστές ως οι φάλαινες δολοφόνοι του νότου και περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους στα νερά μεταξύ Ουάσιγκτον και Καναδά.
Τουλάχιστον 13 όρκες πέθαναν στις συγκεντρώσεις και 45 παραδόθηκαν σε θεματικά πάρκα σε όλο τον κόσμο, μειώνοντας τον πληθυσμό των κατοίκων του Puget Sound κατά περίπου 40% και συμβάλλοντας στην πρόκληση προβλημάτων με την ενδογαμία που παραμένει πρόβλημα σήμερα.
Σήμερα έχουν απομείνει μόνο 73 στον πληθυσμό των νότιων κατοίκων, ο οποίος περιλαμβάνει τρεις οικογενειακές ομάδες που ονομάζονται λοβοί, σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας Φάλαινας στο νησί Σαν Χουάν της πολιτείας Ουάσιγκτον. Αυτό είναι μόλις δύο περισσότερα ζώα από το 1971.
Οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων, συμπεριλαμβανομένων των Άνθρωποι για την Ηθική Μεταχείριση των Ζώων, αγωνίζονται εδώ και καιρό για να περάσει η Tokitae τα τελευταία της χρόνια πίσω στο σπίτι σε ελεγχόμενο περιβάλλον.
Οι ακτιβιστές συχνά διαμαρτύρονται κατά μήκος του δρόμου που διέρχεται από το Seaquarium, το οποίο έχουν αναφέρει ως «πάρκο κατάχρησης». Η PETA λέει ότι δεν θέλει η Lolita να έχει την ίδια μοίρα με τον σύντροφό της Hugo, ο οποίος πέθανε το 1980 από ανεύρυσμα εγκεφάλου αφού χτύπησε επανειλημμένα το κεφάλι του στους τοίχους της δεξαμενής.
Ο Albor είπε την Πέμπτη ότι όταν η εταιρεία του εξαγόραζε το Seaquarium, αυτός και η κόρη του το επισκέφτηκαν ως τουρίστες. Είπε ότι η κόρη του αναστατώθηκε ενώ παρακολουθούσε το σόου της Lolita, ακόμη και καθώς πολλοί άλλοι στο πλήθος τσίριζαν από χαρά.
Η κόρη του του είπε «αυτό το μέρος είναι πολύ μικρό για τη Λολίτα» και τον έβαλε να υποσχεθεί ότι θα βοηθήσει την όρκα αν η εταιρεία του αγόραζε το πάρκο.
«Ήταν πάντα η δέσμευσή μας στην The Dolphin Company να δίνουμε την ύψιστη προτεραιότητα στην ευημερία των ζώων πάνω από όλα», δήλωσε ο Albor. «Η εύρεση ενός καλύτερου μέλλοντος για τη Lolita είναι ένας από τους λόγους που μας παρακίνησαν να αποκτήσουμε το Miami Seaquarium».
Η δήμαρχος της κομητείας Μαϊάμι-Ντέιντ, Daniella Levine Cava, χαρακτήρισε το σχέδιο μετεγκατάστασης ιστορικό, λέγοντας: «Τόσοι πολλοί ήλπιζαν και προσεύχονταν για αυτό το αποτέλεσμα για πολλά, πολλά χρόνια».
Το Seaquarium άνοιξε το 1955 στο Virginia Key ανατολικά του κέντρου του Μαϊάμι. Διαθέτει μια ποικιλία πλασμάτων, όπως δελφίνια, θαλάσσια λιοντάρια, μανατίτες, ψάρια υφάλου και καρχαρίες, και ήταν η τοποθεσία γυρισμάτων για 88 επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς «Flipper» καθώς και ταινίες τη δεκαετία του 1960.
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το pet-sitting.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
