Πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν ότι οι γάτες δεν είναι καθόλου αδιάφορες για τους ανθρώπους τους, αντίθετα δείχνουν εξαιρετική ευαισθησία στις σχέσεις μαζί τους.
Το ότι οι γάτες είναι αδιάφορες για τους ανθρώπους με τους οποίους ζουν είναι ένα κλισέ που πεθαίνει σκληρά. Η επιστημονική έρευνα συνεχίζει να αποκαλύπτει κοινωνικές ιδιότητες που υποστηρίζουν την εξαιρετική ευαισθησία της γάτας στις σχέσεις με τους ανθρώπους. Χωρίς να ξεχνάμε ότι, στις σχέσεις, οι γάτες έχουν τον δικό τους τρόπο.
Φαίνεται ότι εξακολουθούμε να έχουμε να κάνουμε με ένα παλιό κλισέ που βλέπει τις γάτες ως εγωιστικά ζώα, που ενδιαφέρονται για το προσωπικό τους κέρδος, ακόμη και μη στοργικό για όσους αγαπούν να τις συνδέουν με τον πολύ πιο πληθωρικό, πιστό, επεκτατικό σκύλο.
Ωστόσο, ακόμη και στη γάτα υπάρχει μια συναισθηματική διάσταση (με την έννοια της συναισθηματικής) που συνδέεται με τη σχέση της με τα άτομα στα οποία αναφέρεται, πώς οι γάτες δημιουργούν αναφορές για τον εαυτό τους και πώς η ποιότητα της ζωής τους τίθεται επίσης σε σχέση με αυτές, σε καθημερινή βάση.
Αν και η φύση της προσκόλλησης ανθρώπου-γάτας απέχει πολύ από το να έχει περιγραφεί και να οριστεί καλά, είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι οι γάτες είναι ικανές να δημιουργήσουν σχέσεις συνεργασίας με τους ανθρώπους τους. Για ορισμένους ερευνητές, οι γάτες θα μπορούσαν να μοιράζονται τα ίδια στυλ προσκόλλησης με τους σκύλους και τους ανθρώπους -δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο δομούν τις σχεσιακές τους προσδοκίες απέναντι σε αυτούς που τις φροντίζουν- ακόμα κι αν η έρευνα είναι ακόμη στα σπάργανα.
Κοινωνική αναφορά
Επιπλέον, οι γάτες έχουν αποδείξει την ικανότητα να χρησιμοποιούν τις συναισθηματικές πληροφορίες που προέρχονται από τους συντρόφους τους για να επεξεργάζονται περιβαλλοντικά ερεθίσματα και έτσι να ρυθμίζουν τις γνωστικές τους ερμηνείες. Με άλλα λόγια, είναι σε θέση να δουν το κατοικίδιο σύντροφο ως κοινωνικό αναφορέα, ως κάποιον από τον οποίο μπορούν να αντλήσουν κοινωνικές πληροφορίες για να προσαρμοστούν.
Η ικανότητα να ακολουθείτε οδηγίες
Μια άλλη ικανότητα που έχουν επιδείξει οι γάτες με τρόπο που δεν μοιάζει με τους σκύλους είναι αυτή να ακολουθεί τις ενδείξεις που μπορεί να δώσει ένας άνθρωπος με τη χειρονομία κατάδειξης. Μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά, στην πραγματικότητα, η ικανότητα ενός είδους να ακολουθεί τα κοινωνικά σημάδια ενός άλλου συσχετίζεται με υψηλού επιπέδου κοινωνικο-γνωστικές επιδόσεις, ένα επίπεδο που κάποτε αναγνωριζόταν μόνο στους ανθρώπους.
Ανοιγοκλείνει μεταξύ ειδικών
Μια άλλη πτυχή που σήμερα μπορεί να μας κάνει να πούμε ότι οι γάτες δεν είναι καθόλου αδιάφορες για τους συντρόφους τους έγκειται στην ικανότητά τους να χρησιμοποιούν το ανοιγοκλείσιμο ( δηλαδή να κλείνουν επανειλημμένα τα μάτια τους κατά τη διάρκεια της οπτικής επαφής) για να επικοινωνούν ηρεμία και ευκολία. Αυτό το σήμα, το οποίο είναι χαρακτηριστικό της επικοινωνίας γάτας-γάτας , έχει επεκταθεί και στην επικοινωνία ανθρώπου-γάτας και, γενικά, μια γάτα το εκφράζει προς το σύντροφό της σε αντιστοιχία με μια κατάσταση χαλάρωσης και γενικής ικανοποίησης.
Το νιαούρισμα
Και τι γίνεται με το νιαούρισμα ; Οι ερευνητές έχουν δείξει ότι κάθε γάτα είναι σε θέση να διαμορφώνει το νιαούρισμα της όχι μόνο σε σχέση με αυτό που θέλει να πετύχει αλλά και με βάση το άτομο στο οποίο απευθύνεται. Σαν να λέμε ότι η γάτα αναπτύσσει μια ειδική «διάλεκτο» για να απευθυνθεί σε ορισμένα άτομα, μια ικανότητα που δεν θα μπορούσε να αποδείξει αν, στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι ήταν αδιάφοροι για αυτήν.
Αναγνωρίζει το όνομά της (αλλά δεν ανταποκρίνεται)
Τέλος, μια πρόσφατη μελέτη έδειξε πώς οι γάτες είναι σε θέση να αναγνωρίσουν το όνομά τους που προφέρεται από τον άνθρωπο αναφοράς . Αυτό που πραγματικά πρέπει να γίνει κατανοητό για τις γάτες είναι ότι, ωστόσο, έχουν σχέσεις με τον δικό τους τρόπο: δεν ζουν από την ανάγκη να ευχαριστήσουν την ομάδα ή κανέναν και, όπως έδειξε η ίδια μελέτη, ακόμη και αναγνωρίζοντας το όνομά τους, μπορούν ανεξάρτητα να αποφασίσουν να αγνοήσουν την κλήση, εάν εκείνη τη στιγμή προτιμούν να κάνουν κάτι άλλο. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι είναι αδιάφοροι με απόλυτη έννοια, αλλά μάλλον ότι έχουν υψηλό επίπεδο διεκδικητικότητας που δυσκολεύει να τους κάνει να κάνουν κάτι όταν δεν αισθάνονται την ανάγκη να το κάνουν οι ίδιοι.
