Κάποιες γάτες γεννιούνται με αναπηρία, άλλες την αποκτούν λόγω ατυχήματος ή προχωρημένης ηλικίας.
Οι γατούλες με αναπηρία μπορούν να ζήσουν μια γεμάτη και ευτυχισμένη ζωή, αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία και ένας κηδεμόνας με υπομονή και κατανόηση.
Αν αναλάβετε τη φροντίδα μιας τέτοιας «ξεχωριστής» γάτας, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι θα σας την ανταποδώσει με πολλαπλάσια αγάπη και αφοσίωση, καθώς οι γάτες αυτές τείνουν να δένονται περισσότερο με τους ανθρώπους και είναι συνήθως πολύ τρυφερές και χαδιάρες.
Όπως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν γίνει το καλύτερο μισό στη ζωή μας, υπάρχουν και ζώα που μπορούν να γίνουν σύντροφοι στη ζωή και στις εμπειρίες μας.
Στις μέρες μας που δύσκολα κάποιος υιοθετεί ένα ζωάκι με προβλήματα υγείας, ο Λάρι Σκοτ, 62 ετών, που έχασε το μάτι του λόγω τροχαίου ατυχήματος το 2015,υιοθέτησε το μικρό αυτό πλασματάκι που όπως λέει όλοι το είχαν ξεγραμμένο, κατάφερε με τη βοήθειά του να επιβιώσει!.
Αφού η 20χρονη γάτα της γυναίκας του πέθανε τον Μάιο του 2020, το ζευγάρι αποφάσισε να υιοθετήσει μια άλλη γάτα στις αρχές Σεπτεμβρίου.
«Πραγματικά, δεν ψάχναμε μια γάτα με ένα μάτι, η γυναίκα μου όταν την είδε μου είπε « κοίτα αυτό το γατάκι, πρέπει να το υιοθετήσουμε »και το υιοθετήσαμε.
Το γατάκι ήταν τριών μηνών και είχε φτάσει στο καταφύγιο πολύ άρρωστο και με οφθαλμική λοίμωξη. Λόγω της βακτηριακής λοίμωξης, το μάτι του έπρεπε να αφαιρεθεί χειρουργικά.
Παρά την κοινή τους κακή όραση, ο Larry και η γάτα του εξακολουθούν να ζουν γεμάτοι με πολύ ενέργεια.
«Λατρεύει τα παιχνίδια και παίζει μαζί τους ασταμάτητα», δήλωσε ο Larry, ο οποίος επέζησε από πολλές αιμορραγίες εγκεφάλου και έπρεπε να μάθει πώς να περπατά μετά το ατύχημα του.
Ο Larry και η σύζυγός του δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει για ένα επίσημο όνομα για το κατοικίδιο τους.
«Θέλει να τον ονομάσει Αγάπη, αλλά τον φωνάζω δολοφόνο», είπε ο Larry. “Τον αποκαλώ δολοφόνο επειδή παίζει με κάθε παιχνίδι σαν να θέλει να το σκοτώσει.”
Αν και δεν είχε ποτέ σκοτώσει κάτι ο “Killer” εδώ και πολύ καιρό, ο Larry λέει ότι ο χρόνος που περνάνε μαζί είναι υπέροχος.
«Είναι πολύ διασκεδαστικός». “Τον έχουμε εδώ και δύο εβδομάδες και νιώθει ήδη πολύ άνετα εδώ.”
Ο Larry είπε επίσης ότι ο Killer είναι τόσο ενεργός που δεν πιστεύω καν ότι η γάτα γνωρίζει την αναπηρία του.
“Αυτή η γάτα παίζει όλη μέρα, σε ηλικία σχεδόν τεσσάρων μηνών, παίζει σαν να μην υπάρχει αύριο”, δήλωσε ο ιδιοκτήτης. “Δεν ξέρει ότι έχει μόνο ένα μάτι.”
Αξίζει τον κόπο η φροντίδα ενός ανάπηρου ζώου;
Σίγουρα ναι! Και για τη γάτα, και για τον άνθρωπο που τη φροντίζει.
Είναι σκληρό να γίνεται ευθανασία σε γάτες που μπορούν να έχουν καλή ποιότητα ζωής, αν δεχθούν την κατάλληλη φροντίδα. Ανάλογα με το είδος και το βαθμό της αναπηρίας τους, οι γάτες αυτές ζητούν περισσότερη αφοσίωση και χρόνο από τους ανθρώπους που θα τις φροντίσουν, ανταποδίδουν όμως την αγάπη που τους δίνεται με συγκινητικό τρόπο.
Η εκπληκτική προσαρμοστικότητά τους και η θέλησή τους για ζωή τις βοηθούν να ανταπεξέρχονται στις δυσκολίες με επιτυχία, μαθαίνοντας να αξιοποιούν τις υπόλοιπες αισθήσεις τους. Εξαρτώνται περισσότερο από τους ιδιοκτήτες τους σε σχέση με τις άλλες γάτες, κι αυτό τις κάνει πιο αφοσιωμένες και «ανθρωποκεντρικές». Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γάτες αυτές είναι πάρα πολύ κοινωνικές και επιζητούν συνεχώς τη συντροφιά. Η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ μιας γάτας με ειδικές ανάγκες και του ιδιοκτήτη της, είναι πραγματικά μοναδική.
