Οι γάτες, πάντα περίεργες, θα σκοντάψουν συχνά σε μπελάδες όταν τους επιτραπεί να εξερευνήσουν έξω. Το πρόβλημα μπορεί να πάρει τη μορφή ενός γειτονικού σκύλου, ενός ρακούν περιαγωγής ή μιας προσβολής από ψύλλους.
Οι γάτες είναι φυσικά αρπακτικά και πολλά από αυτά τα ψυχρόαιμα ζώα είναι εύκολη λεία—δηλαδή αργά και μικρά. Τι θα συμβεί όμως εάν η γάτα σας φάει, είτε πλήρως είτε εν μέρει, ένα από αυτά τα πλάσματα; Θα πρέπει να ανησυχείτε;
Λοιμώξεις από παράσιτα που σχετίζονται με την κατάποση ερπετών
Ένα από τα πιο ανησυχητικά ιατρικά σενάρια είναι η ανάπτυξη ηπατικών φλεγμονών. Το παράσιτο που προκαλεί αυτό το πρόβλημα, το Platynosomum fastosum, βρίσκεται γενικά στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες και στη Χαβάη, λέει, καθώς και σε άλλες διεθνείς τροπικές και υποτροπικές περιοχές (Κεντρική και Νότια Αμερική, Ανατολική Ασία).
«Αυτό το παράσιτο μολύνει το ήπαρ, τη χοληδόχο κύστη και τους χοληφόρους πόρους των γατών μετά την κατάποση του ενδιάμεσου ξενιστή του παρασίτου, της σαύρας ανόλης». «Το συκώτι ωριμάζει σε διάστημα οκτώ έως 12 εβδομάδων, αλλά οι γάτες μπορεί να μην έχουν συμπτώματα για πολλούς μήνες, ή και καθόλου».
Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν απώλεια βάρους, διάταση της κοιλιάς, πυρετό, λήθαργο, κρύψιμο, έμετο, διάρροια και ίκτερο, λέει ο Rutter. Εάν η γάτα σας αρχίσει να εμφανίζει αυτά τα σημάδια, θα πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια για τη γάτα σας αμέσως.
Αυτό ισχύει για τυχόν αρνητικά συμπτώματα που παρουσιάζει η γάτα σας αφού φάει σαύρα ή βάτραχο.
Και επειδή οι ανόλες και τα συνοδευτικά ερπετά δεν είναι τα μόνα πλάσματα που πρέπει να προσέχουν οι ιδιοκτήτες, είναι χρήσιμο εάν οι ιδιοκτήτες μπορούν να τραβήξουν μια φωτογραφία ή βίντεο του ερπετού με το κινητό τους. «Οι κτηνίατροι γνωρίζουν συχνά ποια τοξικά είδη υπάρχουν στην περιοχή και οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων είναι πολύ χρήσιμοι όταν μπορούν να απεικονίσουν ή να αναγνωρίσουν φωτογραφίες του προσβλητικού πλάσματος».
Ερπετά με τοξικό δέρμα
Ο φρύνος από ζαχαροκάλαμο είναι ντόπιος της ακτής του Κόλπου, ενώ ο φρύνος του ποταμού Κολοράντο είναι κοινός στις νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Οι τοξίνες που παράγουν αυτά τα ζώα είναι δυνητικά απειλητικές για τη ζωή μέσα σε λίγες ώρες από την έκθεση τα σκυλιά είναι επίσης ευαίσθητα.
«Τα εκτεθειμένα ζώα έχουν συνήθως ταχεία έναρξη σοβαρή σιελόρροια, αδυναμία, τρόμο, διαστολή των ματιών, επιληπτικές κρίσεις ή γρήγορο καρδιακό ρυθμό». «Θα πρέπει να μεταφερθούν εσπευσμένα σε ένα κτηνιατρείο».
Οι σκύλοι ή οι γάτες που μόνο σιελώνουν και δεν παρουσιάζουν τα άλλα συμπτώματα που περιγράφονται παραπάνω μπορούν να ξεπλύνουν το στόμα τους με έναν εύκαμπτο σωλήνα που τρέχει αργά για να απαλλαγούν από τις τοξίνες. Ωστόσο, εάν εμφανιστούν άλλα συμπτώματα, πρέπει να επισκεφθείτε τον κτηνίατρο έκτακτης ανάγκης το συντομότερο δυνατό.
Ο Dan Keyler, ανώτερος κλινικός τοξικολόγος για τη γραμμή βοήθειας Pet Poison , μοιράζεται τις γνώσεις του για ορισμένα από τα άλλα τοξικά ερπετά που έρχονται συνήθως σε επαφή με κατοικίδια.
Οι τρίτωνες με τραχύ δέρμα είναι πλάσματα που μοιάζουν με σαλαμάνδρα που προέρχονται από τη βόρεια Καλιφόρνια, το Όρεγκον, την Ουάσιγκτον και τη νότια Αλάσκα. Οι τρίτωνες παράγουν μια ισχυρή νευροτοξίνη που ονομάζεται tetrodotoxi στις εκκρίσεις των αδένων του δέρματος τους, η κατάποση της οποίας έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει καρδιοπνευμονική ανακοπή και θάνατο. Θα πρέπει να αναζητηθεί αμέσως ιατρική περίθαλψη.
Οι βάτραχοι τουρσί εκπέμπουν παρόμοια απειλητικές για τη ζωή δερματικές εκκρίσεις, λέει ο Keyler. Η τοξίνη τους είναι ιδιαίτερα ερεθιστική για τα μάτια και τους βλεννογόνους των κατοικίδιων ζώων, αλλά η κατάποση μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες. Η έκθεση είναι πιο κοινή στις βόρειες και μεσοανατολικές πολιτείες.
Για αυτές τις τοξίνες, μπορείτε να δοκιμάσετε να πλύνετε το στόμα του κατοικίδιου ζώου σας με νερό, αν και πρέπει να προσέχετε να μην επιτρέψετε την κατάποση του νερού. Για την ερυθρότητα των ματιών, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε αλατούχο ή χλιαρό νερό για να ποτίσετε τα μάτια και τη γύρω περιοχή για να ανακουφίσετε τον ερεθισμό.
Πώς να προστατέψετε το κατοικίδιό σας από ατυχήματα με ερπετά
Υπάρχουν διάφορα βήματα που μπορούν να κάνουν οι ιδιοκτήτες για να αποτρέψουν την έκθεση σε αυτά τα ζώα εντελώς.
Το πιο προφανές, φυσικά, είναι να κρατάτε τις γάτες σας σε εσωτερικούς χώρους. «Οι γάτες εσωτερικού χώρου ζουν σημαντικά μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τις γάτες εξωτερικού χώρου λόγω του μειωμένου κινδύνου τραύματος, των περιβαλλοντικών κινδύνων και των τοξινών».
Για διάφορους λόγους, ωστόσο, αυτό μπορεί να είναι δύσκολο. Για εκείνους που αφήνουν τις γάτες τους να περνούν σε εξωτερικούς χώρους, να προσέχετε πάντα τη γάτα σας όταν αυτή περιφέρεται σε εξωτερικούς χώρους.
«Να είστε προσεκτικοί σε οποιαδήποτε μη φυσιολογική συμπεριφορά ή συμπτώματα όταν φέρνετε το κατοικίδιό σας μετά την έξοδο στην αυλή.
Ακόμα κι αν η γάτα σας είναι μόνο ημιυπαίθρια, όπως σε μια κλειστή αυλή – ή “catio” – οι σαύρες και οι βάτραχοι μπορούν να μπουν σε εσωτερικούς χώρους μέσα από μικρά ανοίγματα. Εάν η γάτα σας περνάει χρόνο σε ένα αίθριο ή σε άλλη περιοχή κοντά στο εξωτερικό, μπορεί να θέλετε να τοποθετήσετε ένα προστατευτικό πλέγμα .
Τέλος, εάν βρίσκετε συχνά φρύνους στο ακίνητό σας, μπορεί να θέλετε να εξετάσετε το ενδεχόμενο να τους αφαιρέσετε φυσικά. Ωστόσο, εάν επιλέξετε να τα τραβήξετε με το χέρι, χρησιμοποιήστε γάντια και πλύνετε καλά τα χέρια σας πριν αγγίξετε το κατοικίδιό σας ή οποιοδήποτε μέρος του εαυτού σας.
