Παρατεταμένη οπτική επαφή, ξαφνικές κινήσεις, αγκαλιές, ξαφνική επαφή: όλες αυτές είναι συμπεριφορές που φαίνονται αβλαβείς σε εμάς τους ανθρώπους, αλλά που μπορεί να τρομάξουν τα σκυλιά.
Υπάρχουν ανθρώπινες συμπεριφορές που τρομάζουν τα σκυλιά. Είναι πιθανό, μάλιστα, άθελά του κάποιος να τρομάξει τον σκύλο του, ή έναν άγνωστο σκύλο. Παρά τις καλές μας προθέσεις , στην πραγματικότητα, μερικές φορές μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσε να συμβεί σε εμάς, και λυπούμαστε, προσπαθώντας να καταλάβουμε τι συμβαίνει με τη συμπεριφορά μας ή την κατάσταση, θα μπορούσε να φοβίσει ή να ανησυχήσει έναν σκύλο αρκετά ώστε να προκαλέσει αυτό το «αρνητικό» συναίσθημα. εμφανές. Μερικές φορές, όμως, καταφέρνεις να το αντιμετωπίσεις και αυτό δημιουργεί απογοήτευση γιατί προφανώς θα ήθελες να αποφύγεις να ξανασυμβεί. Ας δούμε μαζί ποιες μπορεί να είναι οι πιο συνηθισμένες συμπεριφορές μας που μπορεί άθελά μας να τρομάξουν έναν σκύλο.
Φόβος, τι είναι;
Πριν αρχίσουμε να διερευνούμε ποιες θα μπορούσαν να είναι οι συμπεριφορές ή οι στάσεις μας που θα μπορούσαν να φοβίσουν έναν σκύλο, ας εξετάσουμε τι σημαίνει να φοβάσαι, ακόμα κι αν μπορεί να φαίνεται σαν μια αυτονόητη ερώτηση, ίσως δεν είναι εντελώς.
Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι ο φόβος μπορεί να οριστεί ως μια παρορμητική αντίδραση σε μια ξαφνική αντίληψη απειλής ή κινδύνου, η οποία ενεργοποιεί έναν καταρράκτη φυσιολογικών και επομένως συμπεριφορικών αντιδράσεων στο σώμα. Αυτή η αντίδραση μεσολαβείται από το κεντρικό νευρικό σύστημα και περιλαμβάνει την ενεργοποίηση του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (HPA), ο οποίος οδηγεί στην έκκριση ορμονών του στρες , όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη, προετοιμάζοντας αμέσως το άτομο για «μάχη, φυγή ή παγωμένη » απάντηση . Είναι μια σύνθετη αντίδραση που σε ορισμένες ιδιαίτερα σχετικές –ή ακραίες– περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει ακόμη και μακροχρόνιες ή μόνιμες επιπτώσεις, όπως στην περίπτωση του « μετατραυματικού στρες » (PTSD).
Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι μια κατάσταση ή ένα γεγονός μπορεί να είναι προφανές και ιδιαίτερα «τρομακτικό» για ένα συγκεκριμένο άτομο ενώ είναι απολύτως άσχετο με ένα άλλο . Στην πραγματικότητα, ο υποκειμενικός χαρακτήρας κάθε σκύλου, η προηγούμενη ιστορία του, η ιδιόμορφη κατάστασή του σε σχέση με το πλαίσιο κ.λπ., έχουν κεντρικό βάρος στην αξιολόγηση μιας δεδομένης κατάστασης. Για παράδειγμα, ένας σκύλος με κακή κοινωνικοποίηση με τους ανθρώπους θα είναι πιο αντιδραστικός απέναντι στους ανθρώπους σε περισσότερες περιπτώσεις.
Φόβος
Αν και ο φόβος, που είναι ένα πρωταρχικό συναίσθημα θεμελιώδες για την επιβίωση, τόσο στους σκύλους όσο και στους ανθρώπους, και ο «τρόμος» σχετίζονται, είναι επίσης δύο καταστάσεις που διαφέρουν, ειδικά από χρονική άποψη. Ο φόβος είναι περισσότερο μια άμεση αντίδραση σε ένα ξαφνικό γεγονός , είναι μια κατάσταση που μοιάζει με σημείο, ενώ ο φόβος μπορεί να είναι πιο εκτεταμένος με την πάροδο του χρόνου, μπορεί επίσης να χαρακτηρίσει το προφίλ ενός ατόμου (ένας ιδιαίτερα φοβισμένος σκύλος), ειδικά σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο , με σταθερό και διαρκή τρόπο (για παράδειγμα ένας σκύλος που αδυνατεί να προσαρμοστεί στο αστικό περιβάλλον λόγω του συνεχούς θορύβου και της υπερβολικής παρουσίας -σε κοντινές αποστάσεις- αγνώστων).
Ο φόβος είναι μια «αιχμή» διέγερσης σε ένα φανταστικό διάγραμμα κατάστασης του ατόμου, πιθανό έναυσμα για πραγματικό φόβο, αλλά όχι απαραίτητα. Μάλιστα, μπορεί να μας τρόμαξε η ξαφνική εμφάνιση στο οπτικό μας πεδίο ενός απρόσμενου ατόμου που στη συνέχεια αποδείχθηκε ευπρόσδεκτος γνωστός μας.
Εδώ λοιπόν, μετά το πρώτο τρόμαγμα του φόβου, συνειδητοποιώντας ότι δεν κινδυνεύουμε, χάρη στον αυτοέλεγχο (μια γνωστική ικανότητα με την οποία είμαστε εξοπλισμένοι και εμείς και τα σκυλιά) είμαστε σε θέση να επαναφέρουμε την κατάστασή μας σε ισορροπία. Η έκταση του τρόμου, η γενική κατάσταση και για άλλη μια φορά, τα ιδιόμορφα χαρακτηριστικά μας, θα καθορίσουν τον λανθάνοντα χρόνο των συναισθημάτων που προκαλούνται από τον τρόμο πριν την εξισορρόπηση. Αυτή είναι μια φυλογενετική απάντηση, για να το θέσω εν συντομία:
«Είναι καλύτερα να φοβάσαι κάτι που αποδεικνύεται ότι δεν είναι επικίνδυνο παρά να μην φοβάσαι από αυτό που θα μπορούσε να είναι κίνδυνος για την επιβίωση του ατόμου».
Ανθρώπινες συμπεριφορές που μπορεί να τρομάξουν έναν σκύλο
Έχοντας πει αυτό, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι οτιδήποτε μπορεί να κάνει έναν σκύλο ή έναν άνθρωπο να νιώσει φόβο. Συνήθως είναι κάτι ξαφνικό και απροσδόκητο , όπως μια χειρονομία, ένας θόρυβος και στην περίπτωση των σκύλων επίσης μια ιδιαίτερη, πολύ έντονη μυρωδιά που συνδέεται με αρνητικές ψυχικές ή φυλογενετικές αναπαραστάσεις, όπως η μυρωδιά ενός άγριου αρπακτικού (π.χ.: λύκος, αρκούδα). Αλλά αν θέλουμε να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στις ανθρώπινες χειρονομίες και να διευρύνουμε λίγο το όραμα από «τρόμος» σε «φόβο», και επομένως σε αυτό που μπορεί να «τρομάξει», τότε υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που μπορούμε να λάβουμε υπόψη δίνοντάς τους έναν καθολικό χαρακτήρα, δηλαδή αφήνοντας στην άκρη για μια στιγμή την ατομικότητα του σκύλου. Ας δούμε μερικά από αυτά.
Η ανθρώπινη φωνή
Η ανθρώπινη φωνή είναι κάτι που ο σκύλος πρέπει να μάθει να το συνηθίζει από νωρίς. Είναι ένα πολύ κοινό σύστημα επικοινωνίας στο είδος μας και ένας καλά κοινωνικοποιημένος σκύλος μπορεί να το αποκωδικοποιήσει επαρκώς, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας (ακόμα κι αν οποιοσδήποτε ζει με σκύλο το αντιλαμβάνεται μόνος του). Ωστόσο, η ανθρώπινη φωνή έχει πολλά χαρακτηριστικά που μπορούν να την περιγράψουν, διαμορφώσεις θα μπορούσαμε να πούμε, όπως: τόνος, ένταση , συχνότητα, ενθουσιασμός κ.λπ.
Οι σκύλοι είναι πολύ καλοί στην ερμηνεία όλων αυτών των πραγμάτων, με την πάροδο του χρόνου, και μαθαίνουν το ατομικό στυλ των ανθρώπων που ανήκουν στην ομάδα θυγατρικών τους. Ωστόσο, μπορεί να συμβεί ένα ξαφνικό τσιρίγμα ή ένας ιδιαίτερα επιθετικός τόνος να τρομάξει έναν σκύλο. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι έχουν έναν ιδιαίτερα διεκδικητικό τόνο ή, για παράδειγμα, πολύ υψηλή ένταση της φωνής, στοιχεία που μπορούν να δημιουργήσουν ανησυχία και πραγματικό φόβο σε ορισμένα σκυλιά. Σε άλλα, ακόμη και ενόχληση και εκνευρισμός, ακόμα κι αν το άτομο δεν έχει αρνητικές προθέσεις απέναντί τους.
Διαφαινόμενες στάσεις
Μια άλλη πτυχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς που μπορεί να ανησυχήσει ή ακόμη και να τρομάξει έναν σκύλο έχει να κάνει με την προξεμική και τις στάσεις του σώματος . Μερικές φορές οι άνθρωποι, μη λαμβάνοντας υπόψη την άποψη του σκύλου, ειδικά ο σκύλος ενός ξένου που ίσως συναντούν για πρώτη φορά, τείνουν να σκύβουν από πάνω του, φέρνοντας το πρόσωπό τους «επικίνδυνα» κοντά στο ρύγχος του σκύλου.
Ξεκολλούν με το σώμα τους δίνοντας στον σκύλο μια αίσθηση καταπίεσης που κάποιοι ερμηνεύουν ως προοίμιο επιθετικότητας. Όταν αυτή η συμπεριφορά εμφανίζεται ξαφνικά, ίσως ενώ ο σκύλος είναι απασχολημένος να μυρίζει κάτι ενδιαφέρον στο έδαφος, θα μπορούσε να φοβηθεί. Εκτός από την αποφυγή του σκύλου, ειδικά αν είναι άγνωστοι, ακόμα κι αν ο άνθρωπος αναφοράς τους έχει δηλώσει «Φυσικά και μπορείς να τον χαϊδέψεις, είναι καλός!», θα ήταν καλύτερα να γίνεσαι αντιληπτός από αυτόν και να μην τον πιάνεις απρόοπτα.
Επιπλέον, ανεξάρτητα από το τι έχει δηλώσει το άτομο στην άλλη άκρη του λουριού, είναι καλύτερο να εξακριβωθεί εάν ο σκύλος “που είναι στην πραγματικότητα καλός” σε αυτή την περίσταση είναι καλά διατεθειμένος στην αλληλεπίδραση. Και αυτό ισχύει γενικά, αλλά ακόμη περισσότερο εάν ο σκύλος είναι συγκεντρωμένος σε άλλες δραστηριότητες, ίσως εκείνη τη στιγμή να παρατηρεί έντονα έναν άλλο σκύλο στην άλλη άκρη του δρόμου και να μην μας δίνει την παραμικρή προσοχή. Μπορεί να φοβάται όταν μας βλέπει ξαφνικά από πάνω του.
Ξαφνικές επαφές
Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να αναλογιστούμε τις πιθανές αντιδράσεις ενός σκύλου που τον αγγίζουν ενώ αποσπάται η προσοχή του από κάτι άλλο ή ενώ βρίσκεται σε ιδιαίτερα υψηλή κατάσταση ενθουσιασμού. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο σκύλος μας βλέπει ή μας προσέχει ενώ τον αγγίζουμε, αν, για παράδειγμα, έχει εμπλακεί σε ενα απομακρυσμένο «καυγά» με έναν άλλο σκύλο ή ίσως είναι επικεντρωμένος σε εκείνη τη γάτα που κρύβεται κάτω από ένα αυτοκίνητο σταθμευμένο κατά μήκος Δρόμος.
Η ξαφνική επαφή, έστω και «ευγενική» , θα μπορούσε να τον κάνει να πηδήξει. Αυτός ο τύπος «τρόμου», σε ορισμένες περιπτώσεις, θα μπορούσε να προκαλέσει τη συμπεριφορά που είναι γνωστή ως «ανακατευθυνόμενη επιθετικότητα», όταν ο σκύλος γυρίζει ξαφνικά και δαγκώνει, χωρίς καν να δίνει χρόνο στον εαυτό του να σκεφτεί την κατάσταση και τις προθέσεις του ατόμου που θεραπεύει. είναι συγκινητικός εκείνη τη στιγμή. Αυτό, όπως αναφέρθηκε, είναι συχνό όταν η κατάσταση του σκύλου χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο διέγερσης , που ακριβώς τον καθιστά ιδιαίτερα αντιδραστικό και πολύ λίγο αντανακλαστικό λόγω της φυσιολογικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται στο ενδεχόμενο. Και αυτό ισχύει είτε το υποκείμενο συναίσθημα είναι ο θυμός είτε ο φόβος.
Ξαφνικός πόνος
Ένας σκύλος θα μπορούσε επίσης να φοβηθεί επειδή χτυπιέται από έναν πόνο πόνου που προκαλείται ακούσια από την απερίσκεπτη χειρονομία μας, όπως εάν πατούσαμε ακούσια στο πόδι ή την ουρά του ενώ είναι ξαπλωμένο στο έδαφος. Η αδέξια συμπεριφορά από την πλευρά μας θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως μια εθελοντική και χωρίς κίνητρα ενέργεια από την πλευρά του σκύλου . Αυτό το γεγονός, ειδικά με έναν σκύλο που δεν γνωρίζουμε, ή με τον οποίο η σχέση είναι ακόμα «ανώριμη», θα μπορούσε να προκαλέσει φόβο που στη συνέχεια ξεχειλίζει σε φόβο προς εμάς.
Είναι λίγο σταυρός για τους κτηνιάτρους που πρέπει να υποφέρουν από αυτή τη θλιβερή κατάσταση: θέλοντας να κάνουν καλό στους ασθενείς τους, συχνά αναγκάζονται να τους προκαλούν πόνο, παρόλο που δεν το θέλουν. Αυτή είναι η ζωή και δεν είναι πάντα δυνατό να την αποφύγεις. Σίγουρα η προσοχή στους απαραίτητους ιατρικούς ελιγμούς, η γενική στάση και η ευαισθησία του γιατρού μπορούν να ανακουφίσουν αυτή τη «θλιβερή κατάσταση» με την πλειοψηφία των ασθενών, αλλά δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Έτσι, σε ορισμένες περιπτώσεις, η απλή παρουσία ενός « λευκού τριχώματος » θα μπορούσε να είναι πηγή τρόμου για ορισμένα σκυλιά.
Ξαφνικοί ήχοι
Εκτός από την ακατάλληλη χρήση της φωνής, όπως τσιρίσματα και θυμωμένες κραυγές, από ένα άτομο, υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε ήχους που προκαλούν φόβο σε έναν σκύλο, για παράδειγμα το βίαιο και γρήγορο χτύπημα των χεριών μας . Οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε εκδηλώσεις που προκαλούν χειροκροτήματα το γνωρίζουν καλά, προκαλώντας έξαλλο γάβγισμα στα σκυλιά που είναι παρόντα ως απάντηση στον τρόμο που προκαλούν. Το παλαμάκι είναι κάτι απροσδόκητο, είναι ένας ξερός ήχος με αρκετή ένταση. Αυτό το ξέρουμε καλά, έστω και ενστικτωδώς, στην πραγματικότητα μπορεί να μας έρθει φυσικά σε μια προσπάθεια να διώξουμε ένα ζώο που μπορεί να φοβόμαστε τον εαυτό μας.
Αν και είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος δράσης, και σίγουρα δεν το συνιστούμε εδώ για να αποκρούσουμε, για παράδειγμα, μια αρκούδα ή έναν λύκο που συναντάμε στο δάσος, αλλά αναμφίβολα είναι κάτι που συνηθίζουμε να κάνουμε. Τώρα, είτε οδηγείται από ευτυχία με τη μορφή χειροκροτήματος, είτε από φόβο με σκοπό να τρομάξει ένα ζώο, ελάχιστη σημασία έχει για τον σκύλο, ειδικά αν αυτό συμβεί ξαφνικά και παρουσία ενός υποκειμένου που δεν έχει μεγάλη εμπειρία. των « περίεργων ανθρώπινων συμπεριφορών» .
Μια παραλλαγή θα μπορούσε να είναι το χτύπημα που επιτυγχάνεται με το χτύπημα των χεριών στους μηρούς, το οποίο γενικά δεν γίνεται για να τρομάξει αλλά αντίθετα για να τραβήξει την προσοχή. Αυτό το κάνουμε σκύβοντας προς τα εμπρός ή σκύβοντας στα γόνατά μας ακόμα και με τα «ανθρώπινα κουτάβια» μας για να τα παρακινήσουμε να έρθουν πιο κοντά, να τρέξουν κοντά μας, και τείνουμε επίσης να το κάνουμε με τα σκυλιά, ειδικά αν είναι κουτάβια, όπως « βάση της ανάκλησης». Από μόνο του δεν είναι πρόβλημα, αλλά δεν σημαίνει ότι ένας σκύλος δεν μπορεί να τρομάξει από αυτόν τον ξυλοδαρμό, που μερικές φορές είναι λίγο πολύ ενεργητικός και βίαιος.
Παρατεταμένη οπτική επαφή
Ένα άλλο στοιχείο που θα μπορούσε να τρομάξει έναν σκύλο έχει να κάνει με την παρατεταμένη οπτική επαφή που μπορεί να παρερμηνευτεί από τον σκύλο, ειδικά από έναν άγνωστο. Το σταθερό βλέμμα -και αυτό ισχύει και μεταξύ των ανθρώπων- μπορεί να είναι ιδιαίτερα επεμβατικό και να αποτελεί προοίμιο επιθετικότητας. Προφανώς εξαρτάται από το ποιος διορθώνει ποιον και πώς το κάνετε. Αλλά μερικές φορές, άθελά μας, βρισκόμαστε να κοιτάμε επίμονα ένα σκυλί ενώ ίσως έχουμε χαθεί στις σκέψεις μας, με λίγα λόγια δεν το κοιτάμε επίτηδες , αλλά ο σκύλος δεν μπορεί να το ξέρει αυτό, ειδικά αν δεν μας ξέρει και δεν το ξέρει. συχνά «χανόμαστε» στα βάθη του μυαλού μας, κάνοντάς μας να ζαλίζουμε. Για αυτούς είναι σαν ένα έντονο, σταθερό βλέμμα με απειλητικό τόνο.
Κάτι που δεν έχει καμία σχέση όταν κοιταζόμαστε στα μάτια με αγάπη με τον τετράποδο σύντροφό μας, εκεί οι συναισθηματικές αντιδράσεις είναι αντίθετες, όπως μας εξήγησε και η επιστήμη όταν μιλάμε για οξύτονο και οτιδήποτε άλλο. Η παρεξήγηση μπορεί επίσης να συμβεί όταν σκοπεύουμε να έρθουμε σε επαφή, να ξεκινήσουμε μια « κουβέντα» με έναν σκύλο, αλλά θα μπορούσε να φοβηθεί ερμηνεύοντας αυτή τη στάση ως ένα είδος πρόκλησης ή απειλής, ακριβώς. Για άλλη μια φορά είναι σημαντικό να δώσουμε προσοχή στη γλώσσα του σώματος του σκύλου για να κατανοήσουμε, πέρα από τις προθέσεις μας, τι αντιλαμβάνεται ο σκύλος.
Αγκαλιές
Όντας ανθρωπόμορφοι, συνήθως χρησιμοποιούμε αγκαλιές για να μεταδώσουμε στοργή, συμπόνια, προστασία και συγγένεια. Εν ολίγοις, για εμάς η ίδια η αγκαλιά έχει συχνά μια θετική απόκλιση, αλλά για τους σκύλους η αγκαλιά μπορεί να έχει τελείως διαφορετικό νόημα. Στην πραγματικότητα, για τους σκύλους, η αγκαλιά είναι ένα είδος περιορισμού , επιθετικότητας που στοχεύει στην ακινητοποίηση, την αποτροπή της απόστασης και την πιθανή διαφυγή. Εντάξει, εντάξει, η ισχυρή κοινωνική νοημοσύνη των σκύλων τους κάνει να καταλάβουν ότι οι προθέσεις μας δεν είναι πάντα αρνητικές όταν το κάνουμε αυτό απέναντί τους, και πολλά σκυλιά μαθαίνουν ακόμη και να το εκτιμούν εάν εκφράζονται από ένα άτομο με το οποίο είναι συναισθηματικά δεμένοι, με το υπάρχει μια βαθιά σχέση εμπιστοσύνης.
Ας έχουμε όμως υπόψη μας ότι ακόμα και σε αυτή την περίπτωση πολλά σκυλιά δεν το εκτιμούν ουσιαστικά, μαθαίνουν να «ανέχονται» αυτόν τον περίεργο και ανάρμοστο τρόπο συμπεριφοράς μας. Ωστόσο, ακόμη και ένας σκύλος που δείχνει μεγάλη αντοχή και ανεκτικότητα στα ανθρώπινα μέλη της οικογένειάς του, δεν σημαίνει καθόλου ότι βιώνει αυτήν την ίδια συμπεριφορά με θετικό τρόπο από άλλους, από αγνώστους, ακόμα κι αν είναι «ανθρώπινα μικρά» . Ένας σκύλος μπορεί να φοβηθεί αν ακινητοποιηθεί από την αγκαλιά μας και να αντιδράσει ανάλογα.
Απότομες και απερίσκεπτες κινήσεις
Ερχόμαστε τώρα σε μια μεγάλη κατηγορία απότομων και απερίσκεπτων κινήσεων, χαρακτηριστικών για εμάς τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους Ιταλούς, όταν συνοδεύουμε τα λόγια μας με διάφορα φτερουγίσματα των χεριών και των χεριών. Γενικά, οι ξαφνικές κινήσεις, «σπασμωδικές» θα λέγαμε, σε εγρήγορση και μπορεί να τρομάξουν έναν σκύλο, ειδικά αν είναι πολύ κοντά και αν στραφεί προς το μέρος του. Και εδώ, η συνήθεια του σκύλου να αντιμετωπίζει αυτές τις καταστάσεις μπαίνει στο παιχνίδι, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο σκύλος είναι αρπακτικό και επομένως είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε οτιδήποτε κινείται, είναι πολύ πιο αντιδραστικό από εμάς σε αυτά τα πράγματα, και αν η κατάσταση δεν είναι ξεκάθαρη, ή δεν είναι μια αγωνιστική περίσταση, θα μπορούσε να φοβηθεί και να αντιδράσει άσχημα στα σουτ μας.
Έχουμε δει ορισμένους παράγοντες που μπορούν να τρομάξουν τους κυνόδοντες συντρόφους μας, ειδικά όσον αφορά ακούσιες ενέργειες ή καταστάσεις, στις οποίες δεν υπάρχει πρόθεση να τρομάξουμε τον σκύλο μας. Υπάρχουν όμως άτομα που χρησιμοποιούν τον «τρόμο» και τον «φόβο» ως βασική στρατηγική στην εκπαίδευση και εκπαίδευση σκύλων . Αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά πώς να τρομάζουν έναν σκύλο, και ξέρουν επίσης ότι ο τρόμος δεν χρειάζεται πάντα να ακολουθείται από πραγματική βία, η απειλή του είναι αρκετή. Είναι αυτονόητο πόσο διαφωνούμε με αυτήν την προσέγγιση και πόσο επιζήμια είναι για την καλή διαβίωση των ζώων για την οποία έχουμε κάνει τον κόπο να εκδώσουμε νόμους.
Η κατανόηση και ο σεβασμός της αντίληψης των σκύλων για τον κόσμο είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της αρμονικής συνύπαρξης και την οικοδόμηση μιας σχέσης βασισμένης στην αμοιβαία εμπιστοσύνη. Η αναγνώριση και η τροποποίηση ανθρώπινων συμπεριφορών που μπορούν να φοβίσουν τους σκύλους συντρόφους μας όχι μόνο βελτιώνει την ποιότητα ζωής τους, αλλά εμπλουτίζει επίσης την κοινή μας εμπειρία. Μέσω της ευαισθητοποίησης και της εκπαίδευσης, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές και περιποιητικό περιβάλλον για τους σκύλους, προωθώντας έναν βαθύ και διαρκή δεσμό. Η αμφισβήτηση του εαυτού μας με βάση τα σχόλια που λαμβάνουμε από τα σκυλιά μας, από την άποψή τους, είναι μια άσκηση που πρέπει να κάνει κάθε άτομο για να αναπτυχθεί τόσο στις σχέσεις όσο και στη ζωή, και τα σκυλιά μας μπορούν να μας βοηθήσουν και σε αυτό, με την προϋπόθεση ότι πρόθυμος να το κάνει, προφανώς.
