Ένα αγόρι είπε τα πρώτα του λόγια αφού γνώρισε τον καλύτερο κυνόφιλο του.
Οι γονείς αυτού του αυτιστικού αγοριού δεν είχαν σκεφτεί ποτέ την ιδέα ότι ένας σκύλος θα μπορούσε να κάνει τόσο μεγάλη διαφορά στη ζωή του μικρού τους αγοριού. Όμως συνειδητοποίησαν όλα τα οφέλη που θα τους έφερνε όταν αποφάσισαν να υιοθετήσουν και να καλωσορίσουν ένα νέο σκυλί στο σπίτι τους. Όταν το αγόρι γνώρισε το νέο του κατοικίδιο, πολλά άρχισαν να αλλάζουν μέσα του, αφήνοντας άφωνους τους γονείς του .
Ο Λέο είναι ένα αγόρι από τη Βρετανία που πάσχει από μια σπάνια εγκεφαλική πάθηση που ονομάζεται δυσπλασία Chiari, η οποία βρίσκεται στο κάτω μέρος του εγκεφάλου. Αυτό ασκεί πίεση στο νωτιαίο μυελό, που προκαλεί έντονο πόνο. Ο Λίο έπρεπε να το υπομένει αυτό καθημερινά από τότε που ήταν μόλις μωρό. Όλη αυτή η ταλαιπωρία τον κούρασε πολύ και τον έκανε να απομονωθεί από κάθε μορφή κοινωνικής αλληλεπίδρασης και δεν είχε καμία επιθυμία να μιλήσει.
Παρά τα πάντα, οι γονείς του προσπάθησαν να καταφύγουν σε επεμβάσεις και ιατρικές θεραπείες που υποτίθεται ότι θα ανακουφίζονταν από τους τρομερούς πόνους από τους οποίους υπέφερε ο Λέο. Πράγματι, ο πόνος υποχώρησε και το αγοράκι ένιωσε λίγο καλύτερα , αλλά αυτό δεν θα εξαφάνιζε τον αυτισμό, πόσο μάλλον να τον κάνει πιο κοινωνικό. Όλα όμως έμελλε να αλλάξουν.
Οι γονείς του Λέο, Χέιλι και Κάρστεν, ζουν και εργάζονται στο Άντοβερ του Χάμσαϊρ, όπου έχουν ένα κόκερ σπάνιελ που λέγεται Φερν και συνήθως τους βοηθά με τις επιχειρήσεις γερακιών τους. Μια μέρα, όταν το αγοράκι ήταν δύο ετών, τον έφεραν στην επιχείρηση και συνάντησε τον σκύλο. Αμέσως τα μάτια του φωτίστηκαν και γινόταν λιγότερο απαθής και όλο και πιο ευδιάθετος.
Όταν οι γονείς συνειδητοποίησαν τη βαθιά αλλαγή που είχε κάνει ο Λέο στην καρδιά του, αποφάσισαν ότι αυτός ο σκύλος δεν θα ήταν μόνο ένας εργαζόμενος σύντροφος, αλλά ότι θα γινόταν και ο πιστός σύντροφος του γιου τους. Ήταν πραγματικά έκπληκτοι που ο αυτιστικός γιος τους είχε αλλάξει τόσο πολύ. Πράγματι, ο μικρός Λέων δεν αλληλοεπιδρούσε κανονικά με κανέναν, δεν μίλησε ούτε έδειξε κανένα συναίσθημα μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να διδάξουν στη Φέρν κάποιες εντολές χειρός, ώστε ο γιος τους να μπορεί να επικοινωνήσει μαζί της. Αυτό όμως που δεν είχαν φανταστεί ήταν ότι ο Λίο θα έπαυε να είναι βουβό παιδί και θα άρχιζε να φλυαρεί χαρούμενος . Και το πιο εκπληκτικό είναι ότι ο σκύλος ξέρει πώς να τη βοηθήσει να βγάλει τα ρούχα της, να γεμίσει το πλυντήριο, να της φέρει τις πάνες και ακόμη και να πετάξει τα σκουπίδια.
Σήμερα, ο Λέων, παρά τον αυτισμό του, είναι ένα αγόρι έτοιμο να ζήσει μεγάλες περιπέτειες με τη σύντροφό του. Μαζί κάνουν κάθε είδους δραστηριότητες, είτε παίζουν, κάνουν ντους ή κοιμούνται. Ο σκύλος έδωσε στο αγόρι την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να αντιμετωπίσει νέες καταστάσεις που διαφορετικά θα ήταν αδύνατες, όπως το να μπορεί να μιλήσει ή να κοινωνικοποιηθεί.
Τώρα το αγόρι μπορεί να έχει νέες εμπειρίες, να γεύεται νέα φαγητά ή να επισκέπτεται νέα μέρη. Προηγουμένως, δυσκολευόταν να κάνει απλά πράγματα όπως να πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ. Αν κάτι ήταν πολύ ενοχλητικό γι ‘αυτόν , μπορούσε ακόμη και να αυτοτραυματιστεί χτυπώντας το κεφάλι του στο έδαφος, κάτι που ήταν πολύ δύσκολο για τους γονείς του. Αν συμβεί ξανά, ο Φερν είναι τώρα εκεί για να τον στηρίξει και να τον καθησυχάσει. Τη βοηθάει να αποτρέψει αυτά τα επεισόδια.
