Αυτή η αξιόλογη μικρή γίνεται όλο και πιο δημοφιλής. Μάθετε τα πάντα για το τεριέ της Βοστώνης.
Στην πατρίδα του, το τεριέ της Βοστώνης είναι γνωστό ως ο «Αμερικανός κύριος», λόγω της εκπαίδευσης, της υπακοής και της πίστης του στους ιδιοκτήτες του. Παρά τα χαρακτηριστικά κυριαρχίας, αυτό το μικρό σκυλάκι είναι απόλυτα αφοσιωμένο στην οικογένειά του, έναν πραγματικό φύλακα του σπιτιού και των συγγενών του.
Το Boston terrier είναι ένας βραχυκεφαλικός σκύλος (με κοντό ρύγχος). Αν και το ρύγχος είναι πολύ πιο εμφανές από αυτό άλλων φυλών (συμπεριλαμβανομένου του αγγλικού μπουλντόγκ, του άμεσου προγόνου του αμερικανικού κατοικίδιου), οι περισσότεροι εκπρόσωποι έχουν αναπνευστικά προβλήματα, τα οποία απαιτούν προσοχή για να αποφευχθεί η εμφάνιση καρδιοπνευμονικής ανεπάρκειας.
Το πρώτο τεριέ της Βοστώνης
Σε αντίθεση με τις περισσότερες φυλές, στις οποίες πολλές γενεαλογίες συνέβαλαν στην ανάπτυξη του προτύπου, όλα τα τεριέ της Βοστώνης κατάγονται από ένα μόνο άτομο: Judge, ένα λευκό τεριέ που ζευγαρώνει με αγγλικά μπουλντόγκ.
Ο δικαστής έζησε στα τέλη του 19ου αιώνα: στη δεκαετία του 1870, τα πρώτα σκυλιά μικτής φυλής άρχισαν να έχουν επιτυχία στη Βοστώνη, την πρωτεύουσα της Μασαχουσέτης (βορειοανατολικές ΗΠΑ) και μια από τις παλαιότερες πόλεις της χώρας. , που ιδρύθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα.
Η Μασαχουσέτη είναι μία από τις 13 βρετανικές αποικίες που διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους το 1776. Η Βοστώνη έπαιξε θεμελιώδη ρόλο στην επανάσταση και στον Εμφύλιο Πόλεμο (1861-1865). Το τεριέ της Βοστώνης εμφανίστηκε όταν τα εθνικά στοιχεία εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα: η φυλή έγινε ένα από τα σύμβολα των ΗΠΑ. Από το 1979 είναι και η επίσημη μασκότ του κράτους.
Γενικά χαρακτηριστικά του τεριέ της Βοστώνης
Το τεριέ της Βοστώνης είναι ένας εξαιρετικός σύντροφος για όλη την οικογένεια: είναι φιλικός, παιχνιδιάρης, γεμάτος ζωή και πολύ έξυπνος, γεγονός που κάνει την προπόνηση πολύ εύκολη και γρήγορη. Τα σκυλιά της ράτσας είναι περίεργα, γεγονός που εξηγεί τη φήμη τους ως δραπετών: μπορούν να δραπετεύσουν στο δρόμο όποτε προκύψουν ευκαιρίες.
Χρειάζεται μόνο κάποια φροντίδα όταν αλληλεπιδρά με άλλα κατοικίδια: τα πρώτα σκυλιά συμμετείχαν στα λεγόμενα δολώματα αρουραίων (αγώνες κατά των αρουραίων). Αυτή η ανεπτυγμένη εδαφικότητα, την οποία το Boston Terrier θέλει να διατηρήσει και να υπερασπιστεί.
Παρά το γεγονός ότι είναι πιστό και συντροφικό, το τεριέ της Βοστώνης διατηρεί ορισμένα χαρακτηριστικά συντροφικότητας και ανεξαρτησίας. Επομένως, μπορείτε να μείνετε μόνοι σας για λίγες ώρες, αρκεί να έχετε κάτι να αποσπάσετε την προσοχή σας. Γενικά, αυτό το σκυλάκι δημιουργεί τα δικά του παιχνίδια.
Το επίσημο πρότυπο του Boston Terrier
Το Boston terrier είναι μέρος της Ομάδας 9 της Διεθνούς Κυνολογικής Ομοσπονδίας (FCI), η οποία περιλαμβάνει σκύλους συντροφιάς, που δεν υπόκεινται σε εργασιακές δοκιμές σε επίσημους διαγωνισμούς και εκθέσεις. Η ράτσα ανήκει στο τμήμα 1.1, μικρόσωμοι σκύλοι μολοσσών.
Τα σκυλιά Boston terrier ξεχωρίζουν για τη ζωντάνια και την εξυπνάδα τους. Είναι ζώα με λεία, κοντή γούνα, κοντό κεφάλι, συμπαγή κατασκευή και κοντή ουρά. Ο κορμός είναι επίσης πιο κοντός και τα άκρα δυνατά και χωρίς αποκλίσεις.
Η καλά καθορισμένη και ανάλογη σιλουέτα, το τετράγωνο σαγόνι και τα λευκά σημάδια στο παλτό, σε συνδυασμό με έναν συγκεκριμένο αέρα αποφασιστικότητας και δύναμης είναι χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν το τεριέ της Βοστώνης από άλλες ράτσες.
Το Boston terrier είναι ένας τετράγωνος σκύλος: το μήκος των ποδιών (από το έδαφος μέχρι τους ώμους) πρέπει να είναι κοντά σε αυτό του κορμού (από τη διασταύρωση του λαιμού έως τη ρίζα της ουράς). Τα σκυλιά της ράτσας είναι δυνατά και ζωηρά, χωρίς τραχιά ή λεπτή δομή.
Το κεφάλι του boston terrier
Η κορυφή του κρανίου είναι τετράγωνη και επίπεδη, χωρίς ρυτίδες. Τα τόξα των φρυδιών είναι απότομα και καλά σημειωμένα, προσδιορίζοντας τα «χοντρά φρύδια», ένα από τα χαρακτηριστικά της φυλής.
Το ρύγχος είναι κοντό, φαρδύ και τετράγωνο, βαθύ σε σύγκριση με την κορυφή του κρανίου. Δεν έχει ρυτίδες και είναι πιο κοντό από το φαρδύ και βαθύ, που δεν ξεπερνά το ένα τρίτο του μήκους της κορυφής του κεφαλιού. Από το στοπ μέχρι την άκρη της μύτης, το ρύγχος είναι παράλληλο με την κορυφή του κρανίου.
Η στάση είναι καλά καθορισμένη. Η μύτη, πάντα μαύρη, είναι φαρδιά, με μια γραμμή που χωρίζει τα ρουθούνια, τα οποία είναι ανοιχτά.
Τα χείλη έχουν καλό βάθος, αλλά δεν κρέμονται. Καλύπτουν πλήρως τα δόντια όταν το στόμα του Boston Terrier είναι κλειστό. Η άνω γνάθος και η κάτω γνάθος είναι φαρδιά και τετράγωνα, με κοντά, κανονικά δόντια. Το δάγκωμα είναι σε σχήμα τσιμπίδας. Ένας ελαφρύς αλλά επαρκής προγναθισμός της γνάθου ενισχύει την τετράγωνη εμφάνιση του ρύγχους.
Τα μάγουλα είναι επίπεδα. Τα μάτια είναι καλά διαχωρισμένα, μεγάλα, στρογγυλά και πάντα σκούρα. Όταν τις βλέπετε από μπροστά, οι εξωτερικές γωνίες των ματιών πρέπει να ευθυγραμμίζονται με τα μάγουλα.
Τα αυτιά είναι μικρά, φέρονται πάντα όρθια. Βρίσκονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στις γωνίες των ματιών. Το σετ αποκαλύπτει μια προσεγμένη και κομψή έκφραση, αποκαλύπτοντας τον υψηλό βαθμό ευφυΐας του τεριέ της Βοστώνης. Αυτή η εμφάνιση είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό της φυλής.
Το μήκος του λαιμού του Boston Terrier θα πρέπει να παρέχει μια εμφάνιση πλήρους ισορροπίας για τον σκύλο. Είναι ελαφρώς τοξωτό και καλά τοποθετημένο ανάμεσα στους ώμους.
Ο κορμός του boston terrier
Ο κορμός του boston terrier πρέπει να φαίνεται κοντός. Η άνω γραμμή είναι επίπεδη και η πλάτη είναι αρκετά κοντή ώστε να δίνει τετράγωνο στον κορμό και τα άκρα συνολικά.
Το κρουπ είναι ελαφρώς τοξωτό προς τη ρίζα της ουράς. Το στήθος είναι βαθύ και έχει καλό πλάτος, με τοξωτές νευρώσεις τοποθετημένες καλά πίσω (προς την οσφυϊκή χώρα).
Η ουρά, χαμηλά, είναι κοντή, λεπτή και λεπταίνει προς το τέλος. Μπορεί να είναι ίσιο ή βιδωμένο, αλλά δεν μπορεί να μεταφερθεί πάνω από την επάνω γραμμή της πλάτης. Οι σκύλοι με την καλύτερη βαθμολογία είναι εκείνοι των οποίων το μήκος της ουράς δεν υπερβαίνει την απόσταση μεταξύ της εισαγωγής της ουράς και της άκρης των ταρσών κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο.
Τα άκρα του Boston Terrier
Τα μπροστινά πόδια βρίσκονται σε μέτρια απόσταση, ευθυγραμμισμένα με την άκρη του ακρώμιου. Το οστό είναι ίσιο. Οι ώμοι είναι κεκλιμένοι και καλά ξαπλωμένοι. Οι αγκώνες δεν μπορούν να γυρίσουν προς τα μέσα ή προς τα έξω.
Τα μετακάρπια είναι σταθερά και δυνατά. Τα μπροστινά πόδια είναι μικρά, στρογγυλά και συμπαγή, χωρίς να γυρίζουν προς τα μέσα ή προς τα έξω, ενώ τα δάχτυλα είναι καλά τοξωτά και τα νύχια κοντά. Τα νύχια δροσιάς μπορούν να αφαιρεθούν.
Στα πίσω άκρα, οι μηροί είναι δυνατοί, καλά μυώδεις και χωρίς αποκλίσεις. Τα γόνατα έχουν καλή γωνία και οι λαβές είναι κοντές για τα πόδια, δεν στρέφονται ούτε προς τα μέσα ούτε προς τα έξω, με καλά καθορισμένες αρθρώσεις. Τα πόδια είναι μικρά και συμπαγή, με κοντά νύχια.
Το Boston Terrier κινείται με αυτοπεποίθηση, ακολουθώντας μια ευθεία γραμμή με τα μπροστινά και τα πίσω άκρα του. Ο ρυθμός είναι τέλειος, δυνατός και χαριτωμένος.
Μαλλιά τεριέ της Βοστώνης
Το τρίχωμα του Boston Terrier είναι κοντό, λείο, λαμπερό και έχει λεπτή υφή. Όσον αφορά το χρώμα του τριχώματος, μπορεί να είναι:
Σμόκιν, μπριντ με λευκά σημάδια,
στικτός
seal, σε σκούρες καφέ αποχρώσεις.
μαύρος.
Όποιο και αν είναι το χρώμα, το Boston terrier θα πρέπει να έχει λευκά σημάδια απλωμένα σε ολόκληρο το σώμα.
Σχόλια:
Το brindle είναι το προτιμώμενο χρώμα στους διαγωνισμούς, αλλά μόνο εάν πληρούνται όλα τα κριτήρια αξιολόγησης. Είναι μια μορφή tiebreaker.
Τα περισσότερα σκυλιά στο χρώμα της φώκιας φαίνεται να έχουν μαύρη γούνα, με λίγες μόνο κοκκινωπές ανταύγειες όταν τα κατοικίδια εκτίθενται στον ήλιο ή σε μια φωτεινή πηγή.
Τα επιθυμητά σημάδια στα τεριέ της Βοστώνης μπορούν να εμφανιστούν στις ακόλουθες περιοχές:
λευκή λωρίδα πάνω από το ρύγχος, η οποία μπορεί να εκτείνεται μεταξύ των ματιών και στην κορυφή του κρανίου.
πλήρες ή ατελές λευκό λαιμό
λευκό μπροστινό μέρος
μπροστινά άκρα εντελώς ή εν μέρει λευκά
τα οπίσθια άκρα εντελώς ή εν μέρει λευκά από τα αγκίστρια προς τα κάτω.
Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν χρειάζεται να είναι πλήρως παρόντα και οι σκύλοι χωρίς τα «επιθυμητά σημάδια» δεν τιμωρούνται. Αυξάνει μόνο τη νότα των τεριέ της Βοστώνης, που τα εμφανίζουν με αρμονικό τρόπο.
Από την άλλη πλευρά, η επικράτηση λευκών τριχών στο κεφάλι και τον κορμό πρέπει να παρουσιάζει επαρκή πλεονεκτήματα, σε άλλα χαρακτηριστικά, που μπορούν να αντισταθμίσουν αυτήν την ανεπάρκεια, η οποία μπορεί να θεωρηθεί έλλειψη.
Βάρος και ύψος τεριέ της Βοστώνης
Οι σκύλοι της ράτσας χωρίζονται σε κατηγορίες, στις αξιολογήσεις επίσημων διαγωνισμών και εκθέσεων:
κάτω από 6,8 κιλά.
από 6,9 κιλά έως 9 κιλά.
από 9,1 κιλά έως 13,5 κιλά.
Το ύψος, μετρημένο στο ακρώμιο, είναι μεταξύ 38 cm και 43 cm, ανεξάρτητα από το βάρος. Δεν υπάρχουν παραλλαγές μεταξύ αρσενικών και θηλυκών (το πρότυπο λέει μόνο ότι τα θηλυκά σκυλιά πρέπει να είναι «πιο ευαίσθητα»).
Εκτιμήσεις και απουσίες
Σε επίσημες εκθέσεις, οι σκύλοι που συμμετέχουν βαθμολογούνται με τα ακόλουθα κριτήρια:
γενική εμφάνιση
έκφραση
κεφάλι (ρύγχος, σαγόνι, σαγόνι, δάγκωμα, κορυφή του κρανίου και στάση)
μάτια
αυτιά
λαιμός, άνω γραμμή, κορμός και ουρά
μπροστινά άκρα
πίσω άκρα
πόδια
χρώμα, παλτό και σημάνσεις
κίνηση.
Κάθε ερώτηση λαμβάνει μια συγκεκριμένη βαθμολογία. Τα μάτια, τα αυτιά, τα πόδια και το χρώμα του τριχώματος είναι αυτά που σκοράρουν λιγότερο (έως και πέντε πόντους), ενώ το κεφάλι και ο λαιμός, η άνω γραμμή, ο κορμός και η ουρά είναι τα κύρια σημεία ανάλυσης από τους κριτές και μπορούν να λάβουν έως και 15 βαθμούς. . Άλλα αντικείμενα κερδίζουν έως και δέκα πόντους.
Οι ακόλουθες απουσίες επηρεάζουν τις επίσημες αξιολογήσεις:
βαριά ή στιβαρή εμφάνιση
μάτια που δείχνουν υπερβολικά μεγάλο μέρος του λευκού μέρους ή του τρίτου βλεφάρου,
μήκος αυτιού δυσανάλογο με το κεφάλι,
ουρά φέρεται ευτυχώς.
τα πόδια στερούνται ουσίας,
ίσια γόνατα,
τα πόδια ανοιχτά,
Κίνηση «ρολού», κίνηση «χάκνεϊ» (υπερβολική ανύψωση του θώρακα, πάνω από τη γραμμή του αγκώνα), διάσχιση ή κωπηλασία.
Τα ακόλουθα αδικήματα θεωρούνται σοβαρά:
σαγόνι συστροφή,
εμφάνιση δοντιών ή γλώσσας όταν το στόμα είναι κλειστό,
καλυμμένο ή σφραγισμένο πίσω,
πεπλατυσμένες νευρώσεις,
κίνηση που διασχίζει τα μπροστινά ή τα πίσω άκρα,
Αυτά τα φάουλ θεωρούνται ακυρωτικά:
ντροπαλότητα ή υπερβολική επιθετικότητα,
έλλειψη μελάγχρωσης στην τρούφα,
μπλε μάτια ή με οποιοδήποτε ίχνος μπλε,
κομμένη ουρά.
γκρι ή συκώτι τρίχωμα
Μαύρο, τρίχωμα ή παλτό χωρίς λευκά σημάδια,
οποιαδήποτε σημάδια σωματικών ή συμπεριφορικών ανωμαλιών.
Υγεία τεριέ της Βοστώνης
Το Boston terrier είναι ένας δραστήριος και ενεργητικός σκύλος. Σε σύγκριση με άλλους βραχυκεφαλικούς σκύλους, εμφανίζει λιγότερα σημάδια που σχετίζονται με κοντό ρύγχος, αλλά αυτά είναι τα κύρια προβλήματα υγείας για αυτά τα κατοικίδια.
Όλοι οι σκύλοι μπορεί να υποφέρουν από χρόνιες και οξείες ασθένειες και οι διαταραχές γενετικής προέλευσης είναι συχνότερες στα καθαρόαιμα ζώα. Σε κάθε περίπτωση, οι ιδιοκτήτες πρέπει να είναι σε εγρήγορση όχι μόνο για εμφανή σημάδια δυσφορίας, αλλά και για αλλαγές στη διάθεση και τη συμπεριφορά.
Μεταξύ των σκύλων της φυλής, τα κύρια προβλήματα επηρεάζουν την αναπνευστική οδό, η οποία μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη λειτουργικότητα της καρδιάς και τελικά να βλάψει άλλα όργανα και συστήματα, όπως τα νεφρά και το συκώτι, για παράδειγμα.
Οι σκύλοι και οι άνθρωποι έχουν ζήσει μαζί για χιλιετίες, αλλά, για κάποιο λόγο, το σχήμα του ρύγχους είναι ο στόχος των προσπαθειών αλλαγής του περισσότερο ή λιγότερο συχνά. Προφανώς, τα σκυλιά με τσακισμένο πρόσωπο φαίνεται να είναι λιγότερο απειλητικά.
Αλλά, με το να κοντύνουμε το ρύγχος – αυτό συνέβη όχι μόνο με το τεριέ της Βοστώνης, αλλά και με τα μπουλντόγκ, το μπόξερ, το shih tzu, τη Lhasa apso, μεταξύ άλλων φυλών – οι κτηνοτρόφοι έθεσαν σε κίνδυνο και τα όργανα του αναπνευστικού συστήματος.
Με μικρότερα ρουθούνια, λάρυγγα και τραχεία, αυτοί οι σκύλοι χάνουν μέρος της ικανότητάς τους να φιλτράρουν και να υγραίνουν τον ατμοσφαιρικό αέρα στο δρόμο του προς τους πνεύμονες. Το πρακτικό αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η αναπνευστική ανεπάρκεια.
Το λεγόμενο βραχυκεφαλικό σύνδρομο είναι αρκετά κοινό μεταξύ των τεριέ της Βοστώνης, που χαρακτηρίζεται από:
δυσκολία αναπνοής
αναπνοή μόνο από το στόμα.
ροχαλητό (που προκαλείται από το τέντωμα της μαλακής υπερώας, συνέχεια της οροφής του στόματος).
Το σύνδρομο προκαλεί επίσης λανθασμένη τοποθέτηση των δοντιών: με μικρότερο χώρο στα ούλα, τα δόντια γίνονται εσοχές, μειώνοντας τη μάσηση και την κατάποση.
Το Boston terrier μπορεί επίσης να έχει διογκωμένα μάτια, με βλέφαρα που δεν τα καλύπτουν εντελώς. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει σημαντική πτώση στην παραγωγή δακρύων και οι σκύλοι μπορεί να υποφέρουν από «ξηροφθαλμία».
Επίσης λόγω του κοντού ρύγχους του, το τεριέ της Βοστώνης μπορεί να δυσκολεύεται να ανταλλάξει θερμότητα. Οι σκύλοι δεν έχουν ιδρωτοποιούς αδένες απλωμένους στο σώμα τους (είναι συγκεντρωμένοι στα μαξιλάρια των ποδιών τους και ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών τους).
Εξαιτίας αυτού, η αναπνοή είναι ακόμη πιο σημαντική για τα γούνινα σκυλιά για τον έλεγχο της θερμοκρασίας του σώματός τους. Αλλά με βραχυμένους άνω αεραγωγούς, η διατήρηση της θερμικής άνεσης είναι πιο δύσκολη για τα τεριέ της Βοστώνης και άλλα βραχυκεφαλικά ζώα.
Γενικά, τα σκυλιά με επίπεδα πρόσωπα είναι πιο ήρεμα και ήρεμα, αλλά αυτό δεν συμβαίνει με το τεριέ της Βοστώνης, το οποίο έχει την τάση να ταράσσεται και, καθώς είναι πολύ περίεργο, πάντα ερευνά το περιβάλλον του.
Λόγω της συμπεριφοράς του, όταν συνδυάζεται με έντονη ταραχή και πολύ σύντομους αεραγωγούς, το Boston terrier μπορεί να κουραστεί εύκολα. Του αρέσει να περπατάει και να τρέχει, αλλά η σωματική άσκηση πρέπει να είναι μέτρια για να αποφευχθεί η θερμοπληξία και η αφυδάτωση.
Τα μάτια είναι επίσης ένας λόγος για ιδιαίτερη φροντίδα. Οι ιδιοκτήτες πρέπει να δώσουν προσοχή σε σημεία όπως στραβισμός, ερυθρότητα, κνησμός, έντονη ή κακή έκκριση κ.λπ. Μεταξύ των τεριέ της Βοστώνης, ο αριθμός των περιπτώσεων γλαυκώματος, καταρράκτη, επιπεφυκίτιδας και κερατοεπιπεφυκίτιδας (η δημοφιλής ξηροφθαλμία) είναι πολύ υψηλός.
Ορισμένες από αυτές τις ασθένειες μπορεί να προκαλέσουν απώλεια όρασης. Μια ιδιαίτερα συχνή διαταραχή είναι το «cherry eye», μια φλεγμονή του τρίτου βλεφάρου, όπου βρίσκονται οι δακρυϊκοί αδένες, οι οποίοι, όταν μολυνθούν, διογκώνονται και εκτίθενται.
Ο υδροκέφαλος είναι μια κοινή γενετική πάθηση μεταξύ των σκύλων της φυλής. Αυτή είναι η μη φυσιολογική συσσώρευση εγκεφαλονωτιαίου υγρού στο κοιλιακό σύστημα του εγκεφάλου. Ανάλογα με τη βαρύτητα, η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει οτιδήποτε, από μια ήπια καθυστέρηση στη διανοητική ανάπτυξη έως σπασμούς και απώλεια του κινητικού συντονισμού. Ευθύνεται επίσης για πολλές περιπτώσεις φυσικών αποβολών.
Η κρανιογναθική οστεοπάθεια επηρεάζει επίσης πολλά τεριέ της Βοστώνης. Είναι μια εκφυλιστική νόσος, κατά την οποία εμφανίζεται οστικός πολλαπλασιασμός στο πιο εξωτερικό μέρος της γνάθου (το περιόστεο). Η περιοχή γίνεται υπερτροφική. Η διαταραχή είναι ευρέως γνωστή ως σαγόνι του λιονταριού, επειδή η περιοχή μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα και ανησυχητικά.
Η ασθένεια εξακολουθεί να μην έχει θεραπεία, αλλά τα συμπτώματα μπορούν να ανακουφιστούν με ιατρική θεραπεία. Η έγκαιρη διάγνωση είναι ο κύριος σύμμαχος. Τα πρώτα σημάδια είναι η δυσκολία στο φαγητό και ο συνεχής πόνος στην περιοχή του προσώπου.
Αυτά τα σκυλιά είναι επίσης επιρρεπή σε δερματικά προβλήματα όπως ψώρα και αλλεργίες . Ο λόγος δεν είναι ακόμη γνωστός, αλλά τα κρούσματα ψώρας στα τεριέ της Βοστώνης είναι ιδιαίτερα καταστροφικά. Οι αλλεργίες εκδηλώνονται με ερυθρότητα του δέρματος, συχνό κνησμό, τριχόπτωση (τοπική ή γενικευμένη) και υπερβολικό ξύσιμο.
Είναι επίσης ιδιαίτερα ευαίσθητα στην ανάπτυξη σαρκώματος σε μαστοκύτταρα, κύτταρα συνδετικού ιστού που εκτελούν επίσης θεραπευτικές και αμυντικές λειτουργίες έναντι παθογόνων μικροοργανισμών.
Αυτός είναι ένας από τους πιο κοινούς όγκους μεταξύ των σκύλων και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε περιοχή του δέρματος, ειδικά στα πλευρά και το όσχεο. Είναι μια θανατηφόρα ασθένεια, αλλά υπάρχουν καταγραφές επιβίωσης για ένα έτος ή περισσότερο, όταν η διάγνωση γίνεται στο πρώτο στάδιο.
Τα δόντια πρέπει επίσης να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής από τους κηδεμόνες. Πολλά τεριέ της Βοστώνης δεν χάνουν τα βρεφικά τους δόντια, τα οποία στη συνέχεια ενσωματώνονται στα μόνιμα δόντια τους, ευνοώντας τη συσσώρευση αποβλήτων και καταστρέφοντας τα ούλα.
Οι ιδιοκτήτες πρέπει να συνηθίσουν αυτά τα κατοικίδια να βουρτσίζουν τα δόντια τους κάθε δύο ημέρες, για να εξασφαλίσουν τη στοματική υγεία. Τα Boston Terriers σπάνια υποφέρουν από τερηδόνα, αλλά μπορεί να έχουν σοβαρά προβλήματα με την ουλίτιδα. Το βούρτσισμα είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να επιθεωρήσετε το στόμα σας και να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι εντάξει.
Μεταξύ των βραχυκεφαλικών σκύλων, το τεριέ της Βοστώνης είναι το μακροβιότερο (μαζί με το μπόξερ), ζει 13 χρόνια κατά μέσο όρο, με ορισμένα άτομα να φτάνουν τα 15 χρόνια. Καθώς όμως γερνούν, αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης ορισμένων καρδιακών προβλημάτων, όπως η εκφυλιστική νόσος των βαλβίδων (οι βαλβίδες είναι δομές που εμπλέκονται στην κυκλοφορία του αίματος).
Τα συμπτώματα είναι διάχυτα: εύκολη κόπωση, δυσκολία στην αναπνοή, κυάνωση των βλεννογόνων και της γλώσσας, απώλεια βάρους και βήχας. Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί αύξηση του όγκου της κοιλιάς.
Ζώντας με ένα Boston Terrier
Εκτός από το ότι είναι παιχνιδιάρικο και εξαιρετικός σύντροφος, το τεριέ της Βοστώνης προσαρμόζεται εύκολα και μπορεί να ζήσει οπουδήποτε. Αν υπάρχει μεγάλη αυλή, θα περάσει μεγάλο μέρος της ημέρας τρέχοντας και εξερευνώντας, αλλά ακόμα και σε ένα μικρό διαμέρισμα θα μπορεί να βρει πολλά παιχνίδια και άσκηση.
Οι δάσκαλοι πρέπει να προσέχουν λίγο. Το τεριέ της Βοστώνης είναι ευαίσθητο σε αλλαγές θερμοκρασίας, ειδικά όταν συμβαίνουν ξαφνικά. Ρούχα σκύλου και μια ζεστή γωνιά λύνουν το πρόβλημα τις κρύες μέρες.
Το καλοκαίρι, οι καθημερινές βόλτες και τα πιο έντονα παιχνίδια πρέπει να αφήνονται για λιγότερο ζεστές ώρες, όπως η αρχή της ημέρας ή το τέλος του απογεύματος. Στις βόλτες, πρέπει να πάρετε ένα μπουκάλι νερό για να ενυδατώσετε τα γούνινα σας και να επιλέξετε μονοπάτια με σκιά και ήλιο.
Το τεριέ της Βοστώνης είναι πολύ έξυπνο και λατρεύει να μαθαίνει, αλλά δεν είναι πρωταθλητής εκπαίδευσης. Μάλλον θα βρει τους δικούς του τρόπους να κάνει πράγματα, αν και απολαμβάνει πολύ την παρέα των ιδιοκτητών του και θα βρει μερικά κόλπα για να τους ευχαριστήσει.
Τον 19ο αιώνα, όταν η φυλή καθιερώθηκε, τα τεριέ της Βοστώνης χρησιμοποιήθηκαν σε αγώνες εναντίον άλλων ζώων. Αυτό έχει αναπτύξει μια αίσθηση κυριαρχίας και μπορεί να μην τους αρέσει να έχουν συγκάτοικοι για να κάνουν παρέα στο σπίτι. Αυτό μπορεί να επιλυθεί, ωστόσο, ειδικά όταν τα οικογενειακά κατοικίδια μεγαλώνουν μαζί από την ηλικία του κουταβιού.
Σε κάθε περίπτωση, το Boston Terrier δεν δίνεται σε αγώνες. Μπορεί να μην του αρέσει μια γάτα ή ένας άλλος σκύλος που μοιράζεται την προσοχή, αλλά η πιο πιθανή αντίδραση είναι να αγνοήσει τους «εισβολείς». Σε στιγμές που οι άνθρωποι είναι διαθέσιμοι, από την άλλη πλευρά, κάνει ένα νόημα να είναι παρών.
Όσον αφορά τους ανθρώπους, το τεριέ της Βοστώνης είναι ιδιαίτερα ανεκτικό. Δεν κάνει πολύ εύκολα νέους φίλους, αλλά δεν είναι ούτε καχύποπτος ούτε επιθετικός απέναντι σε περίεργους ανθρώπους. Ακόμα κι έτσι, μπορείτε να επιδείξετε μια αίσθηση φύλαξης και προστασίας, ειδικά όταν θεωρείτε κάποιον πιο ευαίσθητο και εύθραυστο.
Η εκπαίδευση των κουταβιών πρέπει να ξεκινά την πρώτη μέρα: μαθαίνουν γρήγορα να ανταποκρίνονται όταν τα καλούν, κοιμούνται στο καθορισμένο μέρος και χρησιμοποιούν χαρτί εφημερίδας ή τουαλέτας.
Τα Boston Terriers μαθαίνουν εύκολα βασικές εντολές . Ακόμα κι έτσι, η τεμπελιά και το πείσμα είναι χαρακτηριστικά της φυλής και μπορεί να προσπαθήσουν να κάμψουν ορισμένους κανόνες για να διατηρήσουν την άνεση: οι ιδιοκτήτες πρέπει να δείξουν ότι είναι επίμονοι και επίμονοι.
Πολύ δεμένο με τους ιδιοκτήτες του, το τεριέ της Βοστώνης δεν μπορεί να θεωρηθεί «τσίχλα». Σπάνια δείχνει σημάδια θλίψης, ακόμα και όταν μένει μόνο του για λίγες ώρες, αρκεί να υπάρχουν κάποια αντικείμενα για να τον διασκεδάσουν. Λίγα σκυλιά της ράτσας υποφέρουν από άγχος ή κατάθλιψη .
