Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ράτσες σκύλων που θεωρούνται επικίνδυνες από το νόμο. Ας δούμε λοιπόν τι λένε αναλυτικά οι ισχύοντες κανονισμοί και ποιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ των διαφόρων χωρών.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πλέον σκυλιά επικίνδυνα από τη φύση ή από το νόμο. Μάλιστα, καταργήθηκε η λεγόμενη «μαύρη λίστα επικίνδυνων φυλών σκύλων». Για τους πολλούς ανθρώπους που ζουν με ένα Μπουλ Τεριέ , ένα Ροτβάιλερ ή ένα Ναπολιτάνικο Μαστίφ, θα φανεί παράλογο να πιστεύουν ότι ο σύντροφος της ζωής τους θα μπορούσε να συμπεριληφθεί, ακόμη και εδώ στην Ελλάδα, σε μια λίστα σκύλων που θεωρούνται επικίνδυνα ανεξάρτητα. Αντίθετα, αν και για σύντομο χρονικό διάστημα, μια λίστα όπως αυτή έχει γίνει μέρος της νομοθεσίας μας.
Η «μαύρη λίστα» των επικίνδυνων σκύλων
Μια λίστα με 17 «επικίνδυνες» ράτσες σκύλων περιλαμβανόταν σε διάταγμα του Υπουργείου Υγείας που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα. Περιλάμβανε, για να δώσουμε μόνο μερικά παραδείγματα, τα ροτβάιλερ, τα αμερικανικά μπουλντόγκ , τα Dogo Argentinos και τα Pitbulls .
Η «μαύρη λίστα» εισήχθη ως αντίδραση σε μια σειρά περιστατικών επιθέσεων από κοντινή απόσταση από σκύλους, που είχαν προκαλέσει αίσθηση στα μέσα ενημέρωσης.
Ωστόσο, επικρίθηκε αμέσως από διάφορες εμπορικές ενώσεις και εμπειρογνώμονες του κλάδου (ηθολόγοι, κτηνίατροι, παιδαγωγοί και εκπαιδευτές σκύλων, κτηνοτρόφοι κ.λπ.). Συγκεκριμένα, οι ηθολόγοι είχαν παρατηρήσει πώς η επιθετικότητα ενός σκύλου δεν εξαρτάται από το αν ανήκει ή όχι σε μια συγκεκριμένη ράτσα αλλά από το περιβάλλον στο οποίο ζει και την εκπαίδευση που λαμβάνει .
Αυτές οι επικρίσεις και οι αξιολογήσεις, ευτυχώς, είχαν οδηγήσει σε ταχεία κατάργηση της λίστας, η οποία επήλθε με ένα άλλο έκτακτο και επείγον διάταγμα «σχετικά με την προστασία της δημόσιας ασφάλειας από επιθέσεις σκύλων».
Αυτό δεν περιείχε καμία «μαύρη λίστα» και διευκρίνιζε, εξάλλου, ότι η προηγούμενη νομοθεσία δεν είχε περιορίσει τα περιστατικά επιθετικότητας.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία δεν υπάρχουν επικίνδυνες ράτσες αλλά μόνο σκύλοι αποδεδειγμένου κινδύνου
Σε ισχύ είναι το Διάταγμα του Υπουργείου Υγείας («Επιβολή και επείγουσα διάταξη για την προστασία της δημόσιας ασφάλειας από επιθέσεις σκύλων»), που ανανεώνεται από έτος σε έτος, με την οποία εφαρμόζεται το προαναφερθέν διάταγμα .
Αυτή η νομοθεσία προβλέπει συγκεκριμένες διαδρομές και υποχρεώσεις για το σύντροφο κατοικίδιων , που πρέπει να αναληφθούν «μετά από επεισόδια δαγκώματος, επιθετικότητας ή βάσει άλλων κοινών κριτηρίων κινδύνου».
Ειδικότερα, σε αυτές τις περιπτώσεις:
τα άτομα έχουν την υποχρέωση να πραγματοποιούν τα μαθήματα κατάρτισης, με δικά τους έξοδα.
οι κτηνιατρικές υπηρεσίες, σε περίπτωση εντοπισμού υψηλού κινδύνου, καθορίζουν τα μέτρα πρόληψης και την ανάγκη αξιολόγησης συμπεριφοράς και πιθανής θεραπευτικής παρέμβασης από κτηνιάτρους ειδικούς στη συμπεριφορά των ζώων·
οι κτηνιατρικές υπηρεσίες τηρούν ενημερωμένο μητρώο σκύλων που δηλώνονται σε υψηλό κίνδυνο επιθετικότητας·
Τα κατοικίδια που περιλαμβάνονται στο προαναφερθέν μητρώο υποχρεούνται να συνάψουν ασφαλιστήριο συμβόλαιο αστικής ευθύνης για ζημιές έναντι τρίτων που προκαλούνται από τον σκύλο τους και πρέπει πάντα να φορούν λουρί και φίμωτρο στο σκύλο τους όταν βρίσκεται σε αστικές περιοχές και σε χώρους ανοικτούς στο κοινό .
Ο τρέχων κανονισμός είναι πολύ πιο κατάλληλος. Το πρόβλημα είναι ότι η εφαρμογή του παραμένει ανεπαρκής, ιδίως όσον αφορά τη διοργάνωση μαθημάτων κατάρτισης από τους αρμόδιους φορείς.
Σε άλλες χώρες, ισχύουν επί του παρόντος λίστες με σκύλους που ταξινομούνται ως επικίνδυνοι ή δυνητικά επικίνδυνοι. Αυτή η ταξινόμηση δεν συμπίπτει πάντα μεταξύ διαφορετικών εθνών ή μεταξύ περιοχών της ίδιας χώρας, οι οποίες με τη σειρά τους προτείνουν διαφορετικές λύσεις διαχείρισης. Ως εκ τούτου, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια έλλειψη ομοιομορφίας σε διεθνές επίπεδο που πρέπει να γνωρίζουμε , ειδικά όταν σχεδιάζουμε ταξίδια και μετακινήσεις με τους σκύλους συντροφιάς μας.
