Pica, κοπροφαγία, ανορεξία και πολυδιψία είναι μερικές από τις πιο κοινές διατροφικές διαταραχές στους σκύλους. Μπορούν να έχουν διαφορετικές αιτίες και συχνά οφείλονται σε διαταραχές συμπεριφοράς. Ας δούμε πώς να τα αντιμετωπίσουμε.
Όπως και στους ανθρώπους, η διατροφική συμπεριφορά μπορεί επίσης να αλλάξει στους σκύλους, οδηγώντας σε μια σειρά διαταραχών. Σε αντίθεση με εμάς, ωστόσο, ο σκύλος δεν μπορεί να μας πει χρησιμοποιώντας λέξεις ποιο είναι το κίνητρο πίσω από τη δυσφορία του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να αναγνωρίζουμε τα συμπτώματα και να τα μεταφράζουμε, αν είναι δυνατόν, σε μια έννοια που μπορούμε να κατανοήσουμε εμείς οι άνθρωποι και, στη συνέχεια, προφανώς να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τον σκύλο μας να νιώσει καλύτερα.
Οι διατροφικές διαταραχές στους σκύλους μπορεί να έχουν διάφορες αιτίες όπως, για παράδειγμα, τη γενετική του σκύλου μας, το βιωματικό του υπόβαθρο, τη δυναμική των σχέσεων και της επικοινωνίας μαζί μας. Η κατάσταση της υγείας του και η μικροχλωρίδα είναι επίσης θεμελιώδεις για την πρόκληση και πιθανώς βοηθούν στην επίλυση και γι’ αυτό μιλάμε για τον άξονα εντέρου-εγκεφάλου . Δεν θα μπορείτε πάντα να καταλάβετε ή να ενεργήσετε μόνοι σας και στην πραγματικότητα είναι πιθανό να χρειαστεί να ζητήσετε υποστήριξη από διάφορα πρόσωπα (βασικός κτηνίατρος, ειδικός συμπεριφοράς , ειδικός σε θέματα διατροφής και προφανώς εκπαιδευτές σκύλων ). Ας δούμε ποιες είναι οι πιο συχνές διαταραχές και οι πιθανές αιτίες τους.
Ανορεξία ή δυσορεξία
Μιλάμε για ανορεξία όταν ο σκύλος σας δεν τρώει καθόλου , ενώ το σύμπτωμα της δυσορεξίας υποδηλώνει μεταβολή στη συχνότητα ή την ποσότητα της τροφής. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να έχει διάφορους οργανικούς λόγους πίσω της, επομένως είναι απαραίτητο να συμπεριλάβετε αμέσως τον Κτηνίατρο σας στη διαδικασία. Πρώτα απ ‘όλα, ωστόσο, πρέπει να προσδιορίσετε εάν η συμπεριφορά είναι οξεία (ξεκίνησε λιγότερο από μια εβδομάδα πριν) ή χρόνια .
Εάν ο σκύλος σας ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση αρνηθεί να φάει, η οργανική αιτία θα μπορούσε πιθανώς να είναι μια μολυσματική ασθένεια (ο πυρετός αφαιρεί την όρεξη), πόνος ή άγχος . Μη χάνετε χρόνο και ζητήστε βοήθεια: δεν είναι φυσιολογικό αν ένας σκύλος αρνείται περισσότερα από ένα ή το πολύ 2 γεύματα.
Εάν, ωστόσο, ο σκύλος σας εμφανίζει μια αλλαγμένη στάση για κάποιο χρονικό διάστημα, όπου περιστασιακά παραλείπει ένα γεύμα ή τρώει λιγότερο από ό,τι θα έπρεπε, είναι πιθανό να υπάρχει μια χρόνια, οργανική ή ψυχολογική παθολογία πίσω από αυτό . Υπάρχουν πολλές χρόνιες παθολογίες που μπορούν να μειώσουν τη διατροφή, αλλά οι δύο πιο συχνές είναι πιθανώς η χρόνια εντερίτιδα και η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.
Η χρόνια εντερίτιδα ή οι χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες του εντέρου με τη σειρά τους αναγνωρίζουν διάφορες αλλαγές συμπεριφοράς ως αιτία και αποτέλεσμα. Ο σκύλος σας, για παράδειγμα, μπορεί να είναι χρόνιο ανήσυχος , με αποτέλεσμα φλεγμονή του εντέρου ή το αντίστροφο. Αυτός είναι ο λόγος που μιλάμε για τον Άξονα Εντέρου – Εγκεφάλου.
Υπάρχουν επίσης αρκετές καθαρά συμπεριφορικές αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν το σκύλο σας να μην φάει, για παράδειγμα αρσενικά σκυλιά κατά τη διάρκεια της θηλυκής περιόδου καύσωνα ή θηλυκά κατά τη διάρκεια της υστερικής εγκυμοσύνης .
Εάν ταΐζετε τον σκύλο σας με πολλά πρόσθετα και σνακ κατά τη διάρκεια της ημέρας, ακόμη και μια γεμάτη κοιλιά μπορεί να είναι μια (προφανής) αιτία δυσορεξίας ή ανορεξίας.
Βουλιμία (αδηφαγία ή πολυφαγία)
Ενώ στους ανθρώπους μιλάμε για βουλιμία, στους σκύλους γενικά αυτό που παρατηρούμε ως αύξηση της πρόσληψης τροφής ορίζεται ως πολυφαγία. Σε αυτή την περίπτωση, ο σκύλος μας θα μπορούσε να φάει πολύ περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε ή, αν έχει περιορισμένη τροφή, να δείξει μια εμμονική έλξη για το φαγητό . Προσοχή, δεν μιλάω για την κανονική αγάπη ενός σκύλου για το φαγητό, αυτό είναι φυσιολογικό! Όχι, μιλάω για σκύλους που αποσυναρμολογούν έπιπλα για να έχουν πρόσβαση σε τροφή ή που είναι ικανοί να κάνουν τρελά πράγματα για να έχουν πρόσβαση σε επιπλέον τροφή.
Μεταξύ των οργανικών διαταραχών που αποτελούν τη βάση αυτής της συμπεριφοράς έχουμε τον υποθυρεοειδισμό (όχι υπερθυρεοειδισμό, πολύ σπάνιο ή σχεδόν ανύπαρκτο σε σκύλους), τον σακχαρώδη διαβήτη και την εξωκρινή παγκρεατική ανεπάρκεια .
Γενικά, η εντερική δυσαπορρόφηση λόγω χρόνιας φλεγμονής του εντέρου μπορεί να προκαλέσει αύξηση της όρεξης, αλλά μείωση του βάρους.
Εξαιρώντας ορισμένες ράτσες , όπως τα Λαμπραντόρ , που έχουν μια χαρακτηριστική αδηφαγία ράτσας, ο σκύλος θα μπορούσε να αποδειχθεί ιδιαίτερα «σκούπας» ακόμα κι αν η τροφή του δεν ήταν πολύ θρεπτική , από άποψη θερμίδων ή θρεπτικών συστατικών.
Τέλος, υπάρχουν πολλές ψυχολογικές αιτίες αυτής της συμπεριφοράς, συνήθως σε αγχώδη βάση. Σε αυτήν την περίπτωση, σας συμβουλεύω ανεπιφύλακτα να μην χρησιμοποιείτε συντομεύσεις , όπως πέτρες ή σκληρά αντικείμενα στο μπολ, που μπορεί να βλάψουν τον σκύλο σας, ή τα λεγόμενα « μπολ κατά του πνιγμού », δηλαδή μπολ με διαχωριστικά, καθώς δεν λύνουν το πρόβλημα.
Φανταστείτε ένα παιδί που τρώει υπερβολικά, του οποίου οι γονείς πιστεύουν ότι, για να λυθεί το πρόβλημα, είναι καλή ιδέα να το βάλετε να φάει με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη του. Το άγχος του παιδιού θα αυξανόταν και δεν νομίζω ότι κάποιος ψυχολόγος θα έλεγε στην οικογένεια ότι ήταν καλή ιδέα. Εν ολίγοις, καμία παρενόχληση: ζητήστε συμβουλές από έναν ειδικό στη συμπεριφορά κτηνίατρο και προσπαθήστε να καταλάβετε εάν και γιατί ο σκύλος σας έχει άγχος.
Τυπογραφική σειρά 12 στιγμές
Η κατάποση μη τροφίμου υλικού ονομάζεται pica. Το Pica είναι συχνό και μπορεί να θεωρηθεί μη παθολογικό στα κουτάβια, όπου η συμπεριφορά εξερεύνησης του στόματος σε συνδυασμό με έλλειψη εμπειρίας μπορεί να οδηγήσει σε «λάθη». Στην πράξη, το κουτάβι θα μπορούσε να κάνει ένα λάθος και να καταπιεί ένα αντικείμενο που έβαλε στο στόμα του μόνο και μόνο για να το μελετήσει καλύτερα.
Ακόμη και σε ενήλικους μπορούμε να εξετάσουμε την πιθανότητα σφαλμάτων , για παράδειγμα αν ο σκύλος σας τρώει το χαρτί που τύλιξες ένα σάντουιτς, ο λόγος μπορεί να είναι λάθος κρίσης, με βάση το άρωμα του φαγητού. Ωστόσο, είναι πολύ διαφορετικό εάν ο σκύλος τρώει πέτρες , πλαστικό, χαρτί, χαρτόνι, υφάσματα ή μεγάλα πλαστικά αντικείμενα που δεν έχουν έρθει ποτέ σε επαφή με τροφή. Σημαντικό: πρέπει επίσης να εξετάσετε την περίπτωση που ο σκύλος θα ήθελε να φάει αυτά τα αντικείμενα, αλλά δεν το κάνει γιατί καταφέρνετε να το αποτρέψετε.
Οι αιτίες της pica σε έναν ενήλικο σκύλο μπορεί να είναι οργανικές (ειδικά χρόνια φλεγμονή του εντέρου, αλλά και όλες οι αιτίες βουλιμίας) ή/και συμπεριφορικές . Μερικές φορές, δεν είναι εύκολο να καταλάβουμε αν ο σκύλος πάσχει από άγχος και το pica είναι συνέπεια του ίδιου του άγχους ή είναι συνέπεια της εντερικής φλεγμονής που προκαλεί το άγχος.
Θα μπορούσαμε επίσης να θεωρήσουμε το έμμονο γλείψιμο επιφανειών , τοίχων ή υφασμάτων ως μια μορφή “pica” . Σε αυτή την περίπτωση, εκτός από άγχος, είναι πολύ πιθανό ο σκύλος να έχει χρόνια γαστρίτιδα , συνοδευόμενη ή όχι από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση .
Εάν ο ενήλικος σκύλος σας έχει pica, τότε σας συνιστώ να ακολουθήσετε ένα μονοπάτι συμπεριφοράς, αλλά καθοδηγούμενο από έναν ειδικό στη συμπεριφορά κτηνίατρο, ο οποίος συνεργάζεται με έναν εκπαιδευτή. Αυτό συμβαίνει επειδή οι οργανικοί λόγοι πίσω από αυτή τη στάση είναι πολλοί και πολύ διαφορετικοί και είναι ακριβώς οι επαγγελματίες που είναι τόσο γιατροί όσο και ειδικοί στη συμπεριφορά που μπορούν να βοηθήσουν στη διαδικασία διάκρισης των διαφόρων αιτιών.
Κοπροφαγία
Μιλάμε για κοπροφαγία όταν ο σκύλος καταπίνει τα κόπρανα του ή άλλων ζώων. Αν και ακούω συχνά ότι η κοπροφαγία συνδέεται με ανεπάρκεια μετάλλων ή βιταμινών , αυτή σίγουρα δεν είναι η πιο συχνή αιτία στη χώρα μας, όπου γενικά έχουμε καλοθρεμμένα σκυλιά.
Πρώτα από όλα πρέπει να καταλάβουμε ποιανού περιττώματα τρώει ο σκύλος μας. Στην πραγματικότητα, η κατάποση περιττωμάτων γάτας, ανθρώπου ή φυτοφάγου μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογική συμπεριφορά, δηλαδή αυτά που εμπίπτουν στη σφαίρα των μη παθολογικών συμπεριφορών του είδους. Σε αυτή την περίπτωση, τα περιττώματα που τρώει ο σκύλος μας έχουν πολύ ιδιαίτερη αξία ως θρεπτικά συστατικά (τα περιττώματα της γάτας για παράδειγμα είναι συχνά πολύ πλούσια σε λίπος) και, παρόλο που μπορεί να μας αηδιάσει και είναι καλύτερα να τα αποφεύγουμε, δεν μπορούμε να τα κατηγορήσουμε εντελώς. .
Ένα άλλο θέμα είναι αν ο σκύλος τρώει τα κόπρανα του ή άλλων σκύλων . Γενικά, σε αυτήν την περίπτωση, είναι σημαντικό να μην τους τιμωρήσετε ή να τους επιπλήξετε, εάν είναι δυνατόν, αλλά να επικοινωνήσετε με έναν εκπαιδευτή σκύλων ή έναν κτηνίατρο ειδικό στη συμπεριφορά και να δημιουργήσετε μια πορεία μαζί για να κατανοήσετε τις αιτίες και τις λύσεις του προβλήματος.
Πολυδιψία
Όπως λέω συχνά, το νερό είναι το πρώτο θρεπτικό συστατικό και γι’ αυτό ακόμη και η πολυδιψία , ή η αυξημένη πρόσληψη νερού, θα πρέπει να θεωρείται αλλοιωμένη διατροφική συμπεριφορά.
Η πολυδιψία, όπως και η πολυφαγία, έχει πολλές οργανικές αιτίες. Διάφορες χρόνιες και ιδιαίτερα ενδοκρινικές παθολογίες προκαλούν αυξημένη πρόσληψη νερού: χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, πυομήτρα , σακχαρώδης διαβήτης, άποιος διαβήτης, υπερ-αδρενοκορτισισμός ( νόσος του Cushing ), υπερασβεστιαιμία (συχνά κακοήθης, συνδεόμενη με όγκους). Οι χρόνιες παθήσεις του εντέρου μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε αύξηση της πρόσληψης νερού, καθώς ο σκύλος προσπαθεί να κατευνάσει τα συμπτώματα της φλεγμονής (π.χ. γαστρίτιδα) πίνοντας υγρά.
Τι να κάνετε λοιπόν πρώτα από όλα αν υποψιάζεστε ότι ο σκύλος σας πίνει πολύ; Μετρήστε την ποσότητα του νερού που πίνετε . Εάν ο σκύλος σας τρώει ξηρή τροφή (κροκέτα), θεωρείται πολυδιψία εάν πίνει πάνω από 100 ml νερό για κάθε κιλό του βάρους του σε 24 ώρες, ενώ εάν καταναλώνει φρέσκια ή υγρή τροφή θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ποσότητα μεγαλύτερη από 50-60 ml. νερού για κάθε κιλό του βάρους του σε 24 ώρες.
Εάν ο σκύλος σας φτάσει ή ξεπεράσει αυτές τις ποσότητες, σας συμβουλεύω να πάτε στον κτηνίατρό σας ο οποίος θα επαληθεύσει όλες τις οργανικές αιτίες αυτού του συμπτώματος. Αφού αποκλειστούν όλες οι πιθανότητες, εάν δεν βρεθεί μια αιτία, ονομάζεται ψυχογενής πολυδιψία . Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο που είναι ειδικός στη συμπεριφορά.
