Το να πάρεις το σκυλί μπορεί να φαίνεται σαν μια χειρονομία στοργής, αλλά μπορεί να μην ερμηνεύεται πάντα θετικά από τον σκύλο. Ακολουθούν ορισμένοι λόγοι για τους οποίους αυτή η πρακτική πρέπει να περιοριστεί.
Στη σχέση μεταξύ σκύλων και ανθρώπινων συντρόφων, οι σωματικές αλληλεπιδράσεις παίζουν καθοριστικό ρόλο. Μια κοινή πρακτική, ειδικά με μικρά ενήλικα άτομα , είναι να τα σηκώνουν . Αν και μπορεί να φαίνεται σαν μια χειρονομία στοργής, από ηθολογική και ψυχολογική άποψη μπορεί να μην ερμηνεύεται πάντα θετικά από τον σκύλο.
Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες αυτή η ενέργεια είναι απαραίτητη , όπως για ιατρικές ανάγκες, οδική ασφάλεια ή όταν ο σκύλος χρειάζεται να ξεκουραστεί κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης –ίσως πολύ μεγάλης για αυτόν– εκδρομής. Ας εξερευνήσουμε μαζί μερικούς λόγους για τους οποίους η πρακτική του σηκώματος σκύλων πρέπει να είναι περιορισμένη και γιατί.
Αυτονομία και ανεξαρτησία
Οι σκύλοι είναι αισθανόμενα όντα με ισχυρή κλίση να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους ( προσκοπισμός και διερευνητικό κίνητρο ). Η παραλαβή τους περιορίζει αυτή την ελευθερία , εμποδίζοντάς τους να αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ικανότητάς τους να μαθαίνουν και να προσαρμοστούν, μειώνοντας την αυτονομία τους.
Επιπλέον, ο σωματικός περιορισμός μπορεί να προκαλέσει άγχος , ειδικά εάν ο σκύλος αντιλαμβάνεται την κατάσταση ως επιβολή και όχι ως επιλογή.
Η απομάκρυνση του συντρόφου μας από την άμεση εμπειρία πολύ συχνά θα μπορούσε να προκαλέσει διάφορες αρνητικές συνθήκες που σχετίζονται με τον πλούτο των γνώσεων του, περιορίζοντας, για παράδειγμα, τις φυσικές του δεξιότητες προσαρμοστικότητας που θα πρέπει να αναπτυχθούν ακριβώς μέσω της επεξεργασίας των βιωμένων εμπειριών.
Προφανώς όλα αυτά πρέπει να τα εξετάσουμε με λίγο αλάτι: εδώ δεν σκοπεύουμε να μας ωθήσουμε να εκθέσουμε το σκυλάκι μας σε περιττούς κινδύνους ή εσκεμμένα σε αρνητικές εμπειρίες, ειδικά όταν μιλάμε για κουτάβια, ανεξάρτητα από το μέγεθος που θα φτάσουν ως ενήλικες.
Κυνική επικοινωνία
Η επικοινωνία μεταξύ των σκύλων γίνεται κυρίως μέσω των σημάτων στάσης και της όσφρησης : η ανύψωση ενός σκύλου από το έδαφος διακόπτει τον φυσικό του τρόπο επικοινωνίας με τους συνομηλίκους του, προκαλώντας πιθανώς παρεξηγήσεις ή άγχος. Μάλιστα, ακόμη και όταν πρόκειται για επικοινωνία πρέπει να έχουμε κατά νου ότι «δεν αρκεί να είσαι σκύλος για να ξέρεις να επικοινωνείς σαν σκύλος, πρέπει να το κάνεις».
Η επικοινωνία με σκύλους είναι πολύ πιο περίπλοκη από ό,τι πιστεύουμε συνήθως και αποτελείται από προσαρμογές όπου εκφράζεται συνεχής αμοιβαία ανατροφοδότηση: είναι μια τέχνη που μαθαίνεται με την εξάσκησή της. Πολλά σκυλιά δεν έχουν ποτέ την ευκαιρία να αναπτύξουν αυτό το ηθολογικό χάρισμα και έτσι παρεξηγούν συνεχώς τα μηνύματα άλλων σκύλων, συχνά ερμηνεύοντας οποιαδήποτε στάση ως πιθανή επιθετικότητα και έτσι αντιδρούν με τρόπο χωρίς κίνητρα, με διεκδικητικές συμπεριφορές που υπαγορεύονται από φόβο και δυσπιστία. Συναισθηματικές καταστάσεις οφείλονται, ακριβώς, στην έλλειψη εμπειρίας και άσκησης κοινωνικότητας.
Προώθηση ανεπιθύμητων συμπεριφορών
Όταν ένας σκύλος σηκώνεται τακτικά για να αποφύγει καταστάσεις που αντιλαμβάνεται ως αρνητικές (όπως συναντήσεις με άλλους σκύλους ή ανθρώπους), μπορεί να μην μάθει να διαχειρίζεται αυτά τα πλαίσια ανεξάρτητα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο άγχος ή φόβο σε παρόμοιες καταστάσεις, καθώς ο σκύλος δεν αναπτύσσει τις στρατηγικές συμπεριφοράς για να τις αντιμετωπίσει.
Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια σοβαρή βιωματική ανεπάρκεια η οποία στη συνέχεια ενεργοποιεί έναν αυτοτροφοδοτούμενο σφόνδυλο με χειρότερο τρόπο. Μάλιστα, αν ο σκύλος μας δεν μάθει μέσα από την εμπειρία πώς να αλληλεπιδρά σωστά ή να εφαρμόζει στρατηγικές αποφυγής όταν δεν σκοπεύει να σχετιστεί με τον άλλον (σκύλο ή άτομο), νιώθουμε υποχρεωμένοι να επέμβουμε και να τον προστατεύσουμε. Κάνοντάς το, ωστόσο, του στερούμε περαιτέρω τη δυνατότητα αναθεώρησης του εκφραστικού του εύρους μέσω της αξιολόγησης των σχολίων άλλων ανθρώπων, επιδεινώνοντας ουσιαστικά τη γενική κατάσταση.
Σεβασμός στον προσωπικό χώρο
Όπως οι άνθρωποι, έτσι και οι σκύλοι έχουν τη δική τους « προσωπική ζώνη », η οποία, εάν εισβάλει χωρίς συγκατάθεση, μπορεί να προκαλέσει δυσφορία ή άγχος. Η παραλαβή ενός σκύλου χωρίς να κατανοήσει πλήρως τα σημάδια του άγχους ή της δυσφορίας του μπορεί να εκληφθεί ως εισβολή σε αυτόν τον χώρο, που θέτει σε κίνδυνο την εμπιστοσύνη και την ευημερία του ζώου.
Όταν ο σκύλος βιώνει αυτήν την τάση μας με αρνητικό τρόπο , το αποτέλεσμα είναι ένα είδος ρωγμής στη σχέση που θα μπορούσε να τον οδηγήσει να μην επιθυμεί την εγγύτητά μας, ειδικά σε ορισμένες καταστάσεις. Έτσι, ο σκύλος θα μπορούσε να απομακρυνθεί από εμάς εσκεμμένα, αλλά όχι επειδή τον κυριεύει η επιθυμία να εξερευνήσει ένα περιβάλλον, αλλά για να μας εμποδίσει να τον σηκώσουμε από το έδαφος, κάτι που θα μπορούσε να βιώσει ως δυσάρεστο περιορισμό.
Σωματική ασφάλεια
Αν και μπορεί να φαίνεται αντιφατικό να σηκώνετε ένα σκυλί, ειδικά αν δεν είναι συνηθισμένο ή ακατάλληλο, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο τραυματισμού τόσο για το ζώο όσο και για τον άνθρωπο σύντροφο. Οι τυχαίες πτώσεις ή ο εσφαλμένος χειρισμός μπορεί να προκαλέσει τραύμα ή μυοσκελετική βλάβη.
Είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη ότι δεν είναι φυσικό για τα σκυλιά να αισθάνονται ότι σηκώνονται από το έδαφος και έτσι να χάνουν την επαφή με το έδαφος με τα 4 πόδια τους: αυτό μπορεί να τους κάνει να αναστατωθούν. Το σήκωμα είναι κάτι ξένο για το είδος, εκτός από εκείνους τους λίγους μήνες της παιδικής ηλικίας, που ο σκύλος είναι πολύ μικρός, και η μητέρα το σηκώνει πιάνοντάς το από το χαλαρό δέρμα του για να το μεταφέρει αλλού. Κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν συμβαίνει συχνά. Σε αυτή την περίπτωση, η φύση έχει προετοιμάσει μια κατάλληλη φυσιολογική απόκριση, ένα είδος «παράλυσης» που υπαγορεύεται από μια ακραία χαλάρωση του κουταβιού. Αυτό είναι χρήσιμο για να μην εμποδίσει τη μητέρα που είναι απασχολημένη με τη μεταφορά, η οποία θα μπορούσε να είναι αυτό που σώζει τη ζωή του κουταβιού.
Ωστόσο, θα θέλαμε να επαναλάβουμε ότι αυτό ισχύει μόνο και αποκλειστικά για κουτάβια τις πρώτες κιόλας εβδομάδες της ζωής τους, και το επισημαίνουμε γιατί κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι είναι ο σωστός τρόπος να μετακινήσετε τον σκύλο ή, παρεξηγώντας πολύ την ηθολογία του σκύλου, σκεφτείτε ότι είναι ένας ηθολογικά σωστός τρόπος να τον τιμωρήσετε.
Οι μίνι φυλές
Έχουμε ήδη ασχοληθεί με αυτό το θέμα, αυτό των μινιατούρων φυλών, εδώ θα πούμε ότι αυτά τα μικρόσωμα σκυλιά αντιπροσωπεύουν μια ανωμαλία και υπάρχουν μόνο για καπρίτσιο και για το κέρδος όσων επιμένουν να τα «παράγουν» σε σειρά. Επίσης σε αυτή την περίπτωση, όπως και σε άλλες, είναι θέμα γενετικής κακομεταχείρισης και θέλαμε να το επαναλάβουμε πριν συνεχίσουμε. Το γεγονός είναι ότι αυτοί οι σκύλοι είναι εξαιρετικά εύθραυστοι, ευαίσθητοι και υποβάλλονται σε συχνό τραύμα. Η παραλαβή τους είναι η συνέπεια αυτής της αφύσικης κατάστασης και είναι συχνά ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η σύνθλιψη ή ο σοβαρός τραυματισμός τους.
Σκεφτόμαστε μόνο να κάνουμε μια ωραία βόλτα στην παρέα τους, κάθε βήμα που κάνουμε αντιστοιχεί σε τουλάχιστον δέκα δικά τους, που έχουν εξαιρετικά κοντά πόδια. Το να μας ακολουθεί είναι κάτι πολύ απαιτητικό και κουραστικό. Επιπλέον, όντας τόσο κοντά στο έδαφος, κινδυνεύουν με σοβαρά εγκαύματα και θερμοπληξία λόγω των υψηλών θερμοκρασιών της ασφάλτου τις ζεστές μέρες, όχι μόνο αυτές των καλοκαιρινών μηνών. Η κοινωνικοποίηση με αυτά τα σκυλιά είναι επίσης αρκετά δύσκολη, απλώς το παιχνίδι με άλλα άτομα κανονικού μεγέθους μπορεί να αποτελεί σοβαρό κίνδυνο. Οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις το να μην πάρεις το σκύλο τις περισσότερες φορές σίγουρα δεν είναι εύκολο.
Αλλά το ερώτημα είναι ότι σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν είναι σκυλιά “Τα Φλιτζάνι” , είναι πάντα σκυλιά, με τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια κίνητρα με τους άλλους. Ο προβληματισμός μας λοιπόν θα πρέπει να είναι στο γεγονός ότι τέτοια ακραία σκυλιά δεν πρέπει να διαδίδονται για το καλό τους, να μην ενθαρρύνεται η μαζική «παραγωγή» τους, όπως αντίθετα συμβαίνει. Δυστυχώς, ωστόσο, μερικοί άνθρωποι, που στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για τη ζωή με ένα σκύλο, έλκονται από αυτά τα ευαίσθητα και τρυφερά μικρά όντα ως αντικείμενα για να στολίσουν το ντύσιμό τους, σαν να ήταν μοντέρνα κοσμήματα κοστουμιών, που δεν ενδιαφέρονται εντελώς για το πραγματικό τους καλό.
Φυσικά δεν θέλετε να τα μαζέψετε όλα μαζί , υπάρχουν άνθρωποι που σέβονται πολύ τα σκυλιά τους, ακόμα κι αν είναι πολύ μικρά σε μέγεθος, και έχουν βρει έναν τρόπο να ικανοποιούν τις ανάγκες τους, με όλες τις δυσκολίες που συνεπάγεται.
Το να πάρεις ένα σκυλί δεν είναι κάτι τόσο ασήμαντο όσο νομίζεις. Είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η ψυχολογική και σωματική ευεξία του ζώου, καθώς και οι ανάγκες επικοινωνίας και εξερεύνησής του. Οι γνώσεις μας για τη γνώση και την ηθολογία του σκύλου υποδηλώνουν ότι, αν και μπορεί να υπάρχουν φορές που είναι σκόπιμο να σηκωθεί ένας σκύλος, αυτές οι περιπτώσεις θα πρέπει να είναι περιορισμένες και να καθοδηγούνται πάντα από την εκτίμηση της ευημερίας και τις απόψεις του για το θέμα.
Η εκπαίδευση και η εκπαίδευση, όταν βασίζονται σε αρχές αμοιβαίου σεβασμού και κατανόησης, ενισχύουν τον δεσμό μεταξύ σκύλων και ανθρώπων, προάγοντας μια αρμονική συνύπαρξη που σέβεται τις ανάγκες και των δύο και μερικές φορές αυτό απαιτεί να εμπλακούμε με τις ανησυχίες και τους φόβους μας: Προστασία του καλού το να είμαστε ένας μικρός σκύλος σύντροφός μας είναι απολύτως το σωστό, αλλά το να έχουμε εμμονή με την υπερβολική προστασία είναι εξίσου κακό. Εδώ η υποστήριξη ενός καλού εκπαιδευτή σκύλων θα μπορούσε να μας βοηθήσει να βρούμε αυτή τη μέση περιοχή ανάμεσα στα δύο άκρα που, ίσως, δυσκολευόμαστε να δούμε.
