Είναι φυσιολογικό ο σκύλος να αισθάνεται έναν ισχυρό δεσμό με τα μέλη της οικογενειακής του ομάδας και να θέλει πάντα να «μένει δεμένος» μαζί τους. Ωστόσο, αυτή η προσκόλληση μπορεί μερικές φορές να γίνει υπερβολική και να είναι σύμπτωμα μιας βαθύτερης ενόχλησης.
Μερικές φορές τα σκυλιά φαίνεται να είναι πάντα προσκολλημένα στους ανθρώπους τους , μια συμπεριφορά που μπορεί να έχει πολύ διαφορετικά κίνητρα και αιτίες. Τα σκυλιά είναι άρρηκτα κοινωνικά ζώα , επομένως είναι γενικά φυσιολογικό να αισθάνονται μια ισχυρή προσκόλληση και την επιθυμία να παραμείνουν κοντά στα μέλη της οικογένειάς τους όσο το δυνατόν περισσότερο .
Μερικές φορές, όμως, αυτό το συναίσθημα μπορεί να είναι υπερβολικό και είναι μια κλήση αφύπνισης που μας σηματοδοτεί ότι ίσως κάτι δεν πάει καλά με τον τρόπο που σχετιζόμαστε μαζί του . Για παράδειγμα, αν ο σκύλος παραμεληθεί ή αν δεν αφιερώνουμε πολύ χρόνο μαζί του , θα μπορούσε να εκφράσει μια κατάσταση άγχους και δυσφορίας παραμένοντας πάντα δεμένος μαζί μας . Σε αυτό το άρθρο, θα εξερευνήσουμε λοιπόν μερικούς από τους πιο συνηθισμένους λόγους πίσω από αυτή τη συμπεριφορά και τι μπορεί να σημαίνει για τη σχέση με τον τετράποδο φίλο μας.
Έχει ισχυρό συγγενικό κίνητρο
Μερικοί σκύλοι δείχνουν μια ιδιαίτερα ισχυρή προσκόλληση στους ανθρώπους τους λόγω της εξαιρετικά συγγενικής φύσης τους . Το συγγενικό κίνητρο δεν είναι άλλο από την έκφραση της επιθυμίας και της ανάγκης να ανήκεις σε μια περιορισμένη ομάδα , η οποία για τα σκυλιά που ζουν στα σπίτια μας αντιπροσωπεύεται από τη δική τους οικογένεια. Μεταξύ των σκύλων που οι περισσότεροι νιώθουν αυτή την έντονη επιθυμία να ανήκουν είναι, για παράδειγμα, τα Μολοσσοειδή , οι Πομερανοί και πάνω απ’ όλα τα Μπουλ Τεριέ , όπως τα αμερικανικά τεριέ Staffordshire , τα Pitbulls και τα Bull Terrier .
Αυτοί οι σκύλοι τείνουν να είναι εξαιρετικά συναισθηματικά δεμένοι με τους ανθρώπους με τους οποίους ζουν και να αναζητούν συνεχώς σωματική επαφή, αλληλεπίδραση μαζί τους και να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος κάθε πτυχής της ζωής του ανθρώπου τους και της υπόλοιπης οικογένειας. Αυτό το είδος συμπεριφοράς είναι συχνά το αποτέλεσμα μιας στενής σχέσης από νεαρή ηλικία και είναι απολύτως φυσιολογικό μέχρι να δημιουργήσει πρόβλημα ή να γίνει εμμονή . Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν ειδικό στη συμπεριφορά κτηνίατρο για τον εντοπισμό των αιτιών και την εξεύρεση πιθανών λύσεων.
Περνά λίγο χρόνο με τους ανθρώπους του
Ένας άλλος λόγος που ένας σκύλος μπορεί να είναι υπερβολικά δεμένος με το σύντροφό του είναι η έλλειψη χρόνου και εμπειριών που ξοδεύονται μαζί. Τα σκυλιά είναι κοινωνικά ζώα που πρέπει απαραίτητα να αλληλεπιδρούν και να μοιράζονται εμπειρίες με την ομάδα της οικογένειάς τους. Εάν ένας σκύλος περνά πολύ χρόνο μόνος του ή αν δεν λαμβάνει αρκετή προσοχή από τους ανθρώπους του, μπορεί να αναζητά συνεχώς τη συμμετοχή τους όταν είναι παρόντες για να ικανοποιήσει την ανάγκη του να νιώσει μέρος της ομάδας .
Το να ζεις με έναν σκύλο υπερβαίνει κατά πολύ την απλή παροχή τροφής ή το να τον βγάζεις έξω για να κάνει τις δουλειές του κάθε μέρα. Για να κάνουμε τη ζωή του σκύλου μας πραγματικά γεμάτη και ενθαρρυντική, είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε και να διατηρήσουμε μια αληθινή, ενεργή, αμφίδρομη και ενσυναίσθητη σχέση μαζί του, αφιερώνοντας χρόνο και προσοχή σε αυτόν και κάνοντας τον να νιώθει πραγματικά αναπόσπαστο μέρος μιας κοινωνικής ομάδας και την καθημερινή οικογενειακή του δυναμική. Για να κάνουμε έναν σκύλο πραγματικά ευτυχισμένο, πρέπει πάνω απ’ όλα να ικανοποιούμε τις κοινωνικές του ανάγκες και τα ατομικά και τα κίνητρα του είδους .
Υποφέρει από άγχος αποχωρισμού
Τα πράγματα περιπλέκονται, ωστόσο, αν ο σκύλος είναι πολύ δεμένος με τον άνθρωπο του επειδή υποφέρει από άγχος αποχωρισμού . Αυτή η κατάσταση μπορεί να εκδηλωθεί όταν ο σκύλος γίνεται ιδιαίτερα ανήσυχος ή αγχωμένος όταν χωρίζεται από τους ανθρώπους που τον φροντίζουν . Τα σκυλιά που πάσχουν από άγχος αποχωρισμού μπορεί να ακολουθούν τους ανθρώπους τους παντού, να δείχνουν υπερπροσκόλληση και να αναζητούν συνεχώς την παρέα τους για να νιώθουν πιο προστατευμένοι και ασφαλείς λόγω των δυσκολιών διαχείρισης του στρες .
Αυτή η συμπεριφορά μπορεί επίσης να οφείλεται σε τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος ή σε έλλειψη επαρκούς κοινωνικοποίησης σε νεαρή ηλικία . Ένας δρόμος διαχείρισης του άγχους , βελτίωσης της σχέσης μεταξύ σκύλου και ανθρώπου συντρόφου με στόχο την απόκτηση μεγαλύτερης αυτοεκτίμησης και συναισθηματικής ισορροπίας θα οδηγήσει τον σκύλο με την πάροδο του χρόνου να μην βιώνει πλέον τον χωρισμό ως ενόχληση . Ο χωρισμός είναι στην πραγματικότητα μια δεξιότητα που πρέπει να αναπτύξει ο σκύλος πάνω από όλα χάρη στη βοήθεια των ανθρώπων του και πρέπει αρχικά να επέλθει σταδιακά.
Συμπερασματικά, αν ο σκύλος σας φαίνεται πάντα προσκολλημένος μαζί σας, είναι απαραίτητο να εξετάσετε προσεκτικά τις πιθανές αιτίες αυτής της φαινομενικά υπερβολικής συμπεριφοράς. Εκτός από το άγχος αποχωρισμού, τα ισχυρά συγγενικά κίνητρα και την έλλειψη χρόνου που περνάτε μαζί, μπορεί να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που συνδέονται επίσης με τη σωματική και ψυχική ευεξία . Η διαβούλευση με έναν εμπειρογνώμονα κτηνίατρο στη συμπεριφορά είναι επομένως απαραίτητη για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των υποκείμενων αιτιών της υπερβολικής προσκόλλησης και για τον εντοπισμό του καταλληλότερου τρόπου αντιμετώπισης από κοινού.
