Οι έλεγχοι αυτιών, οι έλεγχοι πυρετού και οι εξετάσεις αίματος είναι από τις κτηνιατρικές εξετάσεις που οι σκύλοι τείνουν να μισούν πιο συχνά. Ας δούμε γιατί και πώς να μειώσετε την ταλαιπωρία τους.
Πολλά σκυλιά βιώνουν τις κτηνιατρικές επισκέψεις ως στρεσογόνες και ανησυχητικές στιγμές. Αυτό μπορεί να συμβεί για πολλούς λόγους, για παράδειγμα επειδή ο τόπος όπου γίνονται οι έλεγχοι συνδέεται με αρνητικές εμπειρίες στο παρελθόν ή λόγω κακής περιβαλλοντικής κοινωνικοποίησης ή δυσκολιών στη συνάντηση ανθρώπων.
Υπάρχουν επίσης ορισμένες κτηνιατρικές εξετάσεις που οι σκύλοι μισούν ιδιαίτερα, επειδή απαιτούν χειρισμό των πιο ευαίσθητων περιοχών (όπως του πρωκτού και του αυτιού) ή απαιτούν την ικανότητα διατήρησης μιας κατάστασης ακινησίας, και αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, δειγμάτων αίματος , τα οποία συνεπάγονται την εισαγωγή ενός σωληνίσκου δειγματοληψίας, ο οποίος διατηρείται για περισσότερο χρόνο από αυτόν που απαιτείται για μια απλή παρακέντηση.
Ωστόσο, αυτοί είναι ιδιαίτερα σημαντικοί έλεγχοι και επισκέψεις, επειδή σας επιτρέπουν να μειώσετε τους κινδύνους δυνητικά επικίνδυνων παθολογιών και είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της σωματικής ευεξίας του κατοικίδιου ζώου σας υπό έλεγχο.
Εάν η ενόχληση που βιώνει ο σκύλος σε αυτές τις καταστάσεις είναι τόσο ισχυρή που τον εμποδίζει να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες εξετάσεις, είναι επομένως σημαντικό να εξετάσετε την ιδέα να τον βοηθήσετε να ξεπεράσει τον φόβο που συνδέεται με τις επισκέψεις και, με γαλήνη, να οδηγήσετε προς μια συνθήκη μεγαλύτερης ασφάλειας. Το να μάθετε πώς να χειρίζεστε τον σκύλο σας, στην πραγματικότητα, είναι ένας σημαντικός στόχος συνύπαρξης και, ιδιαίτερα σε περιόδους κτηνιατρικής έκτακτης ανάγκης, διευκολύνει πολύ τις επεμβάσεις.
Ας δούμε λοιπόν ποιες δοκιμές αντιμετωπίζουν οι σκύλοι με μεγαλύτερη ανησυχία και πώς να τους βοηθήσουμε να μειώσουν το άγχος που προκαλούν αυτές οι στιγμές, έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι, αν και πρόκειται για λεπτούς ελέγχους, είναι απαραίτητο για την ευημερία τους να μπορούν να τους πραγματοποιήσουν χωρίς κινδύνους.
Μετρώντας τον πυρετό
Ο πιο αξιόπιστος τρόπος μέτρησης του πυρετού ενός σκύλου είναι η εισαγωγή ενός θερμομέτρου στο ορθό. Αυτή η επέμβαση είναι ιδιαίτερα περίπλοκη σε μικρόσωμους σκύλους και ωστόσο είναι δυσάρεστη ακόμη και για μεγαλύτερα σκυλιά, καθώς απαιτεί εισαγωγή περίπου 2/4 εκατοστών, με κλίση περίπου 45 μοιρών, για να φτάσει στο τοίχωμα του ορθού, δηλαδή στο τμήμα που μπορεί να προσφέρουν ένα πιο ακριβές αποτέλεσμα.
Η περιοχή του πρωκτού, ωστόσο, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και, για αυτόν τον λόγο, πολλά σκυλιά αγωνίζονται να επιτρέψουν τη χειραγώγηση κοντά στο πίσω μέρος, ειδικά αν είναι ο κτηνίατρος που το κάνει και όχι ο σύντροφός τους.
Προκειμένου να επιτραπεί το άγγιγμα αυτών των περιοχών του σώματος, ο σκύλος χρειάζεται μια συνθήκη εμπιστοσύνης και, για να προσφέρει αυτή την άδεια, θα πρέπει να εμπιστευτεί πραγματικά το άτομο που έχει απέναντί του. Για τη διευκόλυνση των επεμβάσεων, κατά τη διάρκεια αυτών των καταστάσεων, μας ζητείται να παραμείνουμε ήρεμοι για να δείξουμε στον σκύλο, μέσω της ηρεμίας μας, ότι δεν βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση.
Ελέγχοντας τα αυτιά τους
Ο καθαρισμός των αυτιών είναι επίσης μέρος της λίστας των τεστ που οι σκύλοι τείνουν να μισούν και, συχνά, αντιπροσωπεύει μια περίπλοκη στιγμή ακόμη και για τα κατοικίδια ζώα, επειδή κινδυνεύει να δημιουργήσει συγκρούσεις στη σχέση . Πολλοί σκύλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να αποφύγουν τους ελέγχους, ωστόσο αυτή είναι μια πολύ σημαντική επέμβαση, ειδικά για όσους έχουν προδιάθεση για μολύνσεις του αυτιού και φλεγμονή του ακουστικού πόρου.
Η συμβουλή είναι να αφιερώσετε μερικές στιγμές (κατά την καθημερινή ζωή) για να αγγίξετε απαλά το αυτί, να το χειριστείτε και να το παρατηρήσετε προσεκτικά. Με αυτόν τον τρόπο ο σκύλος θα συνηθίσει σταδιακά την επαφή και, όταν ο κτηνίατρος πρέπει να επαναλάβει την επέμβαση, δεν θα νιώθει υπερβολική ανησυχία, καθώς στο παρελθόν η εμπειρία δεν αντιπροσώπευε τραύμα.
Δείγματα αίματος
Το δείγμα αίματος μπορεί να γίνει μόνο από τον κτηνίατρο και απαιτεί ο σκύλος να έχει νηστέψει τις προηγούμενες 12 ώρες. Ο λόγος για τον οποίο είναι ιδιαίτερα ενοχλητικός συνδέεται με το γεγονός ότι ο σωληνίσκος δειγματοληψίας παραμένει τοποθετημένος για λίγα δευτερόλεπτα και αυτό σημαίνει ότι ο σκύλος πρέπει να παραμείνει στην ίδια θέση.
Αυτό το τεστ διεξάγεται στα πόδια (μπροστά ή πίσω) ή στο λαιμό και, επίσης, σε αυτήν την περίπτωση, όπως για τους ελέγχους του αυτιού και της θερμοκρασίας, απαιτεί το άτομο να μπορεί να βασίζεται στους ανθρώπους γύρω του. Η ανάλυση απαιτεί επίσης ένα προηγμένο επίπεδο χειραγώγησης και σε αυτό πρέπει να προστεθεί μια περαιτέρω πτυχή, που ισχύει για όλες τις δοκιμές για τις οποίες μιλάμε: ενώ εμείς οι άνθρωποι γνωρίζουμε τέλεια τη σημασία των εξετάσεων στις οποίες υποβάλλουμε, αυτό δεν ισχύει για τους σκύλους , που αναγκάζονται (για το καλό τους, προφανώς) να βιώσουν ελέγχους χωρίς να ξέρουν τι συμβαίνει.
Όλα αυτά πρέπει επίσης να συνδυαστούν με το γεγονός ότι, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, εάν ο σκύλος είναι στον κτηνίατρο, αυτό οφείλεται στο ότι ήδη βιώνει μια κατάσταση ενόχλησης, η οποία μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή αλλά, γενικά, μπορεί επίσης να επηρεάζουν τη συναισθηματική του κατάσταση.
Χειρισμός: σχέση και εμπιστοσύνη
Αυτό που περιπλέκει την εκτέλεση αυτών των δοκιμών είναι το γεγονός ότι ο σκύλος πρέπει να αφήσει τον εαυτό του να τον χειριστεί ένα άτομο που, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι γνωστό. Για να είναι δυνατό αυτό, ειδικά για τα πιο ευαίσθητα θέματα, είναι σημαντικό να τα συνηθίσετε σταδιακά στην επαφή πριν καν χρειαστεί να αντιμετωπίσετε τις επισκέψεις.
Μπορείτε να ξεκινήσετε όταν ο σκύλος είναι κουτάβι και, σε στιγμές ηρεμίας, ίσως ενώ τον χαϊδεύετε, να προσεγγίσετε ήρεμα τα πιο ευαίσθητα σημεία, έχοντας κατά νου ότι μεταξύ αυτών, εκτός από την πίσω περιοχή και τα αυτιά, υπάρχουν είναι επίσης τα πόδια και η ουρά.
Όταν αρχίζετε να χειρίζεστε τα πιο ευαίσθητα μέρη, είναι σημαντικό το ίδιο το κατοικίδιο να αισθάνεται ήρεμο, ώστε να αποφευχθεί η μετάδοση των συναισθημάτων ανησυχίας στον σκύλο. Όσο περισσότερη εμπιστοσύνη έχετε στο σύντροφό σας, τόσο πιο εύκολο θα είναι να ξεπεράσετε τον φόβο που προκαλεί η επαφή.
Όταν ζει αυτή την εμπειρία χωρίς ανησυχία, μπορείτε να σκεφτείτε (σεβόμενοι πάντα την προσωπικότητά του) να ζητήσετε από έναν γνωστό σας να τον αγκαλιάσει απαλά με τον ίδιο τρόπο, ώστε ο σκύλος να συνηθίσει να αφήνει και άλλους να τον αγγίζουν.
Μια τελευταία (αλλά πολύ σημαντική) συμβουλή είναι να επιλέξετε προσεκτικά τον κτηνίατρό σας. Στην πραγματικότητα, όποιος ζει με έναν σκύλο που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος όσον αφορά τον χειρισμό, σίγουρα θα έχει παρατηρήσει ότι υπάρχουν επαγγελματίες που είναι λίγο πολύ προσεκτικοί σε αυτές τις πτυχές. Ο εντοπισμός μιας φιγούρας αναφοράς που ξέρει πώς να προσαρμόζει τη συμπεριφορά του στις ανάγκες του ατόμου που έχει απέναντί του αντιπροσωπεύει μια επιλογή με σεβασμό, την οποία ο σκύλος σας σίγουρα θα εκτιμήσει.
