Η αληθινή φιλία δεν γνωρίζει όρια, ούτε καν στα ζωικά είδη, αν και φαίνεται τρελό. Είναι ότι ξέρουν πώς να είναι φανταστικοί σύντροφοι για τους ανθρώπους, πιστοί, λατρευτοί, είναι απλώς απίστευτοι. Πώς να μην τους αγαπάς; Και μεταξύ τους, η αγάπη είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Και αυτή η συμπονετική και συμπαθητική πάπια ήξερε τι έπρεπε να κάνει όταν είδε ένα κουτάβι να τρέμει από το κρύο και ήταν μόνο στο δρόμο. Δεν μπορούσε να τον αφήσει μόνο του βυθισμένο στα βάσανα του.
Το μικρό σκυλί εγκαταλείφθηκε από τη μητέρα του λίγο μετά τη γέννησή του. Ήταν μόνος στον κόσμο, μέχρι που αυτή η πάπια ήθελε να τον βοηθήσει και να τον αγκαλιάζει με αγάπη ανάμεσα στα φτερά της, για να τον ζεστάνει με τα φτερά της. Υπάρχει τόση αγάπη εδώ!
Αυτή η ασυνήθιστη φιλία μεταξύ του πουλιού και του κουταβιού δεν είναι τόσο περίεργη όπως φαίνεται. Τα ζώα δεν διστάζουν να παρέχουν βοήθεια ή να συνοδεύουν το ένα το άλλο όταν τη χρειάζονται.
Με αυτήν την ιστορία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα ζώα είναι οι μεγαλύτεροι άγγελοι και δάσκαλοι που κατοικούν στον κόσμο μας .
Πάντα πίστευα ότι τα ζώα είναι άγγελοι και δάσκαλοι που ανήκουν σε αυτόν τον κόσμο για να εκπληρώσουν το έργο τους να μαλακώσουν τις καρδιές και τις ψυχές μας, καθώς και να μας δώσουν μαθήματα για την «ανθρωπότητα». Πόσο ειρωνικό είναι; Τα ζώα συμπεριφέρονται περισσότερο όπως είναι. Υποτίθεται ότι εμείς οι άνθρωποι πρέπει να συμπεριφερόμαστε, εκείνοι που έχουν «συνείδηση», αλλά με αυτή την έννοια είναι πιο ανθρώπινοι και λιγότερο «θηρία», όπως τους έχουν καλέσει άδικα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια αξιολάτρευτη πάπια βρήκε ένα κουτάβι ηλικίας λίγων ημερών, εγκαταλελειμμένο, μόνο και πολύ κρύο, ήταν η πιο κρύα εποχή του χρόνου.
Το κουτάβι ήταν παγωμένο, πολύ χιόνι και νερό είχε πέσει πάνω στο σώμα του, φοβόταν και δεν σταμάτησε να τρέμει από το κρύο, η πάπια, περιτριγυρισμένη από αλληλεγγύη, αγάπη και το ένστικτο της μητέρας, άρπαξε το κουτάβι με τα φτερά της και το έφερε κοντά στο σώμα της όσο καλύτερα μπορούσε και το κάλυψε με τα φτερά της. Με το ράμφος του άρχισε να χαϊδεύει απαλά το κεφάλι του μικρού σκύλου, αυτό που ήθελε ήταν να τον καθησυχάσει και να τον κάνει να νιώσει άνετα και ασφαλής.
Μετά από λίγα λεπτά, το κουτάβι σταμάτησε να τρέμει και αποκοιμήθηκε.
Δεν είναι γνωστό γιατί το κουτάβι περιπλανιόταν τόσο μικρό μόνο στους δρόμους, αλλά αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι βρήκε έναν άγγελο που δεν δίστασε να τον προστατεύσει και να τον κάνει να νιώσει καλύτερα.
Ούτε έχουμε δεδομένα σχετικά με το τι συνέβη στα αξιολάτρευτα ζώα, αλλά αυτό που αναφέρθηκε από το άτομο που τράβηξε τις φωτογραφίες είναι ότι η χήνα παρέμεινε στην ίδια θέση για όλη την ώρα που το μικρό σκυλάκι ήταν εκεί, κάτι που ήταν προφανές ότι η πάπια δεν ήθελε να ενοχλήσει το κουτάβι της.
Ένα ακόμη παράδειγμα ότι η αγάπη, η ευγένεια και η σοφία των ζώων, όλων, είναι άπειρη και ανεξάντλητη, γιατί παρά το γεγονός ότι εμείς οι άνθρωποι τα έχουμε κάνει τόσο κακό, παραμένουν ως αγνοί, στοργικοί για είδος που είναι.
