Ένας σκύλος ζούσε μέσα σε ένα σκουριασμένο κλουβί στις Φιλιππίνες για 15 χρόνια. Για εκείνον οι μέρες δεν περνούσαν ποτέ: δεν ήξερε τι ήταν η ζεστασιά ενός χάδι, η ζεστασιά μιας αγκαλιάς, η ζεστασιά του ήλιου. Ο καιρός δεν περνούσε, αλλά στο μεταξύ γέρασε και είχε πεθάνει μέσα του, με αποτέλεσμα να μην έχει πια την επιθυμία να ζήσει.
Μια μέρα, ωστόσο, κάποιος είπε στον σύλλογο Pawssion Project για τη θλιβερή κατάστασή του και ένας εθελοντής έσπευσε να τον βοηθήσει: πρώτα του έδωσε ένα όνομα, Μπρούνο, τον τάισε και του έδωσε τα πρώτα του χάδια, τα πρώτα σημάδια του τι σημαίνει να να είσαι αγαπημένος.
Μόλις ελευθερώθηκε από το κλουβί του, ο Μπρούνο μεταφέρθηκε στον κτηνίατρο. Στην αρχή έβγαλε όλο τον θυμό που είχε στο σώμα του, αλλά σιγά σιγά ηρέμησε όταν κατάλαβε ότι είχε πάρει επιτέλους τον δρόμο που τον έβγαζε από εκείνον τον εφιάλτη. Πριν φύγει από τον κτηνίατρο, ένας εθελοντής διάσωσης πήρε τον Μπρούνο στην αγκαλιά της και τον τύλιξε στην αγκαλιά της. Ήταν η πρώτη φορά που τον αγκάλιασαν τον Μπρούνο.
Η μεταμόρφωση ενός σκύλου που ανακαλύπτει τον ήλιο και χαϊδεύεται μετά από 15 χρόνια κλεισμένος σε ένα κλουβί
«Όταν τον πήραν, μας έδειξε το πρώτο του χαμόγελο, ήταν πολύ μεγάλο», είπε ο ιδρυτής του Pawssion Project Malou Perez . «Του είπα: «Μπρούνο, έτσι νιώθεις να είσαι αγαπητός και επιθυμητός». Νιώθοντας αυτή την αίσθηση ζεστασιάς και ασφάλειας, ο Μπρούνο συνέχισε να χαμογελά. Το άλλοτε νευρικό αγόρι μάθαινε να εμπιστεύεται.
Κατευθυνόμενος προς το καταφύγιο, ο Μπρούνο συνέχισε να θαυμάζει τον νέο κόσμο γύρω του. Ο Πέρεθ δεν μπορούσε να μην συγκινηθεί καθώς έβλεπε τον Μπρούνο να βγαίνει από το καβούκι του: “Κοίταξε το παράθυρο για πολλή ώρα, σαν να ήταν έκπληκτος με όλα όσα έβλεπε – λέει ο εθελοντής -. Σταμάτησα να του δώσω ένα παιχνίδι και τελικά αποκοιμήθηκε… Ήμουν πολύ συγκινημένος τότε, σκεπτόμενος πώς έπρεπε να αντέξει χρόνια και χρόνια στην απομόνωση και να μην νιώθει ότι τον αγαπούσαν».
Στην πρώτη του βόλτα, ο Μπρούνο περπάτησε προσεκτικά σε ένα δασωμένο μονοπάτι. Ο σκύλος, που είχε κρατηθεί στο σκοτάδι για τόσο καιρό, τελικά ένιωσε τον ήλιο στο πρόσωπό του: «Βλέποντάς τον να κοιτάζει τη φύση, να εκτιμά τα δέντρα και τον ουρανό ήταν πραγματικά συγκινητικό», έγραψε το Pawssion Project σε μια ανάρτηση στο Facebook στον Bruno.
Αυτές τις μέρες, ο Μπρούνο απολαμβάνει πολλές μεγάλες πεζοπορίες στο δάσος, με ένα χαμόγελο ακόμα στα χείλη του. Και πάνω απ’ όλα έχει ήδη υιοθετηθεί από έναν αγαπημένο άνθρωπο και τέσσερα ηλικιωμένα αδέρφια σκυλιών. Ο Πέρεθ είναι ενθουσιασμένος που βλέπει τον Μπρούνο να ευδοκιμεί. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτό το σκυλί που είδε αναγεννημένο: «Θα τον έχω πάντα κοντά στην καρδιά μου».
