Τα σκυλιά μυρίζουν επίσης τα ψυχολογικά μας προβλήματα: μια μελέτη διαπιστώνει την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν όσους υποφέρουν από μετατραυματικό στρες
Τα σκυλιά μπορούν να μυρίσουν τα συναισθήματά μας, σε σημείο να μπορούν ακόμη και να αναγνωρίσουν όσους πάσχουν από PTSD. Αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα μελέτης που διεξήχθη από το «Canine Olfaction Lab» του Τμήματος Ψυχολογίας και Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου Dalhousie στο Χάλιφαξ του Καναδά.
Τα σκυλιά μπορούν να μυρίσουν τα συναισθήματά μας, σε σημείο να μπορούν ακόμη και να αναγνωρίσουν εκείνους που πάσχουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες . Αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα μελέτης που διεξήχθη από το «Canine Olfaction Lab» του Τμήματος Ψυχολογίας και Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου Dalhousie στο Χάλιφαξ του Καναδά.
Το PTSD («Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες») οδηγεί σε συμβιβασμό στην ψυχική υγεία αφού το άτομο έχει υποστεί ένα ή περισσότερα τραυματικά γεγονότα κατά τη διάρκεια της ζωής του. Αρχικά διαγνώστηκε και σχετίζεται κυρίως με την εμπειρία του στρατού και στη συνέχεια βρέθηκε και σε άτομα γενικά που έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με εξαιρετικά δύσκολα γεγονότα στη ζωή τους. «Οι σκύλοι-οδηγοί για διαταραχή μετατραυματικού στρες αντιπροσωπεύουν μια συμπληρωματική και εναλλακτική παρέμβαση που χρειαζόταν ακόμη επιστημονική επικύρωση – επισημαίνουν οι ειδικοί – Μελετήσαμε εάν οι σκύλοι μπορούν να ανιχνεύσουν εικαζόμενες πτητικές οργανικές ενώσεις (VOCs) που σχετίζονται με το στρες στην αναπνοή ανθρώπων με ιστορίες τραύμα, κάνοντάς τους να ξαναζήσουν καταστάσεις παρόμοιες με αυτές που βίωσαν όταν υπέστησαν το τραύμα».
Έτσι, οι πειραματιστές συνέλεξαν δείγματα αναπνοής από 26 άτομα σε 40 συνεδρίες τόσο κατά τη διάρκεια μιας κατάστασης ηρεμίας όσο και άγχους που προκλήθηκε από την έκθεση σε εξατομικευμένα σήματα τραύματος. Είκοσι πέντε σκύλοι συντροφιάς εκπαιδεύτηκαν στη συνέχεια να ανιχνεύουν οσμές, αλλά μόνο δύο, ο Ivy και η Callie , έδειξαν σημαντική ικανότητα και ενδιαφέρον για την ολοκλήρωση της πλήρους μελέτης.
«Τόσο ο Ivy όσο και η Callie βρήκαν αυτό το έργο εγγενώς κίνητρο – εξήγησε η ερευνήτρια και συν-συγγραφέας της μελέτης Laura Kiiroja – Η απεριόριστη όρεξη τους για λιχουδιές ήταν επίσης ένα πλεονέκτημα (αναφορά στη χρήση λιχουδιών στη φάση εκπαίδευσης, εκδ . .). Ήταν πολύ πιο δύσκολο να τους πείσω να κάνουν ένα διάλειμμα παρά να αρχίσουν να δουλεύουν».
Το τεστ έδειξε έτσι την ικανότητά τους να διακρίνουν τις δύο διαθέσεις μέσω της όσφρησης . «Οι δύο σκύλοι πραγματοποίησαν περίπου 90% ακρίβεια σε όλα τα σετ δειγμάτων στο πείραμα διάκρισης και με ακρίβεια 74% και 81% αντίστοιχα, στο πείραμα ανίχνευσης. Περαιτέρω αναλύσεις της οσφρητικής απόδοσης των σκύλων σε σχέση με τις αναφερόμενες συναισθηματικές αντιδράσεις των ανθρώπινων δωρητών στην έκθεση σε σημάδια τραύματος υποδηλώνουν ότι οι σκύλοι μπορεί να έχουν εντοπίσει διακριτούς δείκτες ενδοκρινικού στρες .
Η μελέτη είναι η πρώτη που δείχνει ότι ορισμένοι σκύλοι μπορούν να ανιχνεύσουν αυτές τις «υποτιθέμενες πτητικές οργανικές ενώσεις» που σχετίζονται με το στρες που εκπέμπονται από άτομα με ιστορικό τραύματος όταν βιώνουν δυσφορία που σχετίζεται με τη μνήμη των όσων έχουν υποστεί. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ατομικών ανθρώπινων οσμών, όπως διευκρινίστηκε στη μελέτη: «Η σταθερή «πρωταρχική οσμή» με βάση τη γενετική, την ηλικία και το φύλο του ατόμου, η αλλαγή στη «δευτερεύουσα οσμή» που βασίζεται σε ενδογενείς διατροφικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης της νόσου· και «τριτογενή οσμή» που βασίζεται σε εξωγενείς παράγοντες όπως τα προϊόντα προσωπικής υγιεινής. Αυτά τα στοιχεία καθορίζουν το ατομικό οσφρητικό προφίλ των πτητικών οργανικών ενώσεων (VOCs) που προέρχονται από το ανθρώπινο σώμα (π.χ. ισοπρένιο, μονοτερπένια). Καθώς τα μόρια VOC εξατμίζονται/εξαχνώνονται, οι σκύλοι μπορούν να τα ανιχνεύσουν από δείγματα όπως η αναπνοή, τα ούρα και ο ιδρώτας». Στη μελέτη η μεγαλύτερη επιτυχία σημειώθηκε με τα δείγματα που περιείχαν την ανάσα των ατόμων που συμμετείχαν στο τεστ.
Η όσφρηση των σκύλων είναι 10.000-100.000 φορές πιο ευαίσθητη από αυτή των ανθρώπων: έχουν περίπου 300 εκατομμύρια οσφρητικούς υποδοχείς, σε σύγκριση με 5 εκατομμύρια στον άνθρωπο . Ως εκ τούτου, η έρευνα αξιολόγησε τις ευκαιρίες εφαρμογής αυτής της οξείας αίσθησης για τη βιοϊατρική ανίχνευση. Είναι ένα είδος μελέτης που σε σκύλους δεν είναι από μόνο του νέο, σκεφτείτε την ήδη αποδεδειγμένη ικανότητα των σκύλων να ανιχνεύουν ανθρώπινους όγκους , ιούς όπως το COVID-19 ή ακόμα και παράσιτα όπως η ελονοσία . Και πάλι, οι σκύλοι «χρησιμοποιούνται» για να αναφέρουν περιπτώσεις υπογλυκαιμίας και επιληπτικών κρίσεων . Αυτό που προκαλεί έκπληξη όμως σε αυτή την περίπτωση είναι ότι μιλάμε για συναισθήματα και όχι για εσωτερικούς παράγοντες όπως ιώσεις ή άλλες σωματικές ασθένειες. Αυτό που νιώθει ο σκύλος είναι ακριβώς η ψυχική κατάσταση που εμείς οι άνθρωποι -όπως και τα άλλα ζώα- μεταμορφώνουμε σε «χημεία» και την οποία η εξαίσια όσφρησή τους μπορεί να «διαβάσει» και να ερμηνεύσει.
Πέρα από τις ανθρώπινες επιπτώσεις που έχουν αυτές οι μελέτες, δηλαδή οι μέθοδοι που θα εφαρμοστούν για να διασφαλιστεί ότι οι σκύλοι βιώνουν αυτό το είδος δραστηριότητας με ηρεμία και με πνεύμα συνεργασίας, δεδομένου ότι συνεχίζουν να αποτελούν σημαντικό στήριγμα για το ανθρώπινο είδος ακόμη και στην ανίχνευση των ασθενειών, από τη σκοπιά που συνδέονται στενά με τον κόσμο τους, νέα παράθυρα ανοίγουν ακόμη για να κατανοήσουμε την εξαιρετική φύση των ικανοτήτων τους , αλλά κυρίως για να προσπαθήσουμε να φανταστούμε τη ζωή όπως την αντιλαμβανόταν από τη μύτη αυτό που πάντα ήταν ζώο ότι είναι πιο κοντά στον άνθρωπο, τόσο που μπορούμε πλέον να μιλάμε χωρίς καμία αμφιβολία για συνεξέλιξη.
