Η ψυχαναγκαστική διαταραχή του σκύλου είναι μια παθολογία που προκαλείται από μια κατάσταση άγχους, η οποία οδηγεί τον σκύλο να αναπαράγει επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, όπως το δάγκωμα της ουράς του ή το κυνήγι των σκιών. Για τη διάγνωση και τη θεραπεία είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με έναν κτηνίατρο ειδικό στη συμπεριφορά.
Η ψυχαναγκαστική διαταραχή του σκύλου είναι μια παθολογία στενά συνδεδεμένη με μια κατάσταση άγχους , η οποία οδηγεί το άτομο να αναπαράγει επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και να πραγματοποιεί ενέργειες σύμφωνα με αυστηρά εφαρμοσμένους κανόνες. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τη χρήση διαφορετικών στρατηγικών για τον έλεγχο των «υπερβολικών» συναισθημάτων, την πρόταση χειρονομιών, ενεργειών και συμπεριφορών στις οποίες κάποιος βρίσκει ικανοποίηση -αν και στιγμιαία- σε μια ενόχληση που μπορεί να εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και να εκδηλώνεται με εξαιρετικά υποκειμενικό τρόπο.
Οι συμπεριφορές που προτείνονται από σκύλους που πάσχουν από ψυχαναγκαστική διαταραχή (όπως το γλείψιμο των ποδιών τους, το κυνήγι των σκιών, το κυνηγητό και το δάγκωμα της ουράς τους , το συνεχές γάβγισμα και πολλές άλλες) είναι οι ίδιοι τα συμπτώματα μιας κατάστασης άγχους που δημιουργείται από στοιχεία που πρέπει να αναζητηθούν προσεκτικά. προσδιορίστε την προέλευσή του και στη συνέχεια βρείτε την κατάλληλη θεραπεία.
Παρόλο που κάθε άτομο, καθαρόαιμη ή μικτή ράτσα, μπορεί να υποφέρει από αυτή την παθολογία, υπάρχουν ορισμένες ράτσες που αναπτύσσουν αυτήν την παθολογία με υψηλότερη συχνότητα, συγκεκριμένα οι Γερμανοί Ποιμενικοί , τα Μπουλ Τεριέ , τα Πίτμπουλ , τα Μπόρντερ Κόλι και άλλοι σκύλοι που συχνά χαρακτηρίζονται από έντονη αντιδραστικότητα που συμβαίνει γύρω του.
Τα αίτια της ψυχαναγκαστικής διαταραχής του σκύλου
Ο εντοπισμός της υποκείμενης αιτίας της ψυχαναγκαστικής διαταραχής είναι το πρώτο βήμα για την ενεργή θεραπεία αυτής της παθολογίας. Αν και μπορεί να εκδηλωθεί με πολύ διαφορετικές συμπεριφορές, υπάρχει πάντα μια κατάσταση άγχους που κρύβεται πίσω από αυτό . Το ίδιο το άγχος, ωστόσο, είναι ένα σύμπτωμα που πρέπει να αναλυθεί προσεκτικά προκειμένου να μπορέσουμε να εντοπίσουμε την προέλευσή του.
Οι πιο διαδεδομένες αιτίες είναι πάνω απ’ όλα η φυλάκιση -ιδιαίτερα σε κλουβιά ρείθρων- αλλά και η απογοήτευση των επιθυμιών και των κινήτρων του υποκειμένου , δηλαδή των ενδιαφερόντων και των πράξεων μέσω των οποίων αισθάνεται ικανοποιημένος.
Ομοίως, καθώς ο σκύλος είναι κοινωνικό ζώο, το άγχος μπορεί επίσης να προκληθεί από έλλειψη σχέσεων , μοναξιά ή υπερβολική αναστολή των συμπεριφορών του , μέσω συνεχών απαγορεύσεων, παρενόχλησης ή σωματικής βίας .
Ο σκύλος που πάσχει από ψυχαναγκαστική διαταραχή επιλέγει επομένως να εφαρμόσει αντισταθμιστικές συμπεριφορές για να αντιμετωπίσει ό,τι προκαλεί υπερβολικά συναισθήματα , προσπαθώντας να αποφύγει, να μειώσει ή να αποτρέψει τα φοβερά γεγονότα ή καταστάσεις.
Και έτσι, με βάση τα εκλεκτικά του ενδιαφέροντα, καταλήγει να γλείφει συνεχώς τον εαυτό του , να γλείφει νερό, να κυνηγά σκιές, να προτείνει αυτοτραυματική συμπεριφορά στους γοφούς ή, πιο σπάνια, στην κοιλιά, στους τοίχους ή σε άλλες επιφάνειες. Αλλά μπορεί επίσης να καταλήξει να αφιερώνει όλη του την προσοχή σε περιβάλλοντα περιπολίας, στον καταναγκαστικό έλεγχο ενός αντικειμένου ή μιας περιοχής ή ακόμα και στο να ζητά την προσοχή των παρευρισκομένων.
Θεραπεία ψυχαναγκαστικής διαταραχής
Πριν από την επέμβαση, είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό στη συμπεριφορά κτηνίατρο, ο οποίος θα πραγματοποιήσει τη διάγνωση. Αυτή η διαταραχή, στην πραγματικότητα, πρέπει να αντιμετωπιστεί ενεργά, αλλά πρώτα από όλα δεν πρέπει να συγχέεται με νευρολογικές παθολογίες ή με συμπεριφορές που προκαλούνται, αντίθετα, από παράσιτα ή δερματίτιδα.
Ο ειδικός θα φροντίσει επίσης να ανιχνεύσει τη διάρκεια της συμπεριφοράς, τον σκοπό και την πιθανότητα -ή όχι- διακοπής της. Η παρέμβαση θα είναι τότε απαραίτητη μόνο εάν η ευημερία του υποκειμένου διακυβεύεται λόγω της διαταραχής . Εν ολίγοις, εάν ο σκύλος γλείφει το πόδι του μόνο κάθε τόσο, σίγουρα δεν χρειάζεται να ξεκινήσει θεραπεία, αλλά θα αρκεί να σημειώσετε τη δράση και να την αναγνωρίσετε ως προτίμηση του υποκειμένου, ίσως προσπαθώντας να προσέξτε τις στιγμές που το κάνει. .
Εάν, ωστόσο, αυτή η διαταραχή αναγνωριστεί ως τέτοια, θα προταθεί μια φαρμακολογική ή παραφαρμακολογική θεραπεία για τη διαχείριση του άγχους, αλλά και τα κατοικίδια ζώα θα κληθούν να παρέμβουν ενεργά με μια σειρά δραστηριοτήτων που επιτρέπουν στο άτομο να εξερευνήσει το περιβάλλον. αισθάνονται ικανοποιημένοι με ενέργειες διαφορετικές από αυτές που προτείνονται καταναγκαστικά και μέσω της δημιουργίας μιας θυγατρικής κοινωνικής ομάδας, η οποία ξέρει πώς να καθοδηγεί τον σκύλο προς τη μείωση της δομής των συναισθημάτων του.
Αυτή η παρέμβαση θα ευνοήσει μια πραγματική βελτίωση της ποιότητας ζωής του, επιτρέποντάς του να αναπτύξει περισσότερη αυτοεκτίμηση.
Επιπλέον, μέσα από κοινές στιγμές και δραστηριότητες, θα του παρέχονται μεγαλύτερα εργαλεία επικοινωνίας και, μέσω της δυνατότητας να εκφράσει αληθινά τις ηθολογικές του ανάγκες, θα δείξει την προσωπικότητά του.
Τι δεν πρέπει να κάνετε με τα σκυλιά που πάσχουν από ψυχαναγκαστική διαταραχή
Για να παρέμβετε με θετικό τρόπο, πρέπει οπωσδήποτε να αποφύγετε να μαλώσετε το σκυλί όταν προτείνει ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές , γιατί με αυτόν τον τρόπο καταλήγετε να τον απογοητεύσετε και να τον εμποδίσετε περαιτέρω. Αντίθετα, χρειάζεται να έχουμε υπομονή και ενσυναίσθηση, χωρίς να ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο που πάσχει από παθολογία που δεν κάνει συνειδητά την επιλογή να συμπεριφερθεί με αυτόν τον τρόπο.
Το να τον αφήνεις μόνο στα βάσανά του είναι ένας ακόμη παράγοντας αποστασιοποίησης, σε μια στιγμή που, αντίθετα, θα χρειαζόταν ένα σημείο αναφοράς για να στραφεί σε περίπτωση ανάγκης. Το να δείχνετε παρών, ωστόσο, είναι μια εξαιρετική αφετηρία.
Τέλος, είναι σημαντικό να μην παίρνετε αυτή τη διαταραχή ελαφρά ή απλά να χαμογελάτε σε συμπεριφορές χωρίς να παρεμβαίνετε. Αν δείτε ότι ο σκύλος σας παρουσιάζει ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές, ζητήστε βοήθεια από έναν κτηνίατρο που ξέρει πώς να βλέπει το περιβάλλον στο σύνολό του, αναλύστε το πλαίσιο στο οποίο εκδηλώνονται οι καταναγκασμοί , φτάστε πραγματικά στην πηγή της δυσφορίας και βρείτε στοιχείο που προκαλεί άγχος.
