Ως μέρος κάθε φυσικής εξέτασης για κουτάβι, νιώθω την κοιλιά του σκύλου για να ελέγξω για όλα τα είδη των πραγμάτων, όπως πόνο, διευρυμένα όργανα και μάζες. Περνάω τα δάχτυλά μου στο κέντρο κοντά στον αφαλό τους, νιώθοντας την ενδεικτική μάζα μιας ομφαλοκήλης και κοντά στη βουβωνική χώρα ελέγχοντας για βουβωνικά εξογκώματα και τα βρίσκουμε αρκετά.
Οι κήλες δεν είναι ασυνήθιστες στα κουτάβια και εμφανίζονται με διάφορους τρόπους. Τα καλά νέα είναι ότι τα περισσότερα είναι εύκολα αντιμετωπίσιμα και συχνά συλλαμβάνονται νωρίς. Εδώ είναι τι πρέπει να γνωρίζετε:
Τι είναι η κήλη;
Η κήλη εμφανίζεται όταν κοιλιακά όργανα ή λιπώδης ιστός προεξέχουν μέσα από ένα αδύναμο σημείο του μυός ή του συνδετικού ιστού. Η σοβαρότητα της κήλης εξαρτάται από το μέγεθος του ελαττώματος στο κοιλιακό τοίχωμα. Στην πιο καλοήθη μορφή του, μια μικρή ποσότητα κοιλιακού λίπους μπορεί να προεξέχει κατά διαστήματα από την τρύπα και να επανατοποθετηθεί εύκολα με λίγη πίεση. Στην πιο σοβαρή του μορφή, τα έντερα ή άλλα κοιλιακά όργανα μπορεί να περάσουν μέσα από την τρύπα, συμπιέζοντας την παροχή αίματος και στραγγαλίζοντας ουσιαστικά το όργανο. Σε αυτά τα χειρότερα σενάρια οι κήλες μπορεί να γίνουν απειλητικές για τη ζωή σε σύντομο χρονικό διάστημα. Παραδόξως, ακόμη και οι μεγάλες κήλες μπορούν συχνά να αντιμετωπιστούν με επιτυχία εάν η διάγνωση γίνει πριν τεθεί σε κίνδυνο το όργανο που έχει κήλη.
Ποιοι είναι οι διαφορετικοί τύποι κήλης που εμφανίζονται στα κουτάβια;
Στα κουτάβια, οι πιο κοινές κήλες είναι:
Ομφαλός : η περιοχή όπου ο ομφάλιος προσάρτησε το έμβρυο στον πλακούντα της μητέρας στη μήτρα, τον οποίο όλοι γνωρίζουμε ως αφαλός, θα πρέπει να κλείσει λίγο μετά τη γέννηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις το κλείσιμο είναι ατελές, αφήνοντας μια τρύπα στην κοιλιά μέσω της οποίας το περιεχόμενο μπορεί να κήλη.
Βουβωνική : ο βουβωνικός σωλήνας είναι ένα άνοιγμα στην περιοχή της βουβωνικής χώρας από το οποίο κατεβαίνουν οι όρχεις. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έχουν βουβωνικό σωλήνα και μπορεί να υποφέρουν από βουβωνοκήλες.
Διαφραγματικό : το διάφραγμα είναι το μεγάλο μυϊκό φύλλο που χωρίζει τη θωρακική κοιλότητα από την κοιλιά. Ενώ το τραύμα και τα συγγενή ελαττώματα μπορούν να προκαλέσουν ελαττώματα σε οποιοδήποτε σημείο κατά μήκος του διαφράγματος, υπάρχουν δύο συγκεκριμένοι υποτύποι διαφραγματοκήλης που είναι γνωστό ότι εμφανίζονται ως συγγενείς ανωμαλίες στα κουτάβια:
Hiatal : το διάφραγμα είναι ένα άνοιγμα στο διάφραγμα όπου ο οισοφάγος, ο οποίος μεταφέρει την τροφή από το στόμα στο στομάχι, περνά από το στήθος στην κοιλιά. Εάν το άνοιγμα είναι μεγαλύτερο από όσο θα έπρεπε, το στομάχι μπορεί να αρχίσει να διογκώνεται μέσα στην θωρακική κοιλότητα.
Περιτοναιοπερικαρδιακό : αυτή η μπουκιά λέξης αναφέρεται σε ένα άνοιγμα μεταξύ του περιτόναιου (μια μεμβράνη που καλύπτει την κοιλιακή κοιλότητα) και το περικάρδιο (τον σάκο που περιβάλλει την καρδιά). Αυτό προκύπτει από ένα εμβρυολογικό πρόβλημα κατά την ανάπτυξη και είναι η πιο κοινή μορφή συγγενούς περικαρδιακού ελαττώματος στον σκύλο.
Τι προκαλεί την κήλη στους σκύλους;
Οι κήλες μπορεί να είναι συγγενείς (που σημαίνει ότι το κουτάβι γεννήθηκε με την πάθηση) ή αποκτηθεί μέσω τραύματος, ασθένειας ή γήρανσης. Οι συγγενείς κήλες είναι η πιο κοινή αιτία που παρατηρείται σε νεαρά σκυλιά. Μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ενός αυθόρμητου προβλήματος κατά την ανάπτυξη ή ενός γενετικού ελαττώματος που μεταδόθηκε από έναν από τους γονείς.
Το τραύμα είναι η άλλη κοινή αιτία κήλης στα κουτάβια. Τραύμα αμβλείας δύναμης, όπως το χτύπημα από ένα αυτοκίνητο ή οποιοδήποτε είδος χτυπήματος στο τοίχωμα του σώματος μπορεί να προκαλέσει ρήξη είτε στο κοιλιακό τοίχωμα είτε στο διάφραγμα, επιτρέποντας στα κοιλιακά όργανα να κήλη.
Ποια είναι τα σημάδια μιας κήλης στα κουτάβια;
Τα σημάδια μιας κήλης ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση και τη σοβαρότητα της κήλης. Σε πολλές περιπτώσεις, με μια μικρή χωρίς επιπλοκή κήλη που αποτελείται μόνο από μια μικρή ποσότητα κοιλιακού λίπους, ο ιδιοκτήτης μπορεί να μην παρατηρήσει τίποτα ή απλώς να αισθανθεί μια μικρή στριμωγμένη σταγόνα στην περιοχή του αφαλού ή της βουβωνικής χώρας. Καθώς η κήλη γίνεται μεγαλύτερη και τα πιο ζωτικά όργανα τίθενται σε κίνδυνο, τα σημάδια μπορεί να είναι τα εξής:
Πόνος
Εμετός
Έλλειψη όρεξης
Μεγάλη μάζα στην κοιλιά ή στη βουβωνική χώρα
Δυσκολία στην ούρηση
Βήχας
Δύσπνοια (δυσκολία στην αναπνοή)
Ακανόνιστος καρδιακός παλμός
Πώς γίνεται η διάγνωση της κήλης;
Η ομφαλοκήλη και η βουβωνοκήλη μπορούν συχνά να διαγνωστούν με ψηλάφηση κατά τη διάρκεια μιας φυσικής εξέτασης, αν και μπορεί να χρειαστεί απεικόνιση για να επιβεβαιωθεί εάν το περιεχόμενο της κήλης περιλαμβάνει έντερα ή άλλα κοιλιακά όργανα.
Για τις κήλες που ανοίγουν στην θωρακική κοιλότητα, απαιτούνται απεικονιστικές μελέτες όπως ακτινογραφίες και υπερηχογράφημα για να προσδιοριστεί ποια όργανα μετατοπίζονται και σε ποιο βαθμό.
Μπορεί να αντιμετωπιστεί η κήλη;
Καθώς η κήλη είναι ουσιαστικά μια τρύπα στο τοίχωμα του σώματος που δεν πρέπει να υπάρχει, ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση του περιεχομένου της κοιλιάς και την αποκατάσταση του ελαττώματος, ώστε τα όργανα να παραμείνουν εκεί που υποτίθεται ότι είναι. Η επιτυχία της επισκευής εξαρτάται από το μέγεθος του ελαττώματος, από το αν τα όργανα υπέστησαν ή όχι βλάβη όταν υπέστησαν κήλη και τη γενική υγεία του κατοικίδιου ζώου.
Στις περιπτώσεις μικρών ομφαλοκήλης όπου προεξέχει μόνο λίπος, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει την επισκευή της κήλης τη στιγμή της στείρωσης. Εάν η κήλη είναι μεγάλη ή περιέχει κοιλιακά όργανα, η χειρουργική επέμβαση πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό για να αποφευχθεί η βλάβη οργάνων ή ακόμα και ο θάνατος. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να αξιολογήσει το κατοικίδιό σας εάν υποψιάζεστε ότι πάσχει από κήλη και να καθορίσει την καλύτερη πορεία δράσης.
Οι κήλες μπορούν να προληφθούν;
Σε πολλές περιπτώσεις συγγενών κηλών, είναι αδύνατο να προβλεφθεί πότε και πού θα εμφανιστούν, αν και ορισμένες φυλές θεωρούνται προδιατεθειμένες σε διάφορους τύπους κήλης. Για παράδειγμα, ενώ τα Shar-pei και τα αγγλικά μπουλντόγκ είναι πιο πιθανό να έχουν διαφραγματοκήλη, οι Weimaraners υπερεκπροσωπούνται σε περιπτώσεις περιτονοπερικαρδιακής κήλης.
Τα κατοικίδια που έχουν οποιαδήποτε μορφή συγγενούς κήλης δεν πρέπει να εκτρέφονται καθώς μπορεί να μεταδώσουν το ελάττωμα στους απογόνους τους.
Αν και οι κήλες μπορεί να είναι οδυνηρές και μερικές φορές ακόμη και απειλητικές για τη ζωή, η πλειονότητα των κατοικίδιων με κήλη που λαμβάνουν έγκαιρη διάγνωση αντιμετωπίζονται με επιτυχία και συνεχίζουν να ζουν μακρά και ευτυχισμένη ζωή. Εάν βρείτε ένα απροσδόκητο πρήξιμο ή μάζα στο κατοικίδιο ζώο σας, ακόμα κι αν δεν φαίνεται να το ενοχλεί αυτή τη στιγμή, μην περιμένετε να το αξιολογήσετε. Η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί για άριστα αποτελέσματα.
