Γνωρίζουμε ότι τα μικρότερα σκυλιά τείνουν να ζουν περισσότερο από τις μεγαλόσωμες ράτσες.
Τα Bernese Mountain Dogs και οι Great Danes, για παράδειγμα, έχουν προσδόκιμο ζωής 8 χρόνια, ενώ τα Corgis μπορούν να ζήσουν έως και 15 χρόνια και τα Chihuahua έως δύο δεκαετίες. Και παρόλο που μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις, αυτό είναι γραμμένο στο DNA τους. Η είδηση της δοκιμής ενός νέου φαρμάκου ικανού να παρατείνει τη ζωή των μεγάλων τετράποδων καλύτερων φίλων μας έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις . Αλλά την ίδια στιγμή, άλλοι Αμερικανοί ερευνητές εξέτασαν περισσότερα από 25.000 σκυλιά 238 φυλών και ανακάλυψαν ότι το προσδόκιμο ζωής μπορεί επίσης να οφείλεται σε διαφορετικά επίπεδα κινδύνου ορισμένων περισσότερο ή λιγότερο σοβαρών παθήσεων υγείας.
Μεγάλοι σκύλοι, μεγάλες ασθένειες
Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Plos One , εξαιρουμένων μόνο των βραχυκεφαλικών σκύλων, τα μεγάλα σκυλιά αντιστοιχούν σε μεγάλες ασθένειες. Όσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος, «τόσο πιο πιθανό είναι να αντιμετωπίσετε σοβαρές παθήσεις υγείας όπως καρκίνο, ασθένειες που σχετίζονται με τα οστά, εντερικά προβλήματα, προβλήματα στο αυτί, τη μύτη και το λαιμό, εγκεφαλικές και ορμονικές παθήσεις, καθώς και μολυσματικές ασθένειες». Τα μικρότερα σκυλιά, από την άλλη πλευρά, είναι «πιο πιθανό να έχουν προβλήματα με τα μάτια, την καρδιά, το συκώτι, το πάγκρεας και τους πνεύμονες», με καλύτερα αποτελέσματα.
Η μελέτη των πιθανοτήτων
Αυτή η έρευνα βασίζεται σε δεδομένα που συλλέγονται από το Dog Aging Project των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας και, παρόλο που δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει μια αιτιώδη συνάφεια, μας λέει ότι για μεγάλους σκύλους υπάρχει πράγματι αυξημένη πιθανότητα συνάντησης με παθολογίες που οδηγούν πιο γρήγορα στο θάνατο. Τα ευρήματα ίσχυαν ακόμη και αφού οι ερευνητές έλαβαν στατιστικά υπόψη το φύλο των σκύλων, το πού ζούσαν ή αν ήταν καθαρόαιμα ή μικτά. Και αυτό μας λέει ότι είναι ο μεταβολισμός των μεγαλόσωμων σκύλων που επηρεάζει τα δυσμενή αποτελέσματα.
Το βραχυκεφαλικό παράδοξο
Το μόνο ιατρικό ιστορικό που δεν διαφέρει σημαντικά μεταξύ μεγαλύτερων και μικρότερων σκύλων είναι το νεφρικό και το ουροποιητικό ιστορικό. Ενώ τα μικρόσωμα σκυλιά προσβάλλονται περισσότερο από ασθένειες του αναπνευστικού. Το ποσοστό των σκύλων με αναφερόμενο ιστορικό αναπνευστικών προβλημάτων αυξανόταν με την αύξηση της ηλικίας, κυμαινόμενο από λιγότερο από 1% στα κουτάβια έως 8% στους μεγαλύτερους σκύλους, αλλά το ποσοστό μειώθηκε με την αύξηση του μεγέθους, από 6% σε μικρότερους σκύλους σε 3% σε μεγαλύτερα. Αυτό επηρεάζεται αντιστρόφως σε σύγκριση με τα άλλα από το βραχυκεφαλικό σύνδρομο , το οποίο προκαλεί υποπλαστική τραχεία, περιττή μαλακή υπερώα και στενωτικά ρουθούνια, και που συγκαταλέγεται στις πρώτες διαγνώσεις της αναπνευστικής κατηγορίας μεταξύ των μικρών σκύλων. Τα γαλλικά μπουλντόγκ και τα pug είναι πολύ δημοφιλή στις Ηνωμένες Πολιτείες, επομένως υπήρχαν πολλά από αυτά μεταξύ των 27.541 σκύλων που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη.
Νέα σύνορα πρόληψης
«Ανακαλύψαμε ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της ηλικίας και του επιπολασμού της νόσου κατά τη διάρκεια της ζωής με βάση το μέγεθος του σκύλου για πολλές σημαντικές παθήσεις υγείας – εξηγεί ο βιοστατολόγος Yunbi Nam, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης –. Τα ευρήματά μας συνάδουν με τη μειωμένη διάρκεια ζωής σε μεγάλους σκύλους και προτείνουν πιθανούς τρόπους για περαιτέρω έρευνα». Το Dog Aging Project προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να μελετήσουμε τον επιπολασμό διαφορετικών καταστάσεων υγείας και «μας επέτρεψε να αποδείξουμε δίκιο σε όλους τους ιδιοκτήτες που ισχυρίζονται ότι τα μεγαλόσωμα σκυλιά τους αρρωσταίνουν περισσότερο και δυσανάλογα με τους άλλους». Αλλά πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι «αυτά είναι δεδομένα για τον επιπολασμό της νόσου κατά τη διάρκεια της ζωής, παρά δεδομένα για την αιτία θανάτου. Ωστόσο – καταλήγει ο Nam– μας παρέχουν πληροφορίες για τις κατηγορίες ασθενειών που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των προσδοκιών και αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή οδό για μελλοντική πρόληψη».
