Η νόσος του Cushing – επίσης γνωστή ως υπερκορτιζολισμός και υπεραδρενοκορτισισμός – είναι μια σοβαρή ασθένεια που συνήθως προσβάλλει μεσήλικες και ηλικιωμένους σκύλους. Μπορεί να είναι σοβαρό εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία.
Εδώ είναι τι πρέπει να γνωρίζετε για τη νόσο του Cushing στους σκύλους—από τύπους και συμπτώματα μέχρι θεραπεία και φροντίδα.
Τι είναι η νόσος του Cushing στους σκύλους;
Η νόσος του Cushing (υπεραδρενοκορτισισμός) εμφανίζεται συνήθως όταν τα επινεφρίδια εκκρίνουν υπερβολική ποσότητα ορμόνης του στρες ή κορτιζόλης.
Τι προκαλεί τη νόσο του Cushing στους σκύλους;
Η νόσος του Cushing στους σκύλους εμφανίζεται πιο συχνά σε μεσήλικες έως ηλικιωμένους σκύλους – από περίπου 7-12 ετών.
Υπάρχουν τρεις τύποι της νόσου του Cushing στους σκύλους:
Νόσος Cushing που εξαρτάται από την υπόφυση
Η νόσος Cushing εξαρτώμενη από την υπόφυση εμφανίζεται όταν ένας όγκος της υπόφυσης στη βάση του εγκεφάλου εκκρίνει πάρα πολύ από την ορμόνη που διεγείρει τα επινεφρίδια να παράγει κορτιζόλη.
Αυτοί οι όγκοι είναι συνήθως καλοήθεις και μικροί. Ωστόσο, το 15-20% των σκύλων με όγκους της υπόφυσης θα αναπτύξουν τελικά νευρολογικά σημεία καθώς ο όγκος μεγαλώνει. Οι όγκοι της υπόφυσης ευθύνονται για το 80-85% των περιπτώσεων της νόσου του Cushing.
Όγκος επινεφριδίων
Τα επινεφρίδια δημιουργούν ορμόνες του στρες και βρίσκονται δίπλα στα νεφρά. Ένας όγκος των επινεφριδίων μπορεί να είναι καλοήθης (όχι καρκινικός) ή κακοήθης (καρκινικός). Οι όγκοι των επινεφριδίων προκαλούν το 15-20% των περιπτώσεων της νόσου του Cushing.
Ιατρογενής Νόσος Cushing
Η ιατρογενής νόσος του Cushing στους σκύλους προκαλείται από την υπερβολική ή μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών φαρμάκων.
Τι κάνει η νόσος του Cushing στους σκύλους;
Αν και δεν είναι εγγενώς επώδυνη, η νόσος του Cushing σε σκύλους (ειδικά εάν δεν ελέγχεται) μπορεί να σχετίζεται με:
Υψηλή πίεση του αίματος
Πέτρες ουροδόχου κύστης
Διαβήτης
Χρόνιες λοιμώξεις του δέρματος και του ουροποιητικού συστήματος
Αλλαγές στο ήπαρ ( κενοτοπική ηπατοπάθεια )
Αυξημένος κίνδυνος θρόμβων αίματος
Η υψηλή αρτηριακή πίεση και η απώλεια πρωτεϊνών μέσω των ούρων είναι επίσης κοινά με τον υπεραδρενοκορτιτισμό και μπορεί να συμβάλλουν σε νεφρική νόσο.
Επιπλέον, το 15-20% των σκύλων με όγκους της υπόφυσης αναπτύσσουν νευρολογικά σημεία καθώς μεγαλώνει ο όγκος και το 5-10% των σκύλων με Cushing θα αναπτύξουν επίσης διαβήτη .
Αν και σπάνιοι, οι ασθενείς με Cushing διατρέχουν επίσης κίνδυνο για πνευμονικές θρομβοεμβολές (δυνητικά θανατηφόροι θρόμβοι αίματος στους πνεύμονες).
Είναι ορισμένες φυλές με προδιάθεση για τη νόσο του Cushing;
Οποιοσδήποτε σκύλος μπορεί να αναπτύξει τη νόσο του Cushing, αλλά διαγιγνώσκεται πιο συχνά σε αυτές τις ράτσες:
Κανίς , ειδικά μινιατούρες κανίς
Dachshunds
Μπόξερ
Boston Terriers
Γιορκσάιρ τεριέ
Αμερικανικά τεριέ Staffordshire
Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου του Cushing στους σκύλους;
Υπάρχει μια ποικιλία συμπτωμάτων που μπορεί να εμφανιστούν σε έναν σκύλο με νόσο του Cushing. Μερικά από τα πιο κοινά σημάδια περιλαμβάνουν:
Πίνοντας περισσότερο νερό
Αυξημένη ούρηση
Αυξημένη όρεξη
Τριχόπτωση ή κακή αναγέννηση
Λαχάνιασμα
Εμφάνιση με κοιλιά
Λεπτό δέρμα
Μαύρα στίγματα
Επαναλαμβανόμενες δερματικές λοιμώξεις
Επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις
Ξαφνική τύφλωση
Λήθαργος
Ακράτεια ούρων
Σμηγματόρροια ή λιπαρό δέρμα
Σκληρές, ακανόνιστες πλάκες στο δέρμα (που ονομάζονται calcinosis cutis)
Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου του Cushing στους σκύλους;
Αν και δεν υπάρχει κανένα τεστ που θα διαγνώσει το 100% των περιπτώσεων, ο κτηνίατρός σας πιθανότατα θα συστήσει κάποιο συνδυασμό από τα ακόλουθα:
Βασική εξέταση αίματος (CBC/Χημεία)
Ανάλυση ούρων +/- καλλιέργεια ούρων (για να αποκλειστούν λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος)
Δοκιμή διέγερσης ACTH (μπορεί να έχει ψευδώς αρνητικά)
Τεστ καταστολής χαμηλής δόσης δεξαμεθαζόνης (μπορεί να επηρεαστεί από άλλες ασθένειες)
Δοκιμασία καταστολής δεξαμεθαζόνης υψηλής δόσης
Αναλογία κορτιζόλης ούρων προς κρεατινίνη
Υπερηχογράφημα κοιλίας (μπορεί να αναγνωρίσει αλλαγές στη διεύρυνση του ήπατος και των επινεφριδίων ή όγκους)
Υπολογιστική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (μπορεί να ανιχνεύσει όγκους της υπόφυσης)
Ποια είναι η θεραπεία για τη νόσο του Cushing στους σκύλους;
Η θεραπεία της νόσου του Cushing στους σκύλους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υποκείμενη αιτία. Οι επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:
Χειρουργική επέμβαση
φαρμακευτική αγωγή
Ακτινοβολία
Εάν η νόσος του Cushing προκαλείται από την υπερβολική χρήση στεροειδών, η δόση των στεροειδών θα πρέπει να μειωθεί σταδιακά και να διακοπεί, εάν είναι δυνατόν. Αλλά λάβετε υπόψη: Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπή της πρωτοπαθούς νόσου που χρησιμοποιήθηκε αρχικά για τη θεραπεία του στεροειδούς, επομένως μπορεί να χρειαστούν διαφορετικά φάρμακα.
Χειρουργική επέμβαση
Οι όγκοι των επινεφριδίων μπορούν συχνά να αφαιρεθούν χειρουργικά. Και, εάν είναι καλοήθεις, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι θεραπευτική. Λόγω της θέσης τους στη βάση του εγκεφάλου, οι όγκοι της υπόφυσης είναι πιο δύσκολο να αφαιρεθούν. Η χειρουργική επέμβαση για όγκους της υπόφυσης μπορεί να είναι διαθέσιμη σε ορισμένα κτηνιατρικά νοσοκομεία παραπομπής.
Φαρμακευτική αγωγή
Η ιατρική αντιμετώπιση είτε με τριλοστάνη ( V etoryl® ) είτε με μιτοτάνη (Lysodren® ) είναι η πιο κοινή μορφή θεραπείας για όγκους της υπόφυσης και όταν η χειρουργική επέμβαση δεν αποτελεί επιλογή για όγκο των επινεφριδίων. Αυτά τα φάρμακα παρεμβαίνουν στην παραγωγή κορτιζόλης, αλλά απαιτείται πολύ στενή παρακολούθηση για να διασφαλιστεί ότι η λειτουργία των επινεφριδίων δεν επηρεάζεται πολύ γρήγορα.
Ανάλογα με το ποια φαρμακευτική αγωγή ξεκινά, ο κτηνίατρός σας θα δημιουργήσει ένα σχέδιο για την παρακολούθηση της αιμοληψίας του σκύλου σας και την επίτευξη της κατάλληλης δόσης (αυτή θα ποικίλλει ανάλογα με τον ασθενή, τη διάρκεια της φαρμακευτικής αγωγής κ.λπ.).
Μόλις ο κτηνίατρος καθορίσει τη σωστή δόση του σκύλου σας, μια δοκιμή διέγερσης ACTH γίνεται συνήθως κάθε τρεις έως έξι μήνες ή εάν παρατηρήσετε σημάδια ότι το Cushing αρχίζει να αναπτύσσεται ξανά. Καθώς οι όγκοι της υπόφυσης και των επινεφριδίων εξελίσσονται, θα απαιτούν αυξημένη δόση φαρμάκου για τον έλεγχο των συμπτωμάτων.
Κατά την έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής ή την αλλαγή της δόσης, φροντίστε να παρακολουθείτε το κατοικίδιο ζώο σας για λήθαργο, έμετο, μειωμένη όρεξη ή δυσκολία στην αναπνοή. Καλέστε αμέσως τον κτηνίατρό σας εάν παρατηρήσετε κάποιο από αυτά τα σημάδια.
Ακτινοβολία
Η ακτινοθεραπεία για τη νόσο του Cushing που εξαρτάται από την υπόφυση σε σκύλους έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει ή εξαλείφει τα νευρολογικά συμπτώματα και βελτιώνει την πρόγνωση, ειδικά όταν αντιμετωπίζεται έγκαιρα. Ο διάμεσος χρόνος επιβίωσης σε αυτές τις περιπτώσεις είναι 743 ημέρες, ή περίπου δύο χρόνια. Η ακτινοθεραπεία μπορεί επίσης να είναι μια επιλογή για όγκους των επινεφριδίων που δεν μπορούν να αφαιρεθούν χειρουργικά.
Πόσο ζουν τα σκυλιά με τη νόσο του Cushing;
Η πρόγνωση για σκύλους με νόσο του Cushing εξαρτάται από το εάν έχουν υπόφυση ή μη εξαρτώμενο από την υπόφυση Cushing, εάν ο όγκος είναι καλοήθης ή κακοήθης και από άλλες ιδιαιτερότητες της περίπτωσης του σκύλου.
Όγκοι υπόφυσης
Εάν προκαλείται από μικρό όγκο της υπόφυσης, η ιατρική αντιμετώπιση μπορεί να προσφέρει μακροπρόθεσμο έλεγχο με καλή ποιότητα ζωής. Για τη νόσο του Cushing που εξαρτάται από την υπόφυση, ο διάμεσος χρόνος επιβίωσης των ασθενών που λαμβάνουν θεραπεία με τριλοστάνη ή μιτοτάνη είναι περίπου δυόμισι χρόνια.
Εάν ένας όγκος της υπόφυσης είναι μεγάλος και επηρεάζει τον εγκέφαλο και τις γύρω δομές, η πρόγνωση είναι χειρότερη.
Όγκοι επινεφριδίων
Περίπου το 50% των όγκων των επινεφριδίων είναι καλοήθεις και η χειρουργική αφαίρεση μπορεί να είναι θεραπευτική. Το υπόλοιπο 50% των όγκων των επινεφριδίων είναι κακοήθεις και έχουν κακή πρόγνωση, ειδικά εάν έχουν ήδη δώσει μεταστάσεις κατά τη στιγμή της διάγνωσης.
Ο διάμεσος χρόνος επιβίωσης είναι περίπου ένα έτος όταν λαμβάνεται θεραπεία με τριλοστάνη ή μιτοτάνη. Η πρόγνωση είναι χειρότερη σε ασθενείς με μετάσταση του πρωτοπαθούς όγκου, τοπική εισβολή στα αγγεία ή όγκο μεγαλύτερο από 5 cm σε μήκος.
Μπορείτε να αποτρέψετε τη νόσο του Cushing στους σκύλους;
Δυστυχώς, δεν μπορείτε να αποτρέψετε τη νόσο του Cushing εάν προκαλείται από όγκο της υπόφυσης ή των επινεφριδίων. Ωστόσο, μπορείτε να αποφύγετε τη μακροχρόνια χρήση στεροειδών υψηλής δόσης για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης ιατρογενούς νόσου Cushing.
