Ένας σκύλος με ένα παλτό βαμμένο σε λεοπάρ. Αυτός είναι ο Nonsinam, ο σκύλος που γίνεται διάσημος στο Tik Tok. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα γιατί τα χρώματα που χρησιμοποιούνται είναι φυσικά, αλλά το δίλημμα είναι βαθύτερο και έχει να κάνει με την αναζήτηση της προσοχής μέσα από την εμφάνιση των σκύλων που ζουν μαζί μας.
Το όνομά της είναι Nonsinam και είναι ένα μείγμα Pitbull του οποίου το παλτό έχει βαφτεί, ώστε να μοιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο με λεοπάρδαλη . Στο Tik Tok, τα βίντεο που την απεικονίζουν να περπατά με τον άνθρωπο της συγκεντρώνουν χιλιάδες likes και σχόλια , ενώ όσοι τη συναντούν στο δρόμο μένουν έκπληκτοι με τη λαμπερή και αφύσικη εμφάνισή της.
Οι περαστικοί την κοιτούν έκπληκτοι και μετά στρέφονται προς τον σύντροφό της, ο οποίος απαντά σοβαρά στις ερωτήσεις των περίεργων: «Είναι μια διασταύρωση λεοπάρδαλης και σκύλου». Κάποιοι πιστεύουν αυτή την παράλογη θεωρία, άλλοι όχι. Συχνά ζητούν να βγάλουν μια αναμνηστική φωτογραφία μαζί της.
Στα σχόλια, οι ακόλουθοι χωρίζονται μεταξύ αυτών που πιστεύουν ότι πρόκειται για κακομεταχείριση και εκείνων που αντ’ αυτού υπερασπίζονται τον μανδύα της Nonsical , υποστηρίζοντας ότι τα χρώματα που χρησιμοποιούνται δεν βλάπτουν την ευημερία της με κανέναν τρόπο.
Εικόνα από το προφίλ TikTok Όχι το όνομά του
Αν από τη μια υπάρχει ελπίδα ότι το κατοικίδιο σύντροφος χρησιμοποιεί όντως φυσικά χρώματα (σε κάποια βίντεο λέει ότι είναι κομμωτής), από την άλλη παραμένει ένα τεράστιο δίλημμα, που ξεφεύγει πολύ από τη γούνα και αφορά τον ίδιο τον λόγο. Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο επιλέγουν να αλλάξουν το χρώμα του τριχώματος του σκύλου τους.
Εικόνα από το προφίλ TikTok Όχι το όνομά του
Ονομάζεται « καλλιτεχνική περιποίηση » και είναι μια τάση που, μέσω της ακραίας περιποίησης, αποκαλύπτει στην πραγματικότητα την επιθυμία των ανθρώπων να τραβήξουν την προσοχή εκμεταλλευόμενοι την εμφάνιση ενός άλλου ζωντανού όντος.
Ο Nonsinam ανήκει σε μια κατηγορία στην οποία ανήκουν πολλά σκυλιά, μεταξύ των οποίων υπάρχει και ο GQ, διάσημος γιατί ζει με τον groomer και influencer, γνωστό στα social media με το όνομα Siren of the Bulls .
Ο πιο ακολουθούμενος από όλους, ωστόσο, είναι ο Gabriel Feitosa , ένας άνθρωπος που ζει στο Σαν Ντιέγκο, στις Ηνωμένες Πολιτείες, και που έχει μετατρέψει αυτό το πάθος σε δουλειά. Σήμερα ορίζει τον εαυτό του ως « Creative Groomer »: έχει πάνω από δύο εκατομμύρια ακόλουθους στο Instagram και μια αλυσίδα καταστημάτων εξαπλωμένη σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα δικά του σκυλιά εμφανίζονται στα social media άλλοτε βαμμένα πορτοκαλί (με το σχήμα του Tigger, του χαρακτήρα Winnie the Pooh) και άλλοτε μπλε ή ροζ. Τον περασμένο χρόνο, ξεκίνησε επίσης μια δωρεάν εκστρατεία περιποίησης για σκύλους καταφυγίου, ελπίζοντας ότι η φανταχτερή εμφάνιση θα τους βοηθήσει να βρουν πιο γρήγορα την υιοθεσία.
Στην κριτική που δέχεται στο Instagram για το επάγγελμά του, ο Feitosa απαντά με ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε στην κορυφή του προφίλ του (επομένως θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό): «Δεν είναι αλήθεια ότι αυτή η δραστηριότητα είναι κακομεταχείριση σκύλων . Οι πελάτες μου είναι απόλυτα ικανοί να ζουν και να κοινωνικοποιούνται ανεξάρτητα από το χρώμα του τριχώματος τους – και προσθέτει – Λαμβάνουν ακόμη περισσότερη προσοχή από τους ανθρώπους που συναντούν: ποιος σκύλος δεν θέλει να έχει την προσοχή μας;
Αλλά το θέμα είναι ακριβώς αυτό: ακόμη και αν υποθέσουμε ότι τα σκυλιά δεν υποφέρουν κατά τη διάρκεια ή μετά την υπερβολική περιποίηση στην οποία υποβάλλονται και παραμελώντας το γεγονός ότι το τρίχωμα είναι ένα σημαντικό εργαλείο για τη θερμορύθμιση, αυτό που παραμένει ανεπαρκές είναι η ίδια η ανάγκη να γίνει γελοίος με την εμφάνιση του ζώου. Αυτή η επιλογή, στην πραγματικότητα, προϋποθέτει μια χρηστική προσέγγιση σε ένα άλλο έμβιο ον που δεν έχει ανάγκη ή επιθυμία για αυτή την παρέμβαση.
Σίγουρα δεν τους νοιάζουν τα παπούτσια, το γκλίτερ, το βερνίκι νυχιών. Για τα περισσότερα σκυλιά, η ομορφιά κρύβεται αντίθετα σε μια λακκούβα, σε ένα λιβάδι ή στην κορυφή ενός λόφου, όπου μπορούν να καθίσουν και να μυρίσουν τη μυρωδιά των ρευμάτων που περνούν. Η ομορφιά βρίσκεται στην ευτυχία που είναι μια κοινή στιγμή, είναι μια σχέση στην οποία κάποιος νιώθει ικανοποιημένος από τις ανάγκες και τις επιθυμίες του, είναι να έχει έναν ξεκάθαρο και αναγνωρισμένο ρόλο μέσα στην ομάδα.
Ωστόσο, όταν ο κόσμος των σκύλων συναντά αυτόν της ανθρώπινης μόδας , τα αποτελέσματα μπορεί να είναι καταστροφικά και δεν αφορούν μόνο την πιθανή υπερβολική περιποίηση και την αγορά ακριβών gadgets. Η πραγματική καρδιά του προβλήματος, στην πραγματικότητα, είναι ακόμη πιο βαθιά και ξεκινά ακριβώς από τις προ-υιοθετικές φάσεις, όταν ξεκινά ο μηχανισμός που οδηγεί στο να δοθεί τεράστια σημασία στην εμφάνιση του σκύλου και αντίθετα να υποτιμηθεί η προσωπικότητά του . Αν το καλοσκεφτείς, όμως, αυτή η τελευταία θα πρέπει να είναι η πιο σημαντική παραλλαγή, μαζί με την ιστορία της φυλής του (ή του μείγματος φυλών), τα υποκειμενικά του ενδιαφέροντα, τα πάθη και τις δυσκολίες του.
Σε αυτήν ακριβώς την αδυναμία μας γεννιούνται και νέες ράτσες που χαρακτηρίζονται από ολοένα και πιο περίεργες μορφολογίες, όπως οι λεγόμενοι « σκύλοι σχεδιαστών » ή, για παράδειγμα, ο Αμερικανός Bully (τόσο μυώδης που είναι σχεδόν αδύνατο να καθίσει). Και από αυτόν τον κόσμο προέρχονται επίσης τα αστραφτερά παλτά, τα παπούτσια διάσημων εμπορικών σημάτων και η ακραία πρακτική της αισθητικής χειρουργικής, ικανή να αλλάξει εντελώς την εμφάνιση των σκύλων που κάποτε χρησιμοποιούνταν για την αποφυγή τραυματισμών κατά το κυνήγι ή τη μάχη και που σήμερα δεν είναι τίποτα. περισσότερο από ένα όπλο για να αλλάξουμε την εμφάνισή του σύμφωνα με τις προτιμήσεις μας.
Αναλογιζόμενος κάθε μία από αυτές τις συνήθειες, πρέπει σχεδόν να συμφωνήσει κανείς με τον Feitosa όταν ισχυρίζεται ότι τα χρώματα δεν αντιπροσωπεύουν σοβαρό πρόβλημα. Είναι αλήθεια, ο πυρήνας του ηθικού διλήμματος που κρύβεται πίσω από αυτές τις μόδες είναι πολύ βαθύτερος και αφορά εμάς τους ανθρώπους, αλλά πάνω από όλα η πεποίθησή μας ότι ο σκύλος με τον οποίο περπατάμε δεν είναι θέμα, αλλά μπορεί να γίνει αντικείμενο που προσελκύει βλέμματα για να τροφοδοτήσει το εγώ μας.
