«Δεν μπορούμε παρά να τον βάλουμε στη λίστα ευθανασίας, γιατί δεδομένης της φυλής δεν υπάρχει κανείς πρόθυμος να τον υιοθετήσει». Η θλιβερή ιστορία του σκύλου Μαξ.
Η ιστορία του πίτμπουλ Μαξ, που είχε μπει στη λίστα ευθανασίας δύο φορές
Η ζωή σε καταφύγια για μερικούς σκύλους δεν είναι τόσο απλή όσο αναμένεται. Μερικά από αυτά τα μέρη χρησιμοποιούν την πολιτική ευθανασίας σε περίπτωση υπερπληθυσμού και αυτό ακριβώς συνέβη με το πίτμπουλ Μαξ . Κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να τον υιοθετήσει.
Είναι λυπηρό να γνωρίζουμε τι αναγκάζεται να υποστεί ένα ζώο . Κανένα σκυλάκι δεν αξίζει να είναι χωρίς σπίτι και χωρίς την οικογένεια που του αξίζει.
Ο μικρός Μαξ έφτασε δυστυχώς στο πρώτο καταφύγιο όταν ήταν λίγων μηνών. Από την αρχή όμως έδειξε γλυκός και ζωηρός. Του άρεσε να τρέχει και να παίζει. Στην πραγματικότητα ήταν όλοι πιστοί σε αυτόν.
Ωστόσο, παρά την εύθυμη προσωπικότητά του, δεδομένου ότι η φυλή είχε εγγραφεί στη λίστα για ευθανασία . Σύμφωνα με αυτούς τους ανθρώπους, δεν υπήρχε κανείς πρόθυμος να τον υιοθετήσει, επειδή ήταν πίτμπουλ και οι άνθρωποι τον φοβόντουσαν.
Οι υπάλληλοι άλλου καταφυγίου μόλις αντιλήφθηκαν τι συνέβη, δεν άργησαν να επέμβουν . Ελευθέρωσαν τον μικρό Μαξ και έπιασαν δουλειά ψάχνοντας για πάντα το σπίτι του .
Ωστόσο, η πολιτική δολοφονίας και αφού δεν υπήρχε αίτηση υιοθεσίας για τον γλυκό σκύλο, τον έβαλαν ξανά στη λίστα ευθανασίας. Αυτή τη φορά δεν υπήρχε κανείς που θα μπορούσε να κάνει κάτι για τον μικρό.
Μια γυναίκα που ονομάζεται Lauryn μπήκε σε αυτό το μέρος από περιέργεια. Κάνει τρεις δουλειές για να συντηρεί τον εαυτό της και έχει λίγο ελεύθερο χρόνο. Ωστόσο, όταν έμαθε τι επρόκειτο να συμβεί στον Μαξ, έβαλε τα κλάματα .
Το κορίτσι έφτασε εκεί νωρίς ερωτευμένο με την προσωπικότητα αυτού του γλυκού σκυλιού. Πράγματι, μέσα σε λίγα λεπτά, αποφάσισε να το πάρει μαζί της στο σπίτι . Ακολουθεί το βίντεο της ιστορίας παρακάτω:
Η Lauryn δεν έχει πολύ χρόνο για το σκυλάκι, αλλά τώρα ξέρει ότι είναι καλά και τα μέλη της οικογένειάς της το φροντίζουν πάντα. Το να βλέπεις τον Μαξ τώρα είναι όμορφο, γιατί είναι χαρούμενος για τη νέα του ευκαιρία στη ζωή. Μετά από πολλά βάσανα, βρήκε κι αυτός το αίσιο τέλος του.