Ο Vask’ka επέστρεψε στα χαρακώματα για να πολεμήσει δίπλα στους Ουκρανούς στρατιώτες παρά το γεγονός ότι έχασε ένα πόδι. Ο σκύλος, ήρωας πολέμου όπως πολλοί μαχητές και βετεράνοι της χώρας του, είχε μπλεχτεί σε έναν φράχτη κοντά σε εχθρικές θέσεις. “Αντί να αιχμαλωτιστεί από τους Ρώσους – λένε οι στρατιωτικοί ηγέτες της Ουκρανίας, όχι χωρίς προπαγανδιστικό ύφος – δάγκωσε το άκρο του βίαια μέχρι να το κόψει“.
Η ιστορία του, που είπε ο Sergiy Koshman, ιδρυτής και διευθυντής του Aspen Institute Kyiv καθώς και πρώην μέλος του προεδρικού υπουργικού συμβουλίου της Ουκρανίας: «Μετά από αυτή την ηρωική πράξη επώδυνου αλλά προνοητικού αυτοτραυματισμού – συνεχίζει ο άνθρωπος – ήθελε να επιστρέψει στα χαρακώματα, πληγωμένος και όρθιος στα τρία πόδια». Η ανάρτηση στο Twitter συγκέντρωσε χιλιάδες likes και συγκίνησε χρήστες από όλο τον κόσμο.
Τοπικές στρατιωτικές πηγές διευκρινίζουν ότι το ζώο έχει πλέον επισκεφθεί πολωνικό κτηνιατρικό κέντρο, όπου θα παραμείνει υπό παρακολούθηση για λίγες μέρες. “Μόλις λάβει την απαραίτητη φροντίδα για να τον επαναφέρει σε τροχιά – υπογραμμίζουν οι αξιωματικοί της πρώτης γραμμής – θα επιστρέψει στο πλευρό μας. Ο Βάσκα είναι ένας από εμάς, ένας αληθινός στρατιώτης”. Ανάμεσα στα πολλά συγκινητικά σχόλια ξεχωρίζει αυτό της Sarah Kay Fowler: “Ουάου, σε μια προηγούμενη ζωή πρέπει να ήταν σίγουρα στρατιώτης, ήξερε την κακία των Ρώσων. Δόξα τω Θεώ, είναι καλά τώρα”. Την επαναλαμβάνει η Joanne Smith, η οποία, εκτός από το ότι εύχεται στον Vask’ka ταχεία ανάρρωση, γράφει: «Τι υπέροχη και συγκινητική ιστορία, δεν είναι μόνο οι ουκρανοί στρατιώτες που είναι πολεμιστές: γίνε καλά σύντομα, είσαι ο ήρωάς μας».
Τρεις φωτογραφίες εμφανίστηκαν επίσης στο Twitter, επιβεβαιώνοντας την εξαιρετική περιπέτεια που βίωσε ο Vask’ka. Στο πρώτο βλέπουμε το σκυλί ξαπλωμένο σε ένα φορείο που το κουβαλούν δύο στρατιώτες, λίγο έξω από την τάφρο. στο δεύτερο, το ζώο με το άκρο του ακρωτηριασμένο και στο τρίτο, οι κτηνίατροι που βάζουν έναν ειδικό τροχό αντί για πόδι για να διευκολύνουν την κίνηση.
Τα σκυλιά στα χαρακώματα δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι πρώτες περιπτώσεις, για να πούμε την αλήθεια όχι πολύ διαδεδομένες αλλά ακόμα πιστοποιημένες, χρονολογούνται από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ράτσες που χρησιμοποιήθηκαν ήταν πολλές: Γερμανοί Ποιμενικοί, Τεριέ, Ροτβάιλερ, Ντόμπερμαν, Κόλεϊ, Λαγωνικά, Σεντ Μπερνάρ. Επιστρέφοντας στο σήμερα, και πιο συγκεκριμένα στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, η παρουσία τους έχει πάνω απ’ όλα ψυχολογική λειτουργία: ευφραίνει το ηθικό των στρατευμάτων. Πολλοί μαζεύονται από στρατιώτες αφού εγκαταλείφθηκαν από οικογένειες που τράπηκαν σε φυγή. Οι τετράποδοι φίλοι ως αντικαταθλιπτικά αλλά, δεν πρέπει να ξεχνάμε, και για να πολεμήσουμε τον εχθρό: οι καλύτεροι και οι πιο ευαίσθητοι αναπτύσσονται κατά μήκος των σημείων ελέγχου.
“Όταν ακούνε κάτι περίεργο, ίσως την προσέγγιση του εχθρού – μας λένε οι στρατιώτες της πρώτης γραμμής – αρχίζουν να γαβγίζουν και να μας προειδοποιούν για τον πιθανό κίνδυνο. Δεν χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα επιθετικοί ή να δαγκώνουν, δουλειά τους είναι να κρατήσουν καταλαβαίνουν εκ των προτέρων και, ειδικά τη νύχτα, βλέπουν καλύτερα από εμάς.» Στο μπροστινό και στο πίσω μέρος, ωστόσο, υπάρχουν και μικρά αδέσποτα, που υιοθετούνται καθώς τα στρατεύματα προχωρούν προς χωριά και πόλεις που άφησαν έρημα οι Ουκρανοί που φεύγουν από τον πόλεμο.
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το pet-sitting.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
