Οι όρχεις ενός υγιούς σκύλου έχουν το ίδιο μέγεθος, μέγεθος ανάλογο με την ηλικία και το βάρος, είναι μαλακοί στην αφή, όχι επώδυνοι και όχι ιδιαίτερα ζεστοί. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή.
Οι όρχεις υπάρχουν σε αρσενικούς σκύλους και βρίσκονται ανάμεσα στα πίσω πόδια, ανάμεσα στη βουβωνική χώρα και το περίνεο, πίσω από το πέος, κάτω από τον πρωκτό. Μπορούν να είναι περισσότερο ή λιγότερο ορατοί ανάλογα με το μέγεθός τους. Κανονικά οι όρχεις ενός υγιούς σκύλου έχουν το ίδιο μέγεθος , μέγεθος ανάλογο με την ηλικία και το βάρος, είναι μαλακοί στην αφή, όχι επώδυνοι και όχι ιδιαίτερα ζεστοί .
Οι όρχεις ξεκινούν στο επίπεδο του εμβρύου στην κοιλιά κάτω από τον ουραίο πόλο του νεφρού και στη συνέχεια κατεβαίνουν μέσω του βουβωνικού σωλήνα στο όσχεο. Το όσχεο, δηλαδή ο σάκος που περιέχει τους όρχεις, έχει ένα δέρμα που είναι συνήθως λεπτό και επίσης διευκολύνει την ψηλάφηση της επιδιδυμίδας, του σπέρματος και του σπερματοζωαρίου: όλες οι δομές που αποτελούν τους όρχεις. Το δέρμα του οσχέου είναι ροζ ή χρωματισμένο και δεν πρέπει να έχει κρούστες ή βλάβες .
Ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να παρατηρήσετε ειδικά στα κουτάβια είναι η παρουσία και των δύο όρχεων επειδή μπορεί να υπάρχει απουσία του ενός ή και των δύο στον θάλαμο του οσχέου. Αυτή η παθολογία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη μελλοντική υγεία του ενήλικου σκύλου.
Στη συνέχεια, είναι απαραίτητο να αξιολογηθεί το μέγεθος των όρχεων, η παρουσία βλαβών στο όσχεο και η επαρκής ψηλάφηση θα πρέπει να γίνει κατά τον ετήσιο έλεγχο για να γίνουν αντιληπτές αλλοιώσεις.
Παθολογίες και διαταραχές που μπορεί να επηρεάσουν τους όρχεις του σκύλου
Υπάρχουν πολλές παθολογίες που μπορεί να επηρεάσουν τους όρχεις όπως φλεγμονές, μολύνσεις και όγκοι και μπορεί να επηρεάσουν ακόμη και νεογέννητα κουτάβια λόγω γενετικών ανωμαλιών. Δείτε τι είναι και πώς να ενεργήσετε.
Ο σκύλος χίμαιρας
Μεταξύ των γενετικών ανωμαλιών είναι αυτή του γονιδίου XXY: σε αυτές τις περιπτώσεις το κουτάβι γεννιέται στείρο και με μικρούς και μαλακούς όρχεις λόγω ατελούς ανάπτυξης. Μεταξύ των γενετικών ανωμαλιών είναι επίσης οι «χίμαιρες»: σε αυτές τις περιπτώσεις τα κουτάβια που γεννιούνται αρσενικά (άρα με πέος) έχουν όρχεις που έχουν παραμείνει στην κοιλιά κοντά στα νεφρά (όπου βρίσκονται κανονικά οι ωοθήκες των θηλυκών) και επίσης έχουν εσωτερικά ένα σκίτσο μήτρα.
Κρυπτορχία, μη κατεβασμένοι όρχεις
Συνήθως τις πρώτες 10 ημέρες της ζωής του κουταβιού οι όρχεις κατεβαίνουν στο όσχεο αλλά αν αυτό δεν συμβεί μέχρι την ηλικία των 6 μηνών είναι πιθανό ο σκύλος να πάσχει από κρυψορχία. Επομένως, η απουσία ενός ή και των δύο όρχεων σε ένα κουτάβι ηλικίας άνω των έξι μηνών πρέπει πάντα να προκαλεί ανησυχία.
Μπορεί να συμβεί ο όρχις να κατέβει και λόγω φλεγμονωδών αιτίων να ανέβει ελαφρά στον βουβωνικό πόρο αλλά σε κάθε περίπτωση η απουσία του είναι μέρος μιας παθολογικής κατάστασης που πρέπει να διερευνηθεί.
Οι αιτίες που οδηγούν ένα κουτάβι να προσβληθεί από κρυψορχία φαίνεται να συνδέονται με γενετικούς παράγοντες, επομένως το ζευγάρωμα δεν συνιστάται για να αποφευχθεί η μετάδοση της παθολογίας στους απογόνους: αν και ο ένας όρχι μπορεί να “λείπει”, στην πραγματικότητα, ο άλλος υπάρχει στο Το όσχεο συνήθως παράγει σπέρμα χωρίς προβλήματα.
Για αυτά τα άτομα, συνιστάται η αφαίρεση του όρχι που δεν έχει κατέβει, επειδή θα μπορούσε να εκφυλιστεί σε όγκο με την πάροδο του χρόνου και θα μπορούσε επίσης να συστραφεί στο σπερματικό κορδόνι, δημιουργώντας μια κατάσταση έντονου πόνου και φλεγμονής.
Πρησμένοι όρχεις: ορχίτιδα και επιδιδυμίτιδα
Οι όρχεις μπορεί να φλεγμονωθούν από παθογόνα όπως η βρουκέλλα, ο σταφυλόκοκκος, το μυκόπλασμα ή η εσχερχία . Η μόλυνση μπορεί να επηρεάσει μόνο την επιδιδυμίδα, μόνο τον όρχι ή και τα δύο.
Τα συμπτώματα είναι αρκετά σοβαρά: ο σκύλος θα έχει πρησμένους και ζεστούς όρχεις, θα αισθάνεται έντονο πόνο, θα έχει πυρετό και θα δείχνει καταθλιπτικός και θα δυσκολεύεται να περπατήσει. Συχνά θα παρατηρήσετε διαρροή πύου από την ακροποσθία του πέους.
Κόκκινοι όρχεις: δερματίτιδα των όρχεων
Το δέρμα που καλύπτει τους όρχεις είναι λεπτό και λεπτό, επομένως είναι εύκολο να υποφέρετε από ερεθισμούς και δερματίτιδα . Επιπλέον, η θέση των όρχεων τους εκθέτει εύκολα σε επαφή με το περιβάλλον και τους εξωτερικούς παράγοντες. Συγκεκριμένα, πρέπει να προσέχετε πολύ το έδαφος γιατί, όταν ο σκύλος κάθεται, είναι εύκολο να αγγίξουν οι όρχεις το πάτωμα. Εάν το τελευταίο είναι πολύ ζεστό επειδή εκτίθεται στον ήλιο, είναι κατασκευασμένο από σκυρόδεμα ή χαλίκι ή εάν έχει πλυθεί με απορρυπαντικά, η συνεχής επαφή ερεθίζει το δέρμα του οσχέου που θα φαίνεται κόκκινο.
Πρέπει επίσης να δώσετε προσοχή στους ψύλλους, τα τσιμπούρια, τις αμμόμυγες και τα κουνούπια που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την περιοχή των όρχεων που είναι συνήθως πιο εκτεθειμένη και άτριχη. Σε αυτές τις περιπτώσεις το τσίμπημα θα προκαλέσει ερεθισμό και δυσφορία.
Είναι καλύτερο να το διορθώσετε αμέσως επικοινωνώντας με τον κτηνίατρό σας, διαφορετικά ο σκύλος θα γλείφει τον εαυτό του για να ανακουφίσει την ενόχληση, επιδεινώνοντας την κατάσταση και προκαλώντας ψώρα και βαθιές βλάβες, ακόμη και μολυσμένες.
Όγκοι όρχεων: σερτόλιωμα, σεμίνωμα, λειδίγωμα
Οι όγκοι των όρχεων προσβάλλουν συνήθως σκύλους άνω των 8 ετών και σκύλους με κρυψορχία . Μπορούν να επηρεάσουν τον έναν ή και τους δύο όρχεις και οι όγκοι των όρχεων δεν είναι πάντα ορατοί κατά τη διάρκεια μιας κλινικής εξέτασης επίσης επειδή συχνά μπορεί να υπάρξει ανεπαίσθητη διεύρυνση του όρχεως. Συνήθως, δεν προκαλούν πόνο, οπότε ο καλύτερος έλεγχος με αυτή την έννοια είναι ο υπέρηχος.
Οι πιο συχνοί όγκοι μπορεί να προέρχονται από κύτταρα Sertoli (σερτόλιωμα), γεννητικά κύτταρα (σεμίνωμα) ή διάμεση κύτταρα Leydig (leydigoma). Συνήθως όλα έχουν μέτριο-χαμηλό βαθμό κακοήθειας, αλλά πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά και να γίνει ογκολογική εξέταση γιατί συχνά το παρανεοπλασματικό σύνδρομο που τις συνοδεύει είναι που προκαλεί σοβαρά προβλήματα στον σκύλο.
Πότε να ανησυχείτε
Η κατανόηση του πότε υπάρχει κάτι που πρέπει να ανησυχείτε είναι πολύ απλό: στο κουτάβι πρέπει να βεβαιωθείτε ότι και οι δύο όρχεις βρίσκονται στο διαμέρισμα του οσχέου και ότι είναι φυσιολογικοί. Ο κτηνίατρος είναι αυτός που ελέγχει κατά τις πρώτες επισκέψεις και, εάν ο ένας ή και οι δύο όρχεις δεν υπάρχουν, θα σας καθοδηγήσει προς τις καλύτερες εξετάσεις και προληπτικές χειρουργικές επεμβάσεις.
Στον ενήλικο σκύλο , ωστόσο, πρέπει να παρατηρήσετε ότι οι όρχεις είναι ψηλαφητοί, όχι σκληροί και δεν πρέπει να αισθάνεστε την παρουσία «χτυπημάτων» μέσα στο όσχεο. Πρέπει να έχουν το ίδιο μέγεθος και να μην είναι κόκκινα, πρησμένα ή κρούστα.
Ωστόσο, αν παρατηρήσετε μια από τις αλλοιώσεις ή ότι ο σκύλος περπατά διαφορετικά, γλείφει συχνά τους όρχεις του ή έχει πυώδες υλικό κοντά στο πέος, μπορεί να υπάρχει σοβαρό πρόβλημα σε εξέλιξη. Η συμβουλή είναι να γίνεται ετήσιος έλεγχος στον κτηνίατρο για την πρόληψη όγκων των όρχεων που, όπως ενδείκνυται, δεν παρουσιάζουν πάντα εξωτερικά σημάδια. Συνιστάται η διεξαγωγή υπερηχογραφήματος από 7-8 ετών.
