Ο σκύλος είναι ένα αυστηρά κοινωνικό ζώο και μπορεί να υποφέρει πολύ από το άγχος του αποχωρισμού και την απομόνωση, νιώθοντας κατά μία έννοια «εγκαταλελειμμένο». Ας δούμε πότε και γιατί μπορεί να συμβεί αυτό.
Ο σκύλος είναι ένα αυστηρά κοινωνικό ζώο , επομένως ο αποχωρισμός από την ομάδα της οικογένειάς του μπορεί να οδηγήσει σε πολύ σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς που εκδηλώνονται με ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών διαταραχών και συμπεριφορών. Τα σκυλιά λοιπόν υποφέρουν πολύ από το άγχος του αποχωρισμού , ένα πρόβλημα που δυστυχώς είναι πολύ διαδεδομένο και που με κάποιο τρόπο μπορεί να τους κάνει να νιώθουν σαν να είναι «εγκαταλελειμμένοι» . Οι αιτίες μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές, όπως η έλλειψη συνήθειας του σκύλου να περνά στιγμές μόνος μετά τον χωρισμό , ιδιαίτερα σε νεαρά και ακόμα «άπειρα» άτομα .
Γιατί ένας σκύλος μπορεί να αισθάνεται «εγκαταλελειμμένος»
Ο χωρισμός είναι στην πραγματικότητα μια δεξιότητα που πρέπει να αναπτύξει ο σκύλος χάρη και στη βοήθεια των ανθρώπων του και πρέπει αρχικά να συμβεί σταδιακά. Προφανώς, πολλά θα εξαρτηθούν επίσης από τον χαρακτήρα του σκύλου και τα κίνητρα της φυλής του : ορισμένοι, στην πραγματικότητα, έχουν υψηλό συγγενικό και επιμελητικό κίνητρο , δηλαδή μια έντονη ανάγκη να φροντίζουν τους άλλους, για τους οποίους υποφέρουν περισσότερο από την αποκόλληση. Άλλες φορές, η αιτία μπορεί να είναι διαφορετικής φύσης: μπορεί να υπάρχει, για παράδειγμα, μια υπερπροσκόλληση προς τον άνθρωπο σύντροφο, η οποία υποβάλλει τον σκύλο σε υπερβολικό άγχος όταν μένει μόνος του.
Σαφώς, ένας σκύλος μπορεί επίσης να αισθάνεται «εγκαταλελειμμένος» λόγω τραυματικών εμπειριών του παρελθόντος , όπως η προέλευση από ένα καταφύγιο, ο χωρισμός από τη μητέρα του πριν από την ηλικία των δύο μηνών ή λόγω πραγματικής εγκατάλειψης . Ως εκ τούτου, είναι ένα πολύ περίπλοκο και συζητούμενο θέμα και υπάρχουν πολλές μεταβλητές που πρέπει να ληφθούν υπόψη, όπως το γεγονός ότι κάθε άτομο είναι διαφορετικό και αυτό που θα μπορούσε να κάνει έναν σκύλο να νιώθει άβολα μπορεί να είναι πιο ανεκτό για έναν άλλο, ακόμη και με βάση την ηλικία , τη φυλή και πάνω απ’ όλα τη σχέση που έχετε δημιουργήσει με τον σύντροφό σας .
Για παράδειγμα, διαφορετικοί τύποι σκύλων μπορεί να υποφέρουν λιγότερο από στιγμές μοναξιάς. Οι σκύλοι φύλαξης , όπως ο Ποιμενικός Maremmano Abbruzzese , ο Καυκάσιος Ποιμενικός ή ο Πυρηναίος Βουνόσκυλος , τείνουν να ανέχονται πιο εύκολα στιγμές μοναξιάς , επειδή έχουν επίσης επιλεγεί για να έχουν ισχυρή ανεξαρτησία και ισχυρή αυτονομία λήψης αποφάσεων . Άλλοι, όμως, όπως το Pomeranian , το Cane Corso , το American Staffordshire Terrier , που έχουν ισχυρό κίνητρο συγγένειας , υποφέρουν πολύ περισσότερες στιγμές μοναξιάς.
Όταν «εγκαταλείπεται» κοινωνικά
Επομένως, ένας σκύλος δεν αισθάνεται απαραίτητα εγκαταλελειμμένος όταν μένει στο σπίτι ή στον κήπο μόνος του για μεγάλο χρονικό διάστημα . Ένας σκύλος πάσχει από ένα είδος συνδρόμου εγκατάλειψης, ειδικά όταν οι ανάγκες, οι επιθυμίες και οι απαιτήσεις του δεν είναι πραγματικά κατανοητές . Όταν υιοθετείτε ένα σκυλί πρέπει πάντα να αναρωτιέστε αν έχετε πραγματικά τον χρόνο να το φροντίσετε και να του δώσετε την απαραίτητη προσοχή. Το να ζεις με ένα άλλο ζωντανό ον απαιτεί πολλή υπευθυνότητα και δέσμευση , ανταλλαγή εμπειριών, βαθιά γνώση, στοργή και επικοινωνία μαζί συνεχώς.
Ένας σκύλος αισθάνεται «εγκαταλελειμμένος» ειδικά όταν είναι από κοινωνική άποψη και όχι απαραίτητα σωματική, επομένως όταν δεν νιώθει πραγματικά μέλος της οικογενειακής ομάδας ή δεν έχει πραγματικό σημείο αναφοράς . Πολλοί συχνά αναρωτιούνται πόσο καιρό μπορεί να περάσει ένας σκύλος χωρίς κοινωνική αλληλεπίδραση πριν βιώσει μια αίσθηση άγχους, απογοήτευσης ή μοναξιάς. Ωστόσο, συχνά ξεχνάμε ότι ένας σκύλος μπορεί να βιώσει στρες και άγχος ακόμα και όταν οι άνθρωποι του είναι σωματικά παρόντες, όταν τους αγνοούν και δεν περνούν ποιοτικό χρόνο μαζί τους, κάνοντάς τον να νιώθει πραγματικά ικανοποιημένος και μέλος της οικογένειας.
Εάν είναι αλήθεια ότι η μοναξιά μπορεί να γίνει αφόρητη ( και επομένως δεν πρέπει ποτέ να αφήνετε τον σκύλο σας μόνο για πολύ καιρό), είναι εξίσου αλήθεια ότι σταδιακά, στη ζωή, τα σκυλιά μπορούν να μάθουν να δέχονται περιόδους μόνοι, χωρίς να πέφτουν σε μια κατάσταση αληθινής και βαθιάς δυσφορία. Ένας καλά κοινωνικοποιημένος σκύλος , που έχει αναπτύξει καλή διαχείριση της αποκόλλησης και που συνεχίζει να ζει κοινές και θετικές εμπειρίες με το σύντροφό του, θα νιώθει επίσης ικανοποιημένος από κοινωνική άποψη και θα αντιμετωπίζει καλύτερα τις στιγμές της μοναξιάς.
Όταν υπάρχει σοβαρό και βαθύ πρόβλημα
Είναι πολύ διαφορετικό εάν υπάρχουν πιο σοβαρά και δομημένα προβλήματα , τα οποία εξαρτώνται για παράδειγμα από τραυματικές εμπειρίες όπως ο πρόωρος χωρισμός από τη μητέρα ή ακόμα και η εγκατάλειψη . Οι αιτίες του άγχους και του αισθήματος της «εγκατάλειψης» μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές και, εάν ο σκύλος εμφανίσει εμφανή συμπτώματα που προκαλούν φόβους για πιο σοβαρά και βαθιά προβλήματα, είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με έναν κτηνίατρο ειδικό στη συμπεριφορά και έναν εκπαιδευτή σκύλων. , που σίγουρα θα μπορέσουν να σας βοηθήσουν να διαχειριστείτε ή να επιλύσετε καλύτερα την κατάσταση.
Ένα ταξίδι διαχείρισης του άγχους, βελτίωσης της σχέσης μεταξύ σκύλου και ανθρώπου συντρόφου , αυτοεκτίμησης και απόκτησης συναισθηματικής ισορροπίας και ηρεμίας, με την πάροδο του χρόνου, θα οδηγήσει τον σκύλο να μην βιώνει πλέον τον χωρισμό ως ενόχληση. Επομένως, είναι απαραίτητο να προσέχουμε να διαβάζουμε έγκαιρα τα συμπτώματα του άγχους αποχωρισμού , τα οποία κυμαίνονται από καταστροφικές συμπεριφορές έως φωνές όπως γάβγισμα, ουρλιαχτό ή γκρίνια, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης, του τρόμου και των στερεότυπων συμπεριφορών.
Τέλος, αν δυστυχώς αναρωτιόσαστε εάν ένας σκύλος που συνήθως μένει μόνος όλη μέρα στο σπίτι ή στον κήπο αισθάνεται εγκαταλελειμμένος , σε αυτή την περίπτωση μια τέτοια συμπεριφορά θα μπορούσε πράγματι να γίνει έγκλημα σύμφωνα με το άρθρο του Ποινικού Κώδικα που προβλέπει και τιμωρεί εγκατάλειψη ζώων . Ο νόμος αυτός ορίζει ότι «όποιος εγκαταλείπει οικόσιτα ζώα ή αυτά που απέκτησαν συνήθειες αιχμαλωσίας τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ένα έτος ή με χρηματική ποινή από 1.000 έως 10.000 ευρώ. Όποιος διατηρεί ζώα σε συνθήκες ασυμβίβαστες με τη φύση τους και με αποτέλεσμα σοβαρή ταλαιπωρία υπόκειται στην ίδια ποινή» . Και ο σκύλος, από τη φύση του, δεν είναι μοναχικό ζώο .
