Τι είναι η αντίδραση του εμβολίου σε έναν σκύλο;
Η American Animal Hospital Association (AAHA) συνιστά σε όλους τους σκύλους, ανεξαρτήτως τρόπου ζωής, να εμβολιάζονται με βασικά εμβόλια , εκτός εάν υπάρχει ιατρικός λόγος για να μην εμβολιαστούν.
Το εμβόλιο είναι μια ένεση ενός νεκρού ή αλλοιωμένου μικροοργανισμού που λειτουργεί διεγείροντας το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος να αντιδράσει σε μια απομίμηση μόλυνσης. Αυτή η απόκριση βοηθά το σώμα να μάθει πώς να καταπολεμά τη μόλυνση σε περίπτωση που εκτεθεί σε αυτήν στο μέλλον.
Ωστόσο, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα διεγείρεται με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να υπάρξουν πιθανές παρενέργειες. Αυτές οι παρενέργειες ονομάζονται αντίδραση εμβολίου.
Συμπτώματα μιας αντίδρασης εμβολίου σε σκύλους
Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα διεγείρεται από ένα εμβόλιο, είναι συχνές ήπιες παρενέργειες. Ωστόσο, εάν αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες διαρκέσουν περισσότερο από μία ημέρα, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρό σας.
Οι ήπιες παρενέργειες ενός εμβολίου περιλαμβάνουν:
Ευαισθησία ή πόνος στο σημείο της ένεσης
Ένας χαμηλός πυρετός
Κούραση
Απροθυμία να φάει ή τρώει λιγότερο από το κανονικό
Βήχας ή φτέρνισμα εάν το κατοικίδιο ζώο σας έλαβε ενδορρινικό (από τη μύτη) εμβόλιο
Ένα μικρό εξόγκωμα στο σημείο της ένεσης
Εάν εμφανιστεί αυτό το εξόγκωμα, μπορεί να χρειαστούν έως και δύο εβδομάδες για να επιλυθεί. Εάν παρατηρήσετε κάποια ερυθρότητα, οίδημα, πόνο ή έκκριμα που επιδεινώνεται μία έως δύο ημέρες μετά τον εμβολιασμό, είναι σημαντικό να καλέσετε τον κτηνίατρό σας.
Μπορεί να εμφανιστούν πιο σοβαρές παρενέργειες από ένα εμβόλιο, αν και σπάνιες, συμπεριλαμβανομένων σοβαρών αντιδράσεων που προκαλούνται από το ανοσοποιητικό. Αυτό είναι όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του σκύλου επιτίθεται στα ίδια τα κύτταρα του σώματος.
Η υπερευαισθησία τύπου Ι ή η αναφυλαξία είναι δυνητικά απειλητική για τη ζωή και απαιτεί άμεση κτηνιατρική φροντίδα. Τα κλινικά σημεία μιας αναφυλακτικής, απειλητικής για τη ζωή αντίδρασης είναι:
Έμετος ή διάρροια
Κνίδωση
Οίδημα στο πρόσωπο, τη μύτη/το ρύγχος ή γύρω από τα μάτια
Δυσκολία αναπνοής
Κατάρρευση
Εάν δείτε οποιοδήποτε από αυτά τα σημάδια μετά τον εμβολιασμό, είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρό σας ή με μια κλινική έκτακτης ανάγκης, επειδή μπορεί να υποδηλώνει σοβαρό πρόβλημα.
Οι πιο συχνές αντιδράσεις εμβολίου σε σκύλους
Μια μελέτη του 2005 σε περισσότερους από 1 εκατομμύριο σκύλους διαπίστωσε ότι υπήρχε ρυθμός αντίδρασης περίπου 1 στους 260 σκύλους και περιλάμβανε κάθε τύπο αντίδρασης ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι νεαροί σκύλοι, οι ράτσες μικρόσωμων σκύλων και οι μπόξερ διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για ανεπιθύμητες ενέργειες.
Οι πέντε κορυφαίες φυλές σε κίνδυνο ήταν τα Dachshunds , τα Pugs , τα Boston Terriers , τα Miniature Pinschers και τα Chihuahuas .
Επιπλέον, αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι η πιθανότητα αντίδρασης στο εμβόλιο μπορεί να αυξηθεί εάν σε έναν σκύλο χορηγηθούν περισσότερα από ένα εμβόλια ανά επίσκεψη .
Ενώ η ομαδοποίηση των εμβολίων μπορεί να είναι βολική για προγραμματισμό και οικονομικά (λιγότερα τέλη επίσκεψης γραφείου), μπορεί να είναι ιδανικό να συζητήσετε με τον κτηνίατρό σας για τη χορήγηση μόνο ενός εμβολίου ανά επίσκεψη εάν το κατοικίδιο ζώο σας διατρέχει υψηλότερο κίνδυνο ή έχει ιστορικό αντίδρασης εμβολίου.
Αν και οι αντιδράσεις είναι δυνατές κάθε φορά που το ανοσοποιητικό σύστημα διεγείρεται από ένα εμβόλιο, τα ακόλουθα είναι τα πιο κοινά βασικά και μη εμβόλια για σκύλους και οι σχετικές αντιδράσεις τους:
Εμβόλιο λοιμώδους σκύλου
Ο ιός του σκύλου είναι ένας μεταδοτικός και δυνητικά απειλητικός για τη ζωή ιός. Ο εμβολιασμός για τον ιό της νόσου του σκύλου (CDV) θεωρείται βασικό εμβόλιο, πράγμα που σημαίνει ότι συνιστάται για όλους τους σκύλους ανεξαρτήτως τοποθεσίας.
Εμβόλιο παρβοϊού σκύλων
Ο παρβοϊός του σκύλου είναι ένας άλλος εξαιρετικά μεταδοτικός ιός που μπορεί να προκαλέσει ρινική νόσο σε σκύλους. Αν και σοβαρή, η ασθένεια μπορεί να προληφθεί με εμβολιασμό. Θεωρείται επίσης βασικό εμβόλιο.
Αντιλυσσικό εμβόλιο
Η λύσσα είναι μια ιογενής λοίμωξη που μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε θηλαστικό και μόλις εμφανιστούν συμπτώματα, είναι θανατηφόρα. Επειδή η λύσσα μπορεί να μεταδοθεί στους ανθρώπους και είναι μια θανατηφόρα ασθένεια, είναι ένα βασικό εμβόλιο και συνιστάται ιδιαίτερα για όλους τους σκύλους/κατοικίδια και τα άλογα. Οι περισσότερες πολιτείες απαιτούν νομικά εμβολιασμό για τη λύσσα για σκύλους.
Εμβόλιο ρείθρων για τον βήχα
Η Bordetella bronchiseptica (Bb) είναι ένα συστατικό του βήχα του ρείθρου της νόσου , ο οποίος περιλαμβάνει επίσης τον ιό της παραγρίππης σκύλων (CPIV), τον αδενοϊό σκύλου 2, τον ιό της γρίπης των σκύλων και μερικές φορές τον ιό της λοίμωξης σκύλου.
Εμβόλιο λεπτοσπείρωσης
Η λεπτοσπείρωση του σκύλου είναι μια κοινή βακτηριακή λοίμωξη που μπορεί να προκληθεί από πολλά διαφορετικά στελέχη βακτηρίων Leptospira και όλα τα θηλαστικά κινδυνεύουν δυνητικά.
Αυτό θεωρείται μη πυρηνικό εμβόλιο, αλλά επειδή μπορεί να μεταδοθεί μεταξύ ζώων και ανθρώπων και είναι δυνητικά απειλητικό για τη ζωή, συνιστάται ο εμβολιασμός.
Όπως το εμβόλιο της λύσσας, έτσι και το εμβόλιο της λεπτοσπείρωσης είναι ένα νεκρό εμβόλιο (αδρανοποιημένο). Συχνά βρίσκεται σε έναν συνδυασμένο εμβολιασμό, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων κατά του σκύλου και του παρβοϊού που ονομάζονται DHLPP.
Εμβόλιο Lyme
Η νόσος του Lyme προκαλείται από μια βακτηριακή λοίμωξη, το Borrelia burgdorferi, η οποία μεταδίδεται με τσιμπήματα τσιμπουριών, κυρίως από το τσιμπούρι με μαύρο πόδι (γνωστό και ως τσιμπούρι ελαφιού) και το δυτικό τσιμπούρι με μαύρο πόδι. Ο εμβολιασμός Lyme είναι ένα μη πυρηνικό εμβόλιο και καλύτερα να συζητηθεί με τον κτηνίατρό σας, με βάση τον τρόπο ζωής και την τοποθεσία.
Αποτυχία εμβολιασμού
Όταν ένα εμβόλιο αποτυγχάνει να παρέχει προστασία σε ένα νεαρό σκύλο, η πιο κοινή αιτία είναι η παρουσία αντισωμάτων που μεταδίδει μια μητέρα σκύλος στα κουτάβια της. αυτά τα αντισώματα παρεμβαίνουν στην ανοσολογική απόκριση του εμβολιασμού.
Για το λόγο αυτό, ο εμβολιασμός ξεκινά συνήθως περίπου στην ηλικία των έξι έως οκτώ εβδομάδων, με ενισχυτές που λαμβάνουν χώρα κάθε τρεις έως τέσσερις εβδομάδες μέχρι την ηλικία των 16 εβδομάδων περίπου για να διασφαλιστεί ότι τα μητρικά αντισώματα έχουν εξασθενίσει και υπάρχει ισχυρή ανοσολογική απόκριση.
Στους ηλικιωμένους σκύλους, ο ανοσολογισμός είναι πολύ σπάνιος αλλά πιθανή αιτία αποτυχίας του εμβολιασμού. Η ανοσολογία είναι μια μείωση του ανοσοποιητικού συστήματος που σχετίζεται με την ηλικία. το ανοσοποιητικό σύστημα δεν παράγει προστατευτική απόκριση στο εμβόλιο.
Θεραπεία των παρενεργειών του εμβολίου σε σκύλους
Η θεραπεία για ανεπιθύμητες ενέργειες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη σοβαρότητα και την έκταση των παρενεργειών. Συνήθως, η θεραπεία συνιστάται μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις. Ωστόσο, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ένα φάρμακο για να βοηθήσει το κατοικίδιο ζώο σας να αισθανθεί καλύτερα.
Σε σοβαρές, απειλητικές για τη ζωή αντιδράσεις, η θεραπεία συνήθως αποτελείται από φάρμακα όπως αντιισταμινικά, στεροειδή, ενδοφλέβια υγρά και οξυγόνο. Σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, οι σκύλοι πρέπει να διασωληνωθούν και να τοποθετηθούν σε αναπνευστήρα για να τους βοηθήσει να αναπνεύσουν.
Εάν παρατηρήσετε έμετο, διάρροια, πρήξιμο, περιοχές με ερυθρότητα, δυσκολία στην αναπνοή ή κατάρρευση μετά από εμβολιασμό, επικοινωνήστε αμέσως με τον κτηνίατρό σας ή με μια κλινική έκτακτης ανάγκης.
Προστασία των σκύλων κατά τη διάρκεια και μετά τα εμβόλια
Εάν ο σκύλος σας είχε οποιοδήποτε είδος αντίδρασης σε ένα εμβόλιο, είναι σημαντικό να ενημερώσετε τον κτηνίατρό σας ποια ήταν η αντίδραση, ανεξάρτητα από το πόσο ήπια ήταν. Οι αντιδράσεις μπορεί να γίνουν πιο σοβαρές με τους επόμενους εμβολιασμούς.
Επιπλέον, μερικοί σκύλοι είναι πιο πιθανό να έχουν μια αντίδραση εμβολίου λόγω της γενετικής τους, συμπεριλαμβανομένων των μικρόσωμων σκύλων και των μπόξερ.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, ή για σκύλους που είχαν προηγούμενη αντίδραση, σκεφτείτε να μιλήσετε με τον κτηνίατρό σας σχετικά με τη φαρμακευτική αγωγή του σκύλου σας πριν από τον εμβολιασμό. Μερικές φορές φάρμακα όπως τα αντιισταμινικά μπορεί να είναι χρήσιμα στον έλεγχο μιας αντίδρασης που προκαλείται από το ανοσοποιητικό.
Ωστόσο, η ταυτόχρονη χορήγηση πολλαπλών εμβολίων (για παράδειγμα, ένα μεμονωμένο εμβόλιο λύσσας συν ένα εμβόλιο συνδυασμού δυσιμίας/πάρβο) ή εντός δύο εβδομάδων το ένα από το άλλο μπορεί δυνητικά να επηρεάσει την ανοσολογική απόκριση και να αυξήσει τον κίνδυνο για ανεπιθύμητη αντίδραση.
Ο διαχωρισμός των εμβολίων κατά τουλάχιστον δύο εβδομάδες μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου αντίδρασης και επιτρέπει μια πιο ελεγχόμενη μελέτη ως προς το ποιο εμβόλιο προκάλεσε ένα ανεπιθύμητο συμβάν.
Συνολικά, τα εμβόλια για σκύλους είναι ασφαλή και το σωτήριο όφελος και η προστασία υπερτερούν της πιθανότητας σοβαρής ανεπιθύμητης αντίδρασης.
Συχνές ερωτήσεις για αντιδράσεις εμβολίου σε σκύλους
Συνήθως οι σκύλοι αισθάνονται αδιαθεσία μετά από ένα εμβόλιο;
Τα περισσότερα σκυλιά ανέχονται εξαιρετικά καλά τα εμβόλια.
Ωστόσο, είναι σύνηθες και φυσιολογικό τα κουτάβια να έχουν λιγότερη ενέργεια, ήπιο πυρετό και να τρώνε λιγότερο για 24 ώρες μετά τον εμβολιασμό.
Πόσο καιρό μετά από ένα εμβόλιο θα αντιδρούσε ένας σκύλος;
Σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να εμφανιστούν μόλις λίγα λεπτά ή ώρες μετά τον εμβολιασμό.
Εάν ανησυχείτε για τον κίνδυνο σοβαρής αντίδρασης, μιλήστε με τον κτηνίατρό σας πριν κάνει το εμβόλιο.
Μπορείτε επίσης να ζητήσετε να μείνει ο σκύλος σας στην κλινική για μία έως δύο ώρες για παρακολούθηση μετά τη χορήγηση του εμβολίου. Οι περισσότερες αντιδράσεις εμφανίζονται μέσα στις πρώτες 24 ώρες μετά τον εμβολιασμό.
Η μισή ή μικρότερη δόση ενός εμβολίου θα αποτρέψει μια αντίδραση;
Μια μικρότερη δόση δεν προλαμβάνει ούτε μειώνει τον κίνδυνο αντίδρασης. Στην πραγματικότητα, η χορήγηση μικρότερης δόσης μπορεί να συμβάλει στην αποτυχία του εμβολιασμού και να μην παρέχει προστασία.
Σε ορισμένες δικαιοδοσίες, μπορεί να είναι παράνομο να χορηγείται μικρότερη δόση για ένα εμβόλιο κατά της λύσσας. Τα εμβόλια πρέπει να χορηγούνται από κτηνίατρο σύμφωνα με τις συστάσεις του κατασκευαστή.
